Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Helsinkach dnia 8 czerwca 2009 r.

dochodowy według skali określonej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W trzecim etapie od wyżej obliczonego podatku odejmuje się kwotę podatku równą
podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak
przekroczyć części podatku, która proporcjonalnie przypada na dochody osiągnięte ze ródeł
położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w stosunku do wszystkich
opodatkowanych dochodów podatnika.
Najważniejsze zmiany w stosunku do obowiązującej umowy:
1. Art. 10 Konwencji przewiduje, że stawka podatku u ródła od dochodu z wypłacanej
dywidendy będzie się kształtowała w wysokości 5 % kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą
uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki
wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 %, oraz 15 % kwoty dywidend brutto we
wszystkich pozostałych przypadkach.
Instrukcja negocjacyjna przewidywała stawkę od 5 % do 10 %. W obecnie obowiązującej
umowie stawka ta wynosi 15 % kwoty dywidendy brutto.
2. W przypadku dochodu z odsetek, umowa z 1977 r. przewiduje w art. 11 opodatkowanie
wyłącznie w kraju miejsca zamieszkania lub siedziby ich właściciela, natomiast
postanowienia nowej Konwencji przewidują, iż tego typu dochód będzie podlegał także
opodatkowaniu u ródła stawką 5 %.
3. W zakresie opodatkowania należności licencyjnych, umowa z 1977 r. przewiduje ich
opodatkowanie u ródła stawką 10 % kwoty należności. Nowa Konwencja w art. 12 zakłada
zmniejszenie stawki podatku u ródła do 5 % kwoty należności licencyjnych brutto.
4. Konwencja, w ślad za aktualną wersją Modelowej Konwencji OECD, nie zawiera
przepisów dotyczących opodatkowania dochodów uzyskanych z wolnych zawodów.
5. W art. 24 Konwencji rozszerzona została klauzula wymiany informacji podatkowych na
wszystkie podatki, bez względu na ich rodzaj i nazwę. Zmiana ta jest zgodna z obowiązującą
treścią Modelowej Konwencji OECD. Obowiązująca umowa przewiduje w art. 26, iż
wymiana informacji podatkowych może obejmować wyłącznie przepisy wewnętrzne
dotyczące podatków od dochodu i zysków majątkowych w takim zakresie, w jakim są one
zgodne z przepisami tej umowy.



8
Pozostałe postanowienia
1. Zgodnie z art. 6 nowej Konwencji, dochód z majątku nieruchomego może być
opodatkowany w państwie, w którym majątek ten jest położony.
2. Zgodnie z art. 8 nowej Konwencji, zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa
osiągane z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków morskich lub statków
powietrznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie.
Przepis ten różni się od postanowień art. 8 obowiązującej umowy, który przewidywał, że
zyski z transportu międzynarodowego są opodatkowane wyłącznie w państwie faktycznego
zarządu przedsiębiorstwa. Jednakże należy zauważyć, iż ponieważ zgodnie z art. 4 ust. 3
Konwencji, o miejscu rezydencji podatkowej przedsiębiorstwa rozstrzyga właśnie miejsce
faktycznego zarządu, co za tym idzie nowa regulacja w praktyce będzie stosowana w ten sam
sposób, jak postanowienia obecnej umowy.
Sformułowanie „umowa poolowa” oznacza umowę o wspólnym przedsięwzięciu
przedsiębiorstw transportowych, gdzie wszelkie przychody są osiągane łącznie, a następnie
dzielone wg określonego umownie schematu.
3. Art. 13 Konwencji dotyczy opodatkowania zysków majątkowych stanowiąc, podobnie jak
obowiązująca umowa, że zyski z przeniesienia własności nieruchomości mogą być
opodatkowane w państwie, w którym nieruchomość ta jest położona.
4. W art. 17 Konwencji przewidziano, iż dochody z emerytur, rent i innych podobnych
wynagrodzeń wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w jednym państwie mogą być
opodatkowane wyłącznie w tym państwie. Jednakże emerytury, renty i inne świadczenia,
wypłacane okresowo lub jednorazowo, przyznane na podstawie przepisów o ubezpieczeniach
społecznych Umawiającego się państwa lub w ramach publicznego systemu utworzonego
przez Umawiające się państwo dla celów ubezpieczeń społecznych, bąd jakiekolwiek renty
kapitałowe osiągane w Umawiającym się państwie, mogą być opodatkowane w tym państwie.
5. Konwencja zawiera również przepisy dotyczące opodatkowania dochodów z tytułu
członkostwa w zarządzie lub radzie nadzorczej spółki, dochodów artystów i sportowców,
studentów oraz dyplomatów. W tym zakresie postanowienia Konwencji nie odbiegają
zasadniczo od treści obowiązującej polsko-fińskiej umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania.


9
V. Skutki wejścia w życie nowej Konwencji
Szacuje się, iż zmiana metody unikania podwójnego opodatkowania nie będzie miała
ujemnego skutku dla dochodów sektora finansów publicznych w zakresie wpływów z podatku
dochodowego od osób fizycznych, z uwagi na wprowadzone ustawą z dnia 25 lipca 2008 r.
o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 143, poz. 894) w ustawie z dnia 26 lipca
1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie z opodatkowania kwoty
stanowiącej różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą
podatku obliczonego od dochodów ze ródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do
tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8 (art. 27g ustawy pdof), tj. różnicy między
podatkiem wynikającym z rozliczenia metodą odliczenia proporcjonalnego oraz metodą
wyłączenia z progresją.

Wpływ wejścia w życie Konwencji na prawo wewnętrzne
Postanowienia Konwencji nie są sprzeczne z obowiązującym w Polsce ustawodawstwem.
Jednakże, biorąc pod uwagę komunikat Komisji Europejskiej z dnia 19 grudnia 2006 r.
COM(2006)824, w świetle którego przy zastosowaniu w umowie o unikaniu podwójnego
opodatkowania metody wyłączenia, przedsiębiorstwo główne nie może odliczać strat
ponoszonych przez zakłady działające w drugim umawiającym się państwie, podczas gdy
straty ponoszone przez zakłady krajowe mogą być uwzględniane przez przedsiębiorstwo
główne – zasygnalizowana została przez Urząd Komitetu Integracji Europejskiej możliwość
wystąpienia problemów w przyszłości, w związku z nierównym traktowaniem ww. kategorii
zakładów w zakresie odliczania przez przedsiębiorstwo główne strat przez nie generowanych.
W opinii Ministra Finansów, zastosowanie w umowie metody wyłączenia ma ten skutek, że
Polska rezygnuje z prawa do opodatkowania transgranicznych dochodów zakładów,
a w konsekwencji, zgodnie z zasadą symetrii, nie są także brane pod uwagę straty ponoszone
przez te zakłady. Jeżeli jednak Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wydanych
w przyszłości orzeczeniach zajmie negatywne stanowisko w ww. zakresie, a także
w przypadku zgłoszenia przez Komisję Europejską konieczności zapewnienia w prawie
polskim równego traktowania zakładów krajowych i zagranicznych w odniesieniu do
możliwości odliczania strat tych zakładów przez przedsiębiorstwo główne – należy liczyć się
z koniecznością dokonania stosownych zmian w ustawach: o podatku dochodowym od osób

10
fizycznych i o podatku dochodowym od osób prawnych, które zapewnią równe traktowanie
zakładów krajowych i zagranicznych.

VI. Tryb związania się przez Rzeczpospolitą Polską Konwencją

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach
międzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443 oraz z 2002 r. Nr 216, poz. 1824) związanie
Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotową Konwencją nastąpi w drodze ratyfikacji, za
uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, ponieważ umowa ta spełnia przesłanki określone
w art. 89 ust. 1 pkt 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U.
Nr 78, poz. 483, z pó n. zm.).
Postanowienia Konwencji określają bowiem stawki i zasady opodatkowania dochodu
i majątku w stosunkach dwustronnych z Republiką Finlandii, a ta dziedzina, zgodnie
z art. 217 Konstytucji, powinna być regulowana ustawowo.
Podmioty prawa krajowego, których dotyczy Konwencja
Minister Finansów będzie sprawował nadzór nad realizacją Konwencji.
Przepisy Konwencji będą miały zastosowanie do wszystkich przedsiębiorstw i osób
fizycznych uczestniczących w dwustronnych stosunkach między Rzeczpospolitą Polską
a Republiką Finlandii oraz do organów polskiej administracji podatkowej stosujących
postanowienia Konwencji w polsko-fińskich stosunkach gospodarczych i kulturalnych.
Sposób, w jaki Konwencja dotyczy spraw uregulowanych w prawie wewnętrznym
Następujące akty prawne są związane z przedmiotową Konwencją:
– ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U.
z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z pó n. zm.),
– ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U.
z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z pó n. zm.),
– ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60,
z pó n. zm.),
– ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U.
z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z pó n. zm.).

11
Postanowienia projektu Konwencji nie są sprzeczne z obowiązującym w
Polsce
ustawodawstwem, ani z prawem Unii Europejskiej.
rodki prawne jakie powinny zostać przyjęte w celu wykonania Konwencji
Wejście w życie Konwencji nie spowoduje konieczności dokonania zmian w ustawodawstwie
wewnętrznym.



22/08/BS

12