Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym, ustawy - Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw
projekt dotyczy zwiększenia poziomu ochrony konsumentów korzystających z usług finansowych firm udzielających kredytów konsumenckich, nieobjętych obowiązkiem uzyskania zezwolenia KNF
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 3460
- Data wpłynięcia: 2015-06-02
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2015-08-05
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 1357
3460
3. Pozaodsetkowe koszty kredytu w całym okresie kredytowania nie mogą być
wyższe od całkowitej kwoty kredytu.
4. Pozaodsetkowe koszty kredytu wynikające z umowy kredytu nie należą się w
części przekraczającej:
1) maksymalne pozaodsetkowe koszty kredytu obliczone w sposób określony w ust. 2
lub
2)
całkowitą kwotę kredytu.
Art. 36b. W przypadku odroczenia spłaty zadłużenia wynikającego z umowy o
kredyt w okresie 120 dni od dnia wypłaty tego kredytu:
1) całkowitą kwotę kredytu dla celów ustalenia maksymalnej wysokości
pozaodsetkowych kosztów kredytu, o której mowa w art. 36a, stanowi kwota
udzielonego i wypłaconego kredytu, którego spłata została następnie odroczona;
2)
do pozaodsetkowych kosztów kredytu dolicza się wszystkie koszty i opłaty, które
kredytobiorca jest obowiązany ponieść w związku z odroczeniem spłaty kredytu,
naliczone w okresie 120 dni od dnia wypłaty kredytu.
Art. 36c. W przypadku udzielenia przez kredytodawcę konsumentowi, który nie
dokonał pełnej spłaty kredytu, kolejnych kredytów w okresie 120 dni od dnia wypłaty
pierwszego z kredytów:
1)
całkowitą kwotę kredytu, dla celów ustalenia maksymalnej wysokości
pozaodsetkowych kosztów kredytu, o której mowa w art. 36a, stanowi kwota
pierwszego z kredytów;
2)
pozaodsetkowe koszty kredytu obejmują sumę pozaodsetkowych kosztów
wszystkich kredytów udzielonych w tym okresie.
Art. 36d. Przepisów art. 36a–36c nie stosuje się do umów o kartę kredytową, o
których mowa w art. 2 pkt 15ab ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach
płatniczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 873 i 1916).”;
6)
po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a i 5b w brzmieniu:
„Rozdział 5a
Działalność instytucji pożyczkowych
Art. 59a. 1. Instytucje pożyczkowe mogą prowadzić działalność wyłącznie w
formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółki akcyjnej.
2. Minimalny kapitał zakładowy instytucji pożyczkowej wynosi 200 000 zł.
– 16 –
3. Kapitał zakładowy, o którym mowa w ust. 2, może być pokryty wyłącznie
wkładem pieniężnym. Środki na pokrycie tego kapitału nie mogą pochodzić z kredytu,
pożyczki, emisji obligacji lub ze źródeł nieudokumentowanych.
4. Członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub prokurentem
instytucji pożyczkowej może być wyłącznie osoba, która nie była skazana za
przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu,
obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe.
5. Do wniosku o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego dołącza się:
1)
zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności za przestępstwo
skarbowe dotyczące członków zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub,
ich oświadczenia, następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.)
oświadczam, że nie byłem skazany za przestępstwo skarbowe.”; klauzula ta
zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych
zeznań,
2)
zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności za przestępstwa
określone w ust. 4 dotyczące prokurenta lub jego oświadczenie następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia
wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U.
Nr 88, poz. 553, z późn. zm.) oświadczam, że nie byłem skazany za przestępstwa,
o których mowa w art. 59a ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie
konsumenckim (Dz. U. z 2014 r. poz. 1497, 1585 i 1662 oraz z 2015 r. poz. …).”;
klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań;
3)
oświadczenie, że spółka zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie
udzielania kredytów konsumenckich jako instytucja pożyczkowa.
Art. 59b. 1. Instytucje pożyczkowe mogą udostępniać instytucjom utworzonym na
podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe informacje
w zakresie niezbędnym do oceny zdolności kredytowej konsumenta, o której mowa w
art. 9, i analizy ryzyka kredytowego.
7) Patrz odnośnik nr 3.
8) Patrz odnośnik nr 3.
– 17 –
2. Udostępnianie informacji na podstawie ust. 1 może nastąpić, jeżeli instytucja
pożyczkowa uzyskała upoważnienie konsumenta, którego dotyczą te dane, w postaci
pisemnej lub w postaci elektronicznej utrwalonej na informatycznym nośniku danych w
rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114). Upoważnienie
określa zakres danych przeznaczonych do udostępnienia.
3. Po udostępnieniu danych konsumenta instytucja pożyczkowa obowiązana jest do
informowania instytucji utworzonych na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, która otrzymała te dane, o całkowitej spłacie
zobowiązań, ich wygaśnięciu, o stwierdzeniu faktu nieistnienia zobowiązania lub
korekcie jego wysokości oraz o nowo powstałych zobowiązaniach i ich aktualizacji, w
terminie 7 dni od wystąpienia okoliczności uzasadniających przekazanie informacji.
Art. 59c. 1. Instytucja pożyczkowa i podmiot, o których mowa w art. 59d, oraz
osoby w nich zatrudnione, w tym na podstawie umowy o dzieło, umowy zlecenia lub
innej umowy o podobnym charakterze, są obowiązane zachować w tajemnicy
informacje stanowiące tajemnicę bankową, udostępnione zgodnie z art. 105 ust. 4 pkt 4
ustawy – Prawo bankowe. Przetwarzanie tych informacji przez instytucję pożyczkową i
podmiot, o których mowa w art. 59d, może być wykonywane wyłącznie w celu oceny
zdolności kredytowej konsumenta, o której mowa w art. 9, i analizy ryzyka
kredytowego.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, trwa również po zaprzestaniu prowadzenia
działalności w zakresie, o którym mowa w art. 5 pkt 2a, oraz po ustaniu stosunków
prawnych, o których mowa w ust. 1.
Art. 59d. 1. Podmioty, posiadające formę prawną spółki akcyjnej albo spółki z
ograniczoną odpowiedzialnością, mające siedzibę na terytorium państwa będącego
członkiem Unii Europejskiej innego niż Rzeczpospolita Polska, Konfederacji
Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym mogą
prowadzić działalność jako instytucja pożyczkowa, jeśli spełniają warunki, o których
mowa w art. 59a ust. 2–4.
2. Minimalny kapitał zakładowy podmiotów, o których mowa w ust. 1, stanowiący
w walucie państwa ich siedziby równowartość 200 000 złotych, oblicza się według
kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu
– 18 –
rozpoczęcia działalności jako instytucja pożyczkowa na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
Rozdział 5b
Przepisy karne
Art. 59e. 1. Kto, będąc kredytodawcą w rozumieniu art. 5 pkt 2a, nie spełnia
warunków, o których mowa w art. 59a, podlega grzywnie do 500 000 złotych i karze
pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, będąc
członkiem zarządu podmiotu prowadzącego działalność w rozumieniu art. 5 pkt 2a lub
osobą uprawnioną do jego reprezentacji.
Art. 59f. Kto, będąc obowiązany do zachowania w tajemnicy informacji, o których
mowa w art. 59c ust. 1, ujawnia lub wykorzystuje te informacje niezgodnie z
upoważnieniem określonym w ustawie podlega grzywnie do 1 000 000 złotych i karze
pozbawienia wolności do lat 3.
Art. 59g. 1. Kto, będąc do tego obowiązanym, nie przekazuje do instytucji
utworzonej na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo
bankowe, informacji o całkowitym wykonaniu zobowiązania albo jego wygaśnięciu,
stwierdzeniu faktu nieistnienia zobowiązania albo korekcie jego wysokości oraz o nowo
powstałych zobowiązaniach w terminie 7 dni od wystąpienia zdarzenia uzasadniającego
przekazanie informacji podlega grzywnie do 30 000 złotych.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, będąc
członkiem zarządu podmiotu będącego kredytodawcą w rozumieniu art. 5 pkt 2a lub
osobą uprawnioną do jego reprezentacji.”.
Art. 8. Przepis art. 481 § 2–22 ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą stosuje się do czynności prawnych dokonanych po dniu wejścia w życie tego
przepisu.
Art. 9. 1. Przepis art. 28a ustawy zmienianej w art. 7, stosuje się do opłat i innych
kosztów uiszczonych przez konsumenta w związku z zawieraniem umowy kredytu
konsumenckiego, po dniu wejścia w życie tego przepisu.
2. Przepisy art. 33a oraz art. 36a–36c ustawy zmienianej w art. 7, stosuje się do umów o
kredyt konsumencki zawartych po dniu wejścia w życie tych przepisów.
– 19 –
Art. 10. Przedsiębiorcy będący kredytodawcami w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy
zmienianej w art. 7, oferujący, w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, zawieranie umów o
kredyt konsumencki, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy
dostosują swoją działalność do wymagań określonych w niniejszej ustawie.
Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:
1)
art. 3 oraz art. 7 pkt 2 lit. b, pkt 4 i 5, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od
dnia ogłoszenia;
2)
art. 7 pkt 6 w zakresie dodawanego art. 59e, który wchodzi w życie po upływie
7 miesięcy od dnia ogłoszenia;
3)
art. 2 pkt 3 lit. b w zakresie dodawanego ust. 4h oraz art. 7 pkt 6 w zakresie dodawanego
art. 59b ust. 3, które wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia.
Dokumenty związane z tym projektem:
-
3460
› Pobierz plik