Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw

– wszczęcie postępowania upadłościowego obejmującego majątek banku
zagranicznego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;”,
c) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) dzień spełnienia warunku gwarancji:
a) w przypadku banku krajowego – dzień wskazany w decyzji Komisji Nadzoru
Finansowego jako dzień zawieszenia działalności banku i ustanowienia zarządu
komisarycznego, o ile nie został on ustanowiony wcześniej, oraz wystąpienia
do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości,
b) w przypadku oddziału instytucji kredytowej – dzień obwieszczenia w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej odpowiedniego orzeczenia, postanowienia lub decyzji,
o których mowa w pkt 4 lit. b,
c) w przypadku oddziału banku zagranicznego, dzień wystąpienia jednego z poniższych
zdarzeń:
– dzień wydania przez sąd postanowienia o uznaniu zagranicznego postępowania
upadłościowego, o którym mowa w art. 379 pkt 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r.
– Prawo upadłościowe i naprawcze, wszczętego wobec banku zagranicznego,
który prowadzi działalność w Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału,
– dzień wszczęcia postępowania upadłościowego obejmującego majątek banku
zagranicznego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;”,
d) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) niedostępność środków – sytuację, w której środki gwarantowane nie mogą być
wypłacone od dnia spełnienia warunku gwarancji (dzień niedostępności środków);”,
e) skreśla się pkt 6,
f) dodaje
się pkt 9 – 14 w brzmieniu:
„9) system gwarantowania – system utworzony i funkcjonujący na podstawie niniejszej
ustawy;
10) oficjalnie uznany system gwarantowania – system gwarantowania środków
gwarantowanych, utworzony i urzędowo uznany w państwie macierzystym oddziału
instytucji kredytowej, do którego należy ta instytucja;
11) postępowanie upadłościowe w państwie macierzystym – prowadzone na podstawie
prawa innego państwa będącego członkiem Unii Europejskiej lub Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) postępowanie sądowe lub administracyjne,
w tym także postępowanie zabezpieczające, w ramach których mienie instytucji
kredytowej jest poddane kontroli lub zarządowi sądu lub innego organu w celu

5
reorganizacji lub likwidacji instytucji, jeżeli skutkiem tego postępowania jest
zawieszenie lub ograniczenie realizacji zobowiązań wobec deponentów;
12) system wyliczania – system informatyczny podmiotu objętego systemem
gwarantowania, przeznaczony do zapewnienia możliwości niezwłocznego uzyskania
wszelkich danych pozwalających na identyfikację deponentów oraz określenie
wysokości należnych poszczególnym deponentom środków gwarantowanych;
13) lista deponentów – zbiór danych, o których mowa w art. 38g ust. 1;
14) dzień roboczy – dzień, który nie jest dniem ustawowo wolnym od pracy i nie przypada
w sobotę.”;
3) w art. 2a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadku prowadzenia przez bank rachunku dla spółki cywilnej, jawnej,
partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej deponentem jest ta spółka.”;
4) w art. 2b ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Warunki uczestnictwa oddziału instytucji kredytowej, o którym mowa w ust. 2,
w systemie gwarantowania określa Zarząd Funduszu w porozumieniu z właściwym
organem w oficjalnie uznanym systemie gwarantowania, z zachowaniem zasad systemu
gwarantowania określonych w ustawie. Warunki uczestnictwa określają w szczególności
warunki dostępu do systemu wyliczania oddziału instytucji kredytowej przez Bankowy
Fundusz Gwarancyjny w sytuacji spełnienia warunku gwarancji oraz przez Komisję
Nadzoru Finansowego. Warunki uczestnictwa w powyższym zakresie wymagają
zasięgnięcia opinii Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego.”;
5) w art. 7 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) zatwierdzanie wniosków Zarządu Funduszu w sprawie zaciągania kredytu, o którym
mowa w art. 16a ust. 5;”;
6) w art. 15 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) środki z kredytu krótkoterminowego udzielonego przez Narodowy Bank Polski zgodnie
z art. 16a ust. 5;”;
7) w art. 16 w ust. 1 skreśla się pkt 3;
8) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu:
„Art. 16a. 1. Wypłaty środków gwarantowanych są dokonywane przez Fundusz
z następujących środków, w określonej poniżej kolejności:
1) funduszu ochrony środków gwarantowanych banku, w przypadku którego nastąpiło
spełnienie warunku gwarancji;

6
2) funduszy ochrony środków gwarantowanych podmiotów objętych obowiązkowym
systemem gwarantowania.
2. W przypadku gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa
sumę środków, o których mowa w ust. 1, Fundusz dokonuje wypłat środków
gwarantowanych ze środków funduszu własnego Funduszu przeznaczonego do
ewidencjonowania środków odzyskanych z mas upadłości banków.
3. W przypadku gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa
sumę środków, o których mowa w ust. 1 i 2, Fundusz dokonuje wypłat środków
gwarantowanych ze środków funduszu własnego Funduszu, przeznaczonego do
ewidencjonowania środków uzyskanych z opłat rocznych. Kwota wypłat nie może
przewyższać wartości funduszu pomniejszonego o wartość bilansową wierzytelności
sfinansowanych z tego funduszu.
4. W przypadku gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa
sumę środków, o których mowa w ust. 1 – 3, Fundusz dokonuje wypłat środków
gwarantowanych z innych źródeł, o których mowa w art. 15, z wyłączeniem art. 15 pkt 6,
oraz ze środków pozostałych funduszy własnych, z wyłączeniem:
1) części funduszu własnego, tworzonego w celu zapewnienia środków na nabycie
rzeczowego majątku trwałego;
2) funduszy własnych utworzonych wyłącznie w celu ewidencjonowania środków
pieniężnych uzyskiwanych na podstawie odrębnych ustaw;
3) funduszu z aktualizacji wyceny;
4) niezatwierdzonego zysku z lat ubiegłych;
5) zysku roku obrotowego.
5. Po wyczerpaniu środków, o których mowa w ust. 1 – 4, w sytuacji wystąpienia zagro-
żenia stabilności finansowej oraz w celu pokrycia pilnych potrzeb Funduszu Narodowy
Bank Polski na wniosek Zarządu Funduszu może udzielić Funduszowi kredytu
krótkoterminowego, o którym mowa w art. 15 pkt 6, pod warunkiem ustanowienia
odpowiedniego zabezpieczenia.
6. Po wyczerpaniu środków, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw instytucji
finansowych może, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego
Banku Polskiego i Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego, podwyższyć
wysokość stawki tworzenia funduszy ochrony środków gwarantowanych przez podmioty
objęte systemem gwarantowania, nie więcej jednak niż do wysokości 0,8 %. Wysokość

7
i termin wniesienia kolejnej obowiązkowej wpłaty określa Zarząd Funduszu w drodze
uchwały.
7. Po wyczerpaniu środków, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
instytucji finansowych może, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Narodowego Banku Polskiego i Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego,

podwyższyć wysokość stawki opłaty rocznej na rok bieżący, nie więcej jednak niż do
wysokości 0,6
%. Wydając rozporządzenie, minister właściwy do spraw instytucji
finansowych określi dzień, na który oblicza się wysokość stawki opłaty rocznej, oraz termin
jej wniesienia. Przepis art. 13 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
8. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenia, o których
mowa w ust. 6 i 7, uwzględni w szczególności wysokość niezaspokojonych zobowiązań
Funduszu z tytułu środków gwarantowanych.”;
9) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu:
„Art. 17a. Bankowy Fundusz Gwarancyjny nie jest państwową osobą prawną i nie jest
jednostką sektora finansów publicznych.”;
10) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie:
„Obowiązkowy system gwarantowania”;
11) art. 21 i 22 otrzymują brzmienie:
„Art. 21. Celem obowiązkowego systemu gwarantowania jest zapewnienie deponentom
wypłaty, do wysokości określonej ustawą, środków gwarantowanych w razie ich
niedostępności.
Art. 22. 1. Podmiotami stosunku gwarancji są:
1)
Fundusz;
2)
deponent.
2. Przedmiotem gwarancji jest wierzytelność deponenta, w związku z którą z dniem
spełnienia warunku gwarancji nabywa on w stosunku do Funduszu, na warunkach
określonych w ustawie, uprawnienie do świadczenia pieniężnego.
3. wiadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 2, jest płatne w złotych, w terminie 20 dni
roboczych od dnia spełnienia warunku gwarancji, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. W przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających wypłatę świadczenia
pieniężnego, w terminie określonym w ust. 3, w szczególności ze względu na
nieprawidłowości w prowadzeniu ksiąg rachunkowych banku lub nieprawidłowości
w
funkcjonowaniu systemu wyliczania podmiotu objętego systemem gwarantowania,
Komisja Nadzoru Finansowego przedłuża na wniosek Zarządu Funduszu termin wypłat, nie

8
dłużej jednak niż o 10 dni roboczych, liczonych od dnia, w którym upływa termin, o którym
mowa w ust. 3.
5. Komisja Nadzoru Finansowego podejmuje decyzję w sprawie wniosku, o którym mowa
w ust. 4, w terminie 2 dni roboczych od dnia jego wniesienia.
6. Fundusz nie ponosi odpowiedzialności za wypłatę środków gwarantowanych osobom
nieuprawnionym ani za wypłatę środków gwarantowanych w niewłaściwej wysokości,
dokonanych zgodnie z listą deponentów, a także za niedokonanie wypłaty osobie
uprawnionej w wyniku nieujawnienia jej na tej liście.
7. Członkowie Zarządu Funduszu działający z należytą starannością nie ponoszą
odpowiedzialności za szkodę wynikłą z niewłaściwej realizacji wypłat środków
gwarantowanych.
8. Fundusz nie ponosi
odpowiedzialności za niedokonanie wypłaty środków
gwarantowanych w terminach określonych w niniejszej ustawie, jeżeli było to
spowodowane siłą wyższą.”;
12) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. rodki gwarantowane są objęte obowiązkowym systemem gwarantowania od dnia ich
wniesienia na rachunek bankowy, nie później niż w dniu poprzedzającym dzień spełnienia
warunku gwarancji, a w przypadku należności wynikających z czynności bankowych,
o ile czynność ta została dokonana przed dniem spełnienia warunku gwarancji – do
wysokości (łącznie z odsetkami naliczonymi do dnia spełnienia warunku gwarancji,
zgodnie z oprocentowaniem wskazanym w umowie niezależnie od terminu ich
wymagalności) równowartości w złotych 100 000 euro – w 100 %.”;
13) w art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wysokość funduszu ochrony środków gwarantowanych w kolejnym roku jest ustalana,
z zastrzeżeniem ust. 3, nie później niż do końca poprzedniego roku kalendarzowego, jako
iloczyn stawki w wysokości do 0,55 % i sumy środków pieniężnych zgromadzonych
w banku na wszystkich rachunkach, stanowiącej podstawę obliczania kwoty rezerwy
obowiązkowej stosownie do art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym
Banku Polskim (Dz. U. z 2005 r. Nr 1, poz. 2, z późn. zm.11)), za październik.”;
14) po art. 26 dodaje się art. 26a – 26f w brzmieniu:

11) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 167, poz. 1398,
z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 61, poz. 410, z 2008 r. Nr 209, poz. 1315 i 1317,
z 2009 r. Nr 69, poz. 589 i Nr 143, poz. 1164 oraz z 2010 r. Nr 109, poz. 709.

9