> Potrzebuje szybkiej i dobrej rady,od jakiegoś prawnika.
> Mam kumpla,którego zatrzymała policja o godz.2:00 w nocy,wylegitymowali
> go,dokonali rewizji samochodu i znależli lewarek i 2 klucze do kół.tedy
> wyleciała jakaś kobieta z bloku obok i zaczęła go oskarżać,że kradnie koła.A
> on tylko siedziałw samochodzie i czekał na kumpla, który wracał z
> dyskoteki.Policja zarekwirowała narzędzia i sprawa trafiła do prokuratury.
> Teraz najwarzniejsze :
> Czy próba usiłowania kradzieży jest równoznaczna z kradzieżą prosze o szybką
> odpowiedź i jakie mogą być tego konsekwencje?

Za mało szczegółów, aby podjąć się oceny sprawy.
Z kodeksu karnego:
Art. 13. § 1. Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu
zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które
jednak nie następuje.
§ 2. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że
dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do
popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie
nadającego się do popełnienia czynu zabronionego.

Art. 14. § 1. Sąd wymierza karę za usiłowanie w granicach zagrożenia
przewidzianego dla danego przestępstwa.
§ 2. W wypadku określonym w art. 13 § 2 sąd może zastosować nadzwyczajne
złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Art. 15. § 1. Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od
dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.
§ 2. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy,
który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu
zabronionego.

Art. 16. § 1. Przygotowanie zachodzi tylko wtedy, gdy sprawca w celu
popełnienia czynu zabronionego podejmuje czynności mające stworzyć warunki do
przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do jego dokonania, w
szczególności w tymże celu wchodzi w porozumienie z inną osobą, uzyskuje lub
przysposabia środki, zbiera informacje lub sporządza plan działania.
§ 2. Przygotowanie jest karalne tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi.

Art. 17. § 1. Nie podlega karze za przygotowanie, kto dobrowolnie od niego
odstąpił, w szczególności zniszczył przygotowane środki lub zapobiegł
skorzystaniu z nich w przyszłości; w razie wejścia w porozumienie z inną osobą
w celu popełnienia czynu zabronionego, nie podlega karze ten, kto nadto podjął
istotne starania zmierzające do zapobieżenia dokonaniu.
§ 2. Nie podlega karze za przygotowanie osoba, do której stosuje się art. 15 §
1.

Pzdr

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl