Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw

można przypuszczać, że koszty podróży służbowych, które pokrywane są z budżetu
państwa ulegną zmniejszeniu.
Podobnie, w związku z zaproponowaną w § 24 ust. 2 regulacją określającą zasady zwrotu
kosztów podróży służbowych odbywanych przez członków Komisji Egzaminacyjnej
samochodem prywatnym można przypuszczać, iż zwracane z budżetu państwa koszty
podróży będą niższe, gdyż zastosowana zostanie do nich stawka w wysokości stawki
stosowanej wobec podróży służbowych odbywanych przez pracowników Ministerstwa
Finansów.
Rozporządzenie nie wpłynie na budżety jednostek samorządu terytorialnego.
b) Wpływ regulacji na rynek pracy – rozporządzenie pozostaje bez wpływu na rynek
pracy.

c) Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym
funkcjonowanie przedsiębiorstw – rozporządzenie pozostaje bez wpływu na
konkurencyjność gospodarki oraz funkcjonowanie przedsiębiorstw.

d) Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny – rozporządzenie nie wpłynie na
sytuację i rozwój regionalny.

V. Wstępna ocena zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej.
Projekt rozporządzenia jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.



03/05rch

19
Projekt

ROZPORZ DZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWO CI
z dnia r.
w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed
sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu

Na podstawie art. 41a ust. 2 oraz art. 41b ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie
podatkowym (Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa wynagrodzenie za czynności doradcy podatkowego w
postępowaniu przed sądami administracyjnymi w sprawach obowiązków podatkowych i celnych
oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami stanowiące podstawę
do zasądzania przez sąd kosztów zastępstwa prawnego, zwane dalej „wynagrodzeniem doradcy
podatkowego”, oraz szczegółowe zasady ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez
doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu.
§ 2.
1.
Wynagrodzenie doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądem
administracyjnym wynosi w pierwszej instancji:
1) w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, przy wartości
przedmiotu sprawy:
a) do 500 zł - 60 zł,
b) powyżej 500 zł do 1.500 zł - 180 zł,
c) powyżej 1.500 zł do 5.000 zł - 600 zł,
d) powyżej 5.000 zł do 10.000 zł - 1.200 zł,
e) powyżej 10.000 zł do 50.000 zł - 2.400 zł,
f) powyżej 50.000 zł do 200.000 zł - 3.600 zł,
g) powyżej 200.000 zł - 7.200 zł,
2) w pozostałych sprawach - 240 zł.
2. Wynagrodzenie doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądem administracyjnym
wynosi w drugiej instancji:
1) za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym
Sądem Administracyjnym - 75 % kwoty wynagrodzenia określonego w ust. 1, a jeżeli w
drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam doradca podatkowy - 100 % tej kwoty, w obu
przypadkach nie mniej niż 120 zł;
2) za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw
do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % kwoty wynagrodzenia określonego w ust. 1, a jeżeli
nie prowadził sprawy ten sam doradca podatkowy w drugiej instancji - 75 % kwoty, w obu
przypadkach nie mniej niż 120 zł;
3) za udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 50 % kwoty
wynagrodzenia określonego w ust. 1, a jeżeli nie prowadził sprawy w drugiej instancji ten
sam doradca podatkowy, nie sporządził i nie wniósł kasacji - 75 % tej kwoty, w obu
przypadkach nie mniej niż 120 zł;
4) w postępowaniu zażaleniowym - 120 zł.
§ 3. 1. Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego
ustanowionego z urzędu ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % kwot wynagrodzenia, o których mowa w § 2, oraz
2) niezbędne, udokumentowane wydatki doradcy podatkowego.
2.
Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać
oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
3.
W sprawie, w której kosztami postępowania został obciążony przeciwnik strony
korzystającej z pomocy udzielonej przez doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu, koszty,
o których mowa w ust. 1, sąd przyznaje po wykazaniu bezskuteczności egzekucji.
4. W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez doradcę
podatkowego ustanowionego z urzędu opłaty, o których mowa ust. 1, sąd podwyższa o stawkę
podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od
towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.2)

MINISTER SPRAWIEDLIWO CI
________
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 130, poz. 829 i Nr
180, poz. 1112 oraz z 2009 r. Nr 166, poz. 1317 i Nr 216, poz. 1676.
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia
2 grudnia 2003 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami
administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę
podatkowego z urzędu (Dz. U. Nr 212, poz. 2075), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego
rozporządzenia.

04/03/KC

2
UZASADNIENIE

Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2008 r. Nr 73,
poz. 443, z późn. zm.) w art. 41a ust. 2 zawiera upoważnienie Ministra Sprawiedliwości do
określenia, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców
Podatkowych, wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu w
zakresie sądowej kontroli decyzji administracyjnych w sprawach obowiązków podatkowych,
stanowiące podstawę do zasądzenia przez sąd kosztów zastępstwa prawnego, mając na
względzie rodzaj i zawiłość sprawy oraz wymagany nakład pracy doradcy podatkowego.
Przepis art. 1 pkt 23 projektu ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz
niektórych ustaw z dnia 11 grudnia 2009 r. projektuje zmianę cytowanego przepisu nadając
mu brzmienie: „Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców
Podatkowych, określi, w drodze rozporządzenia, wynagrodzenie za czynności doradcy
podatkowego w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych
aktów administracyjnych w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach
egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami, stanowiące podstawę do
zasądzenia przez sąd kosztów zastępstwa prawnego, mając na względzie rodzaj i zawiłość
sprawy oraz wymagany nakład pracy doradcy podatkowego.”
Projektowana zmiana art. 41a ust. 2 wymienionej ustawy dotyczy zakresu
przedmiotowego delegacji ustawowej i stanowi konsekwencję rozszerzenia art. 1 pkt 1
projektu katalogu spraw, w których doradca podatkowy może być pełnomocnikiem w
postępowaniu sądowo – administracyjnym, tj. w sprawach reprezentowania podatników,
płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie
sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach z
zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej
związanej z tymi obowiązkami. Obowiązująca delegacja ustawowa upoważnia Ministra
Sprawiedliwości do określenia wynagrodzenia w postępowaniu z zakresu sądowej kontroli
decyzji administracyjnych w sprawach obowiązków podatkowych. Nowelizacja
wymienionego przepisu wymaga zatem określenia wynagrodzenia za czynności doradcy
podatkowego w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli decyzji administracyjnych w
sprawach nie tylko obowiązków podatkowych, lecz również celnych oraz w sprawach
egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

3
Należy także podkreślić, że Trybunał Konstytucyjny postanowieniem z dnia

12 czerwca 2008 r., sygn. akt S 3/08 – wydanym w związku z wyrokiem z dnia
12 czerwca 2008 r., sygn. akt K 50/05, w którym orzekł, iż art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia
11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm., zwanej
dalej VAT) jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej – działając w trybie
art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102,
poz. 643, z późn. zm.), zasygnalizował Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, Ministrowi
Sprawiedliwości i Ministrowi Finansów potrzebę podjęcia inicjatywy prawodawczej w
związku z luką prawną w regulacjach dotyczących zasad i procedury zaliczania podatku od
towarów i usług do kosztów sądowych z tytułu należności poddanych opodatkowaniu tym
podatkiem biegłych sądowych i innych osób wykonujących czynności im zlecone w
postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym.
W uzasadnieniu postanowienia Trybunał Konstytucyjny wskazał, iż „VAT ma – ze
swej natury – charakter neutralny dla podatnika, ponieważ ostatecznie ciężar tego podatku
ponosi konsument końcowy (podatek jest wliczony w cenę towaru lub usługi). Jednocześnie
wiążące Polskę zasady prawa europejskiego zmuszają do traktowania jako podatników VAT
odbiorców wszelkich należności – także w sytuacji gdy odbiorcą końcowym usługi jest
jednostka budżetowa władczo zlecająca wykonanie usług biegłym czy tłumaczom
w stosownym postępowaniu.”.
Trybunał Konstytucyjny zwrócił uwagę, na „…konieczność – z punktu widzenia
spójności systemu prawnego Rzeczpospolitej – usunięcia istniejącej luki prawnej w zakresie
stosowania VAT i dokonania zmian prawnych, które wprowadziłyby jednoznaczne
i ujednolicone zasady uwzględniania VAT przy ustalaniu należności, którym organ władzy
państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów
zlecił wykonanie określonych czynności.”.
Należy w pełni podzielić zaprezentowane powyżej stanowisko Trybunału
Konstytucyjnego i odnieść je również do przepisów regulujących zasady wynagradzania
doradców podatkowych występujących w postępowaniach przed sądami administracyjnymi w
charakterze pełnomocników z urzędu.
Przepis § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 grudnia 2003 r. w
sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami
administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej
udzielanej przez doradcę podatkowego z urzędu (Dz. U. Nr 212, poz. 2075) stanowi, iż koszty

4