Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego

– 5 –
3. Kwotę stanowiącą 52% części regionalnej, o której mowa w ust. 1, dzieli się
między województwa, w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110% średniej stopy
bezrobocia w kraju.
4. Wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 3, oblicza się
w następujący sposób:
1)
ustala się województwa, w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110% średniej
stopy bezrobocia w kraju;
2)
oblicza się – dla kraju – procentowy udział w ogólnej liczbie bezrobotnych liczby
bezrobotnych w następujących przedziałach wiekowych:
a)
przedział I – do 24 lat,
b)
przedział II – 25–34 lat,
c)
przedział III – 35–44 lat,
d)
przedział IV – 45–54 lat,
e)
przedział V – 55 i więcej lat
– zwanych dalej „przedziałami”;
3)
oblicza się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – procentowy
udział w ogólnej liczbie bezrobotnych w tym województwie liczby bezrobotnych
w poszczególnych przedziałach;
4)
ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – przedziały,
w których procentowy udział liczby bezrobotnych w określonym wieku w ogólnej
liczbie bezrobotnych jest większy niż ustalony dla kraju, odrębnie dla każdego
przedziału, udział procentowy bezrobotnych w danym przedziale w ogólnej liczbie
bezrobotnych;
5)
ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 –
przeliczeniową liczbę bezrobotnych w województwie dla przedziałów ustalonych
zgodnie z pkt 4:
a)
dla przedziału I – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,75 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
b)
dla przedziału II – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,65 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
c)
dla przedziału III – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,45 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
– 6 –
d)
dla przedziału IV – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,25 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
e)
dla przedziału V – równą liczbie bezrobotnych w tym przedziale
w województwie;
6)
ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – ogólną
przeliczeniową liczbę bezrobotnych, stanowiącą sumę przeliczeniowych liczb
bezrobotnych w przedziałach, ustalonych zgodnie z pkt 4;
7)
ustala się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – łączną przeliczeniową
liczbę bezrobotnych, stanowiącą sumę ogólnych przeliczeniowych liczb
bezrobotnych;
8)
ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 –
z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku współczynnik udziału ogólnej
przeliczeniowej liczby bezrobotnych w łącznej przeliczeniowej liczbie
bezrobotnych;
9)
współczynnik udziału obliczony dla danego województwa mnoży się przez
wskaźnik 0,52 i łączną kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1;
10) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 9 jest wyższa od różnicy między
kwotą ustaloną jako iloczyn 125% wskaźnika Ww i liczby mieszkańców tego
województwa a dochodami podatkowymi za rok poprzedzający rok bazowy,
powiększonymi o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok
budżetowy w sposób określony w art. 24, to wysokość należnej województwu
kwoty jest równa tej różnicy, a nadwyżkę środków dzieli się między wszystkie
województwa w sposób określony w ust. 6;
11) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 9 jest niższa od różnicy między
kwotą ustaloną jako iloczyn 125% wskaźnika Ww i liczby mieszkańców tego
województwa a dochodami podatkowymi za rok poprzedzający rok bazowy,
powiększonymi o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok
budżetowy w sposób określony w art. 24, to wysokość należnej województwu
kwoty jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 9.
5. Kwotę stanowiącą 48% części regionalnej, o której mowa w ust. 1, dzieli się
między województwa, w których dochody podatkowe za rok poprzedzający rok bazowy,
powiększone o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok budżetowy
w sposób określony w art. 24, i kwotę części regionalnej, wyliczoną na rok budżetowy
– 7 –
zgodnie z ust. 4, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, są niższe od 125% wskaźnika
Ww.
6. Wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 5, oblicza się
w następujący sposób:
1)
dla danego województwa oblicza się kwotę stanowiącą sumę dochodów
podatkowych za rok poprzedzający rok bazowy, części wyrównawczej subwencji
ogólnej wyliczonej na rok budżetowy i kwoty części regionalnej wyliczonej na rok
budżetowy zgodnie z ust. 4, w przeliczeniu na jednego mieszkańca;
2)
dla województw spełniających warunek, o którym mowa w ust. 5, oblicza się
różnicę między 125% wskaźnika Ww a kwotą obliczoną zgodnie z pkt 1;
3)
oblicza się iloczyn różnicy dochodów wyliczonej w sposób określony w pkt 2
i liczby mieszańców województwa, zwany dalej „kwotą dochodów do
uzupełnienia”;
4)
oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty wyliczonej w sposób określony w pkt 3 w łącznej kwocie dochodów
do uzupełnienia województw spełniających warunek, o którym mowa w ust. 5;
5)
współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
wskaźnik 0,48 i łączną kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1;
6)
jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, to wysokość kwoty należnej województwu jest równa
kwocie dochodów do uzupełnienia obliczonej dla województwa w sposób
określony w pkt 5, a pozostałe środki przeznaczone są na zmniejszenie wpłat
wyliczonych zgodnie z art. 70a, proporcjonalnie do udziału kwoty wpłat danego
województwa w łącznej kwocie wpłat województw;
7)
jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty dochodów
do uzupełnienia, to wysokość kwoty należnej województwu jest równa kwocie
wyliczonej w sposób określony w pkt 5.
7. Część regionalna subwencji ogólnej dla danego województwa stanowi sumę
kwot obliczonych zgodnie z ust. 4 i 6, z zastrzeżeniem art. 70d.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminach określonych
w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2, informuje województwa o części regionalnej subwencji ogólnej
w wysokości 90% kwoty, o której mowa w ust. 7.
– 8 –
9. W przypadku gdy kwota wpłat województw do budżetu państwa nie zostanie
zmniejszona w sposób określony w art. 70a ust. 4, minister właściwy do spraw finansów
publicznych, w terminie do dnia 30 września roku budżetowego, informuje
województwa o odpowiednim zwiększeniu kwoty części regionalnej, o której mowa
w ust. 8.
Art. 70c. 1. W latach 2015 i 2016 w budżecie państwa tworzy się rezerwę celową
przeznaczoną na dotacje dla województw na dofinansowanie remontu, utrzymania,
ochrony i zarządzania drogami wojewódzkimi, którą dysponuje minister właściwy do
spraw finansów publicznych.
2. Wysokość rezerwy, o której mowa w ust. 1, ustala się na:
1)
2015 r. – w wysokości 150.000 tys. zł;
2)
2016 r. – w wysokości odpowiadającej kwocie 34,3% wpłat województw,
o których mowa w art. 70a, nie większej niż 150.000 tys. zł.
3. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, rozdziela minister właściwy do spraw
finansów publicznych w sposób określony w ust. 4, między województwa, w których
powierzchnia dróg wojewódzkich, w przeliczeniu na jednego mieszkańca województwa,
jest wyższa od powierzchni dróg wojewódzkich w kraju, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca kraju, i które w roku budżetowym nie są objęte obowiązkiem dokonywania
wpłat, o których mowa w art. 70a.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1, rozdziela się między województwa
w następujący sposób:
1)
oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, wskaźnik równy
ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich w kraju i liczby mieszkańców kraju;
2)
oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, dla danego
województwa wskaźnik równy ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich
w województwie i liczby mieszkańców tego województwa;
3)
ustala się województwa, dla których wskaźnik określony w pkt 2 jest wyższy niż
wskaźnik określony w pkt 1;
4)
oblicza się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – sumę wskaźników,
o których mowa w pkt 2;
5)
oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku – dla każdego
z województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – współczynnik udziału wskaźnika,
o którym mowa w pkt 2, w sumie wskaźników obliczonej zgodnie z pkt 4;
– 9 –
6)
wysokość kwoty należnej województwu oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 5, i kwoty, o której mowa w:
a)
ust. 2 pkt 1 – na 2015 r.,
b)
ust. 2 pkt 2 – na 2016 r.
5. Środki rezerwy, o której mowa w ust. 1, są przekazywane dla województw
w formie dotacji celowej, której wysokość nie może stanowić więcej niż 98% kosztów
realizacji zadań.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych informuje o wysokości
dotacji celowej właściwe województwa oraz wojewodów w terminach określonych
w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2.
7. Wojewoda, po otrzymaniu informacji o rocznej kwocie dotacji celowej
wynikającej z ustawy budżetowej, sporządza i przekazuje ministrowi właściwemu do
spraw finansów publicznych wniosek o uruchomienie środków budżetu państwa.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych na podstawie wniosku,
o którym mowa w ust. 7, dokonuje zwiększenia wydatków w części budżetu państwa
będącej w dyspozycji wojewody.
9. Wojewoda udziela województwu dotacji celowej w kwocie nie wyższej niż
określona w informacji przekazanej w terminie, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2.
Do rozliczenia i zwrotu dotacji udzielonej województwom stosuje się przepisy ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn.
zm. )).
Art. 70d. 1. Dla województw, które w latach 2015 i 2016 nie są obowiązane do
dokonywania wpłat, o których mowa w art. 70a, ustala się różnicę pomiędzy sumą:
1)
części wyrównawczej subwencji ogólnej, wyliczonej na rok budżetowy zgodnie
z art. 24,
2)
części regionalnej subwencji ogólnej, wyliczonej na rok budżetowy zgodnie
z art. 70b,
3)
dotacji celowej, wyliczonej na rok budżetowy zgodnie z art. 70c
a sumą części wyrównawczej i części regionalnej subwencji ogólnej, wyliczonych na
rok budżetowy zgodnie z przepisami dotychczasowymi.

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646 oraz
z 2014 r. poz. 379 i 911.