Rządowy projekt ustawy o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów

zrzeszającą organizatorów turystyki, stowarzyszenie lub organizacja wskazuje innego
kandydata na wniosek marszałka województwa.

3. W razie odwołania członka komisji egzaminacyjnej będącego przedstawicielem
wojewódzkiego konserwatora zabytków, z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4,
wojewódzki konserwator zabytków wskazuje innego kandydata na wniosek marszałka
województwa.

4. Członkowie komisji, o której mowa w ust. 3, są odwoływani z komisji egzaminacyjnej na
mocy aktu odwołania z komisji egzaminacyjnej wydanego przez marszałka województwa,
który powołał tę komisję egzaminacyjną. Akt odwołania z komisji egzaminacyjnej jest
doręczany osobie odwołanej.

§ 15.

1. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej w celu przeprowadzenia egzaminu dla
przewodników górskich lub jego części powołuje zespół egzaminacyjny lub zespoły
egzaminacyjne, spośród członków komisji egzaminacyjnej.

2. W skład zespołu egzaminacyjnego wchodzi trzech egzaminatorów, w tym przewodniczący
tego zespołu egzaminacyjnego.

3. W pracach zespołu egzaminacyjnego uczestniczy także sekretarz komisji egzaminacyjnej,
odpowiedzialny za prawidłowe sporządzenie dokumentacji z przebiegu egzaminu.

4. Do zespołu egzaminacyjnego nie powołuje się egzaminatora, który uczestniczył
w szkoleniu osób egzaminowanych jako organizator lub kierownik szkolenia.

5. Do zespołu egzaminacyjnego powołuje się egzaminatorów, którzy posiadają uprawnienia
przewodnika górskiego na dany obszar uprawnień co najmniej tej klasy, na którą odbywa się
egzamin, z zastrzeżeniem ust. 6.

6. Do zespołu egzaminacyjnego może być powołany jeden egzaminator będący specjalistą
w egzaminowanej dziedzinie, posiadający co najmniej III klasę uprawnień przewodnika
górskiego na dany obszar.

7. Na wniosek jednostki organizacyjnej lub osoby prowadzącej szkolenie przewodników
górskich, złożony do sekretarza komisji egzaminacyjnej, przewodniczący komisji
egzaminacyjnej wyznacza termin egzaminu oraz podaje go do wiadomości tym podmiotom
nie później niż 30 dni przed planowanym dniem egzaminu.

8. Do zadań komisji egzaminacyjnych oraz zespołów egzaminacyjnych należy:
1) przygotowanie pytań testowych egzaminu pisemnego;
2) przygotowanie zestawów pytań egzaminu ustnego;
3) określenie zadań do realizacji w ramach części praktycznej egzaminu;
4) przeprowadzenie egzaminu i wystawienie ocen;
5) sporządzenie protokołu z przeprowadzonego egzaminu;
6) wydanie świadectwa, o którym mowa w § 29 ust. 1.

9

9. Pytania testowe oraz zestawy pytań i zadania określone w ust. 8 pkt 1 – 3 oraz protokół
przebiegu egzaminu stanowią dokumentację przechowywaną przez właściwego marszałka
województwa.

§ 16. 1. Do egzaminu dopuszcza się osoby, które najpóźniej w terminie 14 dni przed
egzaminem przedstawiły w urzędzie marszałkowskim dowód wniesienia opłaty
egzaminacyjnej oraz odpowiednio:
1) zaświadczenie o ukończeniu szkolenia wymaganego dla nabycia danych uprawnień
wystawione przez jednostkę organizacyjną lub osobę uprawnioną do szkolenia kandydatów
na przewodników górskich albo
2) kopię legitymacji przewodnika turystycznego górskiego, w przypadku osób, o których
mowa w art. 22a ust. 2 ustawy.

2. Egzamin jest przeprowadzany, jeżeli do egzaminu zostało dopuszczonych co najmniej
10 osób, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. W przypadku egzaminu dla przewodników górskich na podwyższenie klasy uprawnień
egzamin może być przeprowadzany, jeżeli do egzaminu zostały dopuszczone co najmniej
3 osoby.

§ 17. 1. Egzamin dla kandydatów na przewodników górskich składa się z dwóch części:
1) teoretycznej – obejmującej zagadnienia, dla których programy szkolenia przewidują zajęcia
teoretyczne;
2) praktycznej – obejmującej zagadnienia, dla których programy szkolenia przewidują zajęcia
praktyczne.

2. Egzamin sprawdzający, o którym mowa w art. 26 ust. 2 ustawy, dla osób, którym
zawieszono uprawnienia przewodnika górskiego, po wniesieniu przez nie opłaty
egzaminacyjnej oraz po upływie terminu zawieszenia, przeprowadzany jest na tych samych
zasadach co egzamin dla osób ubiegających się o uprawnienia przewodnika górskiego,
określonych w ust. 1 oraz § 18 – 21.

§ 18. 1. Część teoretyczna egzaminu jest przeprowadzana w formie pisemnej i ustnej.

2. Część teoretyczną egzaminu przeprowadza się w sali egzaminacyjnej, w warunkach
umożliwiających egzaminowanym samodzielną pracę.

3. Przed wejściem do sali egzaminacyjnej osoba przystępująca do egzaminu jest obowiązana
okazać dokument tożsamości.

4. Osoba sprawująca nadzór nad prawidłowym przebiegiem egzaminu może wykluczyć
z egzaminu osobę, która podczas egzaminu korzystała z cudzej pomocy, posługiwała się
niedozwolonymi materiałami pomocniczymi, pomagała innym uczestnikom egzaminu lub
w inny sposób zakłócała przebieg egzaminu.

5. Podczas egzaminu zdający może opuścić salę egzaminacyjną po uzyskaniu zgody osoby
sprawującej nadzór nad prawidłowym przebiegiem egzaminu. Przed opuszczeniem sali
zdający przekazuje pracę sekretarzowi komisji egzaminacyjnej.


10

§ 19. 1. Część pisemna egzaminu trwa 45 minut i polega na rozwiązaniu testu składającego
się z 30 pytań jednokrotnego wyboru.

2. Prace pisemne są oznaczane kodem.

3. Każde pytanie testowe jest oceniane w następujący sposób:
1) odpowiedź prawidłowa – 1 punkt;
2) odpowiedź nieprawidłowa lub brak odpowiedzi – 0 punktów.

4. Warunkiem zdania części pisemnej egzaminu jest uzyskanie co najmniej 20 punktów.

§ 20. 1. Do części ustnej egzaminu dopuszcza się osoby, które zaliczyły pozytywnie część
pisemną egzaminu.

2. Część ustna egzaminu jest przeprowadzana w terminie wyznaczonym przez
przewodniczącego komisji egzaminacyjnej.

3. Część ustna egzaminu polega na udzieleniu odpowiedzi na pytania zamieszczone
w wylosowanym zestawie pytań.

4. Każdy z zestawów składa się z trzech pytań.

5. Każdy egzaminator ocenia odrębnie odpowiedź na każde pytanie, przyznając od 2 do 5
punktów za odpowiedź prawidłową oraz 0 punktów za odpowiedź nieprawidłową lub za brak
odpowiedzi.

6. Część ustną egzaminu uważa się za zdaną w razie uzyskania przez zdającego co najmniej
9 punktów od każdego egzaminatora oraz nieuzyskania za żadne pytanie 0 punktów od
któregokolwiek z egzaminatorów.

7. Po zakończeniu części ustnej egzaminu sekretarz komisji egzaminacyjnej ogłasza wyniki
tej części.

§ 21. 1. Część praktyczna egzaminu trwa 2 dni.

2. Część praktyczna egzaminu składa się z zadań w liczbie od 3 do 5.

3. Do części praktycznej egzaminu dopuszcza się osoby, które zaliczyły część teoretyczną
egzaminu.

4. Sposób oceniania dotyczący poszczególnych rodzajów zadań egzaminacyjnych stosowany
podczas przeprowadzania części praktycznej egzaminu powinien być podany do publicznej
wiadomości przez komisję egzaminacyjną w miejscach ogólnie dostępnych w urzędach
marszałkowskich co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem egzaminu.

§ 22. 1. Zespoły egzaminacyjne sporządzają protokół przebiegu egzaminu, który podpisują
wszyscy członkowie zespołów egzaminacyjnych oraz sekretarz komisji egzaminacyjnej.
11

2. Protokół przebiegu egzaminu obejmuje w szczególności: listę osób, które zgłosiły się na
egzamin, oceny wystawione przez każdego egzaminatora oraz uzgodnioną ocenę łączną,
a także uwagi zgłaszane w trakcie trwania egzaminu przez jego uczestników.

3. Po sporządzeniu i podpisaniu protokołu przez osoby, o których mowa w ust. 1, sekretarz
komisji egzaminacyjnej ogłasza wyniki egzaminu.


§ 23. 1. Osobie, która zdała egzamin na przewodnika górskiego, wydaje się świadectwo
według wzoru określonego w załączniku nr 9 do rozporządzenia.

2. Osoba, która nie zdała części pisemnej, ustnej lub praktycznej egzaminu, może wystąpić
o ponowne dopuszczenie do każdej z części egzaminu po upływie 30 dni od dnia, w którym
ogłoszono wyniki egzaminu.


Rozdział 6

Opłaty egzaminacyjne i wynagrodzenia egzaminatorów

§ 24. Opłata za egzamin osób ubiegających się o uprawnienia przewodnika górskiego wynosi:
1) 120 zł – za część teoretyczną egzaminu;
2) 180 zł – za część praktyczną egzaminu;
3) 300 zł – za egzamin sprawdzający kwalifikacje przewodnika górskiego, któremu
zawieszono uprawnienia.


§ 25. 1. Za przeprowadzenie części teoretycznej egzaminu:
1) dla osób ubiegających się o uprawnienia przewodnika górskiego,
2) sprawdzającego kwalifikacje przewodnika górskiego, dla osób, którym zawieszono te
uprawnienia
– egzaminatorowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 25 zł za jedną egzaminowaną
osobę.

2. Za przeprowadzenie części praktycznej egzaminu:
1) dla osób ubiegających się o uprawnienia przewodnika górskiego, a także
2) sprawdzającego kwalifikacje przewodnika górskiego, dla osób, którym zawieszono te
uprawnienia
– egzaminatorowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 250 zł za każdy dzień
przeprowadzonego egzaminu.

3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, obejmuje przygotowanie pytań testowych
i zestawów zadań, przeprowadzenie egzaminu wraz z dokonaniem oceny egzaminowanych
osób, sporządzenie protokołu i wydanie świadectw zdania egzaminu. Koszty ponoszone przez
członka zespołu egzaminacyjnego, w tym w szczególności koszty dojazdu, zakwaterowania
i ubezpieczenia są pokrywane we własnym zakresie przez członka zespołu egzaminacyjnego.




12

Rozdział 7

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 26. 1. Marszałkowie województw powołają komisje egzaminacyjne dla kandydatów na
przewodników górskich w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

2. Do czasu powołania przez marszałków województw komisji egzaminacyjnych, o których
mowa w ust. 1, uprawnione do wykonywania zadań egzaminacyjnych określonych
odpowiednio w § 15 ust. 8 są właściwe komisje egzaminacyjne dla kandydatów na
przewodników górskich powołane przez marszałków województw na podstawie
rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 4 marca 2011 r. w sprawie przewodników
turystycznych i pilotów wycieczek (Dz. U. Nr 60, poz. 302).


§ 27. 1. Osoby posiadające uprawnienia przewodnika górskiego beskidzkiego na część
Beskidów, nadane na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca
2001 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek i rozporządzenia
Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie przewodników
turystycznych i pilotów wycieczek oraz nadane przez marszałków województw na podstawie
rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 stycznia 2006 r. w sprawie przewodników
turystycznych i pilotów wycieczek, mogą rozszerzyć swoje uprawnienia przewodnika
górskiego beskidzkiego na cały obszar Beskidów, przystępując do egzaminu uzupełniającego
obejmującego programy szkoleń na pozostałe części Beskidów bez konieczności odbycia
dodatkowych szkoleń.

2. Osoby, które przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia rozpoczęły szkolenie
na przewodnika górskiego beskidzkiego na część Beskidów, po ukończeniu tego szkolenia
mogą ubiegać się o dopuszczenie do egzaminu na przewodnika górskiego beskidzkiego na tę
część Beskidów, której dotyczyło odbyte przez nich szkolenie.

3. Osoby, które do dnia 17 grudnia 2010 r. zdały egzamin na przewodnika górskiego
beskidzkiego na część Beskidów, mogą ubiegać się o nadanie uprawnień przewodnika
beskidzkiego na tę część Beskidów.

§ 28. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


MINISTER SPORTU I TURYSTYKI









2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sportu i Turystyki z dnia 4 marca
2011 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek (Dz. U. Nr 60, poz. 302), które utraciło
moc z dniem ...
13