Rządowy projekt ustawy o administracji podatkowej

– 2 –
2) 15%,
3) 20%,
4) 25%,
5) 30%,
6) 35%,
7) 40%,
8) 45%,
9) 50%
– zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego pracownika.
§ 4. Dodatek przyznaje dyrektor izby skarbowej, na wniosek naczelnika urzędu
skarbowego, na okres kwartału.
§ 5. Przy przyznawaniu stawki dodatku kontrolerskiego, bierze się pod uwagę kryteria:
1) rodzaj, stopień złożoności i uciążliwość wykonywanych kontroli;
2) wyniki i osiągnięcia pracownika w wykonywaniu kontroli;
3) stanowisko służbowe zajmowane przez pracownika, kwalifikacje i doświadczenie
w wykonywaniu kontroli;
4) czas pracy przeznaczony na wykonywanie kontroli, czynności przygotowawczych,
opracowanie dokumentacji przeprowadzonej kontroli albo na weryfikację takiej
dokumentacji w zakresie jej zgodności z prawem.
§ 6. Ocena pracy kontrolerskiej kierowników komórek kontroli oraz pracowników
dokonywana jest przez osoby wnioskujące o przyznanie stawki dodatku kontrolerskiego.
§ 7. Łączna ocena pracy danego pracownika komórki kontroli stanowi sumę ocen
cząstkowych:
1) oceny miernikowej dokonywanej wg kryteriów:
– wskaźnik różnic pomiędzy ustaleniami kontroli, a decyzją/korektą/wpłatą,
– wskaźnik kontroli okresów bieżących,
– wskaźnik liczby zastrzeżeń do protokołu kontroli;
2) oceny merytorycznej dokonywanej wg kryteriów:
– znajomości procedury i poprawności zastosowania przepisów prawa podatkowego
ustaleniach kontroli,
– kwalifikacji i doświadczenia w przeprowadzaniu kontroli,
– trudności i złożoności kontroli,
– 3 –
– kreatywności i inicjatywy.
§ 8. Dyrektor zatwierdza wnioski o przyznanie/zmianę stawki dodatku kontrolerskiego
do 20 dnia miesiąca następującego po kwartale po ich zweryfikowaniu.
§ 9. Dodatek wypłaca się w miesiącu następnym po miesiącu przedstawienia przez
pracownika miesięcznej ewidencji czasu pracy, z tym że rozliczenie czasu pracy i wypłata
dodatku odpowiednio za grudzień albo za IV kwartał jest dokonywana do końca grudnia.
§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


MINISTER FINANSÓW

– 4 –
UZASADNIENIE

Projektowane rozporządzenie stanowi wypełnienie delegacji ustawowej wskazanej w art. 26
ust. 11 projektowanej ustawy o administracji podatkowej.
Wprowadzenie jednolitego systemu pozwalającego na „kształtowanie” przyznawanych
dodatków kontrolerskich w urzędach skarbowych ma za zadanie zwiększenie skuteczności
i efektywności działań kontrolnych, przy wykorzystaniu czynnika motywacji finansowej dla
osiągania wyznaczonych celów w obszarze kontroli podatkowej.
Obecnie stosowane zasady przyznawania i modyfikowania (znacznie rzadziej) dodatków
kontrolerskich oparte są w przeważającej mierze na przyjętych przez oceniających
subiektywnych kryteriach – często nie związanych bezpośrednio z celami do osiągnięcia
i merytoryczną wartością i jakością pracy wykonywanej przez osoby wykonujące kontrole
podatkowe. Istnieje obiektywna potrzeba ściślejszego powiązania wysokości przyznawanych
dodatków kontrolerski ze skutecznością i efektywnością pracy kontrolerów. Jeżeli
dodatkowo, raz przyznane dodatki nie są zmieniane w trakcie roku to z jednej strony może to
wpływać demotywacyjnie oraz z drugiej strony nie pozwala w sposób dynamiczny zarządzać
środkami przyznanymi na dodatki kontrolerskie w danym roku budżetowym. Efektem
powyższego jest przekonanie części pracowników komórek kontroli podatkowej, że ustalone
na początku roku dodatki są świadczeniem stałym i niezmiennym – co może kierunkować ich
aktywność jedynie na utrwalenie istniejącego od początku roku stanu rzeczy, zamiast na
działania skutkujące podniesieniem wysokości przyznanego dodatku. Taki stan rzeczy
powoduje także mniejszą (a wręcz znikomą w przypadku potrzeby zwiększania obsady
komórki kontroli) możliwość rotacji zatrudnienia w zespołach pracowniczych, gdyż
przyznawane raz na rok dodatki wyczerpują cały limit przyznany w ramach planu
finansowego urzędu.
Zmiana istniejącego obecnie podejścia do zarządzania dodatkami kontrolerskimi zgodnie
z zasadami przedstawionymi w niniejszym opracowaniu, pozwoli z dużym prawdopodo-
bieństwem na osiągnięcie następujących efektów:
• zwiększenie efektywności i skuteczności działań kontrolnych,
• zwiększenie kompetencji i wydajności pracy,
• powiązanie celów pracownika z celami administracji,
• możliwość ukierunkowania działań kontrolnych na obszary wymagające specjalnej uwagi,
• wprowadzenie jednolitego systemu oceny pracy i powiązania go z wysokością dodatków,
– 5 –
• uelastycznienie zarządzania środkami finansowymi przyznawanymi na dodatki
kontrolerskie.
Projektowane rozporządzenie reguluje stawki dodatku kontrolerskiego, szczegółowe zasady
przyznawania i zmiany wysokości stawek dodatku kontrolerskiego, szczegółowe zasady
przeprowadzania oceny oraz przypadki, w których dodatek kontrolerski nie jest wypłacany.
Art. 26 ust. 1 ustawy wskazuje, że dodatek kontrolerski przysługuje pracownikowi
przeprowadzającemu kontrolę podatkową, natomiast w projektowanym rozporządzeniu w § 2
ust. 1 określono zasadę, zgodnie z którą dodatek przyznaje się pracownikom zatrudnionym
w izbach skarbowych, świadczącym pracę w urzędach skarbowych:
– realizującym zadania w zakresie wykonywania kontroli podatkowej, jako podstawowe
zadanie o charakterze ciągłym,
– dla których wykonywanie kontroli nie stanowi podstawowego zadania o charakterze
ciągłym, jeżeli w danym miesiącu na polecenie naczelnika urzędu skarbowego wykonują
kontrole podatkowe, czynności przygotowawcze do kontroli lub opracowują dokumentację
przeprowadzonej kontroli, w wymiarze co najmniej 25% czasu pracy.
Ponadto w § 2 ust. 2 wskazano, iż dodatek przyznaje się kierownikowi komórki kontroli,
jeżeli wykonuje osobiście czynności kontrolne, czynności przygotowawcze do kontroli lub
opracowują dokumentację przeprowadzonej kontroli, w wymiarze co najmniej 20% czasu
pracy.
W celu weryfikacji spełnienia ww. warunków wprowadzono zasadę, że dodatek wypłaca się
w miesiącu następnym po miesiącu przedstawienia przez pracownika miesięcznej ewidencji
czasu pracy, z tym że rozliczenie czasu pracy i wypłata dodatku odpowiednio za grudzień
albo za IV kwartał jest dokonywana do końca grudnia.
W § 3 zaprojektowano wysokości stawki przyznawanego dodatku, od 10% do 50%, ze
wzrostem o 5 punktów procentowych, co zapewnia znaczną elastyczność w określaniu
wysokości stawek dodatku i pozwala na dostosowanie stawki do dokonanej oceny pracy
kontrolera.
W § 4 wskazano, że dodatek przyznaje dyrektor izby skarbowej, na wniosek naczelnika
urzędu skarbowego. Tryb wnioskowania wynika z faktu, iż naczelnik urzędu skarbowego
realizuje zadania przeprowadzania kontroli podatkowej. Powyższe decyduje również
o przyznaniu uprawnienia do oceny naczelnikowi urzędu skarbowego (§ 6).
Ponadto, w § 8 określono termin rozpatrywania wniosków o przyznanie dodatków
kontrolerskich.
– 6 –
Zgodnie z regulacją § 4, dodatek kontrolerski jest przyznawany na okres kwartału. W § 5
wymieniono kryteria, które są brane pod uwagę przy przyznawaniu dodatku:
1) rodzaj, stopień złożoności i uciążliwość wykonywanych kontroli,
2) wyniki i osiągnięcia pracownika w wykonywaniu kontroli,
3) stanowisko służbowe zajmowane przez pracownika, kwalifikacje i doświadczenie
w wykonywaniu kontroli,
4) czas pracy przeznaczony na wykonywanie kontroli, czynności przygotowawczych,
opracowanie dokumentacji przeprowadzonej kontroli albo na weryfikację takiej
dokumentacji w zakresie jej zgodności z prawem.
Natomiast § 6 wskazuje, iż ocena pracy kontrolerskiej kierowników kontroli oraz
pracowników dokonywana jest przez osoby wnioskujące o przyznanie stawki dodatku
kontrolerskiego.
Paragraf 7 określa szczegółowe zasady dokonywania oceny. Ocena składa się z dwóch
części – oceny miernikowej dokonywanej wg 3 kryteriów: wskaźnik różnic pomiędzy
ustaleniami kontroli, a decyzją/korektą/wpłatą, wskaźnik kontroli okresów bieżących,
wskaźnik liczby zastrzeżeń do protokołu kontroli oraz oceny merytorycznej związanej
z kryteriami wskazanymi w art. 26 ustawy, tj. znajomość procedury i poprawność
zastosowania przepisów prawa podatkowego w ustaleniach kontroli, stopień trudności
i złożoności, kwalifikacje i doświadczenie w przeprowadzaniu kontroli oraz kreatywność
i inicjatywę.
Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.
Projektowane rozporządzenie nie podlega notyfikacji w rozumieniu przepisów
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239,
poz. 2039, oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
Stosownie do postanowień § 52 ust. 1 uchwały nr 190 Rady Ministrów z dnia 29 października
2013 r. – Regulamin Pracy Rady Ministrów (M.P. poz. 979), projekt rozporządzenia zostanie
udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Rządowego
Centrum Legislacji, w zakładce Rządowy Proces Legislacyjny (www.rcl.gov.pl).



55-03-dg