Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o partiach politycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Art. 3. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku
dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne
(Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.2) po art. 21b dodaje się art.
21c w brzmieniu:
„Art. 21c. 1. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo dla
złożenia zeznania podatkowego, na wniosek, o którym mowa w ust. 3,
przekazuje na rzecz jednej partii politycznej działającej na podstawie
ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz. U. z
2011 r. Nr 155, poz. 924) i wpisanej do ewidencji partii politycznych na
zasadach określonych w tej ustawie, zwanej dalej „partią polityczną”,
kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1 % podatku należnego
wynikającego:
1) z zeznania podatkowego złożonego w terminie określonym dla jego
złożenia, albo
2) z korekty zeznania, o którym mowa w pkt 1, jeżeli została dokonana
w ciągu miesiąca od upływu terminu dla złożenia zeznania
podatkowego
– po jej zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół.
2. Warunkiem przekazania kwoty, o której mowa w ust. 1, jest zapłata
w pełnej wysokości podatku należnego stanowiącego podstawę
obliczenia kwoty, która ma być przekazana na rzecz partii politycznej,
nie później niż w terminie dwóch miesięcy od upływu terminu dla
złożenia zeznania podatkowego. Za zapłacony podatek, o którym
mowa w zdaniu pierwszym, uważa się również zaległość podatkową,
której wysokość nie przekracza trzykrotności wartości opłaty
dodatkowej pobieranej przez Pocztę Polską Spółkę Akcyjną za
polecenie przesyłki listowej.

2 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104, Nr 122, poz.
1324, z 2001 r. Nr 74, 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369, Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr
141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412, Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr
96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 202, poz. 1958, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135, Nr
263, poz. 2619, z 2005 r. Nr 143, poz. 1199, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1420, z 2006 r. Nr 183,
poz. 1353, Nr 217, poz. 1588, z 2008 r. Nr 141, poz. 888, Nr 143, poz. 894, Nr 209, poz. 1316, z 2009
r. Nr 157, poz. 1241, Nr 201, poz. 1541 oraz z 2010 r. Nr 3, poz. 13, Nr 28, poz. 146, Nr 75, poz. 473,
Nr 219, poz. 1442, Nr 226, poz. 1478
3. Za wniosek uważa się wskazanie przez podatnika będącego
obywatelem polskim mającym stałe miejsce zamieszkania na terenie
Rzeczypospolitej Polskiej w zeznaniu podatkowym albo w korekcie
zeznania, o których mowa w ust. 1, jednej partii politycznej poprzez
podanie jej nazwy oraz kwoty do przekazania na rzecz tej partii, w
wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego
przekazuje w terminie od maja do lipca roku następującego po roku
podatkowym, za który składane jest zeznanie podatkowe, na rachunek
bankowy, o którym mowa w art. 29a ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r.
o partiach politycznych. Kwota ta jest pomniejszana o koszty przelewu
bankowego.
5. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby partii
politycznej, we wrześniu roku następującego po roku podatkowym
przekazuje partii politycznej zbiorczą informację o:
1) danych identyfikacyjnych (imię, nazwisko i adres), w tym obojga
małżonków, którzy na wniosek podlegają łącznemu opodatkowaniu,
oraz
2) wysokości kwoty, o której mowa w ust. 1, przekazanej na rzecz tej
partii,
– jeżeli podatnik w zeznaniu podatkowym lub w korekcie zeznania, o
których mowa w ust. 1, wyraził zgodę na przekazanie organizacji
pożytku publicznego danych wymienionych w pkt 1 i 2.
6. Naczelnik urzędu skarbowego odstępuje od przekazania 1 %
podatku na rzecz partii politycznej, jeżeli partia ta nie podała lub podała
nieprawidłowo numer rachunku bankowego, o którym mowa w art. 29a
ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych, lub podany
numer rachunku bankowego zmieniła w okresie od dnia 15 marca do
dnia 31 lipca roku następującego po roku podatkowym. Zasada
wyrażona w zdaniu pierwszym nie ma zastosowania, jeżeli zmiana
numeru rachunku bankowego nastąpiła z przyczyn niezależnych od
partii politycznej.”.

Art. 4. Dotychczasowe przepisy wydane na podstawie art. 45b pkt 4 ustawy, o
której mowa w art. 2, zachowują moc do czasu wydania przepisów wydanych
na podstawie art. 45b ustawy, o której mowa w art. 2, uwzględniających
rozwiązania wynikające z art. 45d ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą.

Art. 4. Do subwencji z budżetu państwa na działalność statutową
przysługujących partiom politycznym w VII kadencji Sejmu stosuje się
przepisy dotychczasowe.

Art. 5. Przepisy art. 1 pkt 1-3 i 6 oraz art. 2 i 3 stosuje się po raz pierwszy do
zeznań podatkowych za 2015 r.

Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia.























UZASADNIENIE

1.
Wyjaśnienie celu ustawy

Celem projektowanej regulacji jest usunięcie z polskiego systemu prawnego
dotychczasowych kosztownych zasad udzielania, wypłacania i rozliczania
subwencji z budżetu państwa dla partii politycznych przewidzianych, na rzecz
konstrukcji analogicznej do funkcjonującej z powodzeniem w ustawie z dnia
24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, a
więc konstrukcji dobrowolnego przeznaczania przez podatnika podatku
dochodowego od osób fizycznych na rzecz jednej partii politycznej w
wysokości nie wyższej niż 1% zapłaconego przezeń podatku za dany rok.
W ocenie projektodawców powyższa zmiana mechanizmu finansowania partii
politycznych poza tym, że przeniesie niewątpliwie pozytywne skutki dla
budżetu państwa, to również będzie sprzyjał większej aktywności partii
politycznych w kontaktach z wyborcami przez cały okres trwania kadencji obu
izb parlamentu. Zakłada się również, że projektowana ustawa zwiększy wśród
obywateli
poczucie
realnego
wpływu
na
losy
państwa
poprzez
współfinansowanie partii politycznych rzeczywiście realizujących programy z
którymi utożsamia się wyborca lub potencjalny wyborca. Efekt ten powinno
właśnie zapewnić oderwanie skutku finansowania partii politycznej od aktu
wyborczego, a szerzej kampanii wyborczej.
Zakłada się, że proponowane rozwiązania zrealizują jeszcze jeden istotny cel
w postaci zrównania sytuacji prawnej wszystkich partii politycznych, likwidując
podział na te partie, które legitymują się odpowiednią reprezentacja
parlamentarną, a w konsekwencji uzyskujące subwencję z budżetu państwa
oraz te partie, które są wykluczone z budżetowego współfinansowania ze
względu na słaby wynik wyborczy. W ten sposób propozycje niniejszego
projektu mogą wpłynąć pozytywnie na spektrum partii funkcjonujących na
arenie politycznej w naszym kraju, a także na umożliwienie dotarcia do
wyborców z programem przez partie mniejsze lub nowopowstałe.
Podkreślić wypada, że zaproponowany model finansowania partii politycznych
jest jednym z typowych modeli znanych na świecie. W piśmiennictwie
wyróżnia się trzy modele finansowania partii politycznych:
- finansowanie z budżetu państwa
- finansowanie z dochodów uzyskiwanych przez partie polityczne w
ramach własnej aktywności oraz posiadanego majątku
- finansowanie w postaci świadczeń pochodzących od osób prywatnych.
Właściwie to zaproponowany model uwzględnia dwa ostatnie z powyżej
wymienionych modeli, bowiem pozostawia się bez zmian przewidzianą
dotychczas możliwość uzyskiwania w niewielkim zakresie dochodów z
majątku oraz z działalności innej niż działalność gospodarcza (por. art. 24 i 27
obowiązującej ustawy). Zatem zaproponowany model jest modelem
mieszanym, jednoznacznie wykluczającym finansowanie budżetowe.

2.
Przedstawienie stanu obecnego

Zgodnie z treścią art. 28 ustawy o partiach politycznych, partia polityczna,
która w wyborach do Sejmu samodzielnie tworząc komitet wyborczy
otrzymała w skali kraju co najmniej 3% ważnie oddanych głosów na jej
okręgowe listy kandydatów na posłów albo w wyborach do Sejmu weszła w
skład koalicji wyborczej, której okręgowe listy kandydatów na posłów
otrzymały w skali kraju co najmniej 6% ważnie oddanych głosów, ma prawo
do otrzymywania przez okres kadencji Sejmu, w trybie i na zasadach
określonych w ustawie, subwencji z budżetu państwa na działalność
statutową. Subwencja przysługująca koalicji wyborczej partii politycznych
dzielona jest na rzecz partii wchodzących w jej skład w proporcjach
określonych w umowie zawiązującej koalicję wyborczą. Proporcje określone w
tej umowie nie mogą być zmienione. Jeżeli partie polityczne wchodzące w
skład koalicji wyborczej nie określiły w umowie zawiązującej koalicję
wyborczą proporcji, subwencja nie przysługuje. W przypadku rozwiązania się
koalicji wyborczej po uzyskaniu prawa do subwencji, subwencja przysługuje
partiom politycznym wchodzącym w skład koalicji wyborczej w proporcjach
określonych w umowie zawiązującej koalicję wyborczą. Subwencja, o której
mowa w ust. 1, przysługuje poczynając od 1 stycznia roku następującego po