Moja ciocia po prawie 2 latach złożyła przeciwko mnie pozew do sądu o odwołanie
darowizny wraz z żądaniem zwrotu własności nieruchomości darowanej z powodu
mojej rażącej niewdzięczności. Darowizna to działka siedliskowa 17a wraz z
małym domkiem drewnianym i stodołą , oraz chlewkiem i do tego 0,49a łąki.
Wszystkie zabudowania mocno zniszczone ogrodzenie w rozsypce teren wokół
zabudowań zarośnięty krzakami i chwastami do 1,5 metra wysokości. Z moją ciocią
nie utrzymywałem wcześniej kontaktu prawie wcale. W 1969 r była u mnie na
komunii. W 1983 r. odwiedziłem ją w G w święto Bożego Ciała na kilka godzin,
potem spotkałem się z nią w 1993 r. przypadkiem podczas mojej wizyty u babci.
Od tej chwili kontakt się urwał całkowicie i nawet nie wiedziałem gdzie
mieszka. W kwietniu 2004r. zadzwoniła do mnie moja siostra i powiedziała mi, że
ta ciocia już nie mieszka w G. tylko w M. W krótkim czasie zadzwoniła do mnie
również ciocia, gdyż dostała mój nr telefonu od mojej siostry i zaprosiła mnie
do siebie oraz oznajmiła mi ,że ja jestem dla niej jak syn i że przepisze mi
w/w nieruchomość na wsi. Po trzykrotnej wizycie już w czerwcu darowiznę te
przyjąłem w zamian za wszelką pomoc i opiekę. Umowa sporządzona została u jej
znajomego notariusza. W lipcu 2004r wybrałem się wraz z rodziną tam na wakacje.
Przywiozłem tam również ciocię z wujkiem. Powiedziała , że nie tak to miało
być, a wujek powiedział że ja miałem przyjechać z walizką pieniędzy, a nie z
hołotą, Po czym oznajmił mi –„Ta działka już nie jest twoja”. Mimo
tych
zapewnień ja z żoną i z dziećmi zabraliśmy się za porządkowanie domku i terenu
wokół działki .Trwało to prawie do połowy sierpnia. W tym czasie przyjechała
jej siostra z Holandii i okazała wielkie oburzenie względem cioci, że oddała
działkę obcym ludziom. Chciała ją nawet pobić ,ale pod moją nieobecność to żona
stanęła w jej obronie. Po przyjęciu darowizny wraz z żoną traktowaliśmy ciocie
we właściwy sposób, otrzymywała wszelką pomoc. Najczęściej były to różne prace
na jej rzecz. Woziliśmy ja naszym samochodem gdzie tylko sobie zażyczyła. Nawet
po kilkaset kilometrów. Od jesieni 2004 r zaczął do nas wydzwaniać wujek , że
to nie jest nasze .Za każdym razem był pijany. W styczniu 2005r. przygotowałem
materiał do ogrodzenia. Ze względu na moje skromne środki nie jeździłem tam
zbyt często. W lipcu 2005 pojechaliśmy tam również na prawie 2 miesiące i
wykonaliśmy część ogrodzenia. Wujek znowu mnie przywitał z zapytaniem o
pieniądze. Stosunki z ciocią uległy ochłodzeniu . Pewnego dnia w sierpniu
oznajmiła mi że będę musiał zwrócić jej te nieruchomość ponieważ wujek jej
dokucza. Chciała jeszcze jechać ze mną do siostrzenicy w sumie około 1400 km w
obie strony .Spełniłem jej życzenie również .Potem już o żadną pomoc mnie nie
prosiła. Powiedziała mi tylko żebym tam już nic nie robił bo ona musi mi to
odebrać. Pod koniec sierpnia pojechaliśmy z żoną pożegnać się z ciocią i
przekazaliśmy jej klucze do wszystkich pomieszczeń. Daliśmy jej 2 wiadra
borowików i razem z żoną zrobiły przetwory. Wydawało się, że jest wszystko w
porządku i drobne sprzeczki cioci z moją żona nie mają znaczenia .Jesienią
2005r zadzwoniłem do cioci z zapytaniem o zdrowie. Ciocia mi powiedziała jak
zwykłe, że ją nogi bolą. Powiedziała również to , że muszę jej zwrócić te
działkę bo ten alkoholik jej dokucza. W listopadzie dostałem listem poleconym
oświadczenie o odwołaniu darowizny z powodu rażącej niewdzięczności. W grudniu
wysłałem cioci kartkę na święta. Pod koniec lutego dostałem wezwanie do sądu
wraz z pozwem z data 19 -12 -2005r W uzasadnieniu pozwu są same kłamstwa, ale
mimo to podpisała je ciocia własnoręcznie. Czy ktoś spotkał się z podobnym
przypadkiem ?Jak ja mam odeprzeć te zarzuty. Są świadkowie tych wydarzeń. Czy
ta sprawa będzie się długo ciągnąć. Ciocia była jedynym właścicielem tej
nieruchomości i nie było praw osób trzecich. Bardzo proszę o pomoc gdyż nie
jestem osobą majętną i nie stać mnie na prawnika.


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl