Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

10



1) młodzieży, która nie ukończyła 21 lat;
2) młodzieży uczącej się, która nie ukończyła 24 lat;
3) żołnierzom odbywającym zasadniczą służbę wojskową;
4) osobom niepełnosprawnym.
6. Opłaty lotnicze, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu
państwa.
7.
ciągnięcie należności z tytułu opłat, o których mowa w ust. 1, następuje
na podstawie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.
8. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych, kierując się koniecznością
zapewnienia realizacji zadań Urzędu określonych w ustawie, prawie Unii
Europejskiej i przepisach międzynarodowych, w szczególności na rzecz
zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi powietrznej, ochrony pasażerów
oraz użytkowników lotnisk i lądowisk, oraz mając na uwadze wynikające
z tego potrzeby i koszty Urzędu, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz opłat lotniczych, o których mowa w ust. 1, wysokość lub
sposób ustalania poszczególnych stawek opłat lotniczych oraz tryb
ich wnoszenia, uwzględniając w szczególności:
a) nakład pracy niezbędny dla realizacji zadań Urzędu określonych
w ustawie, a
w szczególności związanych z zapewnieniem
bezpieczeństwa ruchu lotniczego i realizacją zobowiązań między-
narodowych,
b) wielkość ruchu pasażerskiego na lotniskach i ich kod
referencyjny,
c) wykonaną pracę przewozową w przyjętym okresie
rozliczeniowym,
d) koszty związane z zapewnieniem służb żeglugi powietrznej
– w przypadku opłat za czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1
lit. b,
e) ulgi w opłatach za egzaminy, o których mowa w ust. 5;
2) rodzaje specjalności personelu lotniczego i
uprawnienia objęte
zwolnieniem z opłat, o których mowa w ust. 4.”;



11



12) art. 27a otrzymuje brzmienie:
„Art.
27a.
W przypadku kontroli wykonywanej w zakresie ochrony lotnictwa
cywilnego przed aktami bezprawnej ingerencji, uprawnienia, o których
mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1 – 4, przysługują również przedstawicielom
Komisji Europejskiej oraz przedstawicielom innych państw
członkowskich Unii Europejskiej, wykonującym tę kontrolę zgodnie
z przepisami rozporządzenia Komisji nr 1486/2003/WE z dnia 22 sierpnia
2003 r. ustanawiającego procedury przeprowadzania inspekcji Komisji
w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (Dz. Urz. WE L 213
z 23.08.2003, str. 3; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7,
str. 405).”;

13) w art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wpis do rejestru cywilnych statków powietrznych skutkuje z mocy prawa
przynależnością państwową statku powietrznego oraz pociąga za sobą poddanie
statku powietrznego obowiązkowemu nadzorowi władz lotniczych państwa
przynależności, w zakresie określonym w niniejszej ustawie.”;

14) art. 32 otrzymuje brzmienie:
„Art. 32. 1. Jeżeli statek powietrzny zarejestrowany w polskim rejestrze statków
powietrznych będzie używany przez podmiot, którego główna siedziba,
miejsce stałego pobytu lub miejsce wykonywania działalności przy
użyciu tego statku znajduje się w obcym państwie, to nadzór, o którym
mowa w art. 31 ust. 2, może być w całości lub w części przekazany,
w drodze porozumienia zawartego między Prezesem Urzędu a organami
władz lotniczych państwa użytkownika statku powietrznego, organowi
państwa, w którym ten statek będzie używany.
2. Jeżeli statek powietrzny zarejestrowany w obcym rejestrze statków
powietrznych będzie używany przez podmiot, którego główna siedziba,
miejsce stałego pobytu lub miejsce wykonywania działalności przy
użyciu tego statku znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
to nadzór, o którym mowa w art. 31 ust. 2, może być w całości lub
w części przekazany Prezesowi Urzędu, w drodze porozumienia



12



zawartego między Prezesem Urzędu a organami władz lotniczych
państwa rejestracji statku powietrznego.
3.
O przekazaniu nadzoru, o którym mowa w
ust.
1, Prezes Urzędu
zawiadamia Sekretariat Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa
Cywilnego oraz władze lotnicze zainteresowanych państw, zgodnie
z zasadami określonymi w art. 83 bis Konwencji o międzynarodowym
lotnictwie cywilnym, o której mowa w art. 3 ust. 2.”;

15) w art. 34:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Rejestr cywilnych statków powietrznych, zwany dalej „rejestrem statków”,
prowadzi Prezes Urzędu.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Rejestr statków jest jawny. Dokumenty stanowiące podstawę do dokonania
wpisu w rejestrze podlegają ochronie zgodnie z przepisami o tajemnicach
prawnie chronionych.”;

16) w art. 36 uchyla się ust. 3;

17) w art. 37:
a) w ust. 3:
– pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) ważne świadectwo zdatności do lotu, pozwolenie na wykonywanie lotów
dla statków powietrznych kategorii specjalnej albo inny równoważny
dokument lub oświadczenie o zgodności wydane zgodnie z rozporzą-
dzeniem Komisji nr 1702/2003/WE z dnia 24 września 2003 r.
ustanawiającego zasady wykonawcze dla certyfikacji statków
powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i wyposażenia
w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dla certyfikacji
organizacji projektujących i produkujących (Dz. Urz. WE L 243
z 27.09.2003, str. 6; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7,
t. 7, str. 456);”,




13



– pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) ważną umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody
powstałe z tytułu użytkowania statku powietrznego;”,
b) uchyla się ust. 4;

18) w art. 40 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W przypadku bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 3, Prezes
Urzędu wykreśla statek powietrzny z rejestru statków.”;

19) art. 41 otrzymuje brzmienie:
„Art. 41. 1. Umowa o czasowym oddaniu polskiego statku powietrznego do używania
podmiotowi, którego główna siedziba, miejsce stałego pobytu lub miejsce
wykonywania działalności z użyciem tego statku znajduje się poza
granicami Rzeczypospolitej Polskiej, albo umowa o czasowym wzięciu
w użytkowanie przez podmiot polski statku powietrznego
niezarejestrowanego w polskim rejestrze statków wymaga zgody Prezesa
Urzędu w części dotyczącej określenia władz, które będą prowadziły
nadzór.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, jest ważna od dnia wykonalności
decyzji Prezesa Urzędu akceptującej tę część umowy.
3. Prezes Urzędu może odmówić wydania zgody, o której mowa w ust. 1,
jeżeli nie zostało zawarte porozumienie, o którym mowa w art. 32 ust. 1.
4. Prezes Urzędu może określić w decyzji, o której mowa w ust. 1, warunki
bezpieczeństwa eksploatacji statku powietrznego w zakresie, o którym
mowa w art. 157 ustawy.
5. Umowa, o której mowa w ust. 1, jest ujawniana w rejestrze statków.
6. Przewo nik lotniczy posiadający koncesję udzieloną na podstawie
rozporządzenia nr 1008/2008/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania
przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (przekształcenie) (Dz. Urz.
UE L 293 z 31.10.2008, str. 3), oddający, zgodnie z rozporządzeniem
nr 1008/2008/WE oraz rozporządzeniem Rady nr 3922/91/EWG z dnia
16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych



14



i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego (Dz. Urz.
WE L 373 z 31.12.1991, str. 4, z pó n. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 7, t. 1, str. 348), statek powietrzny wraz z kompletną
załogą innemu przewo nikowi posiadającemu taką koncesję,
zachowujący wszystkie funkcje i odpowiedzialność wynikające
z obowiązków posiadacza certyfikatu przewo nika lotniczego (AOC),
pozostaje nadal użytkownikiem tego statku. Umowy między takimi
przewo nikami nie podlegają obowiązkowi określonemu w ust. 1.
W przypadku zawarcia takiej umowy przewo nik polski ma obowiązek
zaewidencjonowania i zgłoszenia każdego takiego przypadku Prezesowi
Urzędu.”;

20) w dziale III rozdział 3 otrzymuje brzmienie:
„Rozdział 3
Zdatność statków powietrznych do lotów
Art. 45. Zabrania się używania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej statku
powietrznego, który nie posiada ważnego świadectwa zdatności do lotu,
pozwolenia na wykonywanie lotów dla statków powietrznych kategorii
specjalnej, zwanego dalej „pozwoleniem na wykonywanie lotów”, albo
innego równoważnego dokumentu lub nie spełnia warunków określonych
w certyfikacie typu, uzupełniającym certyfikacie typu, pozwoleniu lub innym
równoważnym dokumencie.
Art. 46. 1. Zdatność statków powietrznych do lotu oraz zdatność ich silników, śmigieł,
części i akcesoriów jest sprawdzana przez EASA w toku ich projektowania,
produkcji i

eksploatacji w zakresie i na zasadach
określonych
w rozporządzeniu (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie
wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej
Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylającym dyrektywę Rady
91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE
(Dz. Urz. UE L 79 z 19.03.2008, str. 1).
2. W zakresie niezastrzeżonym dla EASA, Prezes Urzędu ocenia i sprawdza
zdatność statków powietrznych do lotu oraz zdatność ich silników, śmigieł,
części i akcesoriów w toku ich projektowania, produkcji i eksploatacji