Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo budowlane

Druk nr 2950

Warszawa, 13 marca 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Marszałek Senatu



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowny Panie Marszałku

Zgodnie z art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt powiadomić Pana Marszałka, że Senat na 50.
posiedzeniu w dniu 12 marca 2010 r. podjął uchwałę w sprawie wniesienia do
Sejmu projektu ustawy

- o zmianie ustawy - Prawo budowlane.

Projekt ustawy stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu
prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego.
Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora Marka
Trzcińskiego do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
W załączeniu przesyłam opinię o zgodności projektu ustawy z prawem
Unii Europejskiej.

Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz
U C H W A Ł A
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 12 marca 2010 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo budowlane
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy – Prawo budowlane.
Jednocześnie upoważnia senatora Marka Trzcińskiego do reprezentowania Senatu w
pracach nad projektem.
MARSZAŁEK SENATU
Bogdan BORUSEWICZ
p r o j e k t
USTAWA
z dnia
o zmianie ustawy - Prawo budowlane
Art. 1.
W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118,
z późn. zm.1)) w art. 49b ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Jeżeli budowa, o której mowa w ust. 1, jest zgodna z przepisami o planowaniu
i
zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności ustaleniami obowiązującego
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo, w przypadku jego braku,
ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz nie narusza
przepisów, w tym techniczno-budowlanych, właściwy organ wstrzymuje postanowieniem -
gdy budowa nie została zakończona - prowadzenie robót budowlanych oraz nakłada na
inwestora obowiązek przedłożenia w terminie 30 dni:
1) dokumentów, o których mowa w art. 30 ust. 2 albo art. 30 ust. 2 i 3, albo art. 30
ust. 2 i 4;
2) projektu zagospodarowania działki lub terenu;
3) zaświadczenia wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności budowy
z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
albo ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego.".
Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z 2007
r. Nr 88, poz. 587, Nr 99, poz. 665, Nr 127, poz. 880, Nr 191, poz. 1373 i Nr 247, poz. 1844, z 2008 r. Nr 145,
poz. 914, Nr 199, poz. 1227, Nr 206, poz. 1287, Nr 210, poz. 1321 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18,
poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 160, poz. 1276 i Nr 161, poz. 1279.
UZASADNIENIE
1. Ustawa wykonująca wyrok Trybunału Konstytucyjnego
Projektowana ustawa stanowi dostosowanie systemu prawa do wyroku Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 21 września 2009 r. (sygn. akt P 46/08) dotyczącego art. 49b ust. 2
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.,
cytowana dalej także, jako: ustawa, prawo budowlane). Pełny tekst orzeczenia, wraz
z uzasadnieniem, zamieszczony został w OTK Z. U. z 2009 r., Nr 8A, poz. 126.
2. Przedmiot i istota rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego
Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności art. 49b ust. 2 ustawy w części
obejmującej obydwa wyrażenia „w dniu wszczęcia postępowania” z art. 32 ust. 1 Konstytucji.
Analizowany przez Trybunał art. 49b ust. 2 prawa budowlanego uzależniał możliwość
zalegalizowania samowoli budowlanej m. in. od posiadania przez inwestora, w przypadku
braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ostatecznej, w dniu wszczęcia
postępowania, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Jak podkreślił Trybunał Konstytucyjny, negatywna ocena czynu, jakim jest samowola
budowlana, nie oznacza jednak, wyłączenia inwestorów spod ochrony Konstytucji, a zwłaszcza
nie zezwala na różnicowanie ich sytuacji w sposób sprzeczny z jej art. 32 ust. 1 (zasada
równości).
Art. 49b ust. 2 wprowadził cechę różnicującą sprawców samowoli budowlanej
odnosząc zróżnicowanie do czynnika od nich niezależnego, a mianowicie obowiązywania dla
danego obszaru miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Problem nie leży przy
tym w odrębnościach procedur legalizacyjnych przewidzianych dla sprawców samowoli
budowlanej na obszarze objętym planem zagospodarowania przestrzennego i dla sprawców
tego typu czynów na obszarze pozbawionym planu.
Wskazany w przepisie wymóg posiadania „ostatecznej, w dniu wszczęcia
postępowania”, decyzji administracyjnej, wymaganej w celu legalizacji samowoli budowlanej
na obszarze pozbawionym planu zagospodarowania implikuje, zdaniem Trybunału, nadmiernie
restrykcyjny termin uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, który nie znajduje uzasadnienia
2
w celu postępowania legalizacyjnego (decyzja ta służy do stwierdzenia zgodności budowy z
ogólnym porządkiem planistycznym, zdaniem Trybunału istotne jest zatem, aby inwestor
dysponował taką decyzją najpóźniej do upływu terminu jego dostarczenia (tj. 30 dni od
wydania postanowienia przez właściwy organ w trybie art. 49b ust. 2 prawa budowlanego), nie
jest natomiast konieczne, aby miał on tę decyzję już w dniu wszczęcia postępowania
rozbiórkowego).
3. Cele i zakres projektowanej ustawy
Mając na uwadze konieczność wykonania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego,
proponuje się, aby zmiana ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane polegała na
skreśleniu w art. 49b ust. 2 tych części wskazanego przepisu, które zostały uznane za
niekonstytucyjne.
Rezultatem powyższego będzie usunięcie z przepisu wymogu, aby decyzja o warunkach
zabudowy, konieczna do legalizacji samowoli budowlanej zbudowanej na obszarze bez planu
zagospodarowania przestrzennego, była ostateczna już w dniu wszczęcia postępowania
rozbiórkowego na podstawie art. 49b prawa budowlanego. Pozostałe elementy procedury
legalizacyjnej, a zwłaszcza konieczność przedstawienia tejże decyzji i zgodność samowoli
budowlanej z jej postanowieniami, nie ulegają zmianie.
4. Konsultacje
Projekt ustawy został skonsultowany z Ministrem Spraw Zagranicznych, Prokuratorią
Generalną Skarbu Państwa, Ministrem Spraw Wewnętrznych, Ministrem Infrastruktury,
Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego oraz Krajową Radą Radców Prawnych.
Wskazane wyżej organy nie zgłosiły uwag do projektu.