Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

Druk nr 2565

Warszawa, 20 października 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Komisja Nadzwyczajna "Przyjazne

Państwo" do spraw związanych z
ograniczaniem biurokracji
NPP-020-123-2009



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu Komisja Nadzwyczajna
"Przyjazne Państwo" do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji wnosi
projekt ustawy:

- o zmianie ustawy o gospodarce
nieruchomościami oraz o zmianie
ustawy o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym.

Do reprezentowania stanowiska Komisji w pracach nad projektem ustawy
został upoważniony poseł Jacek alek.

Przewodniczący Komisji


(-) Janusz Palikot




projekt

Ustawa
z dnia ………………………. 2009 r.

o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie ustawy o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym

Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r.
Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.1)) w art. 6 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
,,2a) budowa i utrzymanie urządzeń oraz obiektów budowlanych służących do
wytwarzania, przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej, o ile może być realizowane
nie powodując pozbawienia albo ograniczenia praw do nieruchomości, w sposób
inny niż na drodze umowy;”.

Art. 2. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz. U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 10:
a) w ust. 1 po pkt 12 dodaje się 12a w brzmieniu:
,,12a) występowania lokalnych zasobów źródeł energii;”,
b) w ust. 2 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
,,5a) kierunki wykorzystania lokalnych zasobów źródeł energii;”,
2) w art. 15 w ust. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
,,3a) zasady wykorzystania lokalnych zasobów źródeł energii;”.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2782, z
2005 r. Nr 130, poz. 1087, Nr 169, poz. 1420 i Nr 175, poz. 1459, z 2006 r. Nr 64, poz. 456, Nr 104, poz. 708 i
Nr 220, poz. 1600 i 1601, z 2007 r. Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 59, poz. 369 i Nr 220, poz. 1412 oraz z 2009
r. Nr 19, poz. 100, Nr 42, poz. 335 i 340, Nr 98, poz. 817, Nr 161, poz. 1279 i Nr 161, poz. 1281.
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41 i Nr 141, poz. 1492, z 2005 r.
Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087, z 2006 r. Nr 45, poz. 319 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 127, poz. 880
oraz z 2008 r. Nr 199, poz. 1227, Nr 201, poz. 1237 i Nr 220, poz. 1281.
UZASADNIENIE

1. Wyjaśnienie celu ustawy.

Ustawa ma na celu zaliczenie do celów publicznych działań związanych
z wytwarzaniem i dostarczaniem energii elektrycznej i doprowadzenie tym samym do
znaczącego przyśpieszenia odtwarzania mocy wytwórczych, tworzenia nowych źródeł w tym
źródeł odnawialnych oraz rozbudowę systemu przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej,
jako podstawowych elementów bezpieczeństwa energetycznego kraju.

Nadanie statusu celu publicznego wytwarzaniu energii elektrycznej pozwoli przede
wszystkim na ułatwienie procedury uzyskiwania decyzji lokalizacyjnych dla nowych
inwestycji i skrócenie jej z obecnych 12-18 miesięcy do ok. 3 miesięcy. Jednocześnie,
zaproponowane brzmienie zapisów nowelizacji, zabezpiecza przed nadużyciami z tytułu prób
wywłaszczenia terenów pod inwestycje wg przepisów ustawy o gospodarowaniu
nieruchomościami dotyczącymi uwłaszczenia na inwestycje celu publicznego.

Nadanie statusu celu publicznego wytwarzaniu i przesyłowi oraz dystrybucji energii
elektrycznej przyczyni się także do uporządkowania procesów planistycznych, związanych
z budową infrastruktury energetycznej, poprzez ułatwienie powiązania planowania tego typu
inwestycji z planami inwestycji liniowych w elektroenergetyce. Wszystkie te korzyści
powinny w znaczący sposób wspomóc realizację przez Polskę niezwykle ambitnych celów
pakietu energetyczno-klimatycznego UE w zakresie promocji OZE i redukcji CO2 oraz
wdrażanie Rządowego Planu Stabilności i Rozwoju, poprzez znaczące zwiększenie liczby
projektów inwestycyjnych oraz przyśpieszenie ich realizacji.

2. Przedstawienie stanu obecnego.

W obecnym stanie prawnym, aby móc zrealizować jakąkolwiek inwestycję, w tym
polegającą na budowie instalacji wytwarzania energii, niezbędne jest uzyskanie decyzji
lokalizacyjnej w trybie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27
marca 2003 roku (pzp). W przypadku istnienia miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego (MPZP), jeżeli planowana inwestycja została w nim ujęta, decyzję
lokalizacyjną inwestor uzyskuje na podstawie decyzji administracyjnej wydawanej przez
właściwego wójta, burmistrza, prezydenta miasta.

Niestety, w stanowczej większości polskich gmin brak jest miejscowych planów
zagospodarowania przestrzennego. Nawet jeśli w danej gminie istnieje taki plan, to na ogół
nie uwzględniono w nim potrzeby i możliwości wykorzystania lokalnych zasobów
energetycznych, gdyż w katalogu spraw które należy uwzględnić przy sporządzaniu MPZP
określonego w art. 10 ustawie pzp, brak jest takiego wymogu.
W
związku z powyższym, w stanowczej większości przypadków, przygotowanie
inwestycji energetycznych wymaga ustanowienia lub zmiany MPZP. Jest to niestety
niezwykle skomplikowana, kosztowna i długotrwała procedura wymagająca decyzji rady
gminy i całego szeregu uzgodnień i trwająca nie krócej niż 12-18 miesięcy.

W obecnym porządku prawnym, tylko urządzenia służące do przesyłu energii
elektrycznej są zaliczane do celów publicznych an mocy art. 6 ust. 2 ustawy o gospodarce
nieruchomościami. Powoduje to konieczność prowadzenia oddzielnych procedur
lokalizacyjnych dla linii przesyłowych, a oddzielnych dla źródeł wytwórczych, a także coraz
częściej linii dystrybucyjnych, ze względu na wątpliwości interpretacyjne. Ponadto, gminy są
zmuszone do wielokrotnego prowadzenia kosztownych i długotrwałych procedur zmian
miejscowych planów, na wniosek każdego kolejnego inwestora chcącego budować
rozproszone źródła energii na ich terenie.
Wprowadzenie
obowiązku uwzględniania w planowaniu przestrzennym zagadnień
energetycznych, pozwoli na uporządkowanie na przyszłość gospodarki przestrzennej
w odniesieniu do planowania i realizacji inwestycji energetycznych.

3. Różnice między dotychczasowym a przewidywanym stanem prawnym.

Nowy stan prawny pozwoli na wydawanie decyzji lokalizacji inwestycji celu
publicznego dla kompletnych inwestycji energetycznych – od źródła wytwarzania, poprzez
linie przesyłowe, do linii dystrybucyjnych dostarczających energię odbiorcom końcowym,
podczas gdy dziś można taką decyzję uzyskać wyłącznie dla infrastruktury przesyłowej, a dla
źródeł wytwórczych niezbędne jest prowadzenie zmian planów zagospodarowania
przestrzennego.
Takie
rozwiązanie pozwoli na skrócenie procesu przygotowania inwestycji
energetycznej o ponad 12 miesięcy.

4. Oczekiwane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne.
Należy zakładać, że wejście w życie niniejszej nowelizacji ustawy spowoduje
pozytywne skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne.

Zmiana prawa powinna doprowadzić do natychmiastowego przyśpieszenia procedur
przygotowania nowych inwestycji w energetyce. Przyczyni się zwłaszcza do rozwoju
rozproszonej energetyki odnawialnej oraz kogeneracyjnej, co pozwoli na osiągnięcie przez
Polskę wymogów określonych w dyrektywach pakietu energetyczno-klimatycznego UE.
Zrealizowane inwestycje spowodują nie tylko wzrost bezpieczeństwa energetycznego kraju,
zwłaszcza w ujęciu lokalnym i regionalnym, ale także umożliwi powstanie nowych miejsc
pracy przy realizacji inwestycji. Nowo powstałe obiekty energetyczne będą stanowiły także
poważne źródło wpływów gmin z tytułu podatków od nieruchomości, co pozwoli na
realizację przez gminy innych celów społeczno-gospodarczych. Gminy zostaną także
odciążone z obowiązku finansowania kosztownych prac planistycznych przy każdorazowej
zmianie MPZP.
Dla
budżetu państwa zaproponowana regulacja pozostaje neutralna finansowo, gdyż w
zasadniczej mierze dotyczy zadań realizowanych na poziomie i ze środków samorządów
lokalnych,

Dla inwestorów projektowane zmiany powinny wywołać pozytywne skutki
finansowe. Nie chodzi tu wyłącznie o pewne oszczędności z tytułu ograniczenia formalności
organizacyjno-prawnych, ale przede wszystkim o znaczące skrócenie czasu przygotowania
i rozpoczęcia procesu inwestycyjnego – co jest niezwykle istotne w biznesie,
Przedłożony projekt regulacji, w sensie perspektywicznym, powinien przynieść pewne
oszczędności finansowe dla samorządów lokalnych, choć nie należy oczekiwać, że będą to
kluczowe oszczędności w sferze planowania przestrzennego samorządów. Oczywiście,
włączenie zagadnień lokalnych źródeł energii do obowiązkowych elementów składowych
studium uwarunkowań przestrzennych oraz MPZP spowoduje, że w przyszłości, tego rodzaju
inwestycje przestaną być powodem do skomplikowanych i nierzadko kosztownych zmian
w ustaleniach ładu przestrzennego gmin.

5. Ocena zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej.

Przedmiot projektu ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.