Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw

12) Art. 1 pkt 12 projektu ustawy wprowadza zmiany w art. 23 ustawy.
Zaproponowana zmiana brzmienia art. 23 ustawy wskazuje, iż do zadań
Przewodniczącego, który kieruje pracami Komisji, należy w szczególności wyznaczanie
składów egzaminacyjnych spośród członków Komisji oraz wyznaczanie przewodniczących
tych składów. Zaproponowano jednocześnie przeniesienie do uregulowań ustawy istniejącego
dotychczas w akcie wykonawczym zapisu, zgodnie z którym osoby będące członkami składu
egzaminacyjnego wybierają ze swego grona sekretarza składu egzaminacyjnego.
W proponowanej regulacji w art. 23 ust. 2 ustawy zaprojektowano katalog zadań
wykonywanych przez Sekretarza Komisji Egzaminacyjnej, do których należeć będą sprawy
z zakresu organizacji egzaminu, w tym sprawy finansowe związane z funkcjonowaniem
Komisji Egzaminacyjnej, a co z tym się wiąże także nadzór nad obsługą administracyjno-
-biurową Komisji Egzaminacyjnej sprawowany w imieniu ministra właściwego do spraw
finansów publicznych.
Ze względu na stały charakter powyższych zadań realizowanych przez Sekretarza
Komisji, związanych z jej bieżącym funkcjonowaniem, zastrzeżono również dla osoby
pełniącej tę funkcję – podobnie jak dla Przewodniczącego – wynagrodzenie (art. 23 ust. 3
ustawy).

13) Art. 1 pkt 13 projektu wprowadza zmiany w art. 26 ustawy.
Zaprojektowanym przepisem zaproponowano zmianę zawartej w art. 26 ustawy delegacji
ustawowej dla wydania przez Ministra Finansów rozporządzenia, w którym zostanie
określony regulamin działania Komisji Egzaminacyjnej, regulamin przeprowadzenia
egzaminu na doradcę podatkowego, a także m.in. termin składania wniosku o dopuszczenie
do egzaminu, termin i sposób wnoszenia opłaty egzaminacyjnej oraz tryb dokonywania
zwrotu opłaty, wysokość wynagrodzeń Przewodniczącego i Sekretarza Komisji
Egzaminacyjnej, sposób ustalania i wysokość wynagrodzeń członków Komisji
Egzaminacyjnej za udział w posiedzeniach Komisji, przeprowadzanie egzaminów oraz
przygotowanie projektów pytań i zadań egzaminacyjnych, jak również szczegółowe zadania
Komisji, Przewodniczącego Komisji, Sekretarza Komisji, przewodniczących i sekretarzy
składów egzaminacyjnych. Ponadto, zgodnie z zaprojektowaną delegacją, rozporządzenie
określać będzie szczegółowe warunki i tryb przysługującego członkom Komisji
Egzaminacyjnej zwrotu kosztów podróży i noclegów, poniesionych w związku z udziałem

17
w pracach Komisji. Zmiana brzmienia art. 26 ustawy ma na celu uszczegółowienie zakresu
spraw, których uregulowanie, w drodze rozporządzenia, zostało powierzone Ministrowi
Finansów.

14) Art. 1 pkt 14 projektu ustawy wprowadza zmiany w art. 28 ustawy.
Zaproponowana zmiana art. 28 ustawy wskazuje, iż wymienione w tym uregulowaniu
kategorie zatrudnienia nie wyczerpują wszystkich kategorii zatrudnienia w jakich może
pozostawać doradca podatkowy wykonujący ten zawód. Powyższe rozwiązanie stanowi
rezultat zmian zaprojektowanych w art. 1 pkt 15 projektu umożliwiających doradcom
podatkowym prowadzenie różnego rodzaju działalności, stosownie do wymagań dyrektywy
usługowej (działalność wielodyscyplinarna).

15) Art. 1 pkt 15 projektu ustawy wprowadza zmiany w art. 31 ustawy.
Zaproponowana zmiana art. 31 ustawy wynika z wprowadzonego w art. 25 ust. 1
dyrektywy usługowej nakazu zapewnienia, że na usługodawców nie nakłada się wymogów,
które zobowiązują ich do prowadzenia wyłącznie danej działalności. Dotychczasowy zakres
działalności, do której wykonywania uprawniony jest doradca podatkowy, poddano analizie
pod kątem zgodności z postanowieniami ww. dyrektywy.
Dostosowując uregulowanie art. 31 ustawy do postanowień dyrektywy usługowej
generalnie w projekcie dopuszczono możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przez
doradcę podatkowego, z zastrzeżeniem, iż wykonywanie tej działalności nie może stać
w sprzeczności z zasadami etyki zawodowej doradcy podatkowego, które – jak jest to
w przypadku zawodów zaufania publicznego – wyznaczają pewne ramy wykonywania
zawodu. Stosownie do wymagań art. 25 ust. 2 dyrektywy usługowej, wprowadzono również
zastrzeżenie umożliwiające doradcom podatkowym prowadzenie jedynie takiego rodzaju
działalności gospodarczej, która nie powoduje konfliktu interesów i niezgodności między
poszczególnymi rodzajami prowadzonej przez niego działalności, a także nie narusza
niezależności i bezstronności doradcy podatkowego, jak też nie pozostaje w sprzeczności
z zasadami etyki zawodowej.
Zaprojektowanym przepisem art. 31 ust. 2 zobowiązano doradcę podatkowego do
pisemnego zawiadamiania Krajowej Rady Doradców Podatkowych o rozpoczęciu
prowadzenia działalności gospodarczej wykraczającej poza zakres czynności określonych
w art. 2 ustawy, w którym to zawiadomieniu doradca podatkowy powinien wskazać rodzaje

18
prowadzonej działalności. Zaproponowano również zobowiązanie doradcy podatkowego do
zawiadamiania o wszelkich zmianach dotyczących zakresu prowadzonej przez niego
działalności gospodarczej w terminie 30 dni odpowiednio od dnia rozpoczęcia jej
prowadzenia lub zaistnienia zmian.
Powyższe rozwiązanie ma na celu umożliwienie sprawowania przez samorząd zawodowy
kontroli w zakresie prowadzonej przez doradcę podatkowego działalności gospodarczej, gdyż
wykonywanie przez doradcę podatkowego czynności doradztwa podatkowego z naruszeniem
wskazanych wyżej wymogów będzie podlegało odpowiedzialności dyscyplinarnej. Aby
możliwe było sprawowanie kontroli niezbędne jest posiadanie przez samorząd zawodowy
informacji o podjęciu przez doradcę podatkowego prowadzenia działalności gospodarczej,
a także o jej rodzaju.
Zmiana związana jest z regulacją art. 1 pkt 5 lit. a, pkt 25 i 27 projektu.

16) Art. 1 pkt 16 projektu wprowadza zmiany w art. 33 ustawy.
Zaproponowana zmiana art. 33 ustawy stanowi konsekwencję zmian zaprojektowanych
w art. 1 pkt 1 projektu odnoszących się do czynności doradztwa podatkowego z zakresu
obowiązków celnych. Jednocześnie uznano, iż obowiązujące obecnie w art. 33 ograniczenia
w wykonywaniu zawodu doradcy podatkowego są zbyt daleko idące i mogą zostać poczytane
za nazbyt ograniczające konstytucyjną wolność wyboru i wykonywania zawodu. Do
zapewnienia bezstronności i obiektywizmu przy wykonywaniu zawodu doradcy podatkowego
wystarczające jest wprowadzenie ograniczenia zakazującego doradcy podatkowemu nie
w ogóle wykonywania zawodu, ale jedynie prowadzenia spraw podatnika, płatnika i inkasenta
w sytuacji, gdy małżonek tego doradcy podatkowego zatrudniony jest w organie
podatkowym, organie celnym, organie kontroli skarbowej lub w Ministerstwie Finansów na
stanowisku, na którym wykonuje obowiązki w zakresie przygotowywania rozstrzygnięć
w sprawach związanych z ustalaniem lub określaniem zobowiązań podatkowych lub celnych
lub poborem podatków lub ceł od tych podatników, płatników i inkasentów.

17) Art. 1 pkt 17 projektu wprowadza zmiany w art. 37 ustawy.
Zaproponowana zmiana art. 37 ustawy polega na dodaniu ust. 1a wskazującego – w sposób
analogiczny jak w ustawie z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (art. 6 ust. 2
ustawy) i ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (art. 3 ust. 4 ustawy) –

19
iż obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej doradcy podatkowego nie jest ograniczony
w czasie.

18) Art. 1 pkt 18 projektu wprowadza art. 37a do ustawy.
Zaproponowana zmiana polegająca na dodaniu art. 37a wprowadza immunitet

materialny doradcy podatkowego. Zaprojektowane rozwiązanie jest analogiczne do
istniejących obecnie tego typu rozwiązań w zawodach radcy prawnego, adwokata i rzecznika
patentowego. Z przedstawicielami tych zawodów doradcy podatkowi – na mocy uregulowań
przewidzianych w projekcie ustawy o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej – będą mogli tworzyć tzw. spółki multidyscyplinarne. Zgodnie z zaprojektowanym
uregulowaniem doradca podatkowy przy wykonywaniu czynności zawodowych korzystać
będzie z wolności słowa i pisma w granicach określonych przepisami prawa i rzeczową
potrzebą. Jednocześnie jednak nadużycie tej wolności stanowiące ściganą z oskarżenia
prywatnego zniewagę lub zniesławienie strony lub jej pełnomocnika, świadka, biegłego albo
tłumacza podlegać będzie wyłącznie odpowiedzialności dyscyplinarnej. Wprowadzenie
ochrony wykonywania zawodu w postaci immunitetu materialnego jest rozwiązaniem
typowym i charakterystycznym dla ustaw regulujących zasady wykonywania zawodów
zaufania publicznego, uprawnionych do występowania w charakterze profesjonalnych
pełnomocników przed sądami powszechnymi. Obecnie immunitet materialny przysługuje
adwokatom i radcom prawnym będącym podmiotami uprawnionymi do wykonywania
doradztwa podatkowego, ale nie przysługuje on doradcy podatkowemu wykonującemu tego
samego rodzaju czynności. Zasadne jest zatem zrównanie praw doradców podatkowych
z przedstawicielami innych zawodów, którzy występują w roli profesjonalnego pełnomocnika
procesowego w zakresie wykonywanych przez nich czynności doradztwa podatkowego.
Zaprojektowane rozwiązanie przyznaje doradcy podatkowemu immunitet materialny jedynie
w odniesieniu do zakresu wykonywanych przez niego czynności zawodowych.

19) Art. 1 pkt 19 projektu wprowadza zmiany w art. 38 ustawy.
Zaproponowana zmiana art. 38 ustawy wynika z nałożonego przez art. 24 dyrektywy
usługowej obowiązku zniesienia całkowitego zakazu reklamowania świadczonych usług,
istniejącego obecnie w stosunku do doradców podatkowych oraz osób prawnych
uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego. Dotychczasowe unormowanie

20
art. 38 ust. 1 ustawy stwierdzało, iż „doradca podatkowy nie może reklamować świadczonych
przez siebie usług” i było sprzeczne z ww. regulacją dyrektywy.
Stąd też, zaproponowano uchylenie ust. 1 w art. 38 ustawy, co oznacza likwidację obecnie
obowiązującego całkowitego zakazu reklamowania przez doradcę podatkowego
świadczonych przez siebie usług. Jednocześnie, w związku z faktem, iż na podstawie
dotychczasowego art. 38 ust. 3 ustawy zakaz reklamy istniejący w art. 38 ust. 1 miał
zastosowanie również do podmiotów określonych w art. 4 ust. 1 ustawy zauważyć należy,
iż
zaprojektowana zmiana znosi całkowity zakaz reklamowania usług doradztwa
podatkowego również przez podmioty określone w art. 4 ust. 1 ustawy.
Uwzględniając jednakże fakt, iż zawód doradcy podatkowego jest zawodem zaufania
publicznego należy wskazać, iż niezbędne jest zapewnienie przede wszystkim godności
i niezależności w wykonywaniu usług doradztwa podatkowego zarówno przez doradców
podatkowych, jak też osoby prawne wykonujące doradztwo podatkowe. Ponieważ zasadnicze
znaczenie odgrywają w tej kwestii zasady etyki zawodowej, zaproponowano w treści
zaprojektowanego art. 38 ust. 3 ustawy, aby przewidziane w zasadach etyki zawodowej
zasady i sposób prowadzenia reklamy usług doradztwa podatkowego miały odpowiednie
zastosowanie do podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy.
Rozciągnięcie obowiązku przestrzegania zasad i sposobu prowadzenia reklamy
określonych w zasadach etyki zawodowej również na podmioty uprawnione do wykonywania
doradztwa podatkowego wymienione w art. 4 ust. 1 ustawy, wynika z konieczności
zapewnienia równości między wszystkimi podmiotami zajmującymi się taką samą
działalnością.
Zmiana w tym zakresie związana jest zatem również ze zmianą zaprojektowaną w art. 1
pkt 25 projektu ustawy, w rezultacie której w zasadach etyki zawodowej zostaną określone
zasady i sposób prowadzenia reklamy usług doradztwa podatkowego. Na skutek zmian
zaprojektowanych w art. 1 pkt 27 projektu, za wykonywanie doradztwa podatkowego
z
naruszeniem zasad i sposobu prowadzenia reklamy usług doradztwa podatkowego
określonych w zasadach etyki zawodowej doradcy podatkowi (w tym również doradcy
podatkowi wchodzący w skład zarządu podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3
ustawy) będą ponosili odpowiedzialność dyscyplinarną. Zaproponowane uregulowanie ma na
celu zrównanie zasad obowiązujących.
Ze zmianą tą związana jest zmiana zaproponowana w art. 1 pkt 8 projektu.



21