> A mam jeszcze pytanie - zawzse wyswiadczy swiadek? Przeciez tak
naprawde
> moze on powiedziec co tylko zechce. I to wystarczy w sądzie?
>
> Aha, a z drugiej strony, moze sie okazac ze jubiler m a2 sprzedawcow,
którzy
> wtedy byli w pracy, i jako ze pierscionek był na zamowienie, i był
> "poprawiany", to mogą oni _doskonale_ pamietac tego klienta, i pamietac,
ze
> zgodził sie na rodowanie. Słowo przeciw słowu.

Nie zawsze swiadek wystarcza, ale jest to dowod jak kazdy inny*. Polskie
procedury (cywilna - a w szczegolnosci karna) nie znaja "lepszych" i
"gorszych"
dowodow. Nie ma zadnej hierarchi! Sad ocenia zeznania swiadkow wedlug
wlasnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozwazenia zebranego
materialu (art. 233 KPC). Powod bedzie jeszcze mial do dyspozycji wspomniany
paragon - z reguly widnieja na nim dane sprzedawcy, co pozwoli na
udowodnienie, ze rzeczywiscie umowa byla zawarta z tym konkretnym zakladem
jubilerskim.

Rzeczywiscie zeznania swiadkow sa obarczone doza (czasem dosc duza)
subiektywizmu, ale to nie znaczy ze nie mozna z nich korzystac i ab initio
kwestionowac ich wiarygodnosc. Dowodow nie ocenia sie a priori!!!

Jezeli chodzi o swiadkow "jubilera", to ww argumenty maja zastosowanie
takze do nich. Nie mozna teraz - praktycznie in abstracto - okreslic
kto ma racje. Sad przeslucha swiadkow, zbada pierscionek itp - potem
wyda wyrok. Wiarygodnosc swiadkow ocenia sie nie tylko na podstawie
tego co mowia, ale takze jak sie zachowuja podczas zeznawania, czy
"placza" sie w zeznaniach itp.

Na dodatek dodam, ze postepowanie cywilne nie zna zasady in dubio
pro reo (jak w kpk: wszelkie nie dajace sie usuna watpliwosci rozstrzygane
sie na korzysc oskarzonego/pozwanego) ani zasady domniemania niewinnosci.
Tutaj ten kto przekona sad wygrywa! (hehe.. przynajmniej tak powinno byc
..:) ).


Konrad


*(kwestie dokumentow urzedowych pozostawiam na uboczu)