Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej

Druk nr 3747


Warszawa, 22 lipca 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-78-15




Pani

Małgorzata Kidawa-Błońska

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

-
o zmianie ustawy o żegludze
śródlądowej.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Infrastruktury i Rozwoju.

Z poważaniem

(-) Ewa Kopacz
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej
Art. 1. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2013 r.
poz. 1458) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 1 w ust. 2 po pkt 5a dodaje się pkt 5b w brzmieniu:
„5b) zasady prowadzenia bazy danych statków;”;
2)
w art. 9:
a)
w ust. 2 w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu:
„12) przekazywanie, w formie elektronicznej, do elektronicznego rejestru
informacji o statku prowadzonego przez Komisję Europejską informacji
o każdym nadanym europejskim numerze identyfikacyjnym statku oraz
informacji o statku, o których mowa w dodatku IV załącznika II do dyrektywy
Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/87/WE z dnia 12 grudnia 2006 r.
ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej
i uchylającej dyrektywę Rady 82/714/EWG (Dz. Urz. UE L 389 z 30.12.2006,
str. 1, z późn. zm.) – niezwłocznie od dnia uzyskania tych informacji.”,
b)
po ust. 2f dodaje się ust. 2g w brzmieniu:
„2g. Dyrektor Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie prowadzi bazę
informacji o statkach, członkach załóg statków oraz o stanie śródlądowych dróg
wodnych, zwaną dalej „bazą danych statków”. Baza danych statków jest
prowadzona w systemie teleinformatycznym.”;
3)
w art. 10a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W skład komisji inspekcyjnej wchodzą przewodniczący i eksperci. Jako
ekspertów należy powołać w szczególności: pracownika urzędu żeglugi śródlądowej,
specjalistę do spraw budowy statków oraz ich siłowni w zakresie żeglugi śródlądowej

1) Przepisy niniejszej ustawy dokonują w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień:
1) dyrektywy Komisji 2012/48/UE z dnia 10 grudnia 2012 r. zmieniającej załączniki do dyrektywy
2006/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi
śródlądowej (Dz. Urz. UE L 6 z 10.01.2013, str. 1);
2) dyrektywy Komisji 2013/49/UE z dnia 11 października 2013 r. zmieniającej załącznik II do dyrektywy
2006/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi
śródlądowej (Dz. Urz. UE L 272 z 12.10.2013, str. 41).
– 2 –
i specjalistę do spraw nautyki posiadającego patent żeglarski kapitana żeglugi
śródlądowej uprawniający do kierowania statkiem, który podlega inspekcji.”;
4)
po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu:
„Art.11a. 1. W bazie danych statków gromadzi się przekazane przez dyrektorów
urzędów żeglugi śródlądowej informacje, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 12, oraz
informacje uzyskane z elektronicznego rejestru informacji o statku prowadzonego przez
Komisję Europejską.
2. W bazie danych statków gromadzi się także informacje przekazane przez
dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej, uzyskane w ramach wykonywanych przez
nich zadań, w tym:
1)
dotyczące wydawania dokumentów statków oraz przeprowadzania inspekcji tych
statków;
2)
dotyczące danych osobowych, pozyskiwanych w związku z ubieganiem się
o uzyskanie dokumentów kwalifikacyjnych, zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 37;
3)
dotyczące wypadków żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych;
4)
dotyczące aktualnego stanu i parametrów śródlądowych dróg wodnych.
3. Organy administracji żeglugi śródlądowej mają dostęp do informacji
gromadzonych w bazie danych statków, za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego.
4. Dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej mogą przekazać informacje
gromadzone w bazie danych statków organom państwa trzeciego lub organizacji
międzynarodowej po otrzymaniu od nich pisemnego zobowiązania zawierającego
deklarację o:
1)
nieprzekazywaniu bez pisemnej zgody dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej
otrzymanych informacji organom innych państw trzecich lub innej organizacji
międzynarodowej;
2)
zapewnieniu poufności tych informacji i ich wykorzystywaniu jedynie w celu
wykonywania zadań administracyjnych w zakresie bezpieczeństwa i ułatwień w
żegludze oraz przy dokonywaniu inspekcji i wydawaniu dokumentów statków.”.
Art. 2. 1. Informacje, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 12 ustawy, o której mowa
w art. 1, które dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej uzyskali do dnia wejścia w życie
– 3 –
ustawy, zostaną przekazane do elektronicznego rejestru informacji o statku prowadzonego
przez Komisję Europejską w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Informacje, o których mowa w art. 11a ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, które
dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej uzyskali do dnia wejścia w życie ustawy, zostaną
przekazane do bazy danych statków w terminie jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy.
Art. 3. 1. W latach 2015–2024 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący
skutkiem finansowym ustawy wynosi 1,056 mln zł, z tym że w:
1)
2015 r. – 0,0950 mln zł;
2)
2016 r. – 0,0971 mln zł;
3)
2017 r. – 0,0992 mln zł;
4)
2018 r. – 0,1017 mln zł;
5)
2019 r. – 0,1041 mln zł;
6)
2020 r. – 0,1066 mln zł;
7)
2021 r. – 0,1092 mln zł;
8)
2022 r. – 0,1118 mln zł;
9)
2023 r. – 0,1143 mln zł;
10) 2024 r. – 0,1170 mln zł.
2. W przypadku zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy
maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostaną zastosowane mechanizmy
korygujące, polegające na obniżeniu kosztów funkcjonowania bazy danych statków przy
jednoczesnym zapewnieniu nieprzerwanego dostępu uprawnionych organów do informacji
gromadzonych w bazie danych statków.
3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym
mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmów korygujących, o których mowa w ust. 2, jest
Dyrektor Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie.
Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
UZASADNIENIE
Celem projektu ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej jest implementacja
przepisów Unii Europejskiej:
− dyrektywy Komisji 2012/48/UE z dnia 10 grudnia 2012 r. zmieniającej załączniki do
dyrektywy 2006/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wymagania
techniczne dla statków żeglugi śródlądowej (Dz. Urz. UE L 6 z 10.01.2013, str. 1),
zwanej dalej „dyrektywą 2012/48/UE”, w zakresie dotychczas nieimplementowanym,
− dyrektywy Komisji 2013/49/UE z dnia 11 października 2013 r. zmieniającej załącznik
II do dyrektywy 2006/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej
wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej (Dz. Urz. UE L 272
z 12.10.2013, str. 41), zwanej dalej „dyrektywą 2013/49/UE”.
W zakresie implementacji dyrektywy 2012/48/UE jest przewidywana zmiana wymagań
kwalifikacyjnych dla jednego z ekspertów powoływanych przez dyrektora urzędu żeglugi
śródlądowej w skład technicznej komisji inspekcyjnej. Zgodnie z proponowanym nowym
brzmieniem art. 10a ust. 2, specjalista ds. nautyki posiadający patent żeglarski będzie musiał
posiadać patent żeglarski kapitana żeglugi śródlądowej, uprawniający do prowadzenia typu
statku, który ma zostać poddany inspekcji, co odpowiadać będzie zmianom, które zostały
wprowadzone w pkt 2 załącznika I do dyrektywy 2012/48/UE. Dodatkowo
w przepisie tym wyrażenie „budowy okrętów i silników okrętowych” zastąpiono
sformułowaniem „budowy statków oraz ich siłowni”, co ma na celu ujednolicenie
z terminologią używaną w ustawie, w której występuje pojęcie statku, a nie okrętu.
W zakresie implementacji dyrektywy 2013/49/UE zostaje zmieniona treść art. 1, art. 9
ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1458) oraz
dodaje się art. 11a w tej ustawie.
Dodanie nowego pkt 5b w art. 1 ust. 2, odnoszącego się do kwestii prowadzenia bazy
danych statków, wynika z nowego zadania przewidywanego dla administracji żeglugi
śródlądowej w Polsce w wyniku implementacji dyrektywy 2013/49/UE. Elektroniczna baza
danych statków będzie prowadzona przez Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej
w Szczecinie. Baza ta, oprócz administrowania informacjami wymaganymi przez przepisy
unijne, będzie służyć do gromadzenia i wymiany również innych informacji przekazywanych
przez dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej, co przyczyni się do usprawnienia
wykonywania zadań nałożonych na organy administracji żeglugi śródlądowej.