Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie innych ustaw

Warszawa, 27 listopada2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140-224(6)/08

Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej




Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowisko wobec
poselskiego projektu ustawy


-
o zmianie ustawy o negocjacyjnym
systemie kształtowania przyrostu
przeciętnych wynagrodzeń u przedsię-
biorców oraz o zmianie innych ustaw (druk
nr 943).


Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra
Finansów do reprezentowania Rządu w tej sprawie w toku prac parlamentarnych.


(-) Donald Tusk



STANOWISKO RZĄDU

DO POSELSKIEGO PROJEKTU USTAWY O ZMIANIE USTAWY O
NEGOCJACYJNYM SYSTEMIE KSZTAŁTOWANIA PRZYROSTU
PRZECIĘTNYCH WYNAGRODZEŃ U PRZEDSIĘBIORCÓW ORAZ O ZMIANIE
INNYCH USTAW (druk nr 943)



Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu
przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie innych ustaw (druk nr 943)
wprowadza alternatywny, w stosunku do maksymalnego wskaźnika przyrostu przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia, mechanizm kształtowania wynagrodzeń u przedsiębiorców.
W nowym art. 3a projektodawcy określili dwa warunki po spełnieniu, których przedsiębiorca
może podwyższyć wynagrodzenia w przedsiębiorstwie.
U przedsiębiorców, którzy spełniają łącznie następujące warunki:
- w ciągu ostatnich 2 zakończonych lat obrotowych uzyskiwali wynik finansowy nie gorszy
niż ze stratą w wysokości poniżej 40% amortyzacji, co zostało potwierdzone przez
biegłych rewidentów, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r.
o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.) oraz w danym roku
obrotowym wypracowują zysk netto oraz zysk z działalności operacyjnej;
- w okresie ostatnich 2 lat obrotowych dokonywali spłat podatków i opłat o charakterze
publiczno-prawnym oraz nie zalegają ze spłatą podatków i opłat o charakterze publiczno-
prawnym w danym roku obrotowym
poziom wynagrodzenia może zostać ustalony po spełnieniu jednocześnie warunku
określonego wzorem:
(Z
≥
operac + A)n 1,02 X (Zoperac + A)n-1
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
n - oznaczenie danego roku obrotowego,
n-1 – oznaczenie poprzedniego roku obrotowego,
Zoperac wysokość zysku z działalności operacyjnej,
A - poziom rocznych odpisów amortyzacyjnych majątku trwałego przedsiębiorcy.
Wprowadzono także przepis zgodnie, z którym przedsiębiorca może przyjąć ustalone
wskaźniki zgodnie z art. 3 ust. 3 lub 5 (ustalone przez Komisję Trójstronną lub Radę
Ministrów) lub podwyższyć wynagrodzenia po spełnieniu opisanych wyżej warunków.
Dodatkowo art. 2 poselskiego projektu wprowadza zmiany w ustawie z dnia 3 marca 2000 r.
o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi. U przedsiębiorców
stosujących przepisy znowelizowanej ustawy, maksymalne wysokości wynagrodzenia
miesięcznego oraz maksymalna wysokość nagrody rocznej określone, przepisami ustawy
o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi, są podwyższone o 50%,
przy czym uzasadnienie nie podaje racjonalności przepisu o podwyższaniu maksymalnego
wynagrodzenia i maksymalnej wysokości nagrody rocznej.
Rozwiązania przedłożone w poselskim projekcie budzą zasadnicze zastrzeżenia w świetle
przepisów o rachunkowości.
1. Wynik finansowy jest ustalany za dany rok obrotowy natomiast w ciągu roku mogą być
ustalane jedynie wyniki finansowe za poszczególne okresy sprawozdawcze
(statystycznie bez zamknięcia ksiąg).
2. Warunek potwierdzenia przez biegłych rewidentów wielkości wyniku finansowego
może nie zostać spełniony gdyż nie wszystkie sprawozdania finansowe podlegają
badaniu ( obowiązek badania reguluje art. 64 ustawy o rachunkowości).
3. Odniesienie wyniku finansowego do poziomu amortyzacji nie wydaje się właściwe,
bowiem źródłem finansowania wydatków ponoszonych na modernizację firmy mogą
być, obok środków własnych, także m. in. kredyty lub pożyczki. Do oceny sytuacji
ekonomiczno-finansowej przedsiębiorcy często stosuje się wskaźnik odniesienia
wyniku finansowego do kapitałów (funduszy) własnych. Natomiast przyjęcie do oceny
sytuacji ekonomicznej przedsiębiorcy wielkości zysku z działalności operacyjnej
będzie zawierało obok zysku z działalności ściśle podstawowej również pozostałe
przychody operacyjne (dotacje) oraz pozostałe koszty operacyjne (rezerwy, odpisy
aktualizacyjne). Ponadto wielkość zysku przed opodatkowaniem nie powinna być
miernikiem decydującym o wielkości konsumpcji w przedsiębiorstwie.
Drugi warunek, jaki został wprowadzony w art. 3a projektu ustawy, dotyczący spłat podatków
i opłat o charakterze publicznoprawnym wydaje się zbyt szeroki, bowiem w tym katalogu
mieściłyby się wszystkie podatki i opłaty, nawet te niezwiązane z prowadzoną działalnością
gospodarczą. Ponadto sformułowanie „spłata” może budzić wątpliwości znaczeniowe.
Potrzebę nowelizacji ustawy projektodawcy uzasadniają tym, że obowiązująca ustawa
ogranicza poziom przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w danym roku bez
względu na wyniki działalności przedsiębiorcy. Należy z całą mocą podkreślić, że przepisy
obecnej ustawy nie ograniczają wzrostu wynagrodzeń u przedsiębiorców. Poprawa sytuacji
finansowej przedsiębiorcy pozwala na ustalenie wskaźnika przyrostu przeciętnych

- 2 -
wynagrodzeń na poziomie wyższym od obowiązującego, pod warunkiem jednak nie
pogorszenia wyników finansowych w stosunku do roku poprzedniego. Czyli przedsiębiorca,
(zgodnie z przepisem art. 4 ustawy), przystępując do negocjowania poziomu wskaźnika
przyrostu przeciętnego wynagrodzenia powinien brać pod uwagę przede wszystkim swoją
sytuację i możliwości finansowe a dopiero w następnej kolejności poziom ustalonych przez
Trójstronną Komisję do Spraw Społeczno-Gospodarczych lub Radę Ministrów wskaźników.
Ustalany na podstawie obecnie obowiązujących przepisów maksymalny roczny wskaźnik
przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ma zastosowanie głównie do
przedsiębiorców, którzy nie znajdują się w dobrej kondycji finansowej. Należy podkreślić,
że obowiązujące przepisy przewidują jedynie fakultatywne sankcje dla kierownictw
przedsiębiorstw w przypadku przekroczenia maksymalnego rocznego wskaźnika przyrostu
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z jednoczesnym pogorszeniem sytuacji finansowej
przedsiębiorcy.
Należy przypomnieć, że Rząd opracował projekt ustawy i Sejm RP uchwalił przepisy
nowelizujące ustawę o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych
wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 6,
poz. 63), uzależniając wzrost wynagrodzeń u przedsiębiorcy od konieczności realizacji zysku.
Ustawa ta obowiązywała od 1 stycznia 2004 r. do 23 lutego 2004 r. i pomimo określenia ponad
rocznego okresu vacatio legis, w celu dostosowania się przedsiębiorców do zmiany przepisów,
uchylono tę ustawę (Dz. U. z 2004 r. Nr 26, poz. 226), przy argumentacji, że zysk nie stanowi
adekwatnego miernika oceny sytuacji finansowej przedsiębiorców, którzy nie są wystarczająco
przygotowani na wprowadzenie nowych warunków wzrostu wynagrodzeń.
Z uwagi na powyższe, Rząd wyraża negatywne stanowisko wobec poselskiego projektu ustawy
o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń
u przedsiębiorców oraz o zmianie innych ustaw (druk nr 943).
Obecnie w Ministerstwie Finansów trwają prace związane z określeniem potencjalnych
skutków finansowych dla gospodarki i przedsiębiorców spowodowanych zmianą dotychczas
obowiązujących przepisów w zakresie wzrostu wynagrodzeń, głównie dla przedsiębiorców
korzystających ze środków pomocy publicznej.


- 3 -