Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Druk nr 2414


Warszawa, 1 kwietnia 2014 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja









Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

-
o zmianie ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Łukasza Gibałę.

(-) Maciej Banaszak; (-) Piotr Paweł Bauć; (-) Robert Biedroń; (-) Jerzy
Borkowski;
(-) Jan
Cedzyński;
(-) Artur
Dębski;
(-) Marek
Domaracki;
(-) Wincenty Elsner; (-) Łukasz
Gibała;
(-) Artur
Górczyński; (-) Anna Grodzka; (-) Michał Kabaciński; (-) Witold
Klepacz; (-) Krzysztof Kłosowski; (-) Henryk Kmiecik; (-) Sławomir
Kopyciński; (-) Roman Kotliński; (-) Łukasz Krupa; (-) Jacek
Kwiatkowski;
(-) Andrzej Lewandowski; (-) Tomasz
Makowski; (-) Małgorzata Marcinkiewicz; (-) Jacek Najder; (-) Michał
Tomasz Pacholski; (-) Janusz Palikot; (-) Wojciech Penkalski; (-) Andrzej
Piątak;
(-) Zofia
Popiołek;
(-) Marek
Poznański;
(-) Andrzej
Rozenek; (-) Adam Rybakowicz; (-) Armand Kamil Ryfiński; (-) Paweł
Sajak; (-) Marek Stolarski; (-) Maciej Wydrzyński.












Projekt

USTAWA
z dnia ……………..
o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.
U. z 2012 r poz. 361, z późn.zm.) w art. 27:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e, pobiera się od podstawy jego obliczenia
według następującej skali:

Podstawa obliczenia podatku w złotych
Podatek wynosi

ponad
Do

85 528
18 % minus kwota zmniejszająca podatek
0,18 X
85 528

Y + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł

gdzie,

X stanowi kwotę równą dwunastokrotności średniorocznego minimum egzystencji
(ogłaszanego przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych) dla jednoosobowego gospodarstwa
pracowniczego w roku podatkowym poprzedzającym poprzedni rok podatkowy.

Y stanowi różnicę kwoty 15395,04 zł oraz kwoty równej 0,18 X

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Kwota równa 0,18 X, o której mowa w ust. 1 jest publikowana w celach informacyjnych
1 stycznia każdego roku na stronach internetowych Ministerstwa Finansów.”

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.

1 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 362., poz. 596, poz.
769, poz. 1278, 1342, 1448, 1529, 1540, z 2013 r. poz. 21, 888, 1027, 1036, 1287, 1304, 1387, 1717, z 2014 r.
poz. 223.


1




UZASADNIENIE

1. Cele projektu


Celem projektowanej nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
jest podniesienie wysokości tzw. „kwoty wolnej od podatku”. W ocenie projektodawców
opodatkowaniu nie powinny podlegać dochody nieprzekraczające wysokości minimum
egzystencji (a więc nieprzekraczające kwoty, która wystarcza jedynie na pokrycie wydatków
związanych z zaspokojeniem najbardziej podstawowych potrzeb życiowych).

Należy uznać, iż w najwyższym stopniu niemoralna i zarazem sprzeczna z
elementarnym poczuciem sprawiedliwości społecznej jest obecna sytuacja, w której państwo
pobiera daniny od dochodów, które nie pozwalają na pokrycie wydatków na żywność i opłaty
za mieszkanie.

Nie ulega więc najmniejszej wątpliwości, iż obecne regulacje określające wysokość
kwoty wolnej od podatku wymagają pilnej zmiany.

2. Rzeczywisty stan w dziedzinie stanowiącej przedmiot regulacji


W obecnym stanie prawnym wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych
została określona w art. 27 ustawy o PIT. W przypadku, gdy podstawa opodatkowania (którą
co do zasady stanowi dochód podatnika) jest niższa lub równa 85 528 zł, wysokość
naliczonego podatku jest równa różnicy 18 % podstawy opodatkowania i kwoty 556,02 zł. W
przypadku zaś gdy podstawa opodatkowania jest wyższa niż 85 528 zł, należy opłacić
odpowiedni podatek od kwoty 85 528 zł, a następnie 32 % nadwyżki tej kwoty.

Obecnie jest więc tak, iż osoba, która osiąga roczny dochód niższy niż 3091 zł jest
zwolniona z podatku. Wynika to z tego, iż 18 % kwoty 3091 zł to 556,38 zł. Po odjęciu od
556,38 zł kwoty 556, 02 zł otrzymamy kwotę równą 0,36 zł, którą zaokrągla się do 0 zł.

Jednakże dochód choćby o złotówkę wyższy niż 3091 zł (tj. 3092 zł) wiąże się już z
obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego. Warto zwrócić uwagę, iż kwota 3092 zł jest
ponad dwukrotnie niższa od dwunastokrotności minimum egzystencji w jednoosobowym
gospodarstwie pracowniczym (zgodnie z danymi Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych w 2012
r. wysokość miesięcznego minimum egzystencji dla jednoosobowego gospodarstwa
pracowniczego wynosiła 521,11zł, co w skali roku daje kwotę równą 6253,32 zł)

Tym samym dziś możliwa jest sytuacja, w której państwo nakłada ciężary fiskalne na
osoby, które osiągają dochody niższe od wysokości minimum egzystencji. Pamiętając, iż
zgodnie z definicją minimum egzystencji przyjętą przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych
„minimum egzystencji wyznacza poziom zaspokojenia potrzeb konsumpcyjnych, poniżej
którego występuje biologiczne zagrożenie życia i rozwoju psychofizycznego człowieka”,
można stwierdzić, iż obecnie państwo może nakładać podatki na osoby żyjące w skrajnym
ubóstwie.
Widać zatem, iż w walce z ubóstwem polskie państwo nie stosuje nawet tej
podstawowej reguły, jaką jest zasada primum non nocere (tj. „przede wszystkim nie
2



szkodzić”). Opodatkowywanie dochodów nieprzekraczających poziomu minimum egzystencji
może bowiem przyczyniać się do powiększenia obszaru niedostatku i wykluczenia
społecznego.

3. Różnica między dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym


Projektodawcy proponują, by wysokość kwoty wolnej od podatku była zależna od
wysokości minimum egzystencji. Zgodnie z projektowanym art. 27 ust. 1 ustawy o PIT,
wysokość podatku obliczana jako odpowiedni procent podstawy opodatkowania byłaby
pomniejszana o kwotę równą 18% dwunastokrotności średniorocznego minimum egzystencji
(ogłaszanego przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych) dla jednoosobowego gospodarstwa
pracowniczego w roku podatkowym poprzedzającym poprzedni rok podatkowy. Tym samym
dochód nieprzekraczający kwoty równej dwunastokrotności minimum egzystencji nie
podlegałby opodatkowaniu.

Przykładowo w 2014 r. wysokość należnego podatku byłaby pomniejszona o kwotę
stanowiącą 18 % dwunastokrotności 512,11 zł (tj. minimum egzystencji w 2012 r.). Od
wysokości zobowiązania podatkowego obliczonego jako 18% podstawy opodatkowania
należałoby więc odjąć nie tak jak dzisiaj 556,02 zł, ale 1125, 60 zł (12*521,11zł * 0,18).

Aby zapewnić podatnikom możliwie najszerszy dostęp do informacji o wysokości ich
zobowiązania, w projektowanym art. 27 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych zastrzeżono, że informacja o wysokości kwoty stanowiącej 18 %
dwunastokrotności średniorocznego minimum egzystencji dla jednoosobowego gospodarstwa
pracowniczego w roku podatkowym poprzedzającym poprzedni rok podatkowy byłaby
publikowana także na stronach internetowych Ministerstwa Finansów. Przy czym
Ministerstwo Finansów nie decydowałoby o tym, jaka jest wartość minimum egzystencji, a
jedynie powielałoby informację ogłoszoną już wcześniej przez Instytut Pracy i Spraw
Socjalnych.

4. Przewidywane skutki prawne, gospodarcze i społeczne projektu


Przyjęcie projektowanych zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób
fizycznych przyniesie wyłącznie pozytywne skutki gospodarcze, społeczne i prawne.


Przede wszystkim z polskiego systemu prawnego wyeliminowane zostaną regulacje
tworzące rozwiązania rażąco niezgodne z podstawowym poczuciem sprawiedliwości
społecznej. W przypadku wejścia w życie projektowanego art. 27 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych, podatek ten nie byłby już dłużej pobierany od dochodów,
które pozwalają jedynie na pokrycie najbardziej podstawowych wydatków.

Ponadto dzięki wdrożeniu do polskiego systemu prawnego projektowanych zmian,
niemożliwa będzie sytuacja, w której od osób żyjących w niedostatku (czy nawet skrajnym
ubóstwie) państwo będzie pobierać daniny publiczne. Tym samym organy administracji
podatkowej nie będą podejmować działań przyczyniających się do pogłębiania obszaru
ubóstwa i wykluczenia społecznego, co z pewnością w dużej mierze przywróci utracone dziś
zaufanie obywateli do organów władzy publicznej.
3