Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz zmianie ustawy o uposażeniu żołnierzy niezawodowych oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 1992 cz.1


Warszawa, 29 listopada 2013 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-105-12



Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej


Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o powszechnym
obowiązku obrony Rzeczypospolitej
Polskiej oraz zmianie ustawy o
uposażeniu żołnierzy niezawodowych
oraz niektórych innych ustaw z projektami
aktów wykonawczych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Obrony
Narodowej.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz
zmianie ustawy o uposażeniu żołnierzy niezawodowych oraz niektórych innych ustaw)
Art. 1. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 461, z późn. zm.)) wprowadza się
następujące zmiany:
1)
w art. 13c ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Do zakresu działania Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych
w szczególności należy:
1)
organizowanie i kierowanie systemem wsparcia logistycznego Sił Zbrojnych,
w tym zabezpieczeniem logistycznym jednostek wojskowych użytych lub
przebywających poza granicami państwa;
2)
kierowanie procesem planowania i realizacji zadań wynikających z pełnienia
funkcji państwa-gospodarza (HNS) i państwa wysyłającego;
3)
zarządzanie obroną terytorialną, wydzielonymi siłami inżynierii wojskowej
i obrony przed bronią masowego rażenia;
4)
dowodzenie podległymi związkami organizacyjnymi i jednostkami wojskowymi,
niewydzielonymi w podporządkowanie Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych;
5)
zarządzanie i przeprowadzanie kontroli podległych związków organizacyjnych
i jednostek wojskowych na zasadach i w trybie określonych w przepisach
o kontroli w administracji rządowej;
6)
planowanie oraz realizacja mobilizacyjnego i operacyjnego rozwinięcia podległych
związków organizacyjnych i jednostek wojskowych;
7)
szkolenie podległych związków organizacyjnych i jednostek wojskowych;

1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, ustawę z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej poza granicami państwa oraz ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101, 1407 i 1445
oraz z 2013 r. poz. 852.
– 2 –
8)
wykonywanie zadań związanych z udziałem oddziałów i pododdziałów
wojskowych w zwalczaniu klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków, ochrony
mienia, akcjach poszukiwawczych oraz ratowania lub ochrony zdrowia i życia
ludzkiego, a także w oczyszczaniu terenów z materiałów wybuchowych
i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego oraz ich unieszkodliwianiu, a także
w realizacji zadań z zakresu zarządzania kryzysowego;
9)
współpraca z innymi organami i podmiotami w sprawach związanych
z obronnością państwa.”;
2)
w art. 14 w ust. 3 po pkt 5c dodaje się pkt 5d w brzmieniu:
„5d) organizowania szkoleń lub kursów dla żołnierzy rezerwy posiadających nadane
przydziały kryzysowe w celu nabywania przez nich kwalifikacji przydatnych
w Siłach Zbrojnych, w tym wykorzystując również współpracę z pracodawcami
zatrudniającymi tych żołnierzy oraz ich potrzeby i możliwości;”;
3)
w art. 39 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) kształcenie w celu zdobycia kwalifikacji przydatnych w Siłach Zbrojnych na
podstawie umowy zawartej z wojskowym komendantem uzupełnień, o której
mowa w art. 132a ust. 3, albo skierowania określonego w art. 132b ust. 2 – na czas
tego kształcenia.”;
4)
w art. 44a:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Osobę powoływaną do czynnej służby wojskowej, z wyłączeniem służby,
o której mowa w art. 59 pkt 6, oraz żołnierza rezerwy, który złożył wniosek
o zawarcie kontraktu na wykonywanie obowiązków w ramach Narodowych Sił
Rezerwowych, wojskowy komendant uzupełnień kieruje do wojskowej pracowni
psychologicznej na badania psychologiczne w zakresie braku przeciwwskazań do
pełnienia czynnej służby wojskowej na stanowisku wymagającym szczególnych
predyspozycji psychofizycznych.”,
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Żołnierza w czynnej służbie wojskowej oraz żołnierza wykonującego
obowiązki w ramach Narodowych Sił Rezerwowych dowódca jednostki wojskowej
może skierować do wojskowej pracowni psychologicznej na badania
psychologiczne w zakresie braku przeciwwskazań do dalszego pełnienia czynnej
– 3 –
służby wojskowej lub do pełnienia czynnej służby wojskowej na stanowisku
wymagającym szczególnych predyspozycji psychofizycznych.
1b. Badania psychologiczne obejmują ocenę sprawności intelektualnej, cech
osobowości, sprawności psychomotorycznej oraz poziomu dojrzałości
emocjonalnej i społecznej. W przypadku służby wymagającej szczególnych
predyspozycji psychofizycznych obejmują one również ocenę sprawności
funkcjonowania w sytuacjach trudnych i stresowych oraz ocenę sposobu działania
i podejmowania decyzji w sytuacjach zagrożenia.”,
c)
ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. O skierowaniu do wojskowej pracowni psychologicznej wojskowy
komendant uzupełnień lub dowódca jednostki wojskowej informuje kierownika tej
pracowni.
3. Kierownik wojskowej pracowni psychologicznej informuje wojskowego
komendanta uzupełnień lub dowódcę jednostki wojskowej o niestawiennictwie
skierowanego do wojskowej pracowni psychologicznej.”,
d)
ust. 5–7 otrzymują brzmienie:
„5. Orzeczenie psychologiczne wojskowej pracowni psychologicznej doręcza
się na piśmie badanemu i wojskowemu komendantowi uzupełnień lub dowódcy
jednostki wojskowej.
6. Od orzeczenia psychologicznego wojskowej pracowni psychologicznej
przysługuje badanemu oraz wojskowemu komendantowi uzupełnień lub dowódcy
jednostki wojskowej odwołanie do wojskowej pracowni psychologicznej będącej
organem wyższego stopnia.
7. Orzeczenia psychologiczne wojskowych pracowni psychologicznych
wyższego stopnia są wiążące dla wojskowego komendanta uzupełnień i dowódcy
jednostki wojskowej.”,
e)
uchyla się ust. 8 i 9,
f)
po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu:
„10a. Kontrolę wykonywania i dokumentowania badań psychologicznych
oraz wydawania orzeczeń psychologicznych przeprowadzają wojskowe pracownie
psychologiczne będące organem wyższego stopnia.”,
– 4 –
g) ust. 12 otrzymuje brzmienie:
„12. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1)
tryb odwoływania się od orzeczeń psychologicznych,
2)
tryb kontroli wykonywania i dokumentowania badań psychologicznych oraz
wydawania orzeczeń psychologicznych,
3)
sposób
postępowania z dokumentacją związaną z badaniami
psychologicznymi,
4)
wzór orzeczenia psychologicznego, z wyjątkiem wzoru orzeczenia
dotyczącego badań kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do
kierowania pojazdami oraz wykonujących pracę na stanowisku kierowcy
– uwzględniając właściwość wojskowych pracowni psychologicznych, potrzebę
zapewnienia jednolitej procedury kontroli i jednolitości wydawanych orzeczeń oraz
konieczność zapewnienia należytej ochrony dokumentacji związanej
z prowadzeniem badań psychologicznych.”;
5)
w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Osoby uznane za zdolne do czynnej służby wojskowej i podlegające
obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej wojskowy komendant uzupełnień
przeznacza do służby, uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych, orzeczenie właściwej
komisji lekarskiej oraz stosownie do potrzeb orzeczenie psychologiczne, kwalifikacje
zawodowe, a także, w miarę możliwości, życzenia tych osób.”;
6)
w art. 49:
a)
w ust. 2c pkt 13b otrzymuje brzmienie:
„13b) dotyczące orzeczeń psychologicznych;”,
b)
w ust. 2f pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) centralnej ewidencji kierowców – z ministrem właściwym do spraw
wewnętrznych;”;
7)
art. 53 otrzymuje brzmienie:
„Art. 53. 1. Osoby podlegające obowiązkowi czynnej służby wojskowej są
obowiązane do zgłaszania wojskowym komendantom uzupełnień zmian miejsca pobytu
(zamieszkania), imienia, nazwiska, wykształcenia i zawodu, a także wyjazdu za granicę
na okres dłuższy niż trzy miesiące oraz powrotu z tego wyjazdu.