Rządowy projekt ustawy o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej

– 35 –
–
ust. 5 pkt 2 – imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz numer
PESEL składającego oświadczenie;
2)
w przypadku importera, o którym mowa w ust. 13, dane, o których mowa
w pkt 1 lit. a–c.
16. W przypadku niespełnienia warunków określonych w ust. 5–12 stosuje się
stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.”;
15) w art. 91 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, może być prowadzona w postaci
papierowej lub elektronicznej.”;
16) w art. 91a ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, może być prowadzona w postaci
papierowej lub elektronicznej.”;
17) w art. 91b ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, może być prowadzona w postaci
papierowej lub elektronicznej.”;
18) w art. 107 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel samochodem
osobowym niezarejestrowanym na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym, w momencie dokonywania jego dostawy wewnątrzwspólnotowej albo
eksportu, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, ma prawo do zwrotu
akcyzy na wniosek, złożony właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie roku
od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej tego samochodu osobowego albo
jego eksportu.”;
19) w art. 116 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
„1b. Producent wina będący rolnikiem wyrabiającym mniej niż 100 hektolitrów
wina w ciągu roku gospodarczego wyłącznie z winogron pochodzących z upraw
własnych, który nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 1,
przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych do obrotu, ma obowiązek oznaczania tych
wyrobów podatkowymi znakami akcyzy.”;
20) w art. 118 ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, może być prowadzona w postaci
papierowej lub elektronicznej.”;
– 36 –
21) w art. 125 po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu:
„1c. Podatkowe znaki akcyzy otrzymuje również producent wina, o którym mowa
w art. 116 ust. 1b.”;
22) w art. 131 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona w postaci
papierowej lub elektronicznej.”.
Art. 26. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2013 r.
poz. 1404 oraz z 2014 r. poz. 486) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu:
„Art. 20a. 1. Naczelnik urzędu celnego właściwy dla portu morskiego:
1)
informuje organ upoważniony na podstawie przepisów odrębnych do
przeprowadzania kontroli towarów przywożonych z państw trzecich o przywozie
na obszar celny Unii Europejskiej towaru, który podlega obowiązkowi kontroli
przeprowadzanej przez ten organ;
2) ustala termin, w tym godzinę, i miejsce kontroli towarów przywożonych z państw
trzecich, w uzgodnieniu z operatorem portowym i dysponentem towaru,
uwzględniając informację o planowanych kontrolach przekazaną przez organ,
o którym mowa w pkt 1.
2. Z wyłączeniem przypadku, w którym zachodzi konieczność przeprowadzenia
badań laboratoryjnych lub poddania towaru kwarantannie lub – w przypadku żywych
zwierząt – izolacji, czas trwania w portach morskich kontroli towarów przywożonych
z państw trzecich, w tym kontroli wykonywanej przez organy Służby Celnej, nie
powinien przekraczać 24 godzin liczonych od chwili przedstawienia towaru do kontroli,
złożenia kompletnego wniosku o dokonanie kontroli do właściwych organów, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przekazania informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, do
zwolnienia towaru do procedury celnej. Termin ten ulega wydłużeniu do 48 godzin
w przypadkach uzasadnionych w szczególności względami bezpieczeństwa publicznego,
ochroną życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt lub ochroną środowiska.
3. Terminy, o których mowa w ust. 2, nie biegną, jeżeli przeprowadzenie kontroli
towarów przywożonych z państw trzecich jest niemożliwe z przyczyn niezależnych od
organów, o których mowa w ust. 1.
– 37 –
4. Jeżeli koniec terminów, o których mowa w ust. 2, przypada na sobotę lub dzień
ustawowo wolny od pracy, za koniec tych terminów uważa się najbliższy następny dzień
powszedni.
5. Przepisów ust. 2–4 nie stosuje się, jeżeli przepisy Unii Europejskiej określają
inne terminy dokonywania czynności kontroli towarów przywożonych z państw
trzecich, w tym kontroli wykonywanej przez organy Służby Celnej.”.
Art. 27. W ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107,
poz. 679 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 586 i Nr 113, poz. 657) w art. 68:
1)
uchyla się ust. 6;
2)
po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„6a. Szczegółowe zasady współpracy między organami celnymi a Prezesem
Urzędu mogą zostać określone w drodze porozumienia.”.
Art. 28. W ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 126,
poz. 715, z późn. zm.)) w art. 4:
1)
w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) leasingu, jeżeli umowa nie przewiduje obowiązku nabycia przedmiotu umowy
przez konsumenta;”;
2)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Ustawę stosuje się do umów leasingu i najmu, jeżeli umowa odrębna od tych
umów przewiduje obowiązek nabycia przedmiotu umowy, uzależniając go od żądania
kredytodawcy.”.
Art. 29. W ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U.
z 2014 r. poz. 613) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 3 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) wykonywania wkopów oraz otworów wiertniczych o głębokości do 30 m w celu
wykonywania ujęć wód podziemnych na potrzeby poboru wód podziemnych
w ilości nieprzekraczającej 5 m3 na dobę, poza obszarami górniczymi utworzonymi
w celu wykonywania działalności metodą otworów wiertniczych;”;

19) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 165, poz. 984 i Nr 201, poz. 1181,
z 2012 r. poz. 1193 oraz z 2013 r. poz. 1567.
– 38 –
2)
w art. 85 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Projekt robót geologicznych nie wymaga zatwierdzenia, jeżeli roboty
geologiczne obejmują wyłącznie:
1)
wiercenia w celu wykorzystania ciepła Ziemi;
2)
wykonywanie wkopów oraz otworów wiertniczych o głębokości do 30 m w celu
wykonywania ujęć wód podziemnych na potrzeby poboru wód podziemnych
w ilości nieprzekraczającej 5 m3 na dobę na obszarach górniczych utworzonych
w celu wykonywania działalności metodą otworów wiertniczych.”;
3)
w art. 115:
a)
ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Przechowywanie lub używanie w ruchu zakładu górniczego sprzętu
strzałowego wymaga pozwolenia wydanego, w drodze decyzji, przez organ
nadzoru górniczego właściwy dla miejsca wykonywania robót strzałowych, a jeżeli
roboty te będą wykonywane w granicach właściwości miejscowej co najmniej
dwóch organów nadzoru górniczego – organ nadzoru górniczego właściwy dla
siedziby zakładu górniczego.
2. Jeżeli roboty strzałowe w ruchu zakładu górniczego będą wykonywane
przez podmiot wykonujący w zakresie swojej działalności zawodowej czynności
powierzone mu w ruchu zakładu górniczego, uzyskanie pozwolenia, o którym
mowa w ust. 1, przez:
1)
przedsiębiorcę wyłącza obowiązek uzyskania pozwolenia w zakresie tego
samego sprzętu przez ten podmiot;
2)
ten podmiot wyłącza obowiązek uzyskania pozwolenia w zakresie tego
samego sprzętu przez przedsiębiorcę.”,
b)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Właściwy organ nadzoru górniczego cofa pozwolenie, jeżeli
wnioskodawca prowadzi roboty strzałowe w sposób stwarzający zagrożenie
obronności, bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego lub środowiska.”.
Art. 30. Przepisów ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
nie stosuje się do orzeczeń lekarskich stwierdzających brak przeciwwskazań do pracy,
wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
– 39 –
Art. 31. 1. Umowy ubezpieczenia eksportowego zawarte przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy obowiązują do końca okresu, na jaki zostały zawarte. Do umów tych mają
zastosowanie przepisy ustawy zmienianej w art. 5, w brzmieniu dotychczasowym, o ile są
korzystniejsze dla przedsiębiorcy.
2. Do spraw z zakresu ubezpieczeń eksportowych, wszczętych i niezakończonych przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 5,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, o ile są korzystniejsze dla przedsiębiorcy.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, przedsiębiorca może złożyć do
Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych Spółka Akcyjna oświadczenie odnoszące
się do zastosowania dotychczasowych albo nowych przepisów.
Art. 32. Administrator bezpieczeństwa informacji wyznaczony na podstawie art. 36
ust. 3 ustawy zmienianej w art. 8, w brzmieniu dotychczasowym, pełni funkcję administratora
bezpieczeństwa informacji w rozumieniu art. 36a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do czasu zgłoszenia go do rejestru, o którym mowa
w art. 46c ustawy zmienianej w art. 8, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej
jednak niż do dnia 30 czerwca 2015 r.
Art. 33. Do postępowań rejestracyjnych prowadzonych przez Generalnego Inspektora
Ochrony Danych Osobowych na podstawie zgłoszeń, o których mowa w art. 41 ust. 1 i 2
ustawy zmienianej w art. 8, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 34. Do udzielania poręczenia zgodnie z art. 411 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 11,
w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się przepisy obowiązujące w dniu złożenia przez
podmiot ubiegający się o udzielenie poręczenia wniosku o jego udzielenie.
Art. 35. Do umów, o których mowa w art. 411 ust. 10a ustawy zmienianej w art. 11,
w brzmieniu dotychczasowym, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy
oraz do spraw wyboru banków, o których mowa w art. 411 ust. 10b i 10c ustawy zmienianej
w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, rozpoczętych i niezakończonych przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 36. W przypadku gdy wniosek o wydanie Wiążącej Informacji Akcyzowej
określonej w ustawie zmienianej w art. 25, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, dotyczy
informacji o rodzaju wyrobu akcyzowego, dla którego na rzecz tego samego podmiotu
zostało wszczęte i niezakończone postępowanie o wydanie w tym zakresie pisemnej