Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie danych osobowych

ujawniających ich m.in. przekonania religijne. Art. 8 ust. 2 lit. d) tej dyrektywy
postanawia jednak, że zakaz ten nie dotyczy przetwarzania danych osobowych
dokonywanych w ramach legalnej działalności wspartej odpowiednimi
gwarancjami przez fundację, stowarzyszenie lub inną instytucję nienastawioną
na osiąganie zysku, której cele mają charakter polityczny, filozoficzny, religijny
lub związkowy, pod warunkiem, że przetwarzanie danych odnosi się wyłącznie
do członków tej instytucji lub osób mających z nią regularny kontakt w związku
z jej celami oraz że dane nie zostaną ujawnione osobie trzeciej bez zgody osób,
której jej dotyczą. Ponadto art. 8 ust. 4 dyrektywy 95/46/WE upoważnia
państwa członkowskie do ustanowienia dodatkowych wyłączeń, jeżeli jest to
podyktowane istotnym interesem publicznym. Skorzystanie z powyższej
derogacji podyktowane jest tym, by państwa członkowskie ustanowiły
odpowiednie środki zabezpieczające (art. 8 ust. 4 dyrektywy 95/46/WE) oraz
notyfikowały ją Komisji (art. 8 ust. 6 dyrektywy 95/46/WE). Przepisy art. 43
ust. 2 ustawy, wyłączające zbiory danych dotyczących osób należących do
kościoła lub innego związku wyznaniowego, o uregulowanej sytuacji prawnej,
przetwarzanych na potrzeby tego kościoła lub związku można uznać za objęte
derogacją, o której stanowi art. 8 ust. 4 dyrektywy 95/46/WE. Odwołując się do
zasady legalizmu zakładającej, że organy władzy publicznej działają na
podstawie i w granicach prawa, przyjąć można, że derogacja ta była
notyfikowana do Komisji Europejskiej. Przyjęcie opiniowanej nowelizacji
oznaczałoby, że ustawodawca z niej rezygnuje, w granicach dopuszczalnych na
gruncie swobody regulacyjnej pozostawionej mu dyrektywą 95/46/WE.

Projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie danych osobowych nie
jest projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej w rozumieniu
art. 95a Regulaminu Sejmu.


Akceptował:
Dyrektor Biura Analiz Sejmowych


Zbigniew Wrona