Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i ustawy o transporcie drogowym

3) wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma
zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3
pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
– organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej
o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia
z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.”;

10) w art. 45 w ust. 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„10) gazu w systemie gazowym lub gazu wprowadzanego do systemu gazowego lub sieci
gazociągów kopalnianych ze statków przewożących gaz, a także energii elektrycznej
w

systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci
dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej.”;
11) w art. 86:
a) w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem art. 86a:”,
b) uchyla się ust. 3 – 7a,

c) po ust. 7a dodaje się ust. 7b w brzmieniu:
„7b. W przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw
wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej
majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów
prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych,
w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym
byłych pracowników – których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej,
podatek naliczony powinien zostać obliczony według udziału procentowego, w jakim
dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.”;

12) po art. 86 dodaje się art. 86a w brzmieniu:


5
„Art.
86a.
1. W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów
samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę
podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60 % kwoty podatku określonej
w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów
lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca –
nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy:
1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części
przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na
podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2)
pojazdów
samochodowych
mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są
od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których
długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej
wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą
przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 %
długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość
pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną
krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii
poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem
wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do
przewozu ładunków;
3) pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu
ładunków;
4) pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do
przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5) pojazdów specjalnych – jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji
zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie
z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny;
6) pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1 – 5, w których ilość miejsc
(siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

6
a) 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
b) 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
c) 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;
7) pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej
10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów
prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
8) przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów
(pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów
o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika.
3. Dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2
pkt 6, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji
zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie
z

przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa
homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej
dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe,
o których mowa w ust. 1.
4. Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1 – 4 stwierdza
się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową
stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz
dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych
wymagań.
5. W przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 4,
zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których
mowa w ust. 2 pkt 1 – 4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku
naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.
6. Przepisy ust. 1 – 5 stosuje się odpowiednio do importu samochodów osobowych oraz innych
pojazdów samochodowych, z tym że w przypadku importu samochodów osobowych oraz
innych pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 1, kwotę podatku naliczonego
stanowi 60 % kwoty wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot

7
wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 – nie więcej jednak
niż 6.000 zł.
7.
W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy
samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu
lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty
podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy,
udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów
i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub
pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.
8. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do nabytych lub importowanych części
składowych zużytych do wytworzenia przez podatnika samochodów osobowych oraz innych
pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem przepisów ust. 2 – 5,
jeżeli te samochody i pojazdy zostały zaliczone przez tego podatnika do środków trwałych
w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.”;

13) w art. 88:
a) w ust. 1 uchyla się pkt 3,

b) w ust. 3a pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6)
zaświadczenie, o którym mowa w art. 86a ust. 4, zawiera informacje niezgodne ze
stanem faktycznym.”;

14) po art. 88 dodaje się art. 88a w brzmieniu:
„Art. 88a. Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych
przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu
samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a
ust. 1.”;

15) po art. 90 dodaje się art. 90a w brzmieniu:


8
„Art. 90a. 1. W przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieru-
chomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana
w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności
gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub
wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres
rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu
korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do
czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać
proporcję określoną w art. 90 ust. 3 – 10, zastosowaną przy odliczeniu.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się.”;

16) w art. 96 dodaje się ust. 14 w brzmieniu:
„14. Na wniosek podatnika świadczącego usługi międzynarodowego przewozu drogowego,
polegającego na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi poza
terytorium kraju przez podatników mających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia
działalności lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, naczelnik urzędu
skarbowego jest obowiązany do wydania kopii potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako
podatnika VAT czynnego w liczbie wskazanej we wniosku.”;

17) po art. 96 dodaje się art. 96a w brzmieniu:
„Art. 96a. W przypadku świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego,
polegającego na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi poza
terytorium kraju przez podatników mających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia
działalności lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, kierujący pojazdem
w trakcie wykonywania tych przewozów na terytorium kraju jest obowiązany do posiadania
potwierdzenia lub kopii potwierdzenia zarejestrowania tego podatnika jako podatnika VAT
czynnego.”;

18) w art. 99 uchyla się ust. 13 i 15.


9