Rządowy projekt ustawy o Agencji Mienia Wojskowego

– 55 –
planu zagospodarowania przestrzennego jest obowiązkowe, z uwzględnieniem przepisów
dotyczących terenów zamkniętych.
3. Właściwa jednostka samorządu terytorialnego przekazuje 30% dochodów uzyskanych
z gospodarowania darowaną jej nieruchomością na zasilenie Funduszu Modernizacji Sił
Zbrojnych.
4. Właściwa jednostka samorządu terytorialnego przedkłada ministrowi właściwemu do
spraw transportu oraz Ministrowi Obrony Narodowej informacje o stanie i sposobie
wykorzystania darowanej nieruchomości. Informacje te przedkłada się co sześć miesięcy,
przy czym pierwszą informację przedkłada się po upływie 6 miesięcy od dnia zawarcia
umowy darowizny.
5. Na wniosek ministra właściwego do spraw transportu i Ministra Obrony Narodowej,
uzgodniony z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, wojewoda odwołuje
darowiznę, o której mowa w art. 95, w przypadku niewykorzystania jej na cele określone
w art. 95 ust. 1, a w szczególności:
1)
niepodjęcia przez jednostkę samorządu terytorialnego w terminie 6 miesięcy od dnia
nabycia nieruchomości, o której mowa w art. 95 ust. 1, czynności faktycznych lub
prawnych zmierzających do założenia albo rozbudowy lotniska cywilnego użytku
publicznego;
2)
wystąpienia w terminie, o którym mowa w pkt 1, nieusuwalnych przeszkód
w wykorzystaniu nieruchomości w celu założenia albo rozbudowy lotniska cywilnego
użytku publicznego;
3)
wykorzystania nieruchomości, o której mowa w art. 95 ust. 1, w innym celu niż
założenie albo rozbudowa lotniska cywilnego użytku publicznego;
4)
nierozpoczęcia eksploatacji lotniska cywilnego użytku publicznego w terminie 3 lat od
dnia nabycia nieruchomości, o której mowa w art. 95 ust. 1.
6. Jednostka samorządu terytorialnego może zrzec się własności darowanej jej
nieruchomości wyłącznie na rzecz Skarbu Państwa. Reprezentantem Skarbu Państwa
w stosunku do tej nieruchomości jest właściwy wojewoda.
7. Nieruchomości, o których mowa w ust. 5 i 6, podlegają przekazaniu przez wojewodę
do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, którym gospodaruje Agencja. Na wniosek Prezesa
Agencji Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
transportu podejmuje decyzję o sposobie zagospodarowania tych nieruchomości.
– 56 –
8. Przepisy ust. 2 i 3 oraz 4–7 stosuje się odpowiednio do instytucji zapewniającej
służby ruchu lotniczego.
9. Do lotnisk trwale niewykorzystywanych do realizacji zadań przez jednostki
organizacyjne podległe lub nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, które nie
wymagają zachowania ich lotniczego charakteru, stosuje się przepisy rozdziału 4 oddział 1.
Art. 99. 1. Nieruchomości Skarbu Państwa, stanowiące lotniska wojskowe lub ich
części, częściowo lub czasowo niewykorzystywane do realizacji zadań przez jednostki
organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane, ujęte
w wykazie wydanym na podstawie art. 94 ust. 4, właściwy wojewoda, na wniosek
następujących jednostek samorządu terytorialnego właściwych ze względu na położenie
lotniska wojskowego lub jego części albo instytucji zapewniających służby ruchu lotniczego,
przekazuje w drodze użyczenia co najmniej na lat 30:
1)
gminie – w celu założenia albo rozbudowy gminnego lotniska cywilnego użytku
publicznego;
2)
powiatowi – w celu założenia albo rozbudowy powiatowego lotniska cywilnego użytku
publicznego;
3)
województwu – w celu założenia albo rozbudowy regionalnego albo krajowego lotniska
cywilnego użytku publicznego;
4)
instytucjom zapewniającym służby ruchu lotniczego – na potrzeby realizacji ich zadań.
2. Do lotnisk, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 95 ust. 2–5, art. 96 oraz art. 98
ust. 2–5 i 7 stosuje się odpowiednio.
3. Nieruchomości przekazane właściwej jednostce samorządu terytorialnego zgodnie
z ust. 1 mogą być, z uwzględnieniem terminu, o którym mowa w ust. 1, przedmiotem najmu,
dzierżawy albo użyczenia, co najmniej na lat 30, dokonanego przez jednostkę samorządu
terytorialnego wyłącznie na rzecz podmiotu zakładającego lub zarządzającego lotniskiem,
jeżeli jednostka ta sama nie zakłada lotniska cywilnego użytku publicznego.
Art. 100. Przepisy art. 95–99 stosuje się odpowiednio do lądowisk cywilnych.
Art. 101. O sposobie zagospodarowania nieruchomości Skarbu Państwa stanowiących
lotniska wojskowe, nieujętych w wykazie wydanym na podstawie art. 94 ust. 4, przez inne
podmioty niż jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez
niego nadzorowane, decyduje Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu. Przepis stosuje się odpowiednio do lądowisk cywilnych.
– 57 –
Rozdział 8
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 102. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1619, z późn. zm.) w art. 19 § 7 otrzymuje
brzmienie:
„§ 7. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji Mienia Wojskowego jest organem
egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę albo ze
świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego i ubezpieczenia społecznego, w egzekucji
administracyjnej należności pieniężnych z tytułu opłat za używanie lokalu i opłat
pośrednich oraz odszkodowań od żołnierzy i osób wspólnie z nimi zajmujących lokale
mieszkalne znajdujące się w dyspozycji Agencji Mienia Wojskowego.”.
Art. 103. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 1384) w art. 49 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Mienie pozostałe po likwidacji przedsiębiorstwa państwowego, którego
organem założycielskim był Minister Obrony Narodowej, podlega przekazaniu na
zasadach i w trybie określonym w ustawie z dnia …… 2015 r. o Agencji Mienia
Wojskowego (Dz. U. poz. …).”.
Art. 104. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U.
z 2014 r. poz. 1402 i 1822) w art. 154 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. W stosunku do funkcjonariuszy, którzy poprzednio byli żołnierzami
zawodowymi i otrzymali osobne kwatery stałe, z zastrzeżeniem ust. 1–4, stosuje się
przepisy ustawy z dnia …. o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. poz. …) w zakresie
sprzedaży lokali mieszkalnych.”.
Art. 105. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) w art. 35 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) oddziały Agencji Mienia Wojskowego – od wypłacanych żołnierzom świadczeń
pieniężnych wynikających z przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej,”.

16) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 87, 211, 218 i 396.
17) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 362, 596, 769,
1278, 1342, 1448, 1529 i 1540, z 2013 r. poz. 21, 888, 1027, 1036, 1287, 1304, 1387 i 1717, z 2014 r.
poz. 223, 312, 567, 589, 773, 915, 1052, 1215, 1328, 1563, 1644, 1662 i 1863 oraz z 2015 r. poz. 73, 211,
251 i 478.
– 58 –
Art. 106. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2014 r. poz. 1153
oraz z 2015 r. poz. 349) w art. 40 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Dyrektor Generalny, na wniosek zainteresowanego ministra lub organu
wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego, może przekazać w użytkowanie
wskazanej przez wnioskodawcę jednostce organizacyjnej lub Agencji Mienia
Wojskowego lasy, grunty oraz inne nieruchomości, bez zmiany ich dotychczasowego
przeznaczenia, jeżeli za tym przemawiają względy:
1)
obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony granicy państwowej;
2)
nauki lub dydaktyki;
3)
ochrony przyrody;
4)
ochrony ujęć wodnych;
5)
przeciwdziałania niebezpieczeństwu powodzi;
6)
ochrony wybrzeża morskiego;
7)
lecznictwa;
8)
opieki nad zabytkami;
9)
wypoczynku ludności;
10) gospodarki rolnej.”.
Art. 107. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367, z późn. zm.) wprowadza się
następujące zmiany:
1)
w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zakwaterowanie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej
„Siłami Zbrojnymi”, polega na:
1)
stałym, tymczasowym lub przejściowym rozmieszczeniu:
a)
żołnierzy i innych osób określonych w ustawie,
b)
jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub
przez niego nadzorowanych,
2)
magazynowaniu lub przechowywaniu urządzeń, uzbrojenia, środków
materiałowych i sprzętu wojskowego
– w budynkach i lokalach oraz na gruntach będących własnością Skarbu Państwa,
pozostających w trwałym zarządzie organów wojskowych lub powierzonych Agencji

18) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 22, poz. 114
i Nr 185, poz. 1092, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2014 r. poz. 930.
– 59 –
Mienia Wojskowego, uzyskanych czasowo na te cele od właściwych organów
administracji rządowej, jednostek samorządu terytorialnego, osób prawnych lub
fizycznych.”;
2)
w art. 1a w ust. 1:
a)
pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) lokalu mieszkalnym – należy przez to rozumieć samodzielny lokal mieszkalny
w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U.
z 2000 r. Nr 80, poz. 903 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492), będący
w dyspozycji Agencji Mienia Wojskowego, zwanej dalej „Agencją”;
2)
kwaterze – należy przez to rozumieć lokal mieszkalny przeznaczony
do zakwaterowania żołnierza zawodowego i ujęty w wykazie kwater,
sporządzanym na podstawie ustawy z dnia …….. 2015 r. o Agencji Mienia
Wojskowego (Dz. U. poz. …);”,
b)
pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) miejscowości pobliskiej – należy przez to rozumieć miejscowość, do której
najkrótszy czas dojazdu lądowym środkiem publicznego transportu
zbiorowego, łącznie z przesiadkami, nie przekracza zgodnie z rozkładem
jazdy dwóch godzin w obie strony, licząc od stacji (przystanku) najbliższej
pełnienia służby do stacji (przystanku) najbliższej miejsca zamieszkania, bez
uwzględnienia czasu dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie
miejscowości, z której żołnierz dojeżdża, oraz miejscowości, w której
wykonuje obowiązki służbowe;”;
3)
uchyla się art. 3;
4)
uchyla się art. 52;
5)
uchyla się rozdział 3;
6)
w art. 21 ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. W przypadku gdy oboje małżonkowie są żołnierzami zawodowymi, jednemu
z małżonków przysługuje prawo do zakwaterowania realizowane w formie przydziału
kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, a drugiemu w formie przydziału miejsca
w internacie albo kwaterze internatowej albo wypłaty świadczenia mieszkaniowego;
w przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego,
prawo do zakwaterowania jest realizowane w formie przydziału miejsc w internacie lub
kwaterze internatowej, albo w formie wypłaty świadczeń mieszkaniowych.