Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty

albo umowy cywilnoprawnej, albo pełniącego służbę w zakładzie opieki zdrowotnej,
utworzonym przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
4. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i sposób odbywania szkolenia specjalizacyjnego przez lekarza
będącego funkcjonariuszem Służby Więziennej lub zatrudnionego w zakładzie opieki
zdrowotnej, utworzonym przez Ministra Sprawiedliwości lub organy Służby
Więziennej, oraz wzory dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, uwzględniając
konieczność zapewnienia prawidłowego przebiegu i specyfikę szkolenia
specjalizacyjnego lekarza będącego funkcjonariuszem Służby Więziennej lub
zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej, utworzonym przez Ministra
Sprawiedliwości lub organy Służby Więziennej.”;

13) w art. 19 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) podmioty uprawnione do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego lub szkolenia
w zakresie uzyskiwania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub
udzielania określonych świadczeń zdrowotnych;”;
14) po art. 19e dodaje się art. 19f – 19j w brzmieniu:
„Art. 19f. 1. Szkolenie specjalizacyjne może być prowadzone przez jednostki
organizacyjne, o których mowa w art. 19 ust. 1, które spełniają warunki określone
w ust. 2 i uzyskały akredytację do szkolenia specjalizacyjnego. Potwierdzeniem
akredytacji jest wpis na listę jednostek akredytowanych do prowadzenia szkolenia
specjalizacyjnego w danej dziedzinie.
2. Jednostka organizacyjna, o której mowa w ust. 1, ubiegająca się o akredytację do
prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego, jest obowiązana spełniać następujące
warunki:
1) prowadzić działalność odpowiadającą profilowi prowadzonego szkolenia
specjalizacyjnego albo posiadać w swojej strukturze organizacyjnej oddziały szpitalne
lub inne komórki organizacyjne o profilu odpowiadającym temu szkoleniu;
2) zapewnić warunki merytoryczne i organizacyjne umożliwiające realizację programu
specjalizacji określonej liczbie lekarzy;
40
 
 
 
3) zapewnić pełnienie nadzoru w ramach istniejącej struktury organizacyjnej:
a) w przypadku szpitali – nad jakością działalności dydaktycznej oraz leczniczej
w zakresie kształcenia podyplomowego lekarzy lub lekarzy dentystów,
b) w przypadku innych jednostek organizacyjnych – nad jakością działalności
dydaktycznej w zakresie kształcenia podyplomowego lekarzy lub lekarzy dentystów;
4) zapewnić monitorowanie dokumentacji szkolenia specjalizacyjnego danego lekarza;
5) zatrudnić na podstawie umowy o pracę lub na podstawie umowy cywilnoprawnej
albo posiadać zatrudnionych na stanowisku służbowym w oddziałach szpitalnych lub
w komórkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 1:
a) co najmniej jednego lekarza z tytułem specjalisty lub z II stopniem specjalizacji
w odpowiedniej dziedzinie medycyny,
b) co najmniej dwóch lekarzy z tytułem specjalisty lub II stopniem specjalizacji
w dziedzinie pokrewnej, w przypadku specjalności, dla których przepisy obowiązujące
przed dniem wejścia w życie ustawy nie przewidywały uzyskania II stopnia
specjalizacji lub tytułu specjalisty,
c) co najmniej jednego lekarza z tytułem specjalisty lub II stopniem specjalizacji
w odpowiedniej dziedzinie stomatologii, w przypadku jednostek organizacyjnych lub
komórek organizacyjnych realizujących szkolenie specjalizacyjne w dziedzinach
stomatologii;
6) posiadać kadrę oraz sprzęt i aparaturę medyczną niezbędne do realizacji zadań
określonych programem specjalizacji zgodnie ze standardami akredytacyjnymi,
o których mowa w art. 16g ust. 3 pkt 7;
7) udzielać świadczeń zdrowotnych odpowiedniego rodzaju, w odpowiednim zakresie
i liczbie, umożliwiających zrealizowanie programu specjalizacji określonej liczbie
lekarzy;
8) udzielać całodobowych świadczeń zdrowotnych osobom hospitalizowanym lub
niewymagającym hospitalizacji, w stanach zagrożenia zdrowia i życia oraz w innych
przypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli wynika to z programu specjalizacji;
9) zapewnić lekarzom odbywającym szkolenie specjalizacyjne pełnienie dyżurów
medycznych w liczbie określonej programem specjalizacji lub pracę w systemie
41
 
 
 
zmianowym lub równoważnym czasie pracy w maksymalnym czasie pracy
dopuszczonym w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej;
10) zawierać porozumienie z podmiotami, w celu umożliwienia zrealizowania przez
lekarzy programu specjalizacji, w tym staży kierunkowych, o których mowa w ust. 3,
których realizacji nie może zapewnić w ramach swojej struktury organizacyjnej;
11) uzyskać opinię właściwego konsultanta wojewódzkiego w danej dziedzinie
medycyny o spełnieniu warunków, o których mowa w pkt 1 – 10, a w przypadku jego
braku – konsultanta krajowego właściwego dla danej dziedziny medycyny lub
właściwego konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie pokrewnej lub konsultanta
krajowego w dziedzinie lub dziedzinach medycyny związanych z realizacją zadań
państwa związanych wyłącznie z obronnością kraju w czasie wojny i pokoju lub jego
przedstawiciela.
3. Staże kierunkowe mogą być prowadzone przez:
1) jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, lub
2) inne jednostki organizacyjne spełniające warunki, o których mowa w ust. 2, po
uzyskaniu przez nie akredytacji do prowadzenia staży kierunkowych.
4. Jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 19 ust. 1, przedstawia CMKP, w celu
uzyskania opinii powołanego przez dyrektora CMKP zespołu ekspertów o spełnieniu
przez jednostkę warunków, o których mowa w ust. 2, informację zawierającą dane
i opinię określone w ust. 2 oraz dane o podmiotach, o których mowa w ust. 3.
5. W skład zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 4, dyrektor CMKP powołuje
pięciu lekarzy specjalistów w danej dziedzinie medycyny lub w dziedzinie pokrewnej:
1) przewodniczącego zespołu – lekarza zaproponowanego przez konsultanta krajowego
w danej dziedzinie medycyny;
2) czterech członków zespołu:
a) jednego – spośród osób zaproponowanych przez konsultanta krajowego w danej
dziedzinie medycyny,
b) jednego – spośród osób zaproponowanych przez towarzystwo naukowe dla dziedziny
medycyny,
c) jednego – spośród osób zaproponowanych przez Naczelną Radę Lekarską,
42
 
 
 
d) przedstawiciela konsultanta w danej dziedzinie medycyny lub konsultanta lub
konsultantów krajowych w dziedzinach medycyny związanych z realizacją zadań
państwa związanych wyłącznie z obronnością kraju w czasie wojny i pokoju.
6. Zespół ekspertów zbiera się w miarę potrzeby, nie rzadziej niż raz na kwartał, celem
wydania opinii o spełnieniu przez jednostkę warunków, o których mowa w ust. 2.
7. Dyrektor CMKP na podstawie przedstawionej opinii zespołu ekspertów dokonuje
wpisu jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1, na prowadzoną przez siebie
listę jednostek akredytowanych i określa maksymalną liczbę miejsc szkoleniowych
w zakresie danej specjalizacji dla lekarzy mogących odbywać szkolenie specjalizacyjne
lub staż kierunkowy w komórce organizacyjnej wchodzącej w jej skład.
8. Aktualne listy jednostek akredytowanych, o których mowa w ust. 1 i 3, CMKP
publikuje na swojej stronie internetowej.
9. W przypadku zmiany formy prawnej jednostki akredytowanej, o której mowa
w ust. 1 i 3, albo jej reorganizacji jednostka ta może prowadzić szkolenie
specjalizacyjne lub staż kierunkowy, jeżeli złoży do wojewody oświadczenie
o spełnianiu wymagań określonych w ust. 2.
10. Jednostka, o której mowa w ust. 1 i 3, niezwłocznie po zmianie formy prawnej
występuje do CMKP o wydanie opinii, o której mowa w ust. 4.
11. W przypadku negatywnej opinii zespołu ekspertów wydanej jednostce, o której
mowa w art. 19 ust. 1 i 3, dyrektor CMKP, w drodze decyzji, skreśla jednostkę
organizacyjną z listy jednostek akredytowanych, o której mowa w ust. 1 i 3.
12. W przypadku gdy jednostka, o której mowa w ust. 1 i 3, przestała spełniać warunki
niezbędne do uzyskania akredytacji do szkolenia specjalizacyjnego albo prowadzenia
stażu kierunkowego, powiadamia o tym niezwłocznie wojewodę i dyrektora CMKP.
13. Maksymalna liczba miejsc szkoleniowych, o której mowa w ust. 7, ulega
zmniejszeniu w zakresie danej specjalizacji w przypadku nieprzyjęcia lekarza
skierowanego do odbywania szkolenia specjalizacyjnego przez jednostkę posiadającą
wolne miejsca szkoleniowe w danej specjalizacji, odpowiednio do liczby nieprzyjętych
osób.

43
 
 
 
Art. 19g. 1. Kursy szkoleniowe objęte programem danej specjalizacji mogą być
prowadzone przez jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 19 ust. 1, po
uzyskaniu pozytywnej opinii konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny,
a w przypadku jego braku – właściwego konsultanta wojewódzkiego w danej dziedzinie
medycyny oraz po wpisaniu na listę prowadzoną przez CMKP, o której mowa w ust. 5.
2. Podmiot zamierzający prowadzić kurs szkoleniowy objęty programem danej
specjalizacji przedstawia CMKP, w terminie do dnia 15 listopada każdego roku,
informacje zawierające dane obejmujące:
1) nazwę i siedzibę jednostki organizacyjnej lub imię, nazwisko i adres osoby fizycznej
zamierzającej prowadzić kurs szkoleniowy;
2) imię i nazwisko oraz kwalifikacje zawodowe osoby mającej być kierownikiem kursu
szkoleniowego;
3) zakres i sposób organizacji kursu szkoleniowego;
4) tryb kursu szkoleniowego;
5) program kursu szkoleniowego określający:
a) cel kursu szkoleniowego,
b) wymagane kwalifikacje uczestników kursu szkoleniowego,
c) okres i sposób realizacji programu kursu szkoleniowego,
d) zakres tematyczny oraz treść zajęć teoretycznych i zajęć praktycznych;
6) regulamin kursu szkoleniowego określający:
a) sposób organizacji kursu szkoleniowego,
b) zasady i sposób naboru uczestników kursu szkoleniowego,
c) wzór karty przebiegu kursu szkoleniowego,
d) prawa i obowiązki uczestników kursu szkoleniowego,
e) zakres obowiązków wykładowców i innych prowadzących zajęcia teoretyczne
i zajęcia praktyczne,
f) sposób sprawdzania nabytej wiedzy i umiejętności praktycznych,
g) sposób oceny organizacji i przebiegu kursu szkoleniowego przez uczestników;
7) charakterystykę bazy dydaktycznej i zajęć praktycznych;
8) kwalifikacje kadry dydaktycznej;
44