Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw

Projekt został zamieszczony na stronie Rządowego Centrum Legislacji
w Biuletynie Informacji Publicznej zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 2005 r.
o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169,
poz. 1414, z późn. zm.). aden z podmiotów zajmujących się działalnością
lobbingową nie zgłosił zainteresowania pracami nad projektem.
23

OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny
Ustawa ma wpływ na organy administracji publicznej: Ministra Transportu,
Budownictwa i Gospodarki Morskiej oraz Ministra Rozwoju Regionalnego.
Proponowane w ustawie zmiany będą początkiem procesu porządkowania spraw
dotyczących planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz polityki
miejskiej, przeciwdziałania dualizmowi kompetencyjnemu i dublowaniu się działań
ministrów właściwych.
Podkreślić należy, iż zaproponowane przeniesienie spraw dotyczących zadań
związanych z planowaniem i zagospodarowaniem przestrzennym na poziomie
kraju i województwa oraz polityki miejskiej z działu „budownictwo, gospodarka
przestrzenna i mieszkaniowa” do działu „rozwój regionalny” nie będzie miało
wpływu na zmianę kompetencji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki
Morskiej w zakresie architektury, nadzoru architektoniczno-budowlanego,
wspierania mieszkalnictwa, gospodarki nieruchomościami oraz rządowych
programów rozwoju infrastruktury komunalnej.
Zmiana będzie pierwszym etapem szerszych prac legislacyjnych zmierzających
ku tworzeniu zintegrowanego systemu zarządzania rozwojem, w tym skutecznego
systemu planowania społeczno-gospodarczego, przestrzennego i polityki miejskiej.
2. Wyniki konsultacji społecznych
W dniu 28 września 2011 r. projekt został uzgodniony przez Komisję Wspólną
Rządu i Samorządu Terytorialnego. Projekt przekazano także do zaopiniowania:
1) Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”,
2) Forum
Związków Zawodowych,
3) Ogólnopolskiemu Porozumieniu Związków Zawodowych,
4) Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych „Lewiatan”,
5) Pracodawcom RP,
6) Business Centre Club,
24

7) Związkowi Rzemiosła Polskiego.
W toku konsultacji społecznych opinię do projektu ustawy przekazał Business
Centre Club. W stanowisku przedstawionym przy piśmie z dnia 23 września
2011 r. projekt został, co do zasady, oceniony pozytywnie. Wątpliwości BCC
wzbudziła kwestia zlikwidowania dualizmu kompetencyjnego w zakresie
pozostawienia ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, gospodarki
przestrzennej i
mieszkaniowej kompetencji związanych m.in. z architekturą,
nadzorem architektoniczno-budowlanym, gospodarką nieruchomościami oraz
brakiem wskazania kierunku dalszych zmian w zakresie planowania
i zagospodarowania przestrzennego.
Należy zaznaczyć, że nowelizacja ustawy o działach administracji rządowej
stanowi pierwszy etap stworzenia podstaw zniesienia dualizmu w zakresie
planowania i zagospodarowania przestrzennego. Proponowane zmiany są zgodne
z założeniem, że rola ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego dotyczy
programowania strategicznego, wyznaczania ram, zasad, podstaw polityki
przestrzennej realizowanej na niższych szczeblach, natomiast rola ministra
właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej
dotyczy spraw realizacyjnych oraz szeroko pojętej kondycji elementów
zagospodarowania przestrzennego (stąd pozostawienie w jego gestii np. nadzoru
architektoniczno-budowlanego czy gospodarki nieruchomościami). Niniejszy
projekt zakłada przeprowadzenie przez ministra do spraw rozwoju regionalnego
analizy i sformułowania propozycji rozwiązań mających na celu zreformowanie
systemu kształtującego ład przestrzenny, uwzględniając postanowienia KPZK.
Dodatkowo, w zakresie rozwiązań przewidzianych projektowaną ustawą, zajął
stanowisko Związek Województw Rzeczypospolitej Polskiej, który w piśmie
z dnia 1 marca 2012 r. przedstawił stanowisko m.in. w zakresie propozycji
dokonania zmian legislacyjnych dla poprawy warunków funkcjonowania
samorządów województw. Związek Województw RP wskazał na potrzebę zmian
systemowych polegających na zintegrowaniu na poziomie krajowym
programowania polityki rozwoju społeczno-gospodarczego i przestrzennego.

25

3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego
Projektowana ustawa nie pociągnie za sobą skutków w sektorze finansów
publicznych. Przejmowane przez Ministra Rozwoju Regionalnego zadania będą
realizowane przez pracowników przeniesionych do Ministerstwa Rozwoju
Regionalnego, którzy do tej pory zajmowali się tymi zadaniami. Planowana zmiana
nie wpłynie także na budżety jednostek samorządu terytorialnego. W projekcie
proponuje się również przepis uprawniający Prezesa Rady Ministrów do dokonania
odpowiednich przeniesień wydatków i dochodów budżetu państwa.
4. Wpływ regulacji na rynek pracy
Brak jest wyraźnego wpływu na rynek pracy.
5. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Zmiany w ustawie stanowią warunek brzegowy rozpoczęcia porządkowania
systemu gospodarki przestrzennej, w tym zapewniania spójności systemu
strategicznych dokumentów planistycznych i rozwojowych. Zmiany zapewnią
stabilne i przewidywalne warunki w zakresie gospodarowania przestrzenią na
obszarach miejskich i wiejskich, pozytywnie wpłyną na warunki działalności
gospodarczej, w tym na aktywność inwestorów i przedsiębiorców.
6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Projektowane zmiany dotyczą całego obszaru Polski, przyczyniając się do bardziej
efektywnego wykorzystania potencjałów poszczególnych regionów i całego kraju.
Kompleksowe zdefiniowanie kompetencji ministra właściwego do spraw rozwoju
regionalnego umożliwi równoczesne programowanie i realizację działań
społeczno-gospodarczych i przestrzennych na szczeblu krajowym. Na poziomie
regionalnym zmiana ustawy pomoże usprawnić prace jednostek odpowiedzialnych
za przygotowywanie strategii rozwoju oraz planów zagospodarowania
przestrzennego województw w zakresie wzajemnej zgodności dokumentów.
Projektowane zmiany umożliwią zintegrowaną i komplementarną realizację
interwencji publicznych, na przykład w zakresie rozwoju miast, rewitalizacji
26

obszarów zdegradowanych, rozwoju obszarów zagrożonych marginalizacją.
Przyczynią się do spójnego programowania rozwoju określonych w przestrzeni
kraju obszarów funkcjonalnych, a zwłaszcza tych, których potencjał rozwojowy
jest związany ze szczególnymi cechami geograficznymi lub ograniczany
wymaganiami ochrony wysokiego potencjału przyrodniczego i krajobrazowego.



1) Postulat ten stanowił i nadal stanowi główny wątek dyskusji na temat planowania przestrzennego
w Polsce. Poglądy te wyrażane są zarówno przez praktyków zajmujących się planowaniem
przestrzennym, środowisko naukowe, jak i instytucje, które formułowały stanowiska w tej sprawie,
jak: Państwowa Rada Gospodarki Przestrzennej (stanowisko w sprawie systemu gospodarki
przestrzennej i
planowania przestrzennego z dnia 30 maja 2011 r.), Komitet Przestrzennego
Zagospodarowania Kraju Polskiej Akademii Nauk (stanowisko w sprawie Koncepcji Przestrzennego
Zagospodarowania Kraju), Główna Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna (stanowisko w sprawie
zasad i zakresu reformy praw gospodarki przestrzennej jako elementu zintegrowanego planowania
rozwoju kraju z dnia 26 listopada 2010 r.), Towarzystwo Urbanistów Polskich (Polska Polityka
Architektoniczna, druga edycja, wrzesień 2011 r.).
2) KPZK 2030 zarysowuje zakres reformy systemu planowania przestrzennego, wskazując działania
konieczne do podjęcia dla realizacji tego celu, tj.: (1) wprowadzenie zintegrowanego (spójnego
i hierarchicznego) systemu planowania społeczno-gospodarczego i przestrzennego zdolnego do
efektywnej koordynacji działań podmiotów publicznych i polityk publicznych mających
największe

znaczenie dla zagospodarowania przestrzennego na różnych poziomach zarzą-
dzania, (2) uporządkowanie regulacji zapewniających sprawność i powszechność działania systemu
planowania przestrzennego, (3) wzmocnienie instytucjonalne i jakościowe planowania przestrzennego.
3) Pełna nazwa: ,,Plan działań. Informacja w sprawie działań niezbędnych do podjęcia przez RM i inne
podmioty publiczne zapewniających wdrożenie przyjętej przez RM w dniu 13 lipca 2010 r. Krajowej
Strategii Rozwoju Regionalnego 2010 – 2020. Regiony, Miasta, Obszary wiejskie”. Dokument
przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 2 listopada 2010 r.
4) „Plan działań. Informacja w sprawie działań niezbędnych do podjęcia przez RM i inne podmioty
publiczne zapewniających wdrożenie przyjętej przez RM w dniu 13 lipca 2010 r. Krajowej Strategii
Rozwoju Regionalnego 2010 – 2020. Regiony, Miasta, Obszary wiejskie”. Dokument przyjęty przez
Radę Ministrów w dniu 2 listopada 2010 r.
5) W obecnej sytuacji planom zagospodarowania przestrzennego województw (pzpw) brakuje cech
dokumentów rozwojowych, a ich zapisy nie znajdują odzwierciedlenia w społeczno-gospodarczych
dokumentach strategicznych i operacyjnych. Plany te nie stanowią dostatecznego narzędzia
koordynacji procesów rozwoju przestrzennego na obszarze województwa. W pzpw nie określa się
wymogów i parametrów wiążących dla gmin w zakresie potrzeb terenowych zabudowy terenu. Plany
zagospodarowania ani inne dokumenty planistyczne nie są skorelowane ze strategiami i programami
rozwojowymi. Brakuje również powiązań hierarchicznych między dokumentami planistycznymi
przygotowywanymi na różnych szczeblach zarządzania rozwojem.









16/03-kt
27