Tomasz Myrdin napisał(a):

>
> Pechowo jednak zmarło się matce Marioli a i jej ojciec (który
> odziedziczył wszystko po żonie)

A dlaczego wszystko?
Jeśli pani odrzuciła spadek to art. 1024 kc.
Jeśli to był testament to pani przysługuje roszczenie o zachowek, które
może być zajęte w trybie art. 895 kpc i następne.

> W testamencie Ojciec Marioli W. P. zapisał cały swój majątek (prawie 2
> miliony złotych) małżonkom - do ich majątku wspólnego!
> Co się stanie jeśli za parę dni dobry tatuś odejdzie z tego świata?

Art. 41 §4 krio w obecnym brzmieniu nie stosuje się do tej sytuacji ->
art. 5 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.
o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw
Do pani Marioli i jej zobowiązania zapewne stosuje się przepisy w
poprzednim brzmieniu:
Art. 41. § 1. Zaspokojenia z majątku wspólnego może żądać także
wierzyciel, którego dłużnikiem jest tylko jeden z małżonków.
§ 2. Jeżeli jednak wierzytelność powstała przed powstaniem wspólności
ustawowej albo jeżeli dotyczy ona odrębnego majątku jednego z małżonków,
wierzyciel może żądać zaspokojenia tylko z odrębnego majątku dłużnika
oraz z wynagrodzenia za pracę lub za inne usługi świadczone osobiście
przez dłużnika, jak również z korzyści uzyskanych przez dłużnika z jego
praw autorskich twórcy, praw twórcy wynalazku, wzoru lub projektu
racjonalizatorskiego.
§ 3. Sąd może ograniczyć lub wyłączyć możliwość zaspokojenia się z
majątku wspólnego przez wierzyciela, którego dłużnikiem jest tylko jeden
z małżonków, jeżeli ze względu na charakter wierzytelności albo stopień
przyczynienia się małżonka będącego dłużnikiem do powstania majątku
wspólnego - zaspokojenie z majątku wspólnego byłoby sprzeczne z zasadami
współżycia społecznego.
§ 4. Wierzyciel małżonka nie może w czasie trwania wspólności ustawowej
żądać zaspokojenia z udziału, który w razie ustania wspólności
przypadnie temu małżonkowi w majątku wspólnym lub w poszczególnych
przedmiotach należących do tego majątku.

Tak więc ... ma przechlapane.


--
@2007 Johnson
"Ars iuris non habet osorem nisi ignorantem"