Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji

jeżeli rozpowszechniany program zawiera bloki programowe poświęcone wyłącznie
telesprzedaz y.
4. W przypadku przydzielenia częstotliwości przeznaczonych do współużytkowania przez
różnych nadawców służących do rozpowszechniania ich programów radiowych lub
telewizyjnych drogą rozsiewczą naziemną w sposób analogowy opłaty za koncesje udzielone
tym nadawcom ustala się w wysokości proporcjonalnej do czasu, w jakim mogą używać
częstotliwości do rozpowszechniania programu.
5. W przypadku zmiany na wniosek nadawcy terminu, na który udzielona została koncesja na
rozpowszechnianie programu radiowego lub telewizyjnego drogą rozsiewczą naziemną na
okres, o którym mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i
telewizji, opłata za zmianę ustalana jest na podstawie przepisów § 1-4 i § 9 ust. 1-2a i 6, przy
czym L oznacza liczbę lat, o jaką wydłużany jest okres obowiązywania koncesji, po
zaokrągleniu do pełnej liczby lat, z uwzględnieniem liczby mieszkańców na obszarze objętym
rozpowszechnianiem programu w dniu dokonania zmiany koncesji.
6. W przypadku zmiany koncesji polegającej na:
a) usunięciu ograniczenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, lub
b)
usunięciu ograniczenia dobowego czasu nadawania programu radiowego lub
telewizyjnego
wynikającego z przydzielania częstotliwością przeznaczonych do współużytkowania przez
różnych nadawców służących do rozpowszechniania ich programów drogą rozsiewczą
naziemną, lub
c) rozszerzeniu koncesji o inną drogę, lub
d) zwiększeniu zasięgu rozpowszechnianego programu radiowego lub telewizyjnego
(zwiększenie liczby mieszkańców objętych rozpowszechnianiem programu)
- opłata za zmianę koncesji podlega zmniejszeniu proporcjonalnie do okresu pozostałego do
wygaśnięcia koncesji, po zaokrągleni do pełnej liczby lat.
7. Jeżeli w całkowitym zasięgu rozpowszechniania programu radiowego nie znajduje się
miasto o liczbie mieszkańców ponad 200 tysięcy, opłata za udzielenie lub zwiększenie
zasięgu koncesji wynosi 80 % opłaty ustalonej na podstawie przepisów § 1-4 oraz § 12 ust.
1-6.
Art.40k W przypadku złożenia wniosku o uchylenie koncesji przed upływem terminu jej
wygaśnięcie, na wniosek nadawcy, wniesioną opłatę koncesyjną zalicza się na poczet opłaty
wnoszonej z tytułu udzielenia nowej koncesji, w części odpowiadającej okresowi, jaki
pozostał do wygaśnięcie uprzednio udzielonej koncesji.
Art. 40l. Opłaty koncesyjne stanowią dochód budżetu państwa.”

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 3 sierpnia 2012 r..


Uzasadnienie

Projektowana nowelizacja stanowi przeniesienie do ustawy o radiofonii i telewizji treści
rozporządzenia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 3 czerwca 1993 r. w sprawie
opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiofonicznych i
telewizyjnych (Dz. U. Nr 50, poz. 232, z 1994 r. Nr 69, poz. 304, z 1995 r. Nr 79, poz. 404
oraz z 1998 r. Nr 67, poz. 443).
Konieczność takiej nowelizacji, przenoszącej do ustawy treść rozporządzenia, wynika z
wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 lipca 2011 roku sygn. P 9/09, opublikowanego
w Dzu. U. Nr 160 z 2011 r., poz. 963, stwierdzającego niezgodność z konstytucja
dotychczasowego art. 40 ust. 2 ustawy o radiofonii i telewizji, delegującego na Krajowa Radę
Radiofonii i Telewizji uprawnienie do określania wysokości opłat koncesyjnych. Zgodnie z
orzeczeniem Trybunału określenie wysokości opłat powinno być dokonane w ustawie.
Nowelizacja jest bardzo pilna, gdyż zgodnie z orzeczeniem Trybunału dotychczasowy art. 40
ust. 2 traci moc z dniem 3 sierpnia 2012 roku. Brak nowelizacji spowoduje zatem brak
podstawy prawnej dla nakładania, a także dla egzekwowania wcześniej nałożonych opłat
koncesyjnych.
W szczególności istnieje zagrożenie, że od 3 sierpnia 2012 roku może pokazać się
nieskuteczne ściągnięcie opłat koncesyjnych, których ściągnięcie zostało uprzednio rozłożone
na raty decyzjami Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Skarb Państwa
może ponieść z tego tytułu ogromne straty, albowiem, jak wynika z informacji Najwyższej
Izby Kontroli z wykonania budżetu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w 2011 roku
Przewodniczący Rady wydał 45 decyzji, rozkładających na raty opłaty koncesyjne na kwotę
ponad 63 miliony złotych. Brak niezwłocznej nowelizacji może spowodować, że egzekucja
tych wcześniej nałożonych i rozłożonych na raty opłat stanie się nieskuteczna na zasadzie
niedziałania prawa wstecz.
Z tego względu wnioskodawcy wnoszą o niezwłoczne uchwalenie tej ustawy, tak, by weszła
ona w życie przed wygaśnięciem mocy obowiązującej art. 40 ust. 2 nowelizowanej ustawy.
Nowelizacja przysporzy dochodów budżetowi państwa, gdyż uchroni budżet przed groźbą
nieściągnięci opłat koncesyjnych. W związku z powyższym nowelizacja spowoduje
pozytywne skutki, zarówno dla budżetu państwa, jak i w sferze społecznej i gospodarczej.
Nowelizacja jest zgodna z prawem Unii Europejskiej.



Warszawa, 1 sierpnia 2012 r.
BAS-WAPEiM-1984/12



Pani
Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej



Opinia prawna
w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej poselskiego projektu
ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji (przedstawiciel
wnioskodawców: poseł Zbigniew Kuźmiuk)

Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca
1992 roku – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Monitor Polski z 2012 r. poz. 32)
sporządza się następującą opinię:

1. Przedmiot projektu ustawy
Projekt przewiduje zmianę artykułu 40 oraz dodanie artykułów 40a – 40l
w ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr
43, poz. 226, ze zmianami). Zmiana zakłada ustalenie w drodze ustawy
wysokości opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programu
radiowego lub telewizyjnego, a także za zmiany koncesji. Opłata ma być
pobierana niezależnie od opłat za używanie urządzeń radiokomunikacyjnych
oraz używanie częstotliwości. Proponowana regulacja jest związana z wyrokiem
Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 lipca 2011 r. (sygn. akt P 9/09; Dz. U. Nr
160, poz. 963; OTK Z.U. Nr 6A, poz. 59), stwierdzającym niezgodność
z Konstytucją RP artykułu 40 ustęp 2 ustawy oraz rozporządzenia Krajowej
Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 lutego 2000 r. w sprawie opłat za
udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych
i telewizyjnych (Dz. U. Nr 12, poz. 153, ze zmianami). Projekt zakłada
przeniesienie do materii ustawowej treści przepisów rozporządzenia KRRiT
w sprawie opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów
radiowych i telewizyjnych.
Projekt zawiera błędy legislacyjne – proponowany w art. 1 projektu
przepis artykułu 40j zawiera odesłania do nieistniejących jednostek
redakcyjnych: „§1-4”, „§9 ust. 1-2a i 6” oraz „§12 ust. 1-6”.
Proponowana ustawa ma wejść w życie z dniem 3 sierpnia 2012 r.
2. Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem ustawy
Kwestie stanowiące przedmiot projektu ustawy nie są regulowane
prawem Unii Europejskiej.

3. Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu prawa
Unii Europejskiej
Prawo Unii Europejskiej nie reguluje kwestii zawartych w przepisach
opiniowanego projektu.

4. Konkluzja
Przedmiot projektu ustaw o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji nie
jest objęty prawem Unii Europejskiej.


Szef Kancelarii Sejmu


Lech Czapla





















2

Warszawa, 1 sierpnia 2012 r.
BAS-WAPEiM-1985/12

Pani
Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej

Opinia prawna
w sprawie stwierdzenia – w trybie art. 95a ust. 3 regulaminu Sejmu –
czy poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji
(przedstawiciel wnioskodawców: poseł Zbigniew Kuźmiuk) jest projektem
ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej

Projekt przewiduje zmianę artykułu 40 oraz dodanie artykułów 40a – 40l
w ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr
43, poz. 226, ze zmianami). Zmiana zakłada ustalenie w drodze ustawy
wysokości opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programu
radiowego lub telewizyjnego, a także za zmiany koncesji. Opłata ma być
pobierana niezależnie od opłat za używanie urządzeń radiokomunikacyjnych
oraz używanie częstotliwości. Proponowana regulacja jest związana z wyrokiem
Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 lipca 2011 r. (sygn. akt P 9/09; Dz. U. Nr
160, poz. 963; OTK Z.U. Nr 6A, poz. 59), stwierdzającym niezgodność
z Konstytucją RP artykułu 40 ustęp 2 ustawy oraz rozporządzenia Krajowej
Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 lutego 2000 r. w sprawie opłat za
udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych
i telewizyjnych (Dz. U. Nr 12, poz. 153, ze zmianami). Projekt zakłada
przeniesienie do materii ustawowej treści przepisów rozporządzenia KRRiT
w sprawie opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów
radiowych i telewizyjnych.
Przedmiot projektu ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji nie jest
projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej.

Szef Kancelarii Sejmu


Lech Czapla