> przy 286 kodeksu karnego , czyli oszustwie nie jest wymagane , by
sprawca miał
> zamiar nieoddawania tych pieniędzy od razu.

Jeśli w chwili pożyczania miał zamiar oddać to kwalifikacja z 286 k.k.
jest wykluczona, gdyż wtedy sprawca nie wprowadzał pokrzywdzonej w
błąd. I dlatego trzeba dowieść że już w chwili zaciągania pożyczki
pożyczkobiorca nie miał zamiaru jej oddać (czyli że w tym zakresie w
chwili umawiania się na pożyczkę OSZUKAŁ swego kontrahenta
twierdząc że odda).
Ja w odróżnieniu od osoby cytowanej nie słyszałem by zaszła tu jakaś
istotna zmiana w linii wykłądni art. 286 k.k. (jeśli się mylę proszę o
jakieś orzeczenie, glosę itp - chętnie się zapoznam dla własnego
pożytku)
Jeśli nie ma dowodu że pożyczający nie miał zamiaru oddać pożyczki
już w chwili pożyczania to pozostaje może (z dużym znakiem
zapytania) ewentualnie kwalifikacja jego zachowania jako
przywłaszczenie mienia powierzonego. To jednak też wydaje się mocno
wątpliwe bo przecież pożyczka tym się m.in. charakteryzuje że
przedmiot pożyczki staje się własnością pożyczającego a on ma
obowiązek zwrócić jedynie rzeczy takie same (co do gatunku) a nie te
same (czyli tę samą kwotę pieniędzy ale już nie te same banknoty,
którymi może rozporządzić po otrzymaniu pożyczki jak właściciel)
Generalnie podtrzymuję więc zdanie że ścieżka do prokuratury
zakończy się zapewne umorzeniem postępowania na brak znamion
przestępstwa.
Pozostaje droga cywilna.

--
Wysłano z serwisu Usenet na stronach PomocPrawna.INFO
-> http://usenet.pomocprawna.info