Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 812


Warszawa, 11 października 2012 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-89-12




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o transporcie
drogowym oraz niektórych innych
ustaw.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt


U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw), )

Art. 1. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U.
z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4:
a) po pkt 17 dodaje się pkt 17a w brzmieniu:
„17a) zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika
drogowego – decyzja administracyjna wydana przez
Głównego Inspektora Transportu Drogowego lub
określony w ustawie organ samorządu terytorialnego,
uprawniająca
przewoźnika
drogowego
do
wykonywania krajowego transportu drogowego;”,
b) pkt 19a otrzymuje brzmienie:
„19a) formularz jazdy – dokument wydawany na podstawie
art. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października
2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do
międzynarodowego rynku usług autokarowych
i autobusowych i zmieniającego rozporządzenie
(WE) nr 561/2006 (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009,
str. 88, z późn. zm.) oraz na podstawie umowy
w sprawie
międzynarodowych
okazjonalnych
przewozów pasażerów autokarami i autobusami
(Umowa Interbus), sporządzonej w Brukseli dnia
11 grudnia 2000 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 114,
poz. 1076);”,
c) w pkt 22:
– uchyla się lit. b – f,
– lit. l otrzymuje brzmienie:
„l) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
(WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r.
w sprawie
wspólnych
zasad
dostępu
do
międzynarodowego rynku usług autokarowych
i autobusowych i zmieniającego rozporządzenie
(WE) nr 561/2006,”,
– po lit. x dodaje się lit. xa w brzmieniu:
„xa) ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących
pojazdami (Dz. U. Nr 30, poz. 151, z późn. zm.),”;
2) art. 5 otrzymuje brzmienie:
„Art. 5. 1.
Podjęcie i wykonywanie krajowego transportu
drogowego, z wyjątkiem działalności gospodarczej,
o której mowa w ust. 3 i 4, wymaga uzyskania
zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika
drogowego,
na
zasadach
określonych
w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady
(WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r.
ustanawiającym
wspólne
zasady
dotyczące
warunków wykonywania zawodu przewoźnika
drogowego i uchylającym dyrektywę Rady
96/26/WE, zwanym dalej „rozporządzeniem (WE)
nr 1071/2009”.
2.
Podjęcie i wykonywanie międzynarodowego
transportu drogowego wymaga uzyskania
odpowiedniej licencji wspólnotowej, na zasadach
określonych w:
1) rozporządzeniu
Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia
2

21 października 2009 r. dotyczącym wspólnych
zasad dostępu do rynku międzynarodowych
przewozów drogowych, zwanym dalej
„rozporządzeniem (WE) nr 1072/2009”;
2) rozporządzeniu
Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia
21 października 2009 r. w sprawie wspólnych
zasad dostępu do międzynarodowego rynku
usług
autokarowych
i
autobusowych
i zmieniającym
rozporządzenie
(WE)
nr 561/2006, zwanym dalej „rozporządzeniem
(WE) nr 1073/2009”.
3.
Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej
w zakresie krajowego przewozu osób:
1) samochodem osobowym,
2) pojazdem samochodowym przeznaczonym
konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie
więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą,
3) taksówką
– wymaga uzyskania odpowiedniej licencji na
wykonywanie krajowego transportu drogowego.
4.
Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej
w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy
wymaga uzyskania licencji na wykonywanie
działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa
przy przewozie rzeczy.
5.
Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika
drogowego udziela się na czas nieoznaczony.
6.
Licencji, o których mowa w ust. 3 i 4, udziela się na
czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata
i nie dłuższy niż 50 lat, uwzględniając wniosek
3

strony.
7.
Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana oraz
zawieszenie lub cofnięcie zezwolenia na
wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego
następuje w drodze decyzji administracyjnej.
8. Organem właściwym w sprawach udzielenia,
odmowy udzielenia, zmiany oraz zawieszenia lub
cofnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu
przewoźnika drogowego jest:
1) starosta właściwy dla siedziby albo miejsca
zamieszkania przedsiębiorcy;
2) Główny Inspektor Transportu Drogowego,
w przypadku
ubiegania się o licencję
wspólnotową,
jeżeli
przedsiębiorca
nie
występował o wydanie zezwolenia na
wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego
przez organ, o którym mowa w pkt 1.
9.
Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana,
zawieszenie lub cofnięcie licencji następuje
w drodze decyzji administracyjnej.
10.
Organem właściwym w sprawach udzielenia,
odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia:
1) licencji na wykonywanie krajowego przewozu
osób samochodem osobowym, pojazdem
samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie
do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób
łącznie z kierowcą lub licencji na wykonywanie
działalności
gospodarczej
w
zakresie
pośrednictwa przy przewozie rzeczy jest starosta
właściwy dla siedziby albo miejsca zamieszkania
przedsiębiorcy;
4