Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw

5. W postępowaniach egzekucyjnych prowadzonych przeciwko Skarbowi Państwa
nie stosuje się przepisu art. 1060 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks
postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r., poz. 101, z pózn. zm). W przypadku
dobrowolnego zaspokajania wierzycieli i osób, o których mowa w ust. 3 stosuje się
odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o podziale sumy uzyskanej
z egzekucji.
6. W przypadku, gdy podmiotem wykreślonym z Rejestru jest spółdzielnia
mieszkaniowa, z chwilą nabycia przez Skarb Państwa jej mienia spółdzielcze
lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego przekształca się w prawo najmu podlegające
przepisom ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów,
mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2014 r.,
poz. 150), a spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przekształca się w prawo
odrębnej własności lokalu lub we własność domu jednorodzinnego.
7. Na wniosek osoby, która na podstawie ust. 6 nabyła odrębną własność lokalu
albo własność domu jednorodzinnego lub innej osoby mającej w tym interes prawny,
sąd stwierdza nabycie tego prawa w postępowaniu nieprocesowym. Postanowienie
o stwierdzeniu nabycia prawa odrębnej własności lokalu ustala wielkość udziału
właściciela w nieruchomości wspólnej, zgodnie z uchwałą zarządu spółdzielni
mieszkaniowej, o której mowa w art. 42 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r.

o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222) a w jej braku - zgodnie
z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r.,
Nr 80, poz. 903 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492).
8. Nabycie przez Skarb Państwa własności nieruchomości albo użytkowania
wieczystego stwierdza, w drodze decyzji, starosta właściwy ze względu na miejsce
położenia nieruchomości. Użytkowanie wieczyste ustanowione na nieruchomości, której
właścicielem jest Skarb Państwa, nie wygasa. Jeżeli nie ma praw obciążających
użytkowanie wieczyste lub prawa takie wygasły, a nie zostało wszczęte postępowanie
w celu dochodzenia lub zaspokojenia roszczeń określonych w ust. 3 lub ust. 4, Skarb
Państwa może złożyć wniosek o wykreślenie prawa użytkowania wieczystego z księgi
wieczystej. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie starosty o wygaśnięciu
lub nieistnieniu praw obciążających użytkowanie wieczyste oraz o nieistnieniu

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 293, 379, 435, 567
i 616.

lub wygaśnięciu roszczeń określonych w ust. 3 lub ust. 4. Użytkowanie wieczyste
wygasa z chwilą uprawomocnienia się wpisu o wykreśleniu.
9. W postępowaniach dotyczących mienia i innych praw majątkowych oraz
w innych sprawach dotyczących gospodarowania tym mieniem Skarb Państwa jest
reprezentowany przez starostę, wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej,
właściwego ze względu na ostatnią siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust. 1.
10. Jeżeli umowa lub statut osoby prawnej określa przeznaczenie majątku
pozostałego po jej likwidacji, a przepisy szczególne przewidują taką możliwość, starosta
właściwy ze względu na siedzibę osoby prawnej, przekazuje mienie nabyte przez Skarb
Państwa na określony cel w terminie 1 roku od ujawnienia się tego majątku.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego
(Dz. U. z 2014 r., poz. 101, z późn. zm.) w art. 6943 po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
„2a. Brak organu lub brak w składzie organu powołanego do reprezentacji
podmiotu podlegającego wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego nie stanowi
przeszkody do dokonania wpisu z urzędu. Przepisu art. 174 § 1 pkt 2 nie stosuje się.”.
Art. 3. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę
o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770, z późn. zm.) w art. 9 po ust. 2
dodaje się ust.2a - 2h w brzmieniu:
„2a. Podmioty podlegające obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego,
zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, które były wpisane do rejestru
sądowego na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie tej ustawy,
i które do dnia 31 grudnia 2015 r. nie złożyły wniosku o wpis do rejestru, uznaje się
za wykreślone z rejestru z dniem 1 stycznia 2016 r. W przypadku, gdy wniosek o wpis,
złożony przed 1 stycznia 2016 r., został po tej dacie zwrócony, odrzucony bądź
oddalony albo postępowanie o wpis zostało umorzone, skutki określone w niniejszym
ustępie oraz ustępach 2b - 2e i 2g powstają z dniem następującym po dniu zwrotu,
odrzucenia bądź oddalenia wniosku albo umorzenia postępowania.
2b. Z dniem 1 stycznia 2016 r. Skarb Państwa nabywa nieodpłatnie z mocy prawa
własność i inne prawa majątkowe podmiotów, o których mowa w ust. 2a. Skarb Państwa

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 293, 379, 435, 567
i 616.
4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 114, poz. 1194, z 2002 r. Nr 1. poz. 2,
z 2003 r. Nr 217, poz. 2125, z 2010 r. Nr 106, poz. 671 oraz z 2013 r., poz. 1622.

ponosi odpowiedzialność z nabytego mienia za zobowiązania podmiotów, o których
mowa w ust. 2a. Prawa wspólników, członków spółdzielni i innych osób uprawnionych
do udziału w majątku likwidacyjnym wygasają z chwilą wykreślenia podmiotu
z rejestru.
2c. Roszczenia wierzycieli podmiotów, o których mowa w ust. 2a wygasają, jeżeli
nie będą dochodzone przeciwko Skarbowi Państwa w ciągu roku od chwili nabycia
mienia przez Skarb Państwa. Jeżeli przed nabyciem mienia przez Skarb Państwa
wierzyciel uzyskał tytuł egzekucyjny przeciwko podmiotowi, o którym mowa w ust. 2a,
roszczenie stwierdzone w tym tytule wygasa, jeżeli wierzyciel nie złoży wniosku
o wszczęcie egzekucji w ciągu roku od chwili nabycia mienia przez Skarb Państwa.
Nie uchybia to przepisom o przedawnieniu roszczeń.
2d. W postępowaniach egzekucyjnych prowadzonych przeciwko Skarbowi
Państwa nie stosuje się przepisu art. 1060 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks
postępowania cywilnego. W przypadku dobrowolnego zaspokajania wierzycieli stosuje
się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o podziale sumy uzyskanej
z egzekucji.
2e. W przypadku, gdy podmiotem, o którym mowa w ust. 2a jest spółdzielnia
mieszkaniowa, z chwilą nabycia przez Skarb Państwa, zgodnie z ust. 2b, mienia
spółdzielni mieszkaniowej, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego
przekształca się w prawo najmu podlegające przepisom ustawy z dnia 21 czerwca
2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu
cywilnego, a spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przekształca się w prawo
odrębnej własności lokalu lub we własność domu jednorodzinnego.
2f. Na wniosek osoby, która na podstawie ust. 2e nabyła odrębną własność lokalu
albo własność domu jednorodzinnego lub innej osoby mającej w tym interes prawny,
sąd stwierdza nabycie tego prawa w postępowaniu nieprocesowym. Postanowienie
o stwierdzeniu nabycia prawa odrębnej własności lokalu powinno również ustalać
wielkość udziału właściciela w nieruchomości wspólnej, zgodnie z uchwałą zarządu
spółdzielni mieszkaniowej, o której mowa w art. 42 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r.
o spółdzielniach mieszkaniowych a w jej braku - zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia
24 czerwca 1994 r. o własności lokali.
2g. Nabycie przez Skarb Państwa, zgodnie z ust. 2b, własności nieruchomości
albo użytkowania wieczystego, stwierdza w drodze decyzji starosta właściwy

ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Użytkowanie wieczyste ustanowione
na nieruchomości, której właścicielem jest Skarb Państwa, nie wygasa. Jeżeli nie ma
praw obciążających użytkowanie wieczyste lub prawa takie wygasły a nie zostało
wszczęte postępowanie w celu dochodzenia lub zaspokojenia roszczeń określonych
w art. 2c, Skarb Państwa może złożyć wniosek o wykreślenie prawa użytkowania
wieczystego z księgi wieczystej. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie starosty
o wygaśnięciu lub nieistnieniu praw obciążających użytkowanie wieczyste oraz
o nieistnieniu lub wygaśnięciu roszczeń określonych w art. 2c. Użytkowanie wieczyste
wygasa z chwilą uprawomocnienia się wpisu o wykreśleniu.
2h.W postępowaniach dotyczących mienia i zobowiązań, o których mowa
w ust. 2b, oraz w innych sprawach dotyczących gospodarowania tym mieniem Skarb
Państwa jest reprezentowany przez starostę, wykonującego zadania z zakresu
administracji rządowej, właściwego ze względu na ostatnią siedzibę podmiotu, o którym
mowa w ust. 2a.”.
Art. 4. W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U.
z 2012 r., poz. 1112 i 1529 oraz z 2013 r., poz. 355 i 613) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 13 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Oddalając wniosek o ogłoszenie upadłości sąd ustala, czy materiał
zgromadzony w sprawie daje podstawę do rozwiązania podmiotu bez przeprowadzania
postępowania likwidacyjnego.”;
2)
w art. 361 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ustęp 2 w brzmieniu:
„2. W przypadku umorzenia postępowania upadłościowego z powodu, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, sąd ustala, czy materiał zgromadzony w sprawie daje podstawę do
rozwiązania podmiotu bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.”.
Art. 5. Sąd rejestrowy może wszcząć postępowanie, o którym mowa w art. 25a ust. 1
ustawy zmienianej w art. 1 niniejszej ustawy, jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy
mimo wezwania sądu nie złożono sprawozdań finansowych za 2 kolejne lata obrachunkowe
lub mimo dwukrotnego wezwania sądu rejestrowego nie wykonano innych obowiązków,
o których mowa w art. 24 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejsze ustawy.
Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem ……



Uzasadnienie projektu ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz
niektórych innych ustaw

Potrzeba i cel regulacji


W ciągu 13 lat funkcjonowania Krajowego Rejestru Sądowego stał się on ważnym
źródłem informacji o podmiotach, wzmacniającym pewność i bezpieczeństwo obrotu. W
praktyce każdy podmiot podlegający wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego - rejestru
przedsiębiorców lub rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych,
fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej – w obrocie prawnym
legitymuje się odpisem z Krajowego Rejestru Sądowego. W sześciu działach rejestru zawarte
są podstawowe dane o podmiocie, pozwalające na ustalenie jego formy prawnej, adresu
siedziby, sposobu reprezentacji oraz osób uprawnionych do reprezentacji, organu nadzoru i
jego składu, celu lub przedmiotu działalności, sposobu powstania lub ustania jego bytu
prawnego, a także informacje o ustanowionym kuratorze lub likwidatorze oraz o
ewentualnych zaległościach publiczno-prawnych podmiotu. W rejestrze umieszcza się
również wzmiankę o złożeniu przez podmiot sprawozdania finansowego za dany rok, wraz z
uchwałą o jego zatwierdzeniu, sprawozdaniem z działalności i ewentualnie opinią biegłego
rewidenta. W przypadku spółek kapitałowych rejestr zawiera również dane dotyczące
wysokości kapitału zakładowego, wartości nominalnej udziałów lub akcji oraz w przypadku
spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – dane wspólników posiadających co najmniej 10%
kapitału zakładowego.

Podkreślenia wymaga, iż wszystkie funkcje, jakie spełnia Krajowy Rejestr Sądowy, a
to: funkcja ewidencyjna, informacyjna, legalizacyjna i gwarancyjna – jak wykazała praktyka
obrotu gospodarczego - z roku na rok zwiększają swe znaczenie, nie tylko w obrocie
krajowym, ale i w obrocie międzynarodowym.

Zasada jawności formalnej rejestru, znajdująca wyraz w pełnej jawności i dostępności
do danych wpisanych do rejestru oraz do dokumentów złożonych do akt rejestrowych
podmiotu, a także funkcja legalizacyjna rejestru, wyrażająca się badaniem przez sąd
rejestrowy zgłoszonych danych pod względem ich prawdziwości, a dołączonych do wniosku
dokumentów pod względem zgodności formalnej i materialnej z obowiązującymi przepisami
prawa – przyczyniły się do wzmocnienia bezpieczeństwa obrotu, albowiem bardzo często
dane zawarte w rejestrze i w aktach rejestrowych stanowią istotny element oceny
wiarygodności przyszłego partnera lub kontrahenta.
Jedna z podstawowych zasad rejestrowych – wyrażona w art. 17 ust. 1 ustawy o
Krajowym Rejestrze Sądowym - zasada domniemania prawdziwości wpisu – i wynikające z
niej skutki prawne – zarówno dla osób trzecich jak i dla podmiotu, którego wpis dotyczy,
określone w art. 14, art. 15, art. 16 i art. 18 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym,
wymagają z jednej strony – szybkiego i sprawnego procedowania sądów rejestrowych tak,
aby treść wpisu w rejestrze odzwierciedlała stan rzeczywisty – z drugiej - ciągłej, bieżącej i
skutecznej kontroli sprawowanej przez sąd rejestrowy, m.in. w zakresie prawdziwości wpisu
w rejestrze.
Wieloletnia praktyka funkcjonowania Krajowego Rejestru Sądowego skłania do
pogłębionej analizy sposobu i zakresu jego działania oraz oceny efektywności, a także
pozwala stwierdzić, iż niektóre z przyjętych w ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym
rozwiązań prawnych – kompletnych i wystarczających w chwili wejścia w życie ustawy – w
zmienionych warunkach społeczno-gospodarczych nie odpowiadają potrzebom obrotu.
Aktualny stan prawny w zakresie funkcjonowania Krajowego Rejestru Sądowego jest
regulacją niewystarczającą, nieuwzględniającą nowych rozwiązań prawnych i technicznych,