Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 3321


Warszawa, 10 kwietnia 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-27-15




Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej


Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz
niektórych innych ustaw.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Pracy i
Polityki Społecznej.

Z poważaniem

(-) Ewa Kopacz
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw
Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502
i 1662) wprowadza się następujące zmiany:
1)
art. 25 i art. 251 otrzymują brzmienie:
„Art. 25. § 1. Umowę o pracę zawiera się na okres próbny, na czas nieokreślony
albo na czas określony.
§ 2. Umowę o pracę na okres próbny, nieprzekraczający 3 miesięcy, zawiera się
w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika i możliwości jego zatrudnienia do
wykonywania pracy określonego rodzaju.
§ 3. Ponowne zawarcie umowy o pracę na okres próbny z tym samym
pracownikiem jest możliwe:
1)
jeżeli pracownik ma być zatrudniony do wykonywania innego rodzaju pracy;
2)
po upływie co najmniej 3 lat od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej
umowy o pracę, jeżeli pracownik ma być zatrudniony do wykonywania tego
samego rodzaju pracy; w tych okolicznościach dopuszczalne jest nie więcej niż
jednokrotne ponowne zawarcie umowy na okres próbny.
Art. 251. § 1. Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony,
a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony
zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać
33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech.
§ 2. Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas
określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za

1)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego,
ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę
z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, ustawę z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ustawę z dnia
13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn
niedotyczących pracowników, ustawę z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym, ustawę z dnia
9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie
zastępczej, ustawę z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, ustawę z dnia 21 listopada
2008 r. o służbie cywilnej oraz ustawę z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych.
– 2 –
zawarcie, od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić jej rozwiązanie,
nowej umowy o pracę na czas określony w rozumieniu § 1.
§ 3. Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest
dłuższy niż ten, o którym mowa w § 1, lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa
niż liczba umów określona w tym przepisie, uważa się, że pracownik, odpowiednio od
dnia następującego po upływie okresu, o którym mowa w § 1, lub od dnia zawarcia
czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy
o pracę na czas nieokreślony.
§ 4. Przepisu § 1 nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony:
1)
w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności
w pracy,
2)
w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
3)
w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
4)
gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie
– jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego
zapotrzebowania o charakterze okresowym i jest niezbędne w tym zakresie w świetle
wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
§ 5. Pracodawca zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie
pisemnej lub elektronicznej, o zawarciu umowy o pracę, o której mowa w § 4 pkt 4,
wraz ze wskazaniem przyczyn zawarcia takiej umowy, w terminie 5 dni roboczych od
dnia jej zawarcia.”;
2)
w art. 29 po § 1 dodaje się § 11 w brzmieniu:
„§ 11. W przypadku zawarcia umowy o pracę na czas określony w celu, o którym
mowa w art. 251 § 4 pkt 1–3, lub w okolicznościach, o których mowa w art. 251 § 4
pkt 4, w umowie określa się ten cel lub te okoliczności, przez zamieszczenie informacji
o przyczynach obiektywnie uzasadniających zawarcie takiej umowy.”;
3)
w art. 30 w § 1 w pkt 4 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 5;
4)
w art. 32 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Każda ze stron może rozwiązać umowę o pracę za wypowiedzeniem.”;
5)
uchyla się art. 33 i art. 331;
– 3 –
6)
w art. 36 w § 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i umowy o pracę
zawartej na czas określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego
pracodawcy i wynosi:”;
7)
w art. 361 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Jeżeli wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas
nieokreślony lub umowy o pracę zawartej na czas określony następuje z powodu
ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo z innych przyczyn niedotyczących
pracowników, pracodawca może, w celu wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę,
skrócić okres trzymiesięcznego wypowiedzenia, najwyżej jednak do 1 miesiąca.
W takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości
wynagrodzenia za pozostałą część okresu wypowiedzenia.”;
8)
po art. 361 dodaje się art. 362 w brzmieniu:
„Art. 362. W związku z wypowiedzeniem umowy o pracę pracodawca może
zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy do upływu okresu wypowiedzenia.
W okresie tego zwolnienia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.”;
9)
w art. 411 uchyla się § 2;
10) w art. 50 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony nastąpiło
z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu tej umowy, pracownikowi przysługuje
wyłącznie odszkodowanie.”;
11) w art. 55 § 11 otrzymuje brzmienie:
„§ 11. Pracownik może rozwiązać umowę o pracę w trybie określonym w § 1 także
wtedy, gdy pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków
wobec pracownika; w takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie
w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Jeżeli rozwiązano umowę
o pracę zawartą na czas określony, odszkodowanie przysługuje w wysokości
wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres
wypowiedzenia.”;
12) art. 58 i art. 59 otrzymują brzmienie:
„Art. 58. Odszkodowanie, o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości
wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Jeżeli rozwiązano umowę o pracę zawartą na
– 4 –
czas określony, odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do
którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia.
Art. 59. W razie rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę zawartej na czas
określony, z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez
wypowiedzenia, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie, jeżeli upłynął już
termin, do którego umowa miała trwać, lub gdy przywrócenie do pracy byłoby
niewskazane ze względu na krótki okres, jaki pozostał do upływu tego terminu.
Odszkodowanie przysługuje w wysokości określonej w art. 58.”;
13) w art. 612 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Odszkodowanie, o którym mowa w art. 611, przysługuje w wysokości
wynagrodzenia pracownika za okres wypowiedzenia. Jeżeli rozwiązano umowę o pracę
zawartą na czas określony, odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za
czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia.”;
14) w art. 632 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Pracownikowi, którego umowa o pracę wygasła z przyczyn określonych
w § 1,
przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres
wypowiedzenia.”;
15) w art. 97 § 11 otrzymuje brzmienie:
„§ 11. Jeżeli pracownik pozostaje w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy na
podstawie umowy o pracę zawartej na okres próbny lub umowy o pracę zawartej na czas
określony, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy
obejmujące zakończone okresy zatrudnienia na podstawie takich umów, zawartych
w okresie 24 miesięcy, poczynając od zawarcia pierwszej z tych umów.”;
16) w art. 177 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Umowa o pracę zawarta na czas określony albo na okres próbny
przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca
ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu.”;
17) w art. 281 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) nie zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej
lub elektronicznej, o zawarciu umowy o pracę, o której mowa w art. 251 § 4 pkt 4, wraz
ze wskazaniem przyczyn zawarcia takiej umowy, w terminie 5 dni roboczych od dnia jej
zawarcia,”.