Moim zdaniem to rażąco błędna lokalna praktyka. Kilka osób tu piszących
także pracuje w organach, które stawiają zarzuty, lecz nie nie stosuje
takiej wykładni art. 278 § 2 kk -- lub przynajmniej nic na ten temat nie
powiedziały publicznie.

Warto także zauważyć, że żaden ze znanych mi komentatorów nie podziela
Twojego stanowiska.

U mnie jest to normalna praktyka i w kazdym razie poparcie w moim przypadku
plynie przynajmnie z poziomu prokuratury okregowej, ktora przeciez
kontroluje sprawy i tego nigdy nie kwestionowala - chociaz dla jasnosci
musze przyznac, iz mysle ze raczej akurat ta sprawa (kazusu winrara) nie
stanowila ich przemyslen.
W kadym razie lokalny SR klepal to bez bolu.

> Dosyc podobnie jest w przypadku przywlaszczenia rzeczy. Mozna np pozyczyc
od
> kogos powiedzmy telewizor na tydzien, gdy sie go nie odda po tygodniu to
> pierwszego nastepnego dnia potem sie go przywlaszcza (bo dzien wczesniej
> wygaslo uprawnienie do legalnego dysponowania nim). Jakkolwiek ten
przyklad
> nie odpowiada tamtemu w pelni to jednak analogicznie sie postepuje i jak
dla
> mnie nie ma w tym nic dziwnego.

Hmm. Moim zdaniem takie rozumienie kodeksowego pojęcia przywłaszczenia
jest contra legem. Oznacza ono ni mniej ni więcej, że każdy kto posiada
książkę z biblioteki po terminie jej oddania popełnia
przestępstwo/wykroczenie przywłaszczenia. Co więcej, oznacza że
przywłaszczenie (i przestępstwo z art. 278 § 2 kk) można popełnić przez
zaniechanie (oddania książki po terminie, nie skasowanie programu po 30
dniach -- jeśli chodzi o shareware). Jest wprost przeciwnie,
przywłaszczenie popełnia się w momencie kiedy sprawca zamierza postąpić
z rzeczą jak z własną -- np. sprzedaje, usuwa znaki własnościowe czy
włącza do własnego majątku. Samo przekroczenie terminu użyczenia nie
może uzasadniać stwierdzenia, że nastąpiło przywłaszczenie jeśli tylko
sprawca jest świadom, że rzecz nie należy do niego i nie postępuje z nią
jak z własną.

Alez ja nie twierdze, ze samo przekroczenie terminu oddania rzeczy juz
wystarcza do 284 kk. Oczywiscie trzeba takze zamiaru przywlaszczenia i
innych elementow kosntrukcyjnych przestepstwa.
Niemniej jednak facet ktory nie oddaje pozyczonej rzeczy juz wypelnia czesc
elementow niezbednych do wypelnienia znamion.
Oczywiscie zagdzam sie i wiem, ze musi miec zamiar postepowania z rzecza jak
wlasciciel, ale przeciez wg art. 140 kc jedno z uprawnien wlasciciela to
"rozporzadznie rzecza", a nim jest m.in.decydowanie o tym, gdzie rzecz sie
znajduje - w tym przypadku w domu sprawcy i pod jego wladztwem , a nie w
domu prawowitego wlasciciela. Innymi slowy taki sprawca uzurpuje sobie jedno
z konstytutywnych praw wlasciciela, wiec postepuje jak wlasciciel, choc nim
nie jest.
Dziwie sie emu co napisales, bo w analogicznych przypadkach stosuje sie art.
284 kk gdy np pracownik nie odda wyposazenia zakladu pracy po wygasnieciu
stosuku pracy (narzedzia, przyrzady itp), w przypadku gdy wlasciciel komisu
zniknie z autem ktore zostalo mu oddane do sprzedazy, wlascicel zakladu
napraw elektroniki gdy nie odda oddanego mu do naprawy urzadzenia - ja
takich spraw widzialem na kilogramy. Tak samo jest z pozyczeniem koledze
telewizora i faktem, ze kolega po umowionym czasie go nie odda + taki ma
zamiar.

Cezar


When I was ten, I read fairy tales in secret and would have been ashamed
if I had been found doing so. Now that I am fifty I read them openly.
When I became a man I put away childish things, including the fear of
childishness and the desire to be very grown up. (C.S. Lewis)