Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług

W art. 97 ust. 10 (art. 1 pkt 9 lit. b projektu) proponuje się rozszerzyć przypadki, w których
stosuje się numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL o świadczenie i nabycie usług
w przypadku:
a) nabywania
usług, o których mowa w art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby import usług oraz
b) świadczenia usług, o których mowa w proponowanym art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników
podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami,
zidentyfikowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej.
Jednocześnie proponuje się uchylić ust. 11 (art. 1 pkt 9 lit. c projektu) z uwagi na zmianę
wprowadzoną w ust. 10.
W art. 100 (art. 1 pkt 10 projektu) proponuje się rozszerzyć obowiązek składania informacji
podsumowujących w odniesieniu do usług, o których mowa w proponowanym art. 28b. Zgodnie
z proponowanym art. 100 ust. 1 pkt 4 podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako
podatnicy VAT UE są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące
dotyczące transakcji dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych
niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej,
dla których świadczyli na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju usługi,
o których mowa w art. 28b, inne niż zwolnione od podatku od wartości dodanej lub
opodatkowane stawką 0 %, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej
jest usługobiorca. Należy zaznaczyć, że wymienienie w art. 100 ust. 1 pkt 4 oprócz usług
zwolnionych również usług opodatkowanych stawką 0 % związane jest ze stosowaną na gruncie
przepisów o podatku od towarów i usług systematyką, zgodnie z którą stosowanemu
w dyrektywie zwolnieniu z prawem do odliczenia odpowiada w ustawie o podatku od towarów
i usług pojęcie stawki 0 %. Podobna systematyka może być przyjęta w innych państwach
członkowskich. W celu uniknięcia wątpliwości interpretacyjnych proponuje się zatem wymienić
w ww. przepisie również usługi opodatkowane stawką 0 %.
Dotychczas obowiązujące przepisy obligowały podatników do składania informacji
podsumowujących jedynie w zakresie obrotu towarowego. Objęcie obowiązkiem składania
informacji podsumowujących w odniesieniu do usług jest związane z szerszym niż dotychczas
zastosowaniem obowiązkowego mechanizmu odwrotnego obciążenia (reverse charge). Aby móc
skutecznie zwalczać uchylanie od opodatkowania takich usług, dyrektywą 2008/8/WE

17
wprowadzono obowiązek informowania o podatnikach, na rzecz których świadczono usługi
opodatkowane na zasadzie odwrotnego obciążenia.
W art. 100 ust. 3 proponuje się zgodnie z dyrektywą 2008/117/WE skrócić z kwartału (art. 100
ust. 1 w obecnym brzmieniu) do jednego miesiąca okres, za który podatnicy zobowiązani są
składać informacje podsumowujące. W przypadku jednak, gdy informacja podsumowująca
dotyczy:
a) transakcji, o których mowa w proponowanym w art. 100 ust. 1 pkt 4 (usługi, do których
zastosowanie ma mechanizm odwrotnego obciążenia), oraz
b) transakcji, o których mowa w proponowanym w art. 100 ust. 1 pkt 1 (wewnątrzwspólnotowa
dostawa towarów) lub ust. 1 pkt 3 (procedura uproszczona zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2),
pod warunkiem, że całkowita wartość tych transakcji, bez podatku od wartości dodanej, nie
przekracza w danym kwartale ani w żadnym z czterech poprzednich kwartałów kwoty
250.000 zł, oraz
c) transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 2 (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów), pod
warunkiem, że wartość tych transakcji, bez podatku, nie przekracza w danym kwartale kwoty
50.000 zł
– proponuje się możliwość wyboru składania informacji podsumowujących za okresy kwartalne.
Celem skrócenia określonego w dyrektywie 2008/117/WE okresu, za który składane będą
informacje podsumowujące, jest skuteczniejsze wykorzystywanie informacji dotyczących
transakcji wewnątrzwspólnowych w zwalczaniu uchylania się od opodatkowania. Jednak, aby
zachować równowagę między zapobieganiem od uchylania się od opodatkowania
a zmniejszaniem
obciążeń administracyjnych podmiotów gospodarczych, dyrektywa
2008/117/WE dopuszcza w określonych wyżej przypadkach składanie informacji
podsumowujących w systemie kwartalnym. Proponuje się w projekcie ustawy wykorzystać te
fakultatywne rozwiązania.
W art. 100 ust. 3 zmieniono również termin składania informacji podsumowujących, co do
zasady, z 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy
(art. 100 ust. 1 w obecnym brzmieniu), na 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu,
w którym powstał obowiązek podatkowy (lub 15. dnia miesiąca następującego po kwartale,
w którym powstał obowiązek podatkowy, w przypadku gdy informacje składane są kwartalnie).

18
Należy podkreślić, że barierę w wykorzystaniu informacji o transakcjach wewnątrzwspólnotych
stanowi okres jaki upływa między transakcją a wymianą odnoszącej się do niej informacji
dokonywaną w ramach systemu wymiany informacji o VAT. Skrócenie, zarówno okresu, za
który składana jest informacja podsumowująca, jak i terminu jej złożenia, przyczyni się do
przyspieszenia wymiany informacji o transakcjach wewnątrzwspólnotowych, a tym samym
usprawnienia zwalczania uchylania się od opodatkowania. Skrócenie terminu do 15. dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, wynika
z konieczności dotrzymania nałożonych na państwa członkowskie rozporządzeniem Rady
nr 37/2009 z dnia 16 grudnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1798/2003
w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej, w celu
zwalczania uchylania się od opodatkowania w związku z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi,
wymogów dotyczących przekazywania danych z informacji podsumowujących do końca
miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym (skrócenie to było konieczne z uwagi na
okoliczność, że zdecydowana większość informacji podsumowujących składana jest w formie
papierowej, w tym znaczna część przesyłana za pośrednictwem poczty).
W art. 100 ust. 7 proponuje się utrzymać 25-dniowy termin do złożenia informacji
podsumowującej, jeżeli jest ona składana za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
W przypadku informacji podsumowujących składanych za pomocą środków komunikacji
elektronicznej możliwe będzie dotrzymanie nałożonych na państwa członkowskie
rozporządzeniem Rady nr 37/2009 z dnia 16 grudnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE)
nr 1798/2003, wymogów dotyczących przekazywania danych z informacji podsumowujących do
końca miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym.
W art. 100 ust. 10 proponuje się na potrzeby ust. 1 pkt 4 zdefiniować podmiot zobowiązany do
zapłaty podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, na którym ma
miejsce, zgodnie z art. 28b, świadczenie usług. Zobowiązanym do zapłaty podatku jest
usługobiorca, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 15, będący usługodawcą, nie posiada na
terytorium tego państwa członkowskiego siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego
miejsca prowadzenia działalności. Dla potrzeb art. 100 ust. 1 pkt 4 zobowiązanym do zapłaty
podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, na którym, zgodnie
z art. 28b, ma miejsce świadczenie usług, będzie również usługobiorca, jeżeli podatnik, o którym
mowa w art. 15, będący usługodawcą nie posiada na terytorium tego państwa członkowskiego

19
siedziby lub stałego miejsca zamieszkania, natomiast posiada na tym terytorium stałe miejsce
prowadzenia działalności, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce
prowadzenia działalności usługodawcy, jeżeli usługodawca posiada takie inne miejsce
prowadzenia działalności na tym terytorium, nie uczestniczy w tych transakcjach.
W art. 100 ust. 11 wskazuje się również, za który okres powinny być wykazywane
w informacjach podsumowujących usługi nimi objęte (powiązanie z momentem powstania
obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 19a i 19b).
Pozostałe zmiany w art. 100 mają charakter techniczny i doprecyzowujący.
W art. 109 ust. 3a (art. 1 ust. 11 projektu) proponuje się doprecyzowanie informacji jakie
obowiązani są podawać w prowadzonej ewidencji podatnicy świadczący usługi, których
miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju.
Zmiana w art. 131 pkt 5 (art. 1 pkt 12 projektu) jest konsekwencją zmiany numeracji artykułów
w zakresie miejsca świadczenia usług. Zmiana ma charakter techniczny.
W art. 2 projektu proponuje się, uwzględniając art. 2 dyrektywy 2008/8/WE (tj. art. 53
dyrektywy 2006/112/WE w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r.),
wprowadzenie przepisu przejściowego, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług
w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak
targi i wystawy, a także usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez
organizatorów usług w tych dziedzinach, było miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone,
który odpowiada obecnie obowiązującej regulacji zawartej w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy
o podatku od towarów i usług. Przepis ten obowiązywałby do dnia 31 grudnia 2010 r.
W art. 3 proponuje się umożliwić wcześniejsze zawiadamianie naczelnika US o zamiarze
rozpoczęcia wykonywania czynności, o których mowa w proponowanym art. 97 ust. 3, tak aby
umożliwić sprawną rejestrację podmiotów jako podatników VAT UE.
W art. 4 projektu proponuje się wykorzystać fakultatywne rozwiązanie dopuszczone dyrektywą
2008/117/WE polegające na podwyższeniu (do dnia 31 grudnia 2011 r.) limitu z 250.000 zł do
500.000 zł, który uprawnia do składania informacji podsumowujących w systemie kwartalnym.

20
W art. 5 proponuje się przepis intertemporalny, który ma zapobiegać sytuacjom, w których
w przypadku świadczenia usług, w stosunku do których zmieniono niniejszą nowelą moment
powstania obowiązku, nie powstawałby w ogóle obowiązek podatkowy.
W art. 6 proponuje się przepis przejściowy, który stanowi, że do wniosków o zwrot podatku
złożonych do dnia 31 grudnia 2009 r. przez podmioty nieposiadające siedziby lub miejsca
zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju,
niezarejestrowane na potrzeby podatku na terytorium kraju, stosuje się przepisy dotychczasowe.
W art. 7 projektu proponuje się, aby przepisy ustawy weszły w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.,
z wyjątkiem przepisów, których wejście w życie zostało określone w implementowanych
dyrektywach na dzień 1 stycznia 2011 r. oraz przepisu art. 3 ust. 2 umożliwiającego wcześniejsze
zawiadamianie naczelnika US o zamiarze rozpoczęcia z dniem 1 stycznia 2010 r. wykonywania
czynności, o których mowa w proponowanym art. 97 ust. 3, który wchodziłby w życie dnia
1 grudnia 2009 r.
Przedmiotowy projekt ustawy został zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej (BIP) na
stronie internetowej Ministerstwa Finansów (www.mf.gov.pl), zgodnie z art. 5 ustawy z dnia
7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169,
poz. 1414, z późn. zm.).
Nie zgłoszono zainteresowania pracami nad przedmiotowym projektem ustawy.


21