1. Zgodnie z prawem jeśli pracownik przebywający na urlopie
zostanie w trakcie jego trwania wezwany przez szefa do pracy,
ma obowiązek przerwać wypoczynek i stawić się w miejscu pracy.
Jednocześnie zgodnie z tym samym prawem pracownik nie ma obowiązku
odbierania telefonów od pracodawcy, a pracodawca nie ma prawa
go ukarać za uchylanie się od tego. Dlaczego w takim razie
jakikolwiek pracownik daje się robić w konia i odbiera telefony
z pracy w czasie urlopu?

2. Zgodnie z prawem pracownikowi przysługują rocznie 4 dni
tzw. "urlopu na żądanie", które teoretycznie może wykorzystać
w dowolnym momencie i z dowolnego powodu bez podawania przyczyny.
Zgodne z założeniem jest to więc pula dni wolnych na specjalne,
nieprzewidziane okoliczności i pracownik powinien móc z nich
skorzystać choćby się waliło i paliło. Równocześnie jednak
te 4 dni podpadają pod ogólne przepisy dotyczące urlopów,
w szczególności pracodawca na taki urlop też może nie wyrazić
zgody "w szczególnych okolicznościach" (oczywiście, jak to w życiu
bywa, pod to określenie można podciągnąć dowolny powód łącznie
z "bo tak mi się podoba"). W oczywisty sposób kłóci się to z ideą
urlopu "na żądanie" - dlaczego "szczególne okoliczności" pracodawcy
mają w tym przypadku przewagę nad "szczególnymi okolicznościami"
pracownika? Skoro urlop "na żądanie" nie jest udzielany bezwarunkowo,
to czym w zasadzie różni się od zwykłego urlopu?