Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, sporządzonej w Oslo dnia 18 września 1997 r.

administracyjne w celu przyjęcia, przetransportowania i zapewnienia zakwaterowania misji,
a także będzie odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa misji w maksymalnym
zakresie, w jakim to będzie możliwe, w czasie, kiedy misja będzie się znajdować na
terytorium podlegającym jego kontroli.
12. Bez uszczerbku dla suwerenności Państwa-Strony otrzymującego Wniosek o
Wyjaśnienie, misja ustalania faktów może wwieźć na terytorium tego Państwa-Strony
niezbędny sprzęt, który będzie wykorzystany wyłącznie w celu zbierania informacji
dotyczących sprawy domniemanego nieprzestrzegania Konwencji. Przed swoim przybyciem
misja taka poinformuje Państwo-Stronę otrzymujące Wniosek o Wyjaśnienie o rodzaju
sprzętu, który zamierza wykorzystać w ramach misji ustalania faktów.
13. Państwo-Strona otrzymujące Wniosek o Wyjaśnienie podejmie wszelkie starania, aby
zapewnić, że misja ustalania faktów będzie miała możliwość rozmawiania ze wszystkimi
właściwymi osobami, które mogą dostarczyć informacje, odnoszące się do domniemanego
nieprzestrzegania Konwencji.
14. Państwo-Strona, otrzymujące Wniosek o Wyjaśnienie, umożliwi misji ustalania
faktów dostęp do wszystkich obszarów i instalacji podlegających jego kontroli, gdzie można
oczekiwać zebrania faktów dotyczących nieprzestrzegania Konwencji. Podlegać to będzie
wszelkim uzgodnieniom, które Państwo-Strona, otrzymujące Wniosek o Wyjaśnienie, uzna
za niezbędne dla:
a) ochrony wrażliwego sprzętu, informacji i obszarów;
b) ochrony konstytucyjnych zobowiązań, jakie Państwo-Strona, otrzymujące Wniosek o
Wyjaśnienie może mieć w odniesieniu do praw własności, przeszukań i konfiskat lub innych
praw konstytucyjnych; lub
c) fizycznej ochrony i bezpieczeństwa członków misji ustalania faktów.
Państwo-Strona, otrzymujące Wniosek o Wyjaśnienie dokonując takich uzgodnień,
podejmie wszelkie uzasadnione starania, dla wykazania innymi środkami, że przestrzega
niniejszej Konwencji.
15. Misja ustalania faktów może przebywać na terytorium Państwa-Strony, którego to
dotyczy, nie dłużej niż 14 dni, a w jednym określonym miejscu nie dłużej niż 7 dni, o ile nie
uzgodniono inaczej.
16. Wszystkie informacje przekazane poufnie i nie związane z przedmiotem misji
ustalania faktów będą traktowane jako poufne.
17. Misja ustalania faktów przedstawi, za pośrednictwem Sekretarza Generalnego
Organizacji Narodów Zjednoczonych, sprawozdanie o wynikach swoich ustaleń na
Spotkaniu Państw-Stron lub na Specjalnym Spotkaniu Państw-Stron.
18. Spotkanie Państw-Stron lub Specjalne Spotkanie Państw-Stron rozpatrzy wszystkie
stosowne informacje, w tym sprawozdanie złożone przez misję ustalania faktów i może
dodatkowo przedłożyć Państwu-Stronie, które otrzymało Wniosek o Wyjaśnienie, wniosek o
zajęcie się kwestią nieprzestrzegania Konwencji w wyznaczonym terminie. Państwo-Strona,
otrzymujące Wniosek o Wyjaśnienie, złoży sprawozdanie na temat wszystkich działań
podjętych w odpowiedzi na ten wniosek.
19. Spotkanie Państw-Stron lub Specjalne Spotkanie Państw-Stron może zalecić
zainteresowanym Państwom-Stronom działania i środki dalszego jej wyjaśnienia lub
rozwiązania badanej sprawy, włączając w to podjęcie właściwych procedur zgodnie z
prawem międzynarodowym. W sytuacji, gdyby przedmiotową sprawę należało przypisać
okolicznościom niekontrolowanymi przez Państwo-Stronę otrzymujące Wniosek o
Wyjaśnienie, Spotkanie Państw-Stron lub Specjalne Spotkanie Państw-Stron może zalecić
właściwe środki, w tym użycie mechanizmów współpracy, o których mowa w Artykule 6.

8
20. Spotkanie Państw-Stron lub Specjalne Spotkanie Państw-Stron podejmą wszelkie
starania, aby podjąć decyzje, o których mowa w ustępie 18 i 19 jednomyślnie, a jeśli to
niemożliwe, większością 2/3 głosów Państw-Stron obecnych i biorących udział w
głosowaniu.
Artykuł 9
Krajowe rodki realizacji Konwencji
Każde Państwo-Strona podejmie wszelkie właściwe środki prawne, administracyjne i
inne, w tym wprowadzenie sankcji karnych, aby zapobiegać i powstrzymywać wszelką
działalność zabronioną dla Państwa-Strony na podstawie niniejszej Konwencji, która to
działalność byłaby prowadzona na jego terytorium lub na terytorium podlegającym jego
jurysdykcji lub kontroli.
Artykuł 10
Rozstrzyganie sporów
1. Państwa-Strony będą konsultować się i współpracować ze sobą dla rozstrzygnięcia
jakiegokolwiek sporu, który może powstać w związku ze stosowaniem lub interpretacją
niniejszej Konwencji. Każde Państwo-Strona może wnieść każdy taki spór pod obrady
Spotkania Państw-Stron.
2. Spotkanie Państw-Stron może przyczynić się do rozstrzygnięcia sporu wszelkimi
środkami, które uzna za wskazane, w tym oferując swoją misję dobrych usług, wzywając
Państwa będące stronami sporu do podjęcia procedury rozstrzygnięcia według ich wyboru,
oraz zalecając ograniczenie czasu trwania każdej uzgodnionej procedury.
3. Niniejszy artykuł nie narusza postanowień niniejszej Konwencji odnoszących się do
pomocy i wyjaśniania przestrzegania jej postanowień.
Artykuł 11
Spotkania Państw-Stron
1. Państwa-Strony będą odbywać regularne spotkania w celu rozpatrzenia wszelkich
spraw związanych ze stosowaniem lub wykonywaniem niniejszej Konwencji, w tym
dotyczących:
a) funkcjonowania i statusu niniejszej Konwencji;
b) spraw wynikających ze sprawozdań przedkładanych na mocy postanowień niniejszej
Konwencji;
c) międzynarodowej współpracy i pomocy zgodnie z Artykułem 6;
d) rozwoju technik oczyszczania terenu z min przeciwpiechotnych;
e) spraw wnoszonych przez Państwa-Strony zgodnie z Artykułem 8, oraz
f) decyzji w sprawie wniosków przedkładanych przez Państwa-Strony zgodnie z
Artykułem 5.
2. Pierwsze Spotkanie Państw-Stron zostanie zwołane przez Sekretarza Generalnego
Organizacji Narodów Zjednoczonych w ciągu roku od wejścia w życie niniejszej Konwencji.
Następne spotkania będą zwoływane przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów
Zjednoczonych corocznie, aż do zwołania pierwszej Konferencji Przeglądowej.
3. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zwoła Specjalne Spotkanie
Państw-Stron zgodnie z postanowieniami zawartymi w Artykule 8.
4. Państwa niebędące stronami niniejszej Konwencji, a także Organizacja Narodów
Zjednoczonych, inne właściwe organizacje i instytucje międzynarodowe, organizacje

9
regionalne, Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża i właściwe organizacje
pozarządowe, mogą być zapraszane do udziału w tych spotkaniach w charakterze
obserwatorów zgodnie z przyjętymi Zasadami Proceduralnymi.
Artykuł 12
Konferencje Przeglądowe
1. Konferencja Przeglądowa zostanie zwołana przez Sekretarza Generalnego Organizacji
Narodów Zjednoczonych po upływie pięciu lat od wejścia w życie niniejszej Konwencji.
Następne Konferencje Przeglądowe zostaną zwołane przez Sekretarza Generalnego
Organizacji Narodów Zjednoczonych na wniosek jednego lub więcej Państw-Stron pod
warunkiem, że między Konferencjami Przeglądowymi upłynie co najmniej pięć lat.
Wszystkie Państwa-Strony niniejszej Konwencji będą zaproszone na każdą Konferencję
Przeglądową.
2. Celem Konferencji Przeglądowej będzie:
a) dokonanie przeglądu funkcjonowania i statusu niniejszej Konwencji;
b) rozpatrzenie potrzeby kolejnych Spotkań Państw-Stron, o których mowa w Artykule
11 ustęp 2 i odstępu czasu między spotkaniami;
c) podjęcie decyzji w sprawie wniosków przedkładanych przez Państwa-Strony, zgodnie
z Artykułem 5; oraz
d) przyjęcie, w razie potrzeby, wniosków dotyczących wykonania niniejszej Konwencji
w jej sprawozdaniu końcowym.
3. Państwa niebędące stronami niniejszej Konwencji a także Organizacja Narodów
Zjednoczonych, inne właściwe organizacje i instytucje międzynarodowe, organizacje
regionalne, Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża i właściwe organizacje
pozarządowe, mogą być zapraszane do udziału w każdej Konferencji Przeglądowej w
charakterze obserwatorów zgodnie z przyjętymi Zasadami Proceduralnymi.
Artykuł 13
Poprawki
1. W każdej chwili po wejściu w życie niniejszej Konwencji każde Państwo-Strona może
złożyć propozycję zmiany niniejszej Konwencji. Każda propozycja zmiany zostanie
przekazana Depozytariuszowi, który powiadomi o niej wszystkie Państwa-Strony oraz
zbierze ich opinie o potrzebie zwołania Konferencji Poprawkowej w celu rozpatrzenia danej
propozycji. Jeśli większość Państw-Stron powiadomi Depozytariusza, nie później niż 30 dni
po zawiadomieniu, o poparciu dalszego rozpatrywania tej propozycji, Depozytariusz zwoła
Konferencję Poprawkową, na którą będą zaproszone wszystkie Państwa-Strony.
2. Państwa niebędące stronami niniejszej Konwencji, a także Organizacja Narodów
Zjednoczonych, inne właściwe organizacje i instytucje międzynarodowe, organizacje
regionalne, Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża i właściwe organizacje
pozarządowe, mogą zostać zaproszone do udziału w każdej Konferencji Poprawkowej w
charakterze obserwatorów zgodnie z ustalonymi Zasadami Proceduralnymi.
3. Konferencja Poprawkowa odbędzie się niezwłocznie po Spotkaniu Państw-Stron lub
Konferencji Przeglądowej, chyba że większość Państw-Stron poprosi o jej wcześniejsze
zwołanie.
4. Każda zmiana do niniejszej Konwencji będzie przyjmowana większością 2/3 głosów
Państw-Stron obecnych i biorących udział w głosowaniu na Konferencji Poprawkowej.
Depozytariusz poinformuje Państwa-Strony o każdej zmianie przyjętej w tym trybie.

10
5. Zmiana do niniejszej Konwencji wejdzie w życie dla wszystkich Państw-Stron
niniejszej Konwencji, które ją przyjęły, po złożeniu Depozytariuszowi dokumentów o jej
przyjęciu przez większość Państw-Stron. Po tym czasie zmiana będzie wchodzić w życie w
stosunku do pozostałych Państw-Stron w dniu złożenia dokumentów o jej przyjęciu.
Artykuł 14
Koszty
1. Koszty Spotkań Państw-Stron, Specjalnych Spotkań Państw-Stron, Konferencji
Przeglądowych oraz Konferencji Poprawkowych będą ponoszone Państwa-Strony oraz
Państwa niebędące stronami niniejszej Konwencji, biorące w nich udział, zgodnie ze skalą
składek Organizacji Narodów Zjednoczonych po jej odpowiednim dostosowaniu.
2. Koszty poniesione przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych
zgodnie z Artykułami 7 i 8 oraz koszty misji ustalania faktów będą ponoszone przez
Państwa-Strony zgodnie ze skalą składek Organizacji Narodów Zjednoczonych po jej
odpowiednim dostosowaniu.
Artykuł 15
Podpisanie
Niniejsza Konwencja, sporządzona w Oslo w Norwegii dnia 18 września 1997 roku,
będzie otwarta do podpisania dla wszystkich Państw w Ottawie, w Kanadzie, od dnia 3
grudnia 1997 roku do dnia 4 grudnia 1997 roku oraz w siedzibie Organizacji Narodów
Zjednoczonych w Nowym Jorku od dnia 5 grudnia 1997 roku do jej wejścia w życie.
Artykuł 16
Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie
1. Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez Państwa-
Sygnatariuszy.
2. Będzie ona otwarta do przystąpienia dla każdego Państwa, które nie podpisało
Konwencji.
3. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będą składane u
Depozytariusza.
Artykuł 17
Wej cie w życie
1. Niniejsza Konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia szóstego miesiąca,
następującego po miesiącu, w którym zostanie złożony czterdziesty dokument ratyfikacji,
przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.
2. W stosunku do każdego Państwa, które składa swój dokument ratyfikacji, przyjęcia,
zatwierdzenia lub przystąpienia po dacie złożenia czterdziestego dokumentu ratyfikacji,
przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie pierwszego
dnia szóstego miesiąca następującego po dacie złożenia przez dane Państwo swojego
dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

Artykuł 18
Tymczasowe stosowanie

11
Każde Państwo może w momencie ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia
oświadczyć, że będzie stosowało tymczasowo Artykuł 1 ustęp 1 niniejszej Konwencji do
czasu jej wejścia w życie.
Artykuł 19
Zastrzeżenia
Postanowienia niniejszej Konwencji nie będą podlegać zastrzeżeniom.

Artykuł 20
Czas trwania i wypowiedzenia
1. Niniejsza Konwencja będzie zawarta na czas nieokreślony.
2. Każde Państwo-Strona ma prawo, korzystając ze swojej suwerenności, wypowiedzenia
niniejszej Konwencji. O takim wypowiedzeniu zawiadomi ono wszystkie pozostałe Państwa-
Strony, Depozytariusza oraz Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Dokument wypowiedzenia powinien zawierać pełne wyjaśnienie przyczyn uzasadniających
wypowiedzenie.
3. Wypowiedzenie takie wejdzie w życie po upływie sześciu miesięcy od otrzymania
dokumentu wypowiedzenia przez Depozytariusza. Jeżeli jednak po upływie tego
sześciomiesięcznego okresu Państwo-Strona wypowiadające Konwencję jest zaangażowane
w konflikt zbrojny, takie wypowiedzenie nie wejdzie w życie przed zakończeniem tego
konfliktu zbrojnego.
4. Wypowiedzenie Konwencji przez Państwo-Stronę w żaden sposób nie będzie wpływać
na obowiązek Państw dalszego wykonywania zobowiązań przyjętych zgodnie z wszelkimi
właściwymi normami prawa międzynarodowego.
Artykuł 21
Depozytariusz
Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zostaje niniejszym
wyznaczony na Depozytariusza niniejszej Konwencji.
Artykuł 22
Teksty autentyczne
Oryginał niniejszej Konwencji, której teksty w językach angielskim, arabskim, chińskim,
francuskim, rosyjskim i hiszpańskim są jednakowo autentyczne, składa się do depozytu
Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.



12