Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie niektórych innych ustaw

rotu zabytkami na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
4) potwierdzenie wwozu zabytku na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej, zawierające fotografię za-
bytku, wystawione w przejściach granicznych
przez organ celny, a w przypadku jego braku przez
organ Straży Granicznej. Potwierdzenie jest wy-
stawiane jedynie wtedy, gdy z załączonych doku-
mentów umożliwiających jednoznaczną identyfi-
kację zabytku oraz jego wiek i wartość wynika, że
należy on do kategorii zabytków, o których mowa
w art. 51 ust. 1;
5) ubezpieczenie przewozu zabytku z zagranicy na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
6) pozwolenie na wywóz zabytku z terytorium inne-
go państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
4. W przypadku gdy osoba dokonująca wywozu zabytku
nie przedstawi dokumentu, o którym mowa w ust. 2,
lub istnieje uzasadniona obawa, że dokument ten nie
jest wiarygodny, organ Straży Granicznej lub organ
celny może zatrzymać ten zabytek na czas niezbędny
do ustalenia, czy wywóz zabytku mógł być dokony-
wany bez pozwolenia, o którym mowa w art. 51
ust. 1 i 3.
5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dzie-
dzictwa narodowego określi, w drodze rozporządze-
nia, wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1,
2 i 4, mając na względzie konieczność ujednolicenia
tych dokumentów.”;
10
15) art. 61 otrzymuje brzmienie:
„Art. 61.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dzie-
dzictwa narodowego określi, w drodze rozporządze-
nia, tryb składania wniosków i wydawania jednora-
zowego pozwolenia na stały wywóz zabytku za grani-
cę, jednorazowego i wielokrotnych pozwoleń na cza-
sowy wywóz zabytku za granicę oraz wzory tych po-
zwoleń, kierując się potrzebą ujednolicenia tych do-
kumentów oraz koniecznością zapewnienia ochrony
tym zabytkom.”;

16) art. 79 otrzymuje brzmienie:
„Art. 79. 1. Przy rozpatrywaniu wniosków o udzielenie dotacji nie
mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania
administracyjnego.
2.
Dochodzenie przez organ, o którym mowa

w art. 74, należności wraz z odsetkami w wysokości
określonej jak dla zaległości podatkowych z tytułu
niewykorzystania lub wykorzystania niezgodnego
z przeznaczeniem udzielonej dotacji następuje w try-
bie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w ad-
ministracji.”;

17) w art. 93 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3.
W sprawach o wydawanie pozwoleń, określonych
w art. 51 ust. 1 i 3, na wywóz zabytków będących materiałami
bibliotecznymi za granicę, prowadzącym postępowanie
w pierwszej instancji jest Dyrektor Biblioteki Narodowej, a or-
ganem wyższego stopnia minister właściwy do spraw kultury
i ochrony dziedzictwa narodowego.”;


11
18) w art. 100 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Rzeczoznawca ma prawo do wydawania ocen i opinii dla pod-
miotów innych niż wskazane w ust. 2 w zakresie określonym
w art. 59 ust. 3 pkt 1 i 2.”;

19) po art. 113 dodaje się art. 113a w brzmieniu:
„Art. 113a. Kto w terminie 14 dni od dnia upływu ważności po-
zwolenia, o którym mowa w art. 51 ust. 3, nie powia-
domił o przywiezieniu zabytku na terytorium Rzeczy-
pospolitej Polskiej, podlega karze grzywny.”;

20) w art. 115 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto niezwłocznie nie powiadomił wojewódzkiego konserwa-
tora zabytków lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta) albo
dyrektora urzędu morskiego o odkryciu w trakcie prowadze-
nia robót budowlanych lub ziemnych przedmiotu, co do któ-
rego istnieje przypuszczenie, iż jest on zabytkiem, a także nie
wstrzymał wszelkich robót mogących uszkodzić lub znisz-
czyć znaleziony przedmiot i nie zabezpieczył, przy użyciu
dostępnych środków, tego przedmiotu i miejsca jego znale-
zienia, podlega karze grzywny.”;


21) w art. 116 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto niezwłocznie nie powiadomił wojewódzkiego konserwa-
tora zabytków lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta) albo
dyrektora urzędu morskiego o przypadkowym odkryciu
przedmiotu, co do którego istnieje przypuszczenie, iż jest on
zabytkiem archeologicznym, a także nie zabezpieczył, przy
użyciu dostępnych środków, tego przedmiotu i miejsca jego
znalezienia, podlega karze grzywny.”.

12

Art. 2. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.)) wprowadza się na-
stępujące zmiany:
1) w art. 100 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Jeżeli zajęta ruchomość stanowi zabytek w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad za-
bytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568, z późn. zm.4)), poborca skarbowy
oddaje ją pod dozór państwowej lub samorządowej instytucji kultury.
Dozór nad zajętymi ruchomościami ze złota, platyny i srebra oraz in-
nymi kosztownościami niebędącymi zabytkami sprawuje organ eg-
zekucyjny.”;
2) w art. 105 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Zajęte przedmioty stanowiące zabytek w rozumieniu odrębnych prze-
pisów organ egzekucyjny, w uzgodnieniu z właściwym ze względu
na miejsce zajęcia tych przedmiotów wojewódzkim konserwatorem
zabytków, a w przypadku materiałów bibliotecznych – dyrektorem
Biblioteki Narodowej w Warszawie, zgłasza w celu nabycia instytu-
cji, o której mowa w art. 100 § 3, lub przedsiębiorcy zajmującemu się
obrotem tymi przedmiotami. Oszacowanie wartości takich przedmio-
tów następuje w trybie przewidzianym w art. 99 § 3.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U.
z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.5)) w art. 39 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W stosunku do obiektów budowlanych oraz obszarów niewpisa-
nych do rejestru zabytków, a ujętych w gminnej ewidencji zabyt-
ków, pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego
wydaje właściwy organ w uzgodnieniu z wojewódzkim konser-
watorem zabytków.”.


13
Art. 4. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.6)) w art. 53 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje
brzmienie:
„2) wojewódzkim konserwatorem zabytków – w odniesieniu do obsza-
rów i obiektów ujętych w gminnej ewidencji zabytków;”.

Art. 5. Do spraw wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy tej ustawy.

Art. 6. 1. W terminie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy Generalny Kon-
serwator Zabytków i wojewódzcy konserwatorzy zabytków założą odpowiednio krajo-
wą i wojewódzką ewidencję zabytków.
2. W terminie roku od dnia przekazania przez wojewódzkiego kon-
serwatora zabytków wykazu zabytków, o którym mowa w art. 8, wójt (burmistrz, pre-
zydent miasta) założy gminną ewidencję zabytków.

Art. 7. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wojewódzki
konserwator zabytków przekaże wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) i staro-
ście wykaz zabytków, o których mowa w art. 1 pkt 5 lit. b niniejszej ustawy.

Art. 8. 1. Do czasu założenia gminnej ewidencji zabytków, decyzje o ustale-
niu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzje o warunkach zabudowy wydaje
się po uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków – w odniesieniu do za-
bytków znajdujących się w wykazie, o którym mowa w art. 6 niniejszej ustawy.
2. Do czasu założenia gminnej ewidencji zabytków, decyzję,
o której mowa w art. 39 ust. 3 i art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.
– Prawo budowlane, wydaje się po uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabyt-
ków – w odniesieniu do zabytków znajdujących się w wykazie, o którym mowa w art. 6
niniejszej ustawy.


14