Rządowy projekt ustawy o uchyleniu lub zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych

odcisków linii papilarnych, przeprowadzania wywiadu daktyloskopijnego oraz
wykonywania zdjęć sygnalitycznych.”.

Art. 9. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich
Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502,
z późn. zm.6)) w art. 45 uchyla się ust. 3.

Art. 10. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej
(Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89, z późn. zm.7)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 18c uchyla się ust. 6;
2) w art. 29 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii samorządów
zawodów medycznych, może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje badań,
które mogą być udzielane w zakładach opieki zdrowotnej wyłącznie na
podstawie skierowania lekarza lub lekarza dentysty, uwzględniając wskazania
medyczne oraz konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów.”;
3) w art. 70 uchyla się ust. 3.

Art. 11. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu
nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1700 oraz
z 2008 r. Nr 227, poz. 1505) w art. 20a:
1) uchyla się ust. 6;
2) dodaje się ust. 6a – 6d w brzmieniu:
„6a. Zobowiązanie Agencji, odpowiadające faktycznie poniesionym wydatkom
z budżetu państwa na wykup obligacji, o których mowa w ust. 1, zostanie
ustalone w roku następującym po roku zakończenia wykupu obligacji.
6b. Jeżeli wysokość zobowiązania, o którym mowa w ust. 6a, będzie niższa od
sumy wpłat, które zostały dokonane przez Agencję do dnia 30 czerwca 2003 r.,
minister właściwy do spraw finansów publicznych dokona zwrotu Agencji
5
różnicy tych kwot w terminie do dnia 30 czerwca roku następującego po roku
zakończenia wykupu obligacji.
6c. Jeżeli wysokość zobowiązania, o którym mowa w ust. 6a, będzie wyższa od
sumy wpłat, które zostały dokonane przez Agencję do dnia 30 czerwca 2003 r.,
Agencja dokona wpłaty różnicy tych kwot na rachunek budżetu państwa
w terminie do dnia 30 czerwca roku następującego po roku zakończenia
wykupu obligacji; organem właściwym do poboru tej należności jest minister
właściwy do spraw finansów publicznych.
6d. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość zobowiązania, o którym mowa w ust. 6a.”;
3) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Do zobowiązań Agencji, o których mowa w ust. 1, 4 i 6a, mają zastosowanie
przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.”.

Art. 12. W ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego
(Dz. U. Nr 111, poz. 535, z późn. zm.8)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 6 uchyla się ust. 2;
2) w art. 55:
a) uchyla
się ust. 1,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Pełna realizacja sieci, o której mowa w ust. 2, nastąpi w terminie do dnia
31 grudnia 2010 r.”.

Art. 13. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz
o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2571, z późn. zm.9))
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 39c ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W celu zasilenia Funduszu, minister właściwy do spraw Skarbu Państwa może,
w imieniu Skarbu Państwa, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu,
przekazać nieodpłatnie temu ministrowi akcje i udziały w spółkach, stanowiące
6
własność Skarbu Państwa, z uwzględnieniem zakresu dofinansowania ze środków
Funduszu przewidzianego w planie finansowym Funduszu, o którym mowa
w art. 39n pkt 1, oraz wartości tych akcji i udziałów.”;
2) w art. 39d:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1.
Bank Gospodarstwa Krajowego może zaciągać kredyty i pożyczki oraz
emitować obligacje w kraju i za granicą, na rzecz Funduszu i z przeznaczeniem na
realizację zadań inwestycyjnych wynikających z programu wieloletniego
uchwalonego w oparciu o przepisy o finansach publicznych, do wysokości
wynikającej z planu finansowego Funduszu, o którym mowa w art. 39n pkt 1.
2. Na realizację zadań, o których mowa w ust. 1, za zobowiązania Banku
Gospodarstwa Krajowego z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz
wyemitowanych obligacji mogą być udzielane przez Skarb Państwa gwarancje
i poręczenia, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach
i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne.”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje czynności
zmierzające do odzyskania kwot zapłaconych z tytułu wykonania umowy
poręczenia lub gwarancji zawartej pod warunkiem przeznaczenia kredytu, pożyczki
lub środków pochodzących z emisji obligacji na realizację zadań, o których mowa
w ust. 1, na zasadach określonych przepisami ustawy z dnia 8 maja 1997 r.
o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby
prawne, z wyłączeniem art. 43 tej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 5.”;
3) w art. 39f ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Ze środków Funduszu dokonuje się spłaty kredytów i pożyczek wraz z odsetkami
i innymi kosztami obsługi kredytów i pożyczek, a także pokrycia kosztów emisji
i wykupu obligacji, zaciągniętych albo wyemitowanych przez Bank Gospodarstwa
Krajowego w kraju i za granicą, na rzecz Funduszu. Ze środków Funduszu dokonuje
się również spłaty zobowiązań wynikających z wykonania przez Skarb Państwa
obowiązków z tytułu gwarancji i poręczeń zobowiązań Banku Gospodarstwa
Krajowego z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz wyemitowanych
obligacji.”;
7
4) uchyla się art. 39g i 39h;
5) w art. 39i wstęp do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Warunki finansowania ze środków Funduszu w odniesieniu do:”;
6) w art. 39j ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Gwarancje i poręczenia, o których mowa w ust. 1, są udzielane przez Radę
Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych
uzgodniony z ministrem właściwym do spraw transportu.”;
7) w art. 39n pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) wyodrębnia w swoim planie finansowym plan finansowy Funduszu opracowany
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych;”.

Art. 14. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U.
z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.10)) w art. 39 ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:
„6. Minister ustala, w drodze zarządzenia, regulamin organizacyjny ministerstwa
określający zakres zadań i tryb pracy komórek organizacyjnych ministerstwa
oraz, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jednostek podległych
i nadzorowanych przez ministra.
7. Dyrektor Generalny zatwierdza wewnętrzne regulaminy organizacyjne
komórek organizacyjnych ministerstwa oraz, o ile przepisy szczególne nie
stanowią inaczej, jednostek organizacyjnych podległych ministrowi.”.

Art. 15. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy
(Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.11)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 43 § 6 otrzymuje brzmienie:
„§ 6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, zakres, tryb
i warunki udzielania pomocy osobom pozbawionym wolności, zwalnianym
z zakładów karnych i aresztów śledczych, rodzinom tych osób, pokrzywdzonym
przestępstwem i ich rodzinom, a także sposób i terminy podziału środków
Funduszu, warunki przyznawania środków na działalność podmiotów
wymienionych w art. 38 § 1 niebędących organami wymiaru sprawiedliwości,
8
z uwzględnieniem formy, rodzajów i okresów udzielania świadczeń
uprawnionym podmiotom, a także sposobu rozliczania się z wykonania zadań
i środków uzyskanych na ich realizację.”;
2) w art. 115 § 9 otrzymuje brzmienie:
„§ 9. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, zakres
i tryb udzielania świadczeń zdrowotnych osobom pozbawionym wolności
przez zakłady opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności, mając na
uwadze konieczność zapewnienia osobom pozbawionym wolności świadczeń
opieki zdrowotnej także przez pozawięzienne zakłady opieki zdrowotnej, jeżeli
ich udzielenie przez zakłady przeznaczone dla osób pozbawionych wolności nie
jest możliwe.”.

Art. 16. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym
(Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.12)) w art. 6 wprowadza się następujące
zmiany:
1) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. Osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 4 – 8 i ust. 4 pkt 2, mogą dawać
polecenia lub sygnały uczestnikowi ruchu lub innej osobie znajdującej się na
drodze pod warunkiem ukończenia szkolenia organizowanego przez wojewódzki
ośrodek ruchu drogowego.
3b. Szkolenie, o którym mowa w ust. 3a, może być przeprowadzone odpłatnie.
Opłatę ponosi podmiot kierujący na szkolenie, a w pozostałych przypadkach –
osoba zainteresowana. Wysokość maksymalnej opłaty za szkolenie jednej osoby
nie może przekraczać 30 % minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego
przepisami ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.”;
2) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu, uwzględniając potrzebę zapewnienia
bezpieczeństwa i porządku w trakcie kierowania ruchem drogowym oraz
sprawnego wykonywania czynności w tym zakresie, w drodze rozporządzenia:
9