Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Druk nr 3745


Warszawa, 28 maja 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja






Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:


-
o zmianie ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.


Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Patryka Jakiego.



(-) Andrzej
Dąbrowski;
(-) Andrzej Dera; (-) Mieczysław
Golba; (-) Jarosław Gowin; (-) Patryk Jaki; (-) Beata Kempa; (-) Arkadiusz
Mularczyk;
(-) Krzysztof
Popiołek; (-) Józef Rojek; (-) Andrzej
Romanek;
(-) Edward Siarka; (-) Tadeusz
Woźniak;
(-) Jan
Ziobro; (-) Kazimierz Ziobro; (-) Jacek Żalek.


Projekt

Ustawa
z dnia …………. 2015 r.
o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Art. 1
W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst
jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) w art. 27 ust. 1 otrzymuje
brzmienie:
„1. Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e, pobiera się od postawy
jego obliczenia według następującej skali:

Podstawa obliczenia podatku w złotych

Podatek wynosi
ponad
do

18 % minus kwota zmniejszająca podatek (12
85.528
x 1000 zł)
85.528

3 395,04 zł + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł






Art. 2
Ustawa wchodzi w życie z dnia 1 stycznia 2016 roku.









1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 362.





Uzasadnienie


1. Wyjaśnienie celu ustawy
Celem projektowanej regulacji jest zwolnienie z opodatkowania podatkiem
dochodowym kwoty określającej wysokość szacowanych minimalnych kosztów
utrzymania. Podstawowe zasady sprawiedliwości społecznej wymagają, aby
opodatkowaniu podlegał wyłącznie dochód w wysokości przekraczającej minimum
konieczne dla zaspokojenia podstawowych potrzeb. Jest rzeczą niewłaściwą, aby
państwo pobierało podatki od osób otrzymujących świadczenia w wysokości 800 czy
900 zł miesięcznie, wpychając takie osoby w biedę i niedostatek. Pobierane podatki od
dochodów osób, które mają na utrzymaniu rodziny lub też świadczeń emerytalno-
rentowych w takiej wysokości zmniejszają dochód netto świadczeniobiorców poniżej
sum potrzebnych na utrzymanie minimalnego poziomu życia.
Szacunki Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych (IPiSS) pokazują, że w grudniu 2014 r.
wysokość minimum socjalnego dla gospodarstwa emeryckiego wynosiła 1058,74 zł
miesięcznie dla gospodarstwa jednoosobowego oraz 876,49 zł miesięcznie na osobę
dla gospodarstwa dwuosobowego. W przypadku gospodarstw pracowniczych
wskaźnik ten utrzymuje się na poziomie 1057,44 zł miesięcznie dla gospodarstwa
jednoosobowego, 872,01 zł miesięcznie na osobę dla gospodarstwa dwuosobowego i
864,54 zł miesięcznie na osobę dla trzyosobowego gospodarstwa domowego.
Minimum socjalne to wskaźnik określający koszty utrzymania gospodarstw
domowych na podstawie "koszyka dóbr" służących do zaspokojenia potrzeb bytowo-
konsumpcyjnych na niskim poziomie. Minimum socjalne nazywane jest też minimum
pozwalającym na godziwy poziom życia.
Wnioskodawcy są przekonani, że podatki pobierane przez państwo nie mogą osób
zarabiających skromnie spychać poniżej progu godziwego życia. Innymi słowy:
państwo nie może pozbawiać ludzi dochodów koniecznych dla utrzymania skromnego
poziomu życia, ani wpędzać nikogo w niedostatek.
W przypadku emerytów, rencistów czy też osób najmniej zarabiających, minimum
socjalne wynosi ok. 1000 zł miesięcznie i taki powinien być przyjęty próg poniżej,
którego państwo nie pobiera podatku dochodowego.
Jest rzeczą oczywistą, że zwolnienie dochodów poniżej progu minimum socjalnego
powinno być docelowo stosowane w Polsce niezależnie od źródła dochodów. W
obecnej sytuacji oznaczałoby to, że kwota wolna od podatku powinna wynosić dla
wszystkich podatników ok. 1000 zł miesięcznie, tj. 12.000 rocznie. Kwota ta powinna
również uwzględniać zwiększone koszty utrzymania rodzin, które posiadają dzieci na
utrzymaniu. Obecnie przyjęta kwota wolna od podatku, wynosząca 3.091 zł jest
stanowczo zbyt niska.
Dla porównania, w Polsce kwota zwolniona od opodatkowania jest jedną z
najniższych w Unii Europejskiej. W Niemczech kwota wolna od podatku wynosi 8004
Euro (ok. 32 tysięcy złotych), we Francji ok. 6000 Euro (24 tysiące złotych), w
Wielkiej Brytanii 8105 funtów (ok. 40 tysięcy złotych). W Holandii podatek od
dochodów poniżej 18.000 Euro wynosi zaledwie 2,45%, a do tego istnieją liczne ulgi
podatkowe. Innymi słowy, w rozwiniętych krajach demokratycznych, dochody niskie i
przeciętne opodatkowane są w niewielkim stopniu, a dochody najniższe zwolnione są
całkowicie z podatku. W krajach tych stosuje się natomiast znacznie wyższe stopy
opodatkowania od dochodów wysokich: w Niemczech najwyższa stopa
opodatkowania wynosi 45%, we Francji 40%, w Wlk. Brytanii 50% a w Holandii
52%.

2. Przedstawienie stanu obecnego
W obecnym stanie prawnym wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych
została określona w art. 27 ustawy o PIT. W przypadku, gdy podstawa opodatkowania
(którą co do zasady stanowi dochód podatnika) jest niższa lub równa 85 528 zł,
wysokość naliczonego podatku jest równa różnicy 18 % podstawy opodatkowania i
kwoty 556,02 zł. W przypadku zaś gdy podstawa opodatkowania jest wyższa niż
85 528 zł, należy opłacić odpowiedni podatek od kwoty 85 528 zł, a następnie 32 %
nadwyżki tej kwoty.
Obecnie jest więc tak, iż osoba, która osiąga roczny dochód niższy niż 3091 zł jest
zwolniona z podatku. Wynika to z tego, iż 18 % kwoty 3091 zł to 556,38 zł. Po
odjęciu od 556,38 zł kwoty 556, 02 zł otrzymamy kwotę równą 0,36 zł, którą
zaokrągla się do 0 zł.
Należy podkreślić, iż przekroczenie wysokości dochodu nawet o kilka złotych, wiąże
się z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego. Oznacza to, że państwo nakłada
ciężary podatkowe na osoby osiągające dochód nieprzekraczający nawet wysokości
minimum egzystencji.

3. Różnice między dotychczasowym a przewidywanym stanem prawnym
Projektowana ustawa wprowadza zwolnienie z podatku pierwszego tysiąca złotych
dochodu lub świadczeń emerytalno-rentowych. Oznacza to, że opodatkowaniu na
zasadach ogólnych podlegać będzie wyłącznie nadwyżka dochodu lub świadczeń
ponad tę kwotę.
W ten sposób osiągnięty zostanie cel ustawy, to jest zwolnienie z opodatkowania
kwoty, która ledwie wystarcza do zapewnienia świadczeniobiorcy minimum
socjalnego.
Zwolnienie z podatku pierwszego tysiąca złotych miesięcznie dochodu lub świadczeń
emerytalno-rentowych oznaczać będzie, że opodatkowaniu na zasadach ogólnych
podlegać będzie dopiero nadwyżka ponad tę kwotę. Nadwyżka ta będzie podlegać
sumowaniu z ewentualnymi innymi dochodami otrzymywanymi przez podatnika.
W przypadku dochodu lub świadczeń emerytalno-rentowych w wysokości 1.000 zł
miesięcznie, to jest 12.000 rocznie, należy podatek wynosi wg aktualnego stanu
prawnego 1603 zł, to jest 134 zł miesięcznie. Według proponowanych zasad dochód w
tej wysokości byłby całkowicie zwolniony z podatku.

4. Oczekiwane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne
Przyjęcie projektowanych zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób
fizycznych przyniesie wyłącznie pozytywne skutki gospodarcze, społeczne i prawne.
Przede wszystkim z polskiego systemu prawnego wyeliminowane zostaną regulacje
tworzące rozwiązania rażąco niezgodne z podstawowym poczuciem sprawiedliwości
społecznej. W przypadku wejścia w życie projektowanego art. 27 ust. 1 ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek ten nie byłby już dłużej pobierany
od dochodów, które pozwalają jedynie na pokrycie najbardziej podstawowych