Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych oraz ustawy - Prawo budowlane

– 5 –
7)
art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. 1. Krajową ocenę techniczną wydaje się dla wyrobu budowlanego:
1)
nieobjętego zakresem przedmiotowym Polskiej Normy wyrobu albo
2)
jeżeli w odniesieniu do co najmniej jednej zasadniczej charakterystyki tego wyrobu
metoda oceny przewidziana w Polskiej Normie wyrobu nie jest właściwa, albo
3)
jeżeli Polska Norma wyrobu nie przewiduje metody oceny w odniesieniu do co
najmniej jednej zasadniczej charakterystyki tego wyrobu.
2. Krajowe oceny techniczne są wydawane, zmieniane, przedłużane i uchylane
przez:
1)
jednostki oceny technicznej (JOT), o których mowa w art. 6b ust. 1, zgodnie
z zakresem ich właściwości albo
2)
jednostki organizacyjne wyznaczone przez ministra właściwego do spraw
budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz
mieszkalnictwa.
3. Krajową ocenę techniczną wydaje się na wniosek producenta albo grupy
producentów na okres 5 lat. Okres ten może być przedłużany na kolejne okresy nie
dłuższe niż 5 lat. Krajowa ocena techniczna obowiązuje od dnia jej wydania.
4. Wydanie krajowej oceny technicznej, jej zmiana lub przedłużenie terminu
ważności następuje na koszt wnioskodawcy. Odpłatność za te czynności określa się na
podstawie iloczynu stawki godzinowej i liczby godzin pracy wykonanej w ramach tych
czynności. Wysokość stawki godzinowej nie może być wyższa niż 120 zł.
5. Krajową ocenę techniczną wydaje się po przeprowadzeniu postępowania
w sprawie wydania krajowej oceny technicznej na podstawie oceny właściwości
użytkowych i przewidywanej trwałości zidentyfikowanego wyrobu budowlanego,
potwierdzonych, w zależności od potrzeb, badaniami, obliczeniami, oględzinami,
opiniami ekspertów lub innymi dokumentami, z uwzględnieniem przepisów odrębnych,
w tym techniczno-budowlanych, oraz zasad wiedzy technicznej.
6. Postępowanie, o którym mowa w ust. 5, obejmuje w szczególności:
1)
przeprowadzenie analizy ryzyka poprzez określenie możliwych zagrożeń i korzyści
związanych ze stosowaniem ocenianego wyrobu budowlanego przy wykonywaniu
robót budowlanych;
2)
ustalenie, na podstawie analizy ryzyka, kryteriów technicznych do oceny
właściwości użytkowych wyrobu budowlanego w odniesieniu do zasadniczych
– 6 –
charakterystyk wynikających z przepisów techniczno-budowlanych i zasad wiedzy
technicznej;
3)
określenie metod oceny wyrobu poprzez zaprojektowanie i walidację
odpowiednich metod badań i obliczeń do oceny właściwości użytkowych
odnoszących się do zasadniczych charakterystyk, z uwzględnieniem aktualnego
stanu wiedzy technicznej;
4)
określenie, na podstawie analizy i oceny procesu produkcyjnego wyrobu
budowlanego, wymagań w odniesieniu do zakładowej kontroli produkcji w celu
zapewnienia stałości właściwości użytkowych w procesie produkcyjnym tego
wyrobu.
7. Zmiana krajowej oceny technicznej dokonywana jest na wniosek jej właściciela
przez jednostkę, która wydała krajową ocenę techniczną, po przeprowadzeniu
postępowania, o którym mowa w ust. 5, w stosownym do zmian zakresie.
8. Przedłużenie terminu ważności krajowej oceny technicznej dokonywane jest na
wniosek jej właściciela przez jednostkę, która wydała krajową ocenę techniczną, po
przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego. W postępowaniu potwierdza się
spełnianie wymagań określonych w ust. 1 oraz pozytywną ocenę przydatności wyrobu,
o właściwościach użytkowych określonych w wydanej krajowej ocenie technicznej, do
stosowania przy wykonywaniu robót budowlanych.
9. Krajowa ocena techniczna uchylana jest przez jednostkę, która ją wydała,
z własnej inicjatywy albo na wniosek Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, po
przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego z udziałem wnioskodawcy,
w przypadku:
1)
zmian w odrębnych przepisach i normach;
2)
istotnych zmian w stanie wiedzy technicznej;
3)
niepotwierdzenia w trakcie stosowania pozytywnej oceny przydatności wyrobu,
o właściwościach użytkowych określonych w wydanej krajowej ocenie
technicznej, do stosowania przy wykonywaniu robót budowlanych.
10. Jednostki, o których mowa w ust. 2, prowadzą wykaz wydanych i wykaz
uchylonych krajowych ocen technicznych oraz przekazują Głównemu Inspektorowi
Nadzoru Budowlanego informację o wydanej oraz uchylonej krajowej ocenie
technicznej, która powinna zawierać:
1)
numer krajowej oceny technicznej;
– 7 –
2)
nazwę wyrobu budowlanego;
3)
określenie wnioskodawcy;
4)
określenie rodzaju wyrobu budowlanego, jego typu i zamierzonego zastosowania;
5)
wskazanie okresu ważności krajowej oceny technicznej lub datę jej uchylenia.
11. Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania
i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze
rozporządzenia:
1)
zawartość wniosku o wydanie krajowej oceny technicznej oraz tryb jej wydawania
lub zmiany;
2)
zawartość krajowej oceny technicznej;
3)
sposób ustalania liczby godzin pracy niezbędnych do wydania, zmiany lub
przedłużenia terminu ważności krajowej oceny technicznej;
4)
sposób prowadzenia wykazu wydanych i wykazu uchylonych krajowych ocen
technicznych oraz zakres umieszczonych w nich danych.
12. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 11, należy zapewnić, aby:
1)
zawartość wniosku o wydanie krajowej oceny technicznej umożliwiała dokonanie
oceny przydatności wyrobu budowlanego do stosowania w budownictwie;
2)
zawartość krajowej oceny technicznej zapewniała podstawę do określenia przez
producenta właściwości użytkowych wyrobu w odniesieniu do zasadniczych
charakterystyk;
3)
sposób ustalania liczby godzin pracy niezbędnych do wydania, zmiany lub
przedłużenia terminu ważności krajowej oceny technicznej odnosił się do
rzeczywistej liczby godzin pracy potrzebnych do wykonania tych czynności;
4)
postępowanie w sprawie wydania lub zmiany prowadzone było w sposób możliwie
najmniej uciążliwy dla wnioskodawcy;
5)
prowadzone wykazy zapewniały jednolitą informację o wydanych i uchylonych
krajowych ocenach technicznych.
13. Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania
i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, mając na uwadze konieczność
zapewnienia wydawania krajowych ocen technicznych dla wyrobów budowlanych
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 6, wyznacza, w drodze
decyzji, jednostki, o których mowa w ust. 2 pkt 2, upoważnione do wydawania
– 8 –
krajowych ocen technicznych, oraz monitoruje działania i kompetencje jednostek,
o których mowa w ust. 2.
14. Decyzja, o której mowa w ust. 13, jest wydawana na wniosek jednostki
organizacyjnej posiadającej osobowość prawną, jeżeli spełnia ona wymagania dotyczące
jednostek do spraw oceny technicznej określone w Tabeli 2 Załącznika IV do
rozporządzenia nr 305/2011. W przypadku wyrobów budowlanych niewymienionych
w Tabeli 1 Załącznika IV do rozporządzenia nr 305/2011, dodatkowo jest wymagana
szczegółowa znajomość Polskich Norm wyrobów budowlanych w zakresie
wnioskowanej właściwości oraz metod badań i obliczeń dla tych wyrobów.
15. Wniosek, o którym mowa w ust. 14, zawiera:
1)
oznaczenie jednostki organizacyjnej składającej wniosek, jej siedzibę i adres;
2)
określenie zakresu przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie wyrobów
budowlanych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 6.
16. Do wniosku, o którym mowa w ust. 14, dołącza się oświadczenie o spełnieniu
wymagań określonych dla jednostki organizacyjnej ubiegającej się o upoważnienie do
wydawania krajowych ocen technicznych oraz dokumenty potwierdzające spełnienie
tych wymagań.
17. Decyzja, o której mowa w ust. 13, zawiera w szczególności:
1)
oznaczenie jednostki organizacyjnej, jej siedzibę i adres;
2)
określenie zakresu właściwości poprzez wskazanie wyrobów budowlanych
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 6.
18. Minister
właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania
i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, w drodze decyzji, ograniczy
zakres właściwości jednostki organizacyjnej albo uchyli decyzję, o której mowa
w ust. 13, w przypadku stwierdzenia, że jednostka przestała spełniać w całości albo
w części wymagania niezbędne do uzyskania upoważnienia do wydawania krajowych
ocen technicznych.
19. Wykaz jednostek, o których mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw
budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz
mieszkalnictwa zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej.”;
– 9 –
8)
po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu:
„Rozdział 2a
Obowiązki producentów, upoważnionych przedstawicieli producentów, importerów
i sprzedawców w zakresie wyrobów budowlanych znakowanych znakiem budowlanym
Art. 10a. 1. Producent wyrobu budowlanego sporządza krajową deklarację
właściwości użytkowych oraz umieszcza na wyrobie znak budowlany. Producent
sporządza krajową dokumentację techniczną zawierającą wszystkie istotne elementy
związane z wymaganym krajowym systemem oceny i weryfikacji stałości właściwości
użytkowych.
2. Producent stosuje procedury zapewniające utrzymanie w produkcji
deklarowanych właściwości użytkowych wyrobu, w tym w uzasadnionych przypadkach
prowadzi badania próbek wyrobów budowlanych wprowadzonych do obrotu lub
udostępnionych na rynku.
3. Producent umieszcza na wyrobie budowlanym informację towarzyszącą
określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 6 oraz dodatkową informację
umożliwiającą identyfikację wyrobu.
4. W przypadku gdy wielkość lub charakter wyrobu budowlanego uniemożliwiają
umieszczenie na nim informacji, o których mowa w ust. 3, wymagane informacje
producent umieszcza na opakowaniu lub w dokumentach towarzyszących temu
wyrobowi.
5. Producent wraz z wyrobem budowlanym udostępnianym na rynku krajowym
dostarcza i udostępnia dokumenty wynikające z art. 8 ust. 5a i 5b, a także dostarcza
instrukcje stosowania i obsługi oraz informacje dotyczące zagrożenia dla zdrowia
i bezpieczeństwa, jakie wyrób stwarza podczas stosowania i użytkowania.
6. Informacje, dokumenty i instrukcje, o których mowa w ust. 3 i 5, sporządza się
w języku polskim.
7. Producent, który uzna, że wprowadzony przez niego do obrotu wyrób
budowlany nie spełnia wymagań określonych w niniejszej ustawie, bezzwłocznie
podejmuje, stosownie do okoliczności, konieczne środki naprawcze w celu usunięcia
nieprawidłowości lub wycofania wyrobu budowanego z obrotu lub z użytkowania.