Rządowy projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii

– 30 –
7. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona w instalacji, o której
mowa w ust. 1 pkt 2, może zostać zakupiona jedynie w przypadku, gdy:
1)
urządzenia wchodzące w skład tej instalacji, służące do wytwarzania tej energii,
zamontowane w czasie modernizacji zostały wyprodukowane nie później niż
48 miesięcy przed dniem wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej w tej
zmodernizowanej instalacji;
2)
w wyniku modernizacji tej instalacji nastąpił przyrost łącznej mocy zainstalowanej
elektrycznej;
3)
nakłady na modernizację tej instalacji wyniosły co najmniej 30% wartości początkowej
modernizowanej instalacji;
4)
zmodernizowana instalacja odnawialnego źródła energii nie będzie wykorzystywana do
wytwarzania energii elektrycznej z biomasy, biopłynów, biogazu lub biogazu rolniczego
w instalacjach spalania wielopaliwowego, z wyłączeniem dedykowanych instalacji
spalania wielopaliwowego.
8. W przypadku modernizacji instalacji:
1)
niestanowiącej instalacji odnawialnego źródła energii, w wyniku której powstała
instalacja odnawialnego źródła energii,
2)
spalania wielopaliwowego, w wyniku której powstała instalacja odnawialnego źródła
energii, która nie będzie wykorzystywana do wytwarzania energii elektrycznej
w instalacji spalania wielopaliwowego, z wyłączeniem dedykowanych instalacji
spalania wielopaliwowego, albo
3)
odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 5 MW,
wykorzystującej hydroenergię do wytworzenia energii elektrycznej
– energia elektryczna wytworzona w instalacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, może zostać
zakupiona po spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 7 pkt 1, 3 i 4.
9. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii, wytworzona w instalacji, o której
mowa w ust. 1 pkt 2, wykorzystującej do wytwarzania tej energii elektrycznej biomasę
spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy, w dedykowanej instalacji spalania
wielopaliwowego lub układach hybrydowych, może zostać zakupiona jedynie w przypadku,
gdy zostanie wytworzona w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy
zainstalowanej elektrycznej do 50 MW, a w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii
wytwarzających energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji – o mocy osiągalnej
cieplnej w skojarzeniu do 150 MWt.
– 31 –
Art. 43. 1. Cena zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której
mowa w art. 42 ust. 1 i 5, stanowi równowartość średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej
na rynku konkurencyjnym, ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18
lit. b ustawy – Prawo energetyczne.
2. Ilość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja, którą jest obowiązany zakupić
sprzedawca zobowiązany, ustala się na podstawie rzeczywistych wskazań urządzeń
pomiarowo-rozliczeniowych.
Art. 44. 1. Wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w art. 41 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 42 ust. 1 i 5, wytworzonej:
1)
odpowiednio w mikroinstalacji albo w instalacji odnawialnego źródła energii innej niż
mikroinstalacja, w której energia elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed
dniem wejścia w życie rozdziału 4,
2)
w mikroinstalacji albo instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja,
zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4
– przysługuje świadectwo pochodzenia tej energii potwierdzające jej wytworzenie
z odnawialnych źródeł energii, zwane dalej „świadectwem pochodzenia”, z zastrzeżeniem
ust. 2–9.
2. Świadectwo pochodzenia nie przysługuje dla energii elektrycznej wytworzonej
w instalacji odnawialnego źródła energii, w której wykorzystano:
1)
drewno pełnowartościowe oraz zboża pełnowartościowe – w przypadku instalacji
odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej
biogaz inny niż biogaz rolniczy;
2)
paliwa kopalne lub paliwa powstałe z ich przetworzenia, drewno pełnowartościowe oraz
zboża pełnowartościowe – w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii,
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w układach
hybrydowych lub wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę
spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub instalacji odnawialnego źródła
energii wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji;
3)
biomasę, którą zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub
zawierającą substancje niewystępujące naturalnie w danym rodzaju biomasy –
w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej niż instalacja termicznego
przekształcania odpadów, wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę
– 32 –
spalaną w układach hybrydowych lub wykorzystujących do wytwarzania energii
elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub instalacji
odnawialnego źródła energii innej niż instalacja termicznego przekształcania odpadów
wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji;
4)
drewno pełnowartościowe, zboża pełnowartościowe lub biomasę, którą zanieczyszczono
w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub zawierającą substancje niewystępujące
naturalnie w danym rodzaju biomasy – w przypadku instalacji spalania
wielopaliwowego oraz dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego,
wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub
biogaz rolniczy;
5)
substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 2 – w przypadku wytwarzania energii
elektrycznej z biogazu rolniczego;
6)
substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 4 – w przypadku wytwarzania energii
elektrycznej z biopłynów;
7)
biomasę pochodzącą z upraw energetycznych lub odpadów i pozostałości z produkcji
rolnej oraz przemysłu przetwarzającego jej produkty oraz zbóż innych niż zboża
pełnowartościowe, w ilości nieprzekraczającej udziału określonego w przepisach
wydanych na podstawie art. 61 dla poszczególnych instalacji.
3. Świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
wytworzonej w mikroinstalacji albo w instalacji odnawialnego źródła energii innej niż
mikroinstalacja przysługuje przez okres kolejnych 15 lat, nie dłużej jednak niż do dnia
31 grudnia 2035 r., przy czym okres ten jest liczony od dnia wytworzenia po raz pierwszy tej
energii, potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia.
4. Świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
wytworzonej w mikroinstalacji albo instalacji odnawialnego źródła energii innej niż
mikroinstalacja, zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4, przysługuje w okresie
6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozdziału 4.
5. Świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji albo
instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja, zmodernizowanej po dniu
wejścia w życie rozdziału 4, przysługuje proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy
zainstalowanej elektrycznej tej instalacji. W przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 8,
świadectwo pochodzenia przysługuje dla energii elektrycznej objętej obowiązkiem zakupu
– 33 –
w ilości odpowiadającej procentowej wielkości nakładów poniesionych na modernizację, nie
więcej jednak niż 75% wartości początkowej modernizowanej instalacji.
6. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wykorzystujący do
wytwarzania tej energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy
w instalacji spalania wielopaliwowego, w tym w dedykowanej instalacji spalania
wielopaliwowego, może uzyskać świadectwo pochodzenia potwierdzające wytworzenie
energii elektrycznej w danym roku wyłącznie w ilości stanowiącej średnią:
1)
ilość energii elektrycznej wytworzonej w latach 2011–2013 przez tego wytwórcę przy
wykorzystaniu biomasy, biopłynów, biogazu lub biogazu rolniczego w tej instalacji,
2)
roczną ilość energii elektrycznej wytworzonej w okresie wykonywania działalności
gospodarczej, nie dłuższym jednak niż 3 lata – w przypadku gdy wytwórca rozpoczął
wykonywanie takiej działalności po dniu 31 grudnia 2013 r.
– potwierdzonej wydanym świadectwem pochodzenia.
7. Prezes URE informuje wytwórców, o których mowa w ust. 6, o ilości energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, dla której przysługuje świadectwo pochodzenia.
8. Do dnia 31 grudnia 2020 r. dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
wytworzonej w instalacji, o której mowa w ust. 6, z wyłączeniem energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w dedykowanej instalacji spalania
wielopaliwowego, przysługuje świadectwo pochodzenia skorygowane współczynnikiem 0,5.
9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość współczynnika
korygującego przysługującego świadectwu pochodzenia dla energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji, o której mowa w ust. 6,
z wyłączeniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej
w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, oraz okres jego obowiązywania, mając
na względzie politykę energetyczną państwa, w szczególności kierunki rozwoju
odnawialnych źródeł energii.
10. Świadectwo pochodzenia nie przysługuje dla energii elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy
zainstalowanej elektrycznej powyżej 5 MW, wykorzystującej hydroenergię do wytworzenia
tej energii.
11. Świadectwo pochodzenia nie przysługuje dla energii elektrycznej wytworzonej
w instalacji odnawialnego źródła energii z biogazu rolniczego, dla którego zostało wydane
świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego.
– 34 –
Art. 45. 1. Świadectwo pochodzenia wydaje Prezes URE na wniosek wytwórcy energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 oraz art. 42
ust. 1 i 5.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
nazwę i adres siedziby wytwórcy;
2)
numer koncesji albo numer wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 7 albo w art. 23,
a w przypadku wytwórców energii elektrycznej w mikroinstalacji – oświadczenie
o zgłoszeniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 lub w art. 20 ust. 1;
3)
dane dotyczące ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej
w określonej instalacji odnawialnego źródła energii;
4)
wskazanie okresu, co najmniej jednego lub maksymalnie dwunastu następujących po
sobie miesięcy danego roku kalendarzowego, w którym energia elektryczna
z odnawialnych źródeł energii została wytworzona;
5)
wskazanie dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł
energii potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia;
6)
wskazanie ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej
w instalacji odnawialnego źródła energii, dla której ma zostać wydane świadectwo
pochodzenia;
7)
oświadczenie następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej
z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553,
z późn. zm.)) oświadczam, że:
1)
do wytworzenia energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii nie
wykorzystywano:
a)
drewna pełnowartościowego oraz zbóż pełnowartościowych – w przypadku
instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania
energii elektrycznej biogaz inny niż biogaz rolniczy,
b)
paliw kopalnych lub paliw powstałych z ich przetworzenia, drewna
pełnowartościowego oraz zbóż pełnowartościowych – w przypadku instalacji
odnawialnego źródła energii, wykorzystującej do wytwarzania energii
elektrycznej biomasę spalaną w układach hybrydowych lub wykorzystujących

8) Patrz odnośnik nr 5.