Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Helsinkach dnia 8 czerwca 2009 r.

Inflacja (w %)
0,2
0,9
1,6
2,5
4,1
Bezrobocie (w %)
8,8
8,4
7,7
6,9
6,4
Eksport towarów (w mld euro)
48,9
52,5
61,5
65,7
65,5
Import towarów (w mld euro)
40,7
47,0
55,3
59,6
62,1
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne (w mld euro) 42,1
46,5
51,6
60,2
b.d.
Inwestycje bezpośrednie Finlandii za granicą
62,4 69,4 71,8
76,8 b.d.
(w mld euro)
ródła: Statistics Finland, Ministerstwo Finansów RF,
* dane wstępne,
**dane wg EUROSTAT
Finlandia zaliczana jest do grupy najbogatszych krajów UE. Gospodarka Finlandii jest
stabilna, charakteryzuje się zdrowymi finansami publicznymi i stałym wzrostem
gospodarczym. Najwyższa w świecie konkurencyjność oraz najmniej uciążliwe bariery
biurokratyczne i regulacje administracyjne dla nowo zakładanych przedsiębiorstw to
podstawowe cechy gospodarki fińskiej. U ródeł sukcesów gospodarczych Finlandii leżały
między innymi osiągnięcia sektora technologii informatycznych i telekomunikacyjnych,
wysoki poziom rozwoju edukacji i skuteczny system finansowania działalności badawczo-
rozwojowej, dobrze rozwinięta infrastruktura, a także wysoki poziom umiędzynarodowienia
fińskiej gospodarki. Jednak w 2008 r., w związku z kryzysową sytuacją na rynkach
światowych, odnotowano spadek tempa wzrostu, a w 2009 r. prognozuje się zmniejszenie
PKB o ponad 1,2 % oraz znaczący wzrost stopy bezrobocia.
Najważniejsze gałęzie fińskiej gospodarki to przemysł elektroniczny, drzewny i branża
metalowa. Finlandia jest zaliczana do liderów technologii informatycznych, choć wskazuje
się na możliwość utraty tej pozycji. Polityka rządu ma orientację prosocjalną, a pozycja
związków zawodowych jest bardzo silna.
W listopadzie 2008 r. produkcja przemysłowa Finlandii spadła o 10 %, a wartość nowych
zamówień dla fińskiego przemysłu spadła o 33,7 % w porównaniu do analogicznego okresu
roku poprzedniego. Największy spadek zamówień – aż o 43,6 % – odnotowano w branży
metalowej, co dramatycznie odbija się na kondycji małych i średnich firm kooperujących
z wielkimi koncernami. Na drugim miejscu sytuuje się przemysł tekstylny, którego portfel

3
zamówień skurczył się o 19,2 %. O 17,6 % mniej zamówień wpłynęło do przedsiębiorstw
z branży drzewno-papierniczej, a o 13,9 % do przemysłu chemicznego. Spadek eksportu
wyniósł 20 %, a importu 14 %. Eksport osiągnął wartość ponad 4,7 mld euro, a import
4,5 mld euro, co daje dodatni bilans handlowy na kwotę 280 mln euro. Najdynamiczniej spadł
eksport maszyn i urządzeń oraz produktów przemysłu metalowego i drzewno-papierniczego.
Jednym z powodów gorszych wyników w eksporcie jest spadek cen na rynkach światowych,
zwłaszcza metali kolorowych. Za niższą wartość importu odpowiada obniżenie cen
produktów energetycznych. W II połowie 2008 r. odnotowano najwyższy od lat 90. poziom
inflacji dochodzący do 4,7 %, w szczególności spowodowany wzrostem cen paliw i energii
oraz żywności. W 2009 r. przewiduje się wzrost bezrobocia do poziomu 8 – 9 %, a dług
publiczny, na skutek planowanego finansowania przedsięwzięć antykryzysowych, wzrośnie
do 45 % PKB.
Finlandia 1 stycznia 2002 r. przyjęła wspólną walutę euro. Jest krajem o liberalnym podejściu
do polityki handlowej.
Według OECD, Finlandia została sklasyfikowana na pierwszym miejscu na świecie pod
względem nakładów na działalność prorozwojową, z udziałem tych nakładów w PKB
równym 3,5 %. W pakiecie rządowym dotyczącym zapobieżenia skutkom kryzysu planuje się
dalszy wzrost tych nakładów do 4 % PKB. Ponadto Finlandia została przez wiatowe Forum
Ekonomiczne WEF sklasyfikowana na czwartym miejscu na świecie pod względem
zaawansowania technologicznego. Od 2006 r. Finlandia poprawiła swoją lokatę w tym
rankingu o trzy pozycje. W pierwszej dziesiątce znalazły się wszystkie kraje nordyckie na
czele z Danią i Szwecją.
Do podstawowych problemów gospodarczych zalicza się tutaj dość wysokie bezrobocie,
wysokie koszty pracy, starzenie się społeczeństwa oraz spadający udział eksportu
w tworzeniu PKB. Według prognoz fińskiego Ministerstwa Zatrudnienia i Gospodarki
w najbliższych latach najwyższy wska nik wzrostu produkcji obserwować się będzie
w przemyśle maszynowym i wydobywczym. Spadek produkcji dotknie branży
motoryzacyjnej, tekstylnej, odzieżowej oraz skórzanej i obuwniczej.
Najważniejszymi partnerami Finlandii zarówno w imporcie, jak i w eksporcie, są Rosja,
Niemcy i Szwecja.
Wymiana handlowa z Polską
mln euro

4
Dynamika
Dynamika I-XI

2004
2005
2006
2007
I-XI
2006=100 2008
2007=100
Obroty
1 469,8 1
624,6 1
893,7
2 305,8
121,8
2 766,8 131,3
Eksport
473,1 558,8 595,0
729,0
122,5
888,4 134,3
Import
996,7 1
065,8 1
298,7
1 576,8
121,4
1 878,4 129,9
Saldo
-523,6 -507,9 -703,7
-847,8
-990,0
ródło: CIHZ, GUS
Finlandia jest 21. partnerem Polski w świecie pod względem wielkości obrotów, 18. jeśli
chodzi o import – z udziałem ok. 2,4 % i 22. jeśli chodzi o eksport – udział wynosi ok. 1,1 %.
Po przystąpieniu Polski do UE odnotowano znaczącą poprawę konkurencyjności polskiego
eksportu. Pod koniec 2008 r. Polska zajmowała w handlu zagranicznym Finlandii 11. pozycję
w eksporcie tego kraju z udziałem 3,1 % oraz z 16. pozycję wśród dostawców z udziałem
1,7 % w imporcie Finlandii.
Nasza wymiana handlowa charakteryzuje się znacznym ujemnym saldem po stronie Polski.
Saldo to wynika przede wszystkim z dużego importu artykułów papierniczych, maszyn,
urządzeń i sprzętu transportowego, produktów chemicznych oraz produktów przemysłu
metalurgicznego. Na obroty z Finlandią, począwszy od 2004 r., rzutują dostawy transporterów
opancerzonych dla polskiej armii przez fiński państwowy koncern Patria Industries OY, który
wygrał przetarg Polskich Sił Zbrojnych na dostawy transporterów AMV. 1 lipca 2003 r.
została podpisana umowa offsetowa o wartości offsetowej 482 mln euro, która ma zostać
zrealizowana do 2013 r.
W polskim eksporcie do Finlandii dominują: wyroby przemysłu elektromaszynowego – ich
udział w 2008 r. wynosił ok. 43 %, metale nieszlachetne i wyroby z nich – udział ok. 15 %,
produkty mineralne, głównie węgiel i koks, które obecnie stanowią ok. 14 % eksportu oraz
wyroby przemysłu chemicznego (ok. 9 %). Znaczącą i rosnącą pozycją w eksporcie stanowią
produkty rolno-spożywcze (ponad 7 %), widoczny udział w eksporcie z Polski mają także
wyroby przemysłu drzewno-papierniczego (ok. 4 %).
Również w imporcie główną rolę odgrywają wyroby przemysłu elektromaszynowego, ale ich
udział obniża się wyra nie (z 51,5 % w 2000 r. do 28,4 % w 2008 r.). Są to głównie aparatura
nadawcza do radiotelefonii, radiofonii i telewizji, aparatura do telefonii i telegrafii
przewodowej oraz ich części. Znaczący udział wśród towarów importowanych z Finlandii

5
mają produkty przemysłu drzewno-papierniczego stanowiące ok. 16 % importu, metale
nieszlachetne i wyroby z nich (ok. 10 % importu) oraz wyroby przemysłu chemicznego
(ok. 9 %).
Koniec roku 2008, w wyniku międzynarodowego kryzysu finansowego, charakteryzował się
dramatycznym spadkiem obrotów, zarówno eksportu jak i importu. W listopadzie 2008 r.
eksport w stosunku do pa dziernika 2008 r. spadł o 38 %, a import o 17 %. Tendencja
redukcji wzajemnych obrotów utrzymała się na początku 2009 r., osiągając nienotowane
wartości spadków, szczególnie po stronie eksportu z Polski (co może świadczyć o znacznie
głębszym spowolnieniu gospodarki fińskiej niż polskiej).
Współpraca inwestycyjno-kapitałowa
Według NBP Finlandia zainwestowała w Polsce do końca 2007 r. w formie inwestycji
bezpośrednich 1,26 mld euro. Zajmuje 16. pozycję wśród krajów inwestujących w Polsce
z udziałem ok.1 % w inwestycjach bezpośrednich ogółem.
W Polsce umieściło swoją działalność łącznie ok. 250 firm fińskich, z czego działalność
produkcyjną prowadzi prawie 80. W Polsce działa 18 dużych inwestorów fińskich
odnotowanych przez Polską Agencję Informacji i Inwestycji Zagranicznych. Poziom fińskich
inwestycji w Polsce stale wzrasta, a niektóre firmy takie jak: Eltel Network (przewodzi
w
budowie sieci telekomunikacyjnych, kontroluje
20 %
rynku
instalacji
sieci
telekomunikacyjnych), Ramirent (specjalizująca się w wynajmie maszyn budowlanych,
posiada oddziały w 20 polskich miastach), koncern Huhtamäki (działający w branży
opakowań posiada w Katowicach ogromną, wielokrotnie rozbudowywaną fabrykę) wyrosły
nawet na liderów rynkowych.
Inwestycje fińskie w Polsce ukierunkowane są głównie na produkcję na rynek polski, chociaż
są również przykłady inwestycji fińskich, które stymulują eksport do Finlandii (np. firma
Oras produkująca armaturę hydrauliczną stanowiącą obecnie ok. 3 % eksportu z Polski do
Finlandii, czy FinnKarelia specjalizująca się w produkcji odzieży).
Wartość polskich inwestycji bezpośrednich w Finlandii NBP szacuje na 3,5 mln euro
w 2007 r., co stanowi 0,026 % i plasuje Finlandię na 38. pozycji wśród krajów przyjmujących
bezpośrednie inwestycje polskie.



6
IV. Krótka charakterystyka projektu nowej Konwencji

Nowa polsko – fińska Konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania oparta jest
na aktualnej wersji Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku
(OECD lipiec 2005).
Ulegnie zmianie metoda unikania podwójnego opodatkowania. Rzeczpospolita Polska
stosowała metodę odliczenia proporcjonalnego w stosunku do wszystkich kategorii dochodu
uregulowanych w dotychczasowej umowie. W związku z polityką zmierzającą do
ujednolicenia stosowanych metod w Konwencjach zawartych przez Rzeczpospolitą Polską
z krajami Unii Europejskiej, w stosunku do dochodów z pracy najemnej, uzyskiwanych przez
rezydentów polskich świadczących pracę w Republice Finlandii, zastosowanie znajdzie
metoda wyłączenia z progresją, jako właściwa dla unikania podwójnego opodatkowania.
W odniesieniu do dochodów z dywidend, odsetek, należności licencyjnych i zysków
majątkowych – Rzeczpospolita Polska będzie stosowała metodę zaliczenia proporcjonalnego.
Metoda
wyłączenia z progresją polega na tym, że dochód osiągnięty za granicą jest
zwolniony z podatku w kraju rezydencji podatkowej, natomiast jest brany pod uwagę jedynie
przy obliczaniu stawki podatkowej, według której podatnik będzie zobowiązany rozliczyć
podatek od dochodów uzyskanych w kraju rezydencji podatkowej. Ustalenie wysokości
podatku w takim przypadku następuje w czterech etapach. Do dochodów podlegających
opodatkowaniu dodaje się dochody zwolnione z opodatkowania. Od tak uzyskanej sumy
dochodów oblicza się kwotę podatku według skali określonej w ustawie o podatku
dochodowym od osób fizycznych. Następnie oblicza się stopę procentową podatku
wyrażającą stosunek kwoty podatku do łącznego dochodu. Wreszcie uzyskaną w ten sposób
stopę procentową podatku stosuje się jako stawkę podatkową, tylko i wyłącznie do tych
dochodów podatnika, które nie są zwolnione od podatku.

Metoda proporcjonalnego zaliczenia polega na tym, że podatek zapłacony od dochodu
osiągniętego za granicą jest zaliczany na poczet podatku należnego w kraju rezydencji
podatkowej, obliczonego od całości dochodów w takiej proporcji, w jakiej dochód ze ródeł
zagranicznych pozostaje w stosunku do całości dochodu podatnika. Ustalenie wysokości
podatku w takim przypadku składa się z trzech etapów. Na początku zsumowaniu podlegają
dochody osiągnięte przez podatnika ze ródeł przychodów położonych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej z dochodami ze ródeł przychodów położonych poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej. Następnie od sumy tak obliczonych dochodów oblicza się podatek

7