Witam,
sprawa jest tego rodzaju. Mam 20 lat. W tej chwili otrzymuję od ojca
(nie mieszka ze mną i matką, jeśli to ma jakikolwiek znaczenie)
alimenty w wysokości 250 złotych miesięcznie, które przeznaczam na
jedzenie (wychodzi 8,06 zł na dzień i na prawdę muszę liczyć się z każdym
groszem).
Matka obiecała mi (mam to udokumentowane na piśmie!) dokładać do tej
kwoty w sumie ~175 złotych, bo po prostu nie byłem w stanie się
utrzymać (miałem zapewniony tylko dach nad głową: mieszkanie, opłacony
czynsz, gaz i prąd). Pozostałe rzeczy typu więcej jedzenia, jakieś
owoce, warzywa, kosmetyki, środki do higieny, czasem jakieś ubranie
lub książka jeśli udało mi się zaoszczędzić. Tak było do wczoraj,
bowiem własnie wczoraj dowiedziałem, że od matki, iż nie będę
dobrowolnie otrzmywał tych pieniędzy ponieważ "mogę pójść do pracy" i
"łożyć na mieszkanie".
Uczę się w szkole dziennej, a oprócz tego chodzę na zajęcia do szkoły
językowej. Do obu tych szkół muszę dojeżdzać i przeznaczam na to ~3
godzin dziennie. W dodatku uczę się w domu, więc mój czas jest
wypełniony po brzegi i nie mam czasu ani siły na pracę.
Czasami owszem, uda mi się zarobić kilka groszy, ale czy to znaczy, że
nie mogę tych pieniędzy wydać na swoje własne przyjemności tylko muszę
opłacać mieszkanie i tym podobne?

Chciałbym się zapytać jakie waszym zdaniem mam szansę na wygranie
sprawy o dodatkowe alimenty od matki w takiej wysokości (lub
ewentualnie trochę wyższej - nie uwzględniłem pieniędzy jakie trzeba
przeznaczać do dojazdy) w jakiej zostało to podane. Chcę wystąpić z
pozwem ponieważ chcę sobie zapewnić chociaż minimalną gwarancję
poczucia bezpieczeństwa, że zawsze powiedzmy do 4-tego danego miesiąca
będę dostawał tyle samo pieniędzy. W tej chwili wygląda to tak, że o
tę niewielką część pieniędzy (dla matki) muszę toczyć boje każdego
miesiąca i de facto wymuszać je perswazją, bo jeszcze nie zdarzyło się
tzk, żebym bez żadnego uponimania - mimo wcześniej umowy - otrzymywał
tyle ile miało mi być zapewnione. W dodatku jestem ciągle zastraszany,
że "już w przyszłym miesiący mogę nie dostawać więcej pieniędzy" (to
czysty kaprys nie mający nic wspólnego z pogorszeniem się sytuacji
materialnej!) albo, że na przykład "za jakiś czas zostanę pozbawiony
tego mieszkania, bo ja się wyprowadzę i nie będę go utrzymywać, więc
będziesz musiał to robić ty, jeśli chcesz gdzieś mieszkać!".

Mógłbym w zasadzie tak jeszcze mówić, ale to co najistotniejsze już
powiedziałem i nie chcę nikogo przynudzać. Czekam na poważne potraktowanie
mojej sprawy.


Pozdrawiam.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/