Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw
projekt dotyczy: implementacji przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ograniczających bariery w podejmowaniu i prowadzeniu działalności usługowej w zakresie doradztwa podatkowego
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 2874
- Data wpłynięcia: 2010-03-05
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2010-06-10
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 122, poz. 826
2874
II. Rozdział II – „Sposób i tryb organizowania i przeprowadzania egzaminu na doradcę
podatkowego oraz zadania Komisji Egzaminacyjnej” (§ 2 - § 21).
Rozdział II reguluje kwestie dotyczące organizacji i przeprowadzania egzaminów na doradcę
podatkowego oraz zadania Komisji Egzaminacyjnej.
1. Zadania Komisji Egzaminacyjnej, Sekretarza oraz Przewodniczącego Komisji (§ 2).
Nowelizacja ustawy o doradztwie podatkowym przewiduje utworzenie funkcji Sekretarza
Komisji Egzaminacyjnej, do którego zadań należeć będzie m.in. wyznaczanie terminów
egzaminów na doradcę podatkowego (dotychczas terminy egzaminów wyznaczane były przez
Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej). W konsekwencji powyższego, zaprojektowany
§ 2 rozporządzenia przewiduje, iż egzaminy na doradcę podatkowego przeprowadzane są
w terminach wyznaczonych przez Sekretarza Komisji, który ma obowiązek nie tylko
wyznaczyć terminy egzaminów (§ 2 ust. 1), ale również ogłosić informacje o wyznaczonych
terminach egzaminów w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów
i w siedzibie Komisji Egzaminacyjnej (§ 2 ust. 2).
Upublicznienie informacji o terminach egzaminów na doradcę podatkowego w Biuletynie
Informacji Publicznej, a nie w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów (jak przewidywało
rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 lipca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych
przepisów ustawy o doradztwie podatkowym) ma na celu uproszczenie procedury podawania
do publicznej wiadomości tych informacji. Wynika to także z praktyki, bowiem obecnie
Przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej informację o wyznaczonych terminach egzaminów
ogłasza wyłącznie w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie internetowej Ministerstwa
Finansów oraz w siedzibie Komisji Egzaminacyjnej.
Należy także wskazać na brak kompetencji dla Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej
do ogłaszania komunikatów o wyznaczonych terminach egzaminów w Dzienniku
Urzędowym Ministra Finansów, co wynika z brzmienia art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20
lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych
(Dz. U z 2007 r. Nr 68, poz. 449, z późn. zm.).
W zaprojektowanym § 2 ust. 3 wskazano, iż osobą sprawującą nadzór nad weryfikacją
wniosków o dopuszczenie do egzaminu jest Sekretarz Komisji Egzaminacyjnej. Takie
rozwiązanie jest konsekwencją nowelizacji ustawy o doradztwie podatkowym, albowiem
zgodnie z art. 1 pkt 12 projektu ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz
niektórych innych ustaw zmieniającym art. 23 ustawy o doradztwie podatkowym, do zadań
Sekretarza Komisji Egzaminacyjnej należeć będzie organizacja egzaminu oraz sprawowanie
nadzoru nad obsługą administracyjno - biurową Komisji Egzaminacyjnej w imieniu Ministra
Finansów.
Sekretarz Komisji Egzaminacyjnej będzie powoływany spośród jej członków będących
pracownikami Ministerstwa Finansów, a więc będzie mógł w sposób stały zapewnić nadzór
nad prawidłowym kwalifikowaniem wniosków o dopuszczenie do egzaminu. Należy
zaznaczyć, że wnioski o dopuszczenie do egzaminu wpływają do siedziby Komisji
Egzaminacyjnej (tj. do Ministerstwa Finansów) w sposób płynny przez cały rok. Członkowie
Komisji Egzaminacyjnej nie urzędują stale w jej siedzibie, natomiast obsługę biurową
Komisji zobowiązany jest zapewnić Minister Finansów. W praktyce zatem, weryfikacji
wniosków o dopuszczenie do egzaminu dokonują osoby sprawujące obsługę administracyjno
– biurową Komisji Egzaminacyjnej. Zatem zadanie Sekretarza Komisji będzie polegało na
nadzorze nad pracą podległych mu pracowników.
9
2. Termin składania wniosku o dopuszczenie do egzaminu oraz wykaz dokumentów
składanych przez osoby ubiegające się o dopuszczenie do egzaminu (§ 3).
Zaprojektowany § 3 ust. 1, ze względu na odrębne uregulowanie procedury składania
wniosków o wyznaczenie terminu części ustnej egzaminu uściśla jedynie, iż osoba ubiegająca
się o dopuszczenie do egzaminu (części pisemnej) składa wniosek o dopuszczenie do
egzaminu oraz wnosi opłatę za egzamin, nie później niż na 30 dni przed wyznaczonym
terminem części pisemnej egzaminu. Opłata za egzamin nadal będzie wnoszona na rachunek
bankowy urzędu obsługującego Ministra Finansów (§ 3 ust. 2).
Określony w § 3 ust. 3 – 5 wykaz dokumentów, które osoba ubiegająca się o przystąpienie do
egzaminu będzie zobowiązana dołączyć do wniosku został poszerzony o potwierdzenie
dokonania opłaty za egzamin, co sprzyjać będzie usprawnieniu kwalifikowania osób na
egzamin.
3. Powiadamianie o terminie i miejscu przeprowadzania części pisemnej egzaminu i zasady
organizowania tego egzaminu (§ 4).
Zaprojektowany § 4 ust. 1 nakłada wprost na Sekretarza Komisji obowiązek zawiadamiania
kandydatów o terminie i miejscu egzaminu, przy jednoczesnym dopuszczeniu możliwości
wykonywania tych czynności w imieniu Sekretarza przez osobę przez niego upoważnioną.
Obowiązujące dotychczas rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 lipca 2002 r.
w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o doradztwie podatkowym nie
precyzowało podmiotu obowiązanego do przekazania zawiadomienia o terminie i miejscu
przeprowadzenia egzaminu. W praktyce dokonują tego pracownicy zajmujący się obsługą
Komisji Egzaminacyjnej. W sytuacji odmowy dopuszczenia do egzaminu, Sekretarz Komisji
Egzaminacyjnej będzie zobowiązany do przekazania kandydatowi decyzji w tym
przedmiocie.
Zaprojektowany § 4 ust. 2 powtarza przewidzianą w rozporządzeniu Ministra Finansów
z dnia 10 lipca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o doradztwie
podatkowym regułę, zgodnie z którą część pisemna egzaminu przeprowadzana jest, jeżeli
zostało do niej dopuszczonych co najmniej 50 kandydatów. Zaproponowano jednakże
zastrzeżenie w postaci obowiązku przeprowadzenia egzaminu pisemnego przynajmniej raz
w roku, choćby liczba dopuszczonych do egzaminu osób była mniejsza niż 50 (§ 4 ust. 3).
Regulacja ta ma na celu zapewnienie stałego dostępu do zawodu doradcy podatkowego.
4. Termin składania wniosku o wyznaczenie terminu części ustnej egzaminu i zasady
organizowania tego egzaminu (§ 5 i § 6).
Obowiązujące dotychczas rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 lipca 2002 r.
w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o doradztwie podatkowym nie reguluje
procedury kwalifikowania do części ustnej egzaminu osób, które z wynikiem pozytywnym
zaliczyły część pisemną egzaminu i zamierzają przystąpić do kolejnego etapu egzaminu na
doradcę podatkowego. W celu jednoznacznego określenia zasad kwalifikacji
w zaprojektowanym § 5 rozporządzenia określono termin składania wniosków o wyznaczenie
terminu części ustnej egzaminu (§ 5). Wskazano również kto i w jaki sposób wyznacza
terminy części ustnej egzaminu proponując, aby terminy części ustnej egzaminu wyznaczał,
tak jak części pisemnej, Sekretarz Komisji Egzaminacyjnej, który wyznaczając te terminy
uwzględniać będzie kolejność składania wniosków i ustalać będzie liczbę osób zdających
egzamin w wyznaczonym terminie (§ 6 ust. 1).
10
Wprowadzenie takiej regulacji, z jednej strony wskaże osobie zdającej egzamin na doradcę
podatkowego, jakie kroki powinna podjąć aby przystąpić do części ustnej egzaminu, z drugiej
strony określi jasno podział kompetencji pomiędzy osobami przygotowującymi
i przeprowadzającymi egzamin.
Dodatkowo, podobnie jak w przypadku części pisemnej egzaminu, ustalono minimalną liczbę
kandydatów, których zakwalifikowanie warunkuje przeprowadzenie części ustnej egzaminu
(§ 6 ust. 2). Jednocześnie wprowadzono zastrzeżenie, zgodnie z którym część ustna egzaminu
przeprowadzana będzie nie rzadziej niż co trzy miesiące, co umożliwi przystępowanie do tej
części egzaminu także w sytuacji, gdy zakwalifikowanych zostanie mniej niż 10 kandydatów
(§ 6 ust. 3).
Powyższe rozwiązania będą sprzyjać ekonomice egzaminowania, zarówno w znaczeniu
finansowym jak i organizacyjnym (minimalna liczba chętnych jako warunek przeprowadzenia
egzaminu), a jednocześnie poprzez regulację § 6 ust. 3 zapewnią ciągły dostęp do zawodu.
5. Rezygnacja z egzaminu oraz tryb zwrotu opłaty egzaminacyjnej (§ 7).
Zaprojektowany § 7 wprowadza zasadę zgodnie z którą uiszczona opłata za egzamin nie
podlega zwrotowi osobie, do której zostało wysłane zawiadomienie o miejscu i terminie
części pisemnej egzaminu. A contrario, w drodze wyjątku dopuszczalne jest dokonanie
zwrotu opłaty za egzamin osobie, która zrezygnowała z przystąpienia do egzaminu przed
zakwalifikowaniem jej na egzamin i wysłaniem do niej zawiadomienia o miejscu
i terminie części pisemnej egzaminu. Powyższa regulacja uzasadniona jest koniecznością
zdyscyplinowania tych kandydatów, którzy pochopnie składają wnioski o dopuszczenie do
egzaminu. Każdy złożony wniosek o dopuszczenie do egzaminu powoduje konieczność jego
rozpatrzenia, kreuje koszty związane z zaproszeniem kandydata na egzamin
i zorganizowaniem egzaminu poprzez rezerwację miejsca na egzaminie oraz zaproszenie
Komisji Egzaminacyjnej. W efekcie ponoszone są bardzo duże koszty organizacji egzaminu,
których nie można w przypadku rezygnacji zredukować. Stąd też, wprowadzono regulację,
zgodnie z którą nie jest możliwy zwrot opłaty osobom, które zostały zaproszone na egzamin
i przez to ich obecność została uwzględniona w kosztach egzaminu. W przepisie tym,
w zdaniu drugim uściślono także, ze rezygnacja z egzaminu może nastąpić tylko przed
terminem części pisemnej. Zapobiegnie to wątpliwościom tych kandydatów na doradców
podatkowych, którzy rezygnując ze zdawania części ustnej egzaminu błędnie żądają
jednocześnie zwrotu opłaty egzaminacyjnej.
6. Niestawiennictwo na egzaminie (§ 8).
Zaprojektowany § 8 ust. 1 powtarza regulacje rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 10 lipca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o doradztwie
podatkowym odnoszącą się do kwestii nie przystąpienia do egzaminu na doradcę
podatkowego z ważnych i udokumentowanych przyczyn losowych. Osoba, która
z wymienionych przyczyn nie przystąpiła do egzaminu w wyznaczonym dla niej terminie
będzie mogła przystąpić do egzaminu w terminie późniejszym, przy czym kompetencje do
uzgadniania nowego terminu egzaminu przyznano Sekretarzowi Komisji oraz osobie
upoważnionej przez Sekretarza, a nie jak dotychczas Przewodniczącemu Komisji oraz osobie
upoważnionej przez Przewodniczącego. Zmiana podyktowana jest względami o charakterze
organizacyjnym oraz praktyką. Obecnie bowiem, ze względu na dużą liczbę osób
korzystających z tego prawa, kandydaci na doradców podatkowych uzgadniają nowe terminy
egzaminów z osobami upoważnionymi przez Przewodniczącego Komisji.
11
Regulacja § 8 ust. 2 projektu przewiduje, iż w sytuacjach przewidzianych w § 8 ust. 1
wniesiona opłata za egzamin podlega zaliczeniu na poczet egzaminu przeprowadzonego
w terminie późniejszym. Projekt powtarza obowiązujące dotychczas w tym zakresie
uregulowanie. Jednocześnie zaprojektowany przepis stanowi, iż przyczyny losowe mogą być
usprawiedliwieniem nieobecności na egzaminie powodującym zaliczenie wpłaconej opłaty za
egzamin na poczet egzaminu odbywanego w terminie późniejszym, lecz tylko jeden raz.
Usprawiedliwienie kolejnych nieobecności na egzaminie ważnymi, udokumentowanymi
przyczynami losowymi nie będzie stanowiło podstawy do ponownego zaliczenia wniesionej
opłaty za egzamin na poczet egzaminu w terminie późniejszym, ani też podstawy dla
dokonania zwrotu tej opłaty.
Konsekwencją zaproponowanej w § 8 ust. 2 regulacji jest zaprojektowany § 8 ust. 3,
w którym uregulowano przypadki, w których kandydat na doradcę podatkowego już raz
skorzystał z możliwości drugiego, nieodpłatnego podejścia do egzaminu. W takich
sytuacjach, kandydat będzie traktowany jak osoba, która uzyskała negatywny wynik
egzaminu, co będzie powodowało konieczność uiszczenia opłaty w wysokości połowy opłaty
za egzamin (opłata jak za egzamin poprawkowy), a także osoba taka będzie mogła przystąpić
do danej części egzaminu nie wcześniej, niż za 3 miesiące. Stosownie do art. 24 ust. 3 ustawy
o doradztwie podatkowym, termin ponownego (poprawkowego) egzaminu może być
wyznaczony nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy od dnia egzaminu, którego wynik był
negatywny.
Natomiast, zgodnie z zaproponowanym § 8 ust. 4 kandydat na doradcę podatkowego, który
nie stawi się na egzamin ustny lub pisemny i nie powiadomi Komisji Egzaminacyjnej
o przyczynach nieobecności, dokumentując tę nieobecność ważną przyczyną losową, będzie
musiał przystąpić do egzaminu od początku, wpłacając opłatę egzaminacyjną w pełnej
wysokości.
Zaproponowane regulacje spowodują zniwelowanie licznych, często powtarzających się
nieobecności na egzaminie oraz niekorzystnych z punktu widzenia budżetu skutków
finansowych. W większości przypadków, niestawiennictwo na egzaminie z powodów
losowych występuje w sytuacji choroby bądź innej przeszkody chwilowo uniemożliwiającej
stawienie się w wyznaczonym terminie, przy czym Komisja Egzaminacyjna zostaje
powiadomiona o niestawiennictwie w chwili, gdy egzamin jest już zorganizowany i koszty
jego zorganizowania zostały poniesione. Bardzo często, przypadki nieobecności na egzaminie
powtarzają się kilkukrotnie w stosunku do jednej osoby. Praktyka pokazuje, że dziennie,
z powodów losowych na poszczególne części egzaminu nie stawia się - w przypadku
egzaminów ustnych i pisemnych - ok. 30 % kandydatów. Jest to duża liczba, natomiast wśród
kandydatów na doradców podatkowych brak jest zdyscyplinowania w tym zakresie. Należy
podkreślić, iż osoby przystępujące do egzaminów same wybierają termin egzaminu
i powinny w związku z tym rozważnie składać wnioski o dopuszczenie do egzaminu,
w sytuacji, gdy rzeczywiście przekonane są co do zamiaru przystąpienia do egzaminu.
7. Zadania Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej w zakresie sposobu wyznaczania
składów egzaminacyjnych (§ 9).
Zaprojektowany § 9 ust. 1 uściśla sposób wykonywania prerogatywy należącej do
Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej polegającej na wyznaczaniu składów
egzaminacyjnych, poprzez określenie bardziej szczegółowych wytycznych działania
Przewodniczącego przy wykonywaniu tego zadania. Uregulowany w projektowanym
przepisie sposób wyznaczania składów egzaminacyjnych ma służyć zapewnieniu równego
traktowania wszystkich członków Komisji Egzaminacyjnej. W celu sprawnego wyznaczania
12
składów egzaminacyjnych w § 9 ust. 2 nałożono na członków Komisji Egzaminacyjnej
obowiązek uczestniczenia w pracach składów egzaminacyjnych.
8. Przygotowywanie pytań i zadań egzaminacyjnych (§ 10).
Zaprojektowany § 10 zawiera regulację, której wprowadzenie jest pożądane ze względu na
przejrzystość reguł przygotowywania egzaminu na doradcę podatkowego, a zwłaszcza ze
względu na konieczność zachowania tajemnicy co do treści zestawów egzaminacyjnych.
Przygotowanie zestawów pytań i zadań na poszczególne sesje egzaminacyjne jest kolejnym
zadaniem Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej wykonywanym w ramach, przyznanej
na mocy ustawy o doradztwie podatkowym, prerogatywy do kierowania pracami Komisji
Egzaminacyjnej. Jak wynika z zaprojektowanego przepisu § 10, Przewodniczący Komisji
Egzaminacyjnej przygotowuje zestawy pytań i zadań w sposób zapewniający poufność, co
jednoznacznie nakłada na Przewodniczącego obowiązek zastosowania takiej metody
i sposobu przygotowania zestawów pytań i zadań, aby nie powstała możliwość zapoznania się
z tymi zestawami przez osoby postronne, aż do momentu rozpoczęcia egzaminu. W przepisie
tym uregulowano także zakaz ujmowania w zestawach, pytań powtarzających się w kolejnych
dniach egzaminu następujących po sobie. Przyczyni się to do przejrzystości
przeprowadzanego egzaminu oraz spowoduje, że Przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej
będzie musiał dokładnie przygotowywać zestawy pytań na egzamin.
9. Przebieg części pisemnej egzaminu (§ 11).
Projektowany przepis § 11 reguluje kwestie przeprowadzania części pisemnej egzaminu
związane z warunkami technicznymi jego przeprowadzenia (§ 11 ust. 1), obowiązkiem
okazywania dokumentu tożsamości przez osoby uczestniczące w egzaminie (§ 11 ust. 2),
kodowaniem prac egzaminacyjnych (§ 11 ust. 3), a także wykluczeniem z egzaminu (§ 11
ust. 4) i opuszczaniem sali egzaminacyjnej w trakcie egzaminu (§ 11 ust. 5). W
zaprojektowanym przepisie § 11 ust. 4 upoważniono przewodniczącego składu
egzaminacyjnego do wykluczenia z egzaminu osoby, która w jego trakcie m.in. posługiwała
się niedozwolonymi materiałami pomocniczymi. W
obowiązującym dotychczas
rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 lipca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych
przepisów ustawy o doradztwie podatkowym, prawo takie przysługiwało osobom
sprawującym nadzór nad prawidłowym przebiegiem egzaminu, jednakże przepisy tego
rozporządzenia nie precyzowały kogo należy zaliczyć do tej kategorii (pojawiały się na tym
tle wątpliwości np. czy należą do niego osoby zajmujące się obsługą administracyjno –
biurową Komisji Egzaminacyjnej, przewidziane do pomocy przy egzaminie). W związku
z powyższym, zaistniała konieczność uregulowania tej kwestii w sposób bardziej precyzyjny.
Z analogicznych przyczyn zaproponowano uzależnienie możliwości opuszczenia przez
zdającego sali egzaminacyjnej podczas egzaminu, od zgody członka składu egzaminacyjnego
(§ 11 ust. 5), a nie jak przewidywało to obowiązujące dotychczas rozporządzenie od zgody
osoby sprawującej nadzór nad prawidłowym przebiegiem egzaminu.
10. Konstrukcja części pisemnej egzaminu i zasady jego oceny (§ 12 i § 13).
Zaprojektowane § 12 i § 13 powtarzają dotychczasowe regulacje rozporządzenia Ministra
Finansów z dnia 10 lipca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy
o doradztwie podatkowym, które określają konstrukcję części pisemnej egzaminu na doradcę
podatkowego, a także sposób jego oceny. Utrzymana została reguła, zgodnie z którą część
pisemna egzaminu składa się z testu oraz projektu wystąpienia w imieniu klienta do organu
podatkowego lub sądu (§ 12). Warunkiem zdania części pisemnej egzaminu jest uzyskanie co
13
Dokumenty związane z tym projektem:
- 2874 › Pobierz plik