Rządowy projekt ustawy o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej

obszarach, przy jednoczesnym uproszczeniu wymogów jej prowadzenia (polegającym
na rezygnacji z obowiązku zatwierdzenia projektu robót geologicznych).
Proponowana do wyłączenia działalność nie stwarza istotnych zagrożeń,
a w konsekwencji nie wymaga wszczynania procedur administracyjnych.
Wystarczającym zabezpieczeniem jest w tym przypadku możliwość zgłoszenia
sprzeciwu przez starostę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku robót geologicznych
obejmujących wyłącznie wiercenia w celu wykorzystania ciepła Ziemi (rozpoczęcie
robót geologicznych może bowiem tutaj nastąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia
przedłożenia projektu robót geologicznych starosta, w drodze decyzji, nie zgłosi do
niego sprzeciwu. Starosta może zgłosić sprzeciw, jeżeli: (1) sposób wykonywania
zamierzonych robót geologicznych zagraża środowisku; (2) projekt robót
geologicznych nie odpowiada wymaganiom prawa).
2) zmiany w zakresie pozwoleń na przechowywanie lub używanie sprzętu strzałowego.
Zmiany w art. 115 ustawy – Prawo geologiczne i górnicze polegają na wprowadzeniu
jednoznacznych zasad przewidujących, że uzyskanie pozwolenia na przechowywanie
lub używanie w ruchu zakładu górniczego sprzętu strzałowego przez przedsiębiorcę
wyłącza obowiązek uzyskania pozwolenia w zakresie tego sprzętu przez podmiot
wykonujący w zakresie swojej działalności zawodowej czynności powierzone mu
w ruchu zakładu górniczego przez tego przedsiębiorcę, a uzyskanie pozwolenia na
przechowywanie lub używanie w ruchu zakładu górniczego sprzętu strzałowego przez
podmiot wykonujący w zakresie swojej działalności zawodowej czynności powierzone
mu w ruchu zakładu górniczego przez przedsiębiorcę wyłącza obowiązek uzyskania
pozwolenia w zakresie tego sprzętu przez przedsiębiorcę, u którego ten podmiot będzie
wykonywał czynności.
Istniejący stan prawny, regulujący w dwóch odrębnych przepisach obowiązki
w zakresie uzyskania odpowiednich pozwoleń przez przedsiębiorcę oraz podmiot
wykonujący w zakresie swojej działalności zawodowej czynności powierzone mu
w ruchu zakładu górniczego przez przedsiębiorcę, w sposób nieuzasadniony może
dublować rozstrzygnięcia administracyjne, powodując opóźnienia w zakresie realizacji
zamierzeń geologicznych i górniczych. Propozycja nie osłabi jednocześnie
instrumentów nadzoru i kontroli ze strony organów nadzoru górniczego, które są
właściwe do wydawania takich pozwoleń.
Projekt przewiduje również rezygnację z przepisu określającego jedną z przesłanek
60
obligatoryjnego cofnięcia pozwolenia na przechowywanie lub używanie sprzętu
strzałowego w ruchu zakładu górniczego, w postaci prowadzenia przez wnioskodawcę
robót strzałowych w sposób niezgodny z przepisami prawa lub planem ruchu zakładu
górniczego. Propozycja znajduje swoje uzasadnienie w istocie pozwolenia na
przechowywanie i używanie sprzętu strzałowego. Jest ono bowiem merytorycznie
związane z pozwoleniem na nabywanie, przechowywanie lub używanie środków
strzałowych, a wystarczającą gwarancją prawidłowego prowadzenia robót strzałowych
jest przesłanka możliwości cofnięcia pozwolenia w zakresie sprzętu strzałowego tylko
w przypadku stwarzania zagrożenia obronności, bezpieczeństwa państwa, porządku
publicznego lub środowiska, spójna z przepisami o materiałach wybuchowych
przeznaczonych do użytku cywilnego. Niezgodność z przepisami prawa lub planem
ruchu zakładu górniczego może mieć bowiem w wielu przypadkach charakter nieistotny
dla bezpieczeństwa prowadzenia ruchu zakładu górniczego.
28. Przepisy końcowe
Proponuje się, aby projektowana ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.

Projekt nie zawiera przepisów technicznych, a zatem nie podlega notyfikacji zgodnie
z trybem przewidzianym w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia
23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji
norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
61
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
Rozwiązania zawarte w projekcie mają na celu ułatwienie wykonywania działalności
gospodarczej przez uproszczenie regulacji, redukcję niektórych obowiązków
informacyjnych, doprecyzowanie zagadnień budzących wątpliwości, wsparcie
inwestycji oraz podnoszenie efektywności pracy.
Projekt stanowi kontynuację wcześniejszych działań legislacyjnych mających na celu
ułatwienie i uproszczenie regulacji prawnych dotyczących wykonywania działalności
gospodarczej (w latach 2011–2013 weszły w życie trzy ustawy o charakterze
deregulacyjnym, w ramach których dokonano łącznie 284 zmian w 109 ustawach)
W projekcie ustawy zawarto ponad 40 rozwiązań z zakresu prawa gospodarczego.
Ustawy te upraszczają wykonywanie działalności gospodarczej w różnych obszarach.
Wprowadzanie kolejnych rozwiązań „krok po kroku” jest wynikiem przyjętej koncepcji
doskonalenia regulacji gospodarczych na podstawie konkretnych problemów
zidentyfikowanych w praktyce wykonywania działalności gospodarczej.
Realizacja założonych celów projektowanego aktu wymaga wprowadzenia zmian
w ok. 30 ustawach. Propozycje mają charakter powszechny, będą korzystnie
oddziaływać w szczególności na małe i średnie przedsiębiorstwa. Bilans
wprowadzanych rozwiązań dla przedsiębiorców jest pozytywny i powinien wynieść
ok. 0,9 mld zł (oszczędności dla przedsiębiorców wynikające w szczególności
z redukcji obowiązków informacyjnych) w pierwszym pełnym roku obowiązywania
ustawy.
Wprowadzanie rozwiązań o charakterze deregulacyjnym, uproszczeniowym jest
pożądane zarówno z punktu widzenia rozwoju przedsiębiorczości, jak i rozwoju całej
gospodarki. Znoszenie barier administracyjnych, ograniczanie obowiązków
informacyjnych czy upraszczanie procedur administracyjnych jest efektywnym, często
bezkosztowym sposobem na wyzwolenie mechanizmów rozwojowych przedsiębiorstw.
Uproszczenie regulacji i procedur odciąży przedsiębiorstwa i ich pracowników od
wykonywania niektórych zbędnych formalności administracyjnych, co w konsekwencji

1) Ustawa z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli
i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 106, poz. 622, z późn. zm.), ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji
niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378) i ustawa z dnia
16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U.
poz. 1342).
62
umożliwi zwiększenie efektywności gospodarowania posiadanymi zasobami
i koncentrację na podstawowej działalności przedsiębiorcy. Dla gospodarki oznacza to
wzmocnienie konkurencyjności i jej efektywności, co powinno wpłynąć pozytywnie na
wzrost PKB. Proponowane działania usuwają niektóre prawne przeszkody do tego, żeby
działania systemowe dot. realizowania polityki w poszczególnych obszarach gospodarki
były skuteczniejsze. Wskutek ograniczenia biurokracji w przedsiębiorstwach budowane
jest zaufanie w relacjach administracja publiczna a przedsiębiorca.
Informacje przedstawione w OSR pochodzą z badań (analiz) Ministerstwa Gospodarki
przeprowadzonych na podstawie danych pozyskanych m.in. z innych organów
administracji publicznej oraz – w zakresie 10 propozycji objętych oceną wpływu na
sektor mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw (tzw. testu MŚP) – informacji
Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP). Zakres merytoryczny
analizowanych zmian regulacyjnych w ramach testu MŚP został określony przez
Ministerstwo Gospodarki we współpracy z PARP. W zakresie wspomnianych
10 propozycji, 6 będzie oddziaływać praktycznie na cały sektor przedsiębiorstw
(w szczególności na sektor MŚP), a 4 nie będą miały wpływu na podmioty z sektora
MŚP.

2) Zgodnie z Programem Lepsze Regulacje 2015 celem testu MŚP jest określenie bilansu wpływu
istniejących i projektowanych regulacji: kosztów i korzyści przedsiębiorstw z wprowadzonych zmian,
oszacowanie skutków dla MŚP nowego lub istniejącego prawa i jego egzekwowania, zwrócenie
szczególnej uwagi na konsekwencje nowych lub istniejących regulacji dla MŚP oraz przygotowanie
propozycji legislacyjnych, których celem jest wyeliminowanie, zapobieżenie lub minimalizacja
negatywnych skutków bezpośrednich lub ubocznych dla MŚP w istniejących lub nowych aktach
prawnych.
3) Analiza została przeprowadzona na podstawie założeń projektu ustawy o ułatwieniu warunków
wykonywania działalności gospodarczej z kwietnia 2013 r. Celem testu MŚP była ocena wpływu
proponowanych rozwiązań na działalność przedsiębiorstw w Polsce, w szczególności oszacowanie
potencjalnych kosztów i korzyści przedsiębiorstw z sektora MŚP.
Analiza dotyczyła następujących propozycji:
– zniesienie obowiązku obligatoryjnego potwierdzania zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R; wydłużenie
terminu na rozliczenie VAT w imporcie dla AEO; ograniczenie obowiązków statystycznych dla
mikroprzedsiębiorców,
– zniesienie obowiązku sprawdzenia do 30 kwietnia prawidłowości danych przekazanych do ZUS
w miesięcznych raportach imiennych; elektronizacja potwierdzeń o zapoznaniu się z informacją
o systemie dobrowolnej rejestracji podmiotów kwalifikowanych; ograniczenie wymogu formy
pisemnej umowy przy usługach certyfikacyjnych oraz rezygnacja z rygoru nieważności; umożliwienie
podmiotom kwalifikowanym złożenia w formie elektronicznej wniosków z załącznikami; wydłużenie
terminów na zgłaszanie zmian przez podmiot kwalifikowany; możliwość składania oświadczeń
w miejsce dotychczas wymaganych zaświadczeń – ustawa z dnia 9 lipca 2000 r. o utworzeniu PARP;
możliwość składania oświadczeń w miejsce dotychczas wymaganych zaświadczeń – ustawa z dnia
29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym; możliwość składania oświadczeń
w miejsce dotychczas wymaganych zaświadczeń – ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie
elektronicznym.
4) Wg danych ZUS w 2013 r. liczba przedsiębiorstw będących aktywnymi płatnikami wynosiła 1,93 mln.
63
I. Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny
1. Umożliwienie zachowania ważności orzeczenia lekarskiego przez nowego
pracodawcę (art. 1 projektu ustawy)
Populacja: pracownicy poszukujący innej pracy niż obecnie wykonywana
(w III kwartale 2013 r. 372 tys. osób poszukiwało innej pracy niż obecnie
wykonywana) pracodawcy oraz podmioty wydające orzeczenia lekarskie (ZOZ
i NZOZ).
2. Zapewnienie podstaw prawnych do wystawiania niepreferencyjnych świadectw
pochodzenia przez inne (obok organów celnych) podmioty upoważnione na
podstawie przepisów odrębnych (art. 2 i art. 21 projektu ustawy)
Populacja: eksporterzy, Krajowa Izba Gospodarcza, urzędy celne – 146 jednostek
organizacyjnych wydających około 250 tys. sztuk świadectw pochodzenia rocznie.
3. Uproszczenie rozliczeń podatkowych, w przypadku gdy przyjmowanie zaliczek
rejestrowane jest za pośrednictwem kasy rejestrującej (art. 3 i art. 4 projektu ustawy)
Populacja: przedsiębiorcy rejestrujący obrót za pomocą kasy fiskalnej (szacunkowa
liczba zarejestrowanych kas wynosi 2 mln).
4. Zwolnienie z podatku dochodowego wartości świadczenia otrzymanego przez
pracownika z tytułu dowozu do zakładu pracy organizowanego przez pracodawcę
(art. 3 projektu ustawy)
Populacja: pracownicy dojeżdżający do zakładu pracy transportem organizowanym
przez pracodawcę (szczególnie pracownicy mieszkający na terenach objętych
największym bezrobociem) oraz ich pracodawcy.

5) BAEL (GUS) za III kwartał 2013 r. Zgodnie z badaniem BAEL (GUS) za III kwartał 2013 r. populacja
osób pracujących wynosiła 15,7 mln (w tym ok. 12 mln stanowili pracownicy najemni).
6) Dane Ministerstwa Finansów.
7) Wg danych Ministerstwa Finansów w I kwartale 2013 r. zarejestrowano około 117 tys. kas fiskalnych.
Na koniec 2011 r. zarejestrowanych było około 1,7 mln kas.
8) Nie jest możliwe dokładne określenie liczby osób dojeżdżających do pracy transportem
organizowanym przez pracodawcę. Wg BAEL (GUS) w 2010 r. do pracy dojeżdżało ok. 10,3 mln
osób, z czego ok. 4% (tj. ok. 400 tys. osób) w inny sposób niż komunikacja miejska, prywatny
przewoźnik, samochód osobowy jako kierowca, samochód osobowy jako pasażer, pociąg (BAEL –
struktura dojeżdżających do zakładu pracy wg środka transportu). Z informacji GUS wynika, iż wśród
tej grupy ok. 40% osób (ok. 160 tys. osób) podaje, że odległość z domu do miejsca pracy wynosi
powyżej 5 km – zakładając, że dojazd do pracy transportem organizowanym przez pracodawcę będzie
co do zasady dotyczyć osób, których odległość z domu do miejsca pracy wynosi powyżej 5 km,
w ramach ww. grupy mogą znajdować się zatem potencjalnie osoby, które dojeżdżają do pracy
transportem organizowanym przez pracodawcę. Według badań własnych MG (ankiety przeprowadzone
64