Rządowy projekt ustawy o udziale zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników we wspólnych operacjach lub wspólnych działaniach ratowniczych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

– 5 –
5) obszar, na którym wspólna operacja lub wspólne działanie ratownicze mają być
prowadzone, i przewidywaną trasę przejazdu zagranicznych funkcjonariuszy lub
pracowników przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
6) przewidywany okres pobytu zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7) datę i przewidywane miejsce wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wyjazdu
z tego terytorium, środek transportu służący do tego celu oraz jego oznakowanie;
8) sposób przemieszczania się zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników po
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
9) rodzaj służb uczestniczących we wspólnej operacji lub wspólnym działaniu
ratowniczym;
10) liczbę zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników, ich imiona, nazwiska i stopnie,
oraz – w przypadku realizacji zadań związanych z dostępem do informacji niejawnych –
numery dokumentów uprawniających do dostępu do informacji niejawnych;
11) imię, nazwisko oraz stopień funkcjonariusza lub imię i nazwisko pracownika
koordynującego wspólną operację lub wspólne działanie ratownicze;
12) imię, nazwisko oraz stopień dowódcy zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników;
13) imiona i nazwiska oficerów łącznikowych;
14) potrzebę używania w pojazdach służbowych zagranicznych funkcjonariuszy lub
pracowników atrybutów pojazdów uprzywilejowanych;
15) ilość i rodzaj wwożonej broni palnej, amunicji, materiałów pirotechnicznych i środków
przymusu bezpośredniego oraz sprzętu niezbędnego do przeprowadzenia wspólnej
operacji lub wspólnego działania ratowniczego, w tym środków leczniczych oraz
zwierząt; w przypadku broni palnej należy dodatkowo określić jej serię, numer oraz
model i kaliber każdego egzemplarza;
16) warunki zakwaterowania zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników;
17) częstotliwości radiowe, których będą mogli używać zagraniczni funkcjonariusze lub
pracownicy;
18) język lub języki komunikowania się zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników
z polskimi funkcjonariuszami lub pracownikami;
19) przewidywane koszty wspólnej operacji lub wspólnego działania ratowniczego oraz
zasady ich finansowania.
– 6 –
3. Organ wnioskujący niezwłocznie przekazuje wykaz organowi państwa wysyłającego
oraz właściwym terytorialnie jednostkom organizacyjnym Policji, Straży Granicznej,
Państwowej Straży Pożarnej, Biuru Ochrony Rządu lub Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego uczestniczącym we wspólnej operacji lub wspólnym działaniu ratowniczym.
Art. 5. 1. Wspólne operacje lub wspólne działania ratownicze koordynuje właściwy
miejscowo komendant wojewódzki Policji, komendant oddziału Straży Granicznej,
komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, dyrektor delegatury Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub osoba wskazana przez Szefa Biura Ochrony Rządu –
w zależności od rodzaju służby, której funkcjonariusze lub pracownicy biorą udział we
wspólnej operacji lub wspólnym działaniu ratowniczym.
2. Jeżeli we wspólnej operacji uczestniczą funkcjonariusze lub pracownicy więcej niż
jednej służby, o której mowa w art. 2 pkt 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych
wyznacza osobę koordynującą wspólną operację.
Art. 6. 1. Nadzór nad wspólnymi operacjami lub wspólnymi działaniami ratowniczymi
sprawuje Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant
Główny Państwowej Straży Pożarnej, Szef Biura Ochrony Rządu lub Szef Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego – w zależności od rodzaju służby, której funkcjonariusze lub
pracownicy biorą udział we wspólnej operacji lub wspólnym działaniu ratowniczym.
2. Jeżeli we wspólnej operacji uczestniczą funkcjonariusze lub pracownicy więcej niż
jednej służby, o której mowa w art. 2 pkt 1, nadzór nad wspólną operacją sprawuje minister
właściwy do spraw wewnętrznych.
Art. 7. Zagraniczni funkcjonariusze lub pracownicy, biorący udział we wspólnych
operacjach lub wspólnych działaniach ratowniczych, korzystają z ochrony prawnej
przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych.
Art. 8. 1. Zagraniczni funkcjonariusze biorący udział we wspólnych operacjach mają
prawo do:
1)
noszenia munduru służbowego;
2) okazywania
legitymacji
służbowej;
3)
wwozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadania broni palnej, amunicji oraz
materiałów pirotechnicznych i środków przymusu bezpośredniego;
4) użycia broni palnej w sposób i w trybie określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r.
o Policji:
– 7 –
a) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub
wolność zagranicznego funkcjonariusza lub pracownika albo innej osoby,
b) w przypadkach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 2–9 ustawy z dnia 6 kwietnia
1990
r. o Policji i w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym do
bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność
zagranicznego funkcjonariusza lub pracownika albo innej osoby – na rozkaz
dowódcy;
5) zastosowania
środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 16 ustawy
z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, w sposób i w trybie określonych w tej ustawie;
6) użycia materiałów pirotechnicznych w sposób określony dla funkcjonariuszy Policji;
7) wykonywania
czynności, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r.
o
Policji – w przypadku gdy koordynującym wspólną operację jest komendant
wojewódzki Policji, w art. 11 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej
– w przypadku gdy koordynującym wspólną operację jest komendant oddziału Straży
Granicznej, w art. 13 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U.
z 2004 r. Nr 163, poz. 1712, z późn. zm.)) – w przypadku gdy koordynującym wspólną
operację jest osoba wskazana przez Szefa Biura Ochrony Rządu lub w art. 23 ustawy
z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji
Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.)) – w przypadku gdy
koordynującym wspólną operację jest dyrektor delegatury Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, w sposób i w trybie określonych w tych ustawach;
8)
podejmowania w stosunku do uczestników ruchu drogowego działań, o których mowa
w art. 129 ust. 2–4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym
(Dz. U. z 2012 r. poz. 1137);
9) posiadania
i
użycia sprzętu, o którym mowa w art. 4 ust. 2 pkt 15, w tym środków
łączności i środków obserwacji technicznej, a także – na zasadach określonych
w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji – pojazdów służbowych lub statków
powietrznych i jednostek pływających.

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135,
z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2008 r. Nr 66, poz. 402, z 2009 r. Nr 22, poz. 120 i Nr 85, poz. 716,
z 2010 r. Nr 127, poz. 857, Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578, z 2011 r. Nr 117, poz. 677 oraz z 2012 r.
poz. 664.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228
i Nr 238, poz. 1578, z 2011 r. Nr 53, poz. 273, Nr 84, poz. 455, Nr 117, poz. 677 i Nr 230, poz. 1371 oraz
z 2012 r. poz. 627 i 908.
– 8 –
2. Zagraniczni funkcjonariusze biorący udział we wspólnych operacjach, korzystają
z uprawnień, o których mowa w ust. 1 pkt 4–8, pod dowództwem i w obecności polskiego
funkcjonariusza.
3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 9, przysługują również zagranicznym
pracownikom biorącym udział we wspólnych operacjach.
Art. 9. 1. Zagraniczni funkcjonariusze biorący udział we wspólnych działaniach
ratowniczych mają prawo do:
1)
noszenia munduru służbowego;
2) okazywania
legitymacji
służbowej;
3)
posiadania i użycia sprzętu, o którym mowa w art. 4 ust. 2 pkt 15, w tym służbowych
środków łączności i środków obserwacji technicznej oraz pojazdów służbowych lub
statków powietrznych i jednostek pływających;
4) korzystania z dróg, gruntów i zbiorników wodnych państwowych, komunalnych
i prywatnych oraz z komunalnych i prywatnych ujęć wodnych i środków gaśniczych –
w zakresie niezbędnym do prowadzenia wspólnych działań ratowniczych.
2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, przysługują również zagranicznym
pracownikom biorącym udział we wspólnych operacjach.
3. Do kierującego wspólnym działaniem ratowniczym stosuje się przepis art. 21 ust. 2
ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej.
Art. 10. Zagraniczni funkcjonariusze lub pracownicy, biorący udział we wspólnych
operacjach lub wspólnych działaniach ratowniczych, mogą używać częstotliwości radiowych,
które zostały im wskazane przez właściwy organ wnioskujący.
Art. 11. Funkcjonariusze lub pracownicy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży
Pożarnej, Biura Ochrony Rządu oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego mogą użyczać
zagranicznym funkcjonariuszom lub pracownikom sprzętu niezbędnego do przeprowadzenia
wspólnych operacji lub wspólnych działań ratowniczych.
Art. 12. 1. Przed przystąpieniem zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników do
wspólnej operacji właściwa jednostka organizacyjna Policji, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu lub Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego prowadzi szkolenie w zakresie
zasad udziału we wspólnej operacji, w szczególności zasad i warunków użycia broni palnej
i stosowania środków przymusu bezpośredniego.
– 9 –
2. W uzasadnionych przypadkach jednostka, o której mowa w ust. 1, odstępuje od
przeprowadzenia szkolenia i przedstawia zagranicznym funkcjonariuszom lub pracownikom,
przetłumaczony na język angielski lub inny uzgodniony język, wyciąg z przepisów prawnych,
dotyczących zasad udziału we wspólnej operacji, w szczególności zasad i warunków użycia
broni palnej i stosowania środków przymusu bezpośredniego.
Art. 13. Okresy, w których zagraniczni funkcjonariusze lub pracownicy przebywają na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, biorąc udział we wspólnych operacjach lub wspólnych
działaniach ratowniczych, nie są uważane za okresy pobytu wpływające na zmianę miejsca
zamieszkania dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym zgodnie z prawem
Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 14. Służbowe środki transportowe zagranicznych funkcjonariuszy lub
pracowników, zarejestrowane i dopuszczone do ruchu drogowego na podstawie przepisów
obowiązujących w państwie wysyłającym, dopuszcza się do ruchu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli są wyposażone w tablice rejestracyjne, a kierujący pojazdem
posiada wydany przez właściwe władze państwa wysyłającego, dokument stwierdzający
zarejestrowanie pojazdu oraz dopuszczenie go do ruchu drogowego.
Art. 15. Zagraniczni funkcjonariusze lub pracownicy podlegają takim samym opłatom,
pobieranym za korzystanie z dróg publicznych na podstawie przepisów ustawy z dnia
27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz Krajowym Funduszu Drogowym
(Dz. U. z 2012 r. poz. 931 i 951) oraz ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.)), jak funkcjonariusze Policji.
Art. 16. Dokumentem uprawniającym zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników
do kierowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej służbowymi środkami
transportowymi, w tym statkami powietrznymi i jednostkami pływającymi, jest prawo jazdy
lub inne pozwolenie wydane przez właściwy organ państwa wysyłającego.
Art. 17. Służbowe pojazdy samochodowe zarejestrowane w państwie wysyłającym
mogą być używane jako pojazdy uprzywilejowane, o których mowa w art. 2 pkt 38 ustawy

7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 23, poz. 136
i Nr 192, poz. 1381, z 2008 r. Nr 54, poz. 326, Nr 218, poz. 1391 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 19,
poz. 100 i 101, Nr 86, poz. 720 i Nr 168, poz. 1323, z 2010 r. Nr 106, poz. 675, Nr 152, poz. 1018 i Nr 225,
poz. 1466, z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 159, poz. 945 i Nr 222, poz. 1321 oraz z 2012 r. poz. 472, 965, 1256
i 1445.