Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo budowlane

Druk nr 3539


Warszawa, 13 maja 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Komisja Kultury Fizycznej, Sportu i

Turystyki
KFS-020-6-2015




Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu Komisja Kultury Fizycznej,
Sportu i Turystyki wnosi projekt ustawy:

- o zmianie ustawy - Prawo budowlane.

Do reprezentowania stanowiska Komisji w pracach nad projektem ustawy
został upoważniony poseł Ireneusz Raś .



Przewodniczący Komisji


(-) Ireneusz Raś



P R O J E K T
U S T A W A
z dnia 2015 r.
o zmianie ustawy – Prawo budowlane

Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z
późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem
lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty,
estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno
stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne
(fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje
przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska
odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne
przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze,
pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców
przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych, kolei linowych,
wyciągów narciarskich i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny
i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów
składających się na całość użytkową;”;
2) w załączniku do ustawy określającym kategorie obiektów budowlanych, współczynnik
kategorii obiektu i współczynnik wielkości obiektu, w tabeli w kolumnie 1 wiersz
dotyczący Kategorii V obiektów budowlanych otrzymuje brzmienie:
„Kategoria V - obiekty sportu i rekreacji, jak: stadiony, amfiteatry, skocznie, części
budowlane wyciągów narciarskich i kolei linowych, odkryte baseny, zjeżdżalnie”.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.



Uzasadnienie

1. Cel projektowanych zmian

Jednymi z najistotniejszych problemów dla rozwoju turystyki w Polsce są istniejące
regulacje prawne, które powodują, że proces inwestycyjno-budowlany jest
skomplikowany, uciążliwy i nieprzewidywalny dla inwestorów. Istotną barierą
wskazywaną przez przedstawicieli samorządu terytorialnego, branży turystycznej, a także
inwestorów są kwestie ustalania wymiaru podatków od budowli, w szczególności
wyciągów narciarskich i kolei linowych.
Celem projektowanych zmian w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane jest
doprecyzowanie definicji budowli narciarskich, ze względu na problemy interpretacyjne
oraz nierówne traktowanie inwestorów w zależności od gminy, w której znajduje się
kolej lub wyciąg. Zawarta w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane
definicja budowli w odniesieniu do kolei linowych i wyciągów narciarskich nie pozwala
na jej jednoznaczną interpretację. Należy podkreślić, iż definicja ta jest wykorzystywana
również w prawie podatkowym i powoduje poważne trudności przedsiębiorców w
prawidłowym ustaleniu przedmiotu i podstawy opodatkowania podatkiem od
nieruchomości budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym
kolei linowych i wyciągów narciarskich. Obecnie przepis ten jest w sposób odmienny
interpretowany przez różne organy administracyjne, w szczególności organy podatkowe,
co prowadzi nie tylko do niepewności inwestorów, ale też do różnego ich traktowania w
różnych miejscach w kraju w zakresie opodatkowania podatkiem od nieruchomości, co
należy uznać za sytuację wysoce niepożądaną. Konstrukcja ustawy o podatkach i
opłatach lokalnych oraz zawarte w niej odwołanie do niejednoznacznej definicji budowli
zawartej w art. 3 pkt 1 lit. b oraz art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, powoduje zasadnicze
wątpliwości interpretacyjne co do przedmiotu opodatkowania, a opisany powyżej
problem i sprzeczna interpretacja przepisów, w sposób dotkliwy dotykają branżę
turystyczno - narciarską.
Zgłaszany problem polega na tym, że do roku 2010 przepisy prawa były w miarę
jednolicie interpretowane - przyjmowano, że za budowlę powinno się uznawać nie całą
kolej linową/wyciąg, lecz jedynie jej/jego części budowlane, tj. fundamenty, podpory
trasowe i budynki stacji. Jednakże obecnie interpretacja ta nie jest już jednolicie
przyjmowana, w szczególności nie podzielił jej Naczelny Sąd Administracyjny. Prowadzi
to do absurdalnej sytuacji, w której podatkiem od nieruchomości opodatkowane są takie
części kolei jak lina, mechanizm napędowy czy też krzesełka i urządzenia holujące.
Wobec rozbieżnej interpretacji tego pojęcia w praktyce organów państwowych i sądów
zasadne jest rozwiązanie niniejszego problemu na poziomie ustawowym, zwłaszcza że
przekłada się on na obciążenia fiskalne polskich przedsiębiorców. Proponowana zmiana
przepisów pozwoliłaby na jednoznaczne rozstrzygnięcie, iż za budowlę mogą być uznane
wyłącznie części budowlane urządzeń transportu linowego, tj. budynki stacji, podpory
trasowe i fundamenty. Dla przykładu należy wskazać, że w przeszłości analogiczny spór
o definicję budowli i wybór jednej z dwóch definicji przedmiotu opodatkowania – w
jednym przypadku obejmującej urządzenia techniczne zamontowane na słupie
budowlanym, w drugim sam słup z fundamentami – dotyczył opodatkowania elektrowni
wiatrowych. Organy podatkowe dążyły do opodatkowania całej wartości elektrowni, w
tym części technicznych takich jaki siłownia, transformator, sterowniki.
NSA w wyrokach m.in. z 5 stycznia 2010 r. (II FSK 1101/2008) oraz z 30 lipca 2009 r.
(II FSK 202/2008) zajął stanowisko przeciwne, podkreślając, że opodatkowaniu nie
podlegają urządzenia techniczne montowane na budowlach. NSA w przywołanych
sprawach jednoznacznie opowiadał się przeciwko opodatkowaniu urządzeń technicznych
(np. siłowni elektrycznej elektrowni wiatrowej) zamontowanych na obiektach
budowlanych takich jak słupy i niezapewniających możliwości użytkowania obiektu
(konstrukcji nośnej) zgodnie z przeznaczeniem.
Niestety w wypadku kolei linowych NSA zajął stanowisko przeciwne, co prowadzi do
nieuzasadnionego opodatkowania również takich elementów kolejki linowej, jak
krzesełka wyciągu i ich wyposażenie. Orzeczenie NSA jest niekorzystne nie tylko dla
przedsiębiorców, ale i dla gmin, które będą stosować wykładnię NSA - mogą stracić, bo
wystraszą inwestorów.
Należy podkreślić, iż ustawodawca uwzględnił identyczne postulaty przedsiębiorców
z branży elektrowni wiatrowych, i w celu uniknięcia wątpliwości interpretacyjnych
odnośnie pojęcia budowli – elektrowni wiatrowych, wprowadził stosowną zmianę
w ustawie Prawo budowlane.


2. Przedstawienie stanu obecnego oraz różnice pomiędzy dotychczasowym
a projektowanym stanem prawnym

Funkcjonujący obecnie w ustawie – Prawo budowlane przepis bywa odmiennie
interpretowany przez różne organy administracyjne, w szczególności organy podatkowe,
co prowadzi nie tylko do niepewności inwestorów, ale też do różnego ich traktowania w
różnych miejscach w kraju w zakresie opodatkowania podatkiem od nieruchomości, co
należy uznać za sytuację wysoce niepożądaną. Definicja budowli istniejąca w art. 3 pkt 3
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane jest wykorzystywana w prawie
podatkowym i powoduje poważne trudności przedsiębiorców w prawidłowym ustaleniu
przedmiotu i podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowli związanych
z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym kolei linowych i wyciągów
narciarskich.
W obecnym stanie prawnym mamy do czynienia ze sprzecznym stanowiskiem
Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W dniu 8 kwietnia 2014 r. Minister Infrastruktury i Rozwoju wydał stanowisko, w
którym zawarł w szczególności stwierdzenie, iż w zakresie tego pojęcia nie mieszczą się
urządzenia techniczne kolei i wyciągów narciarskich. Co więcej, uznał to za rzecz
jednoznaczną. I tak, w „Odpowiedzi podsekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury i
Rozwoju - z upoważnienia ministra - na interpelację poselską nr 25255 w sprawie
niejasności przepisów dotyczących traktowania wyciągów narciarskich w Polsce ”
czytamy na pytanie: „Czy cała kolej linowa oraz czy cały wyciąg narciarski jest budowlą
w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane czy też
zgodnie z przepisami ww. ustawy za budowlę mogą być uznane wyłącznie części
budowlane kolei linowej i wyciągu narciarskiego, tj. budynki stacji, podpory trasowe i
fundamenty?” :
Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z
późn.zm.) budowlą są części budowlane urządzeń technicznych oraz fundamenty pod
maszyny i urządzenia jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów
składających się na całość użytkową. Przepis ten ma zastosowanie do wszystkich
urządzeń technicznych, o czym świadczy zwrot ˝i innych urządzeń˝ zamieszczony po

1 pełna treść odpowiedzi: http://www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=4BE2D519.