Rządowy projekt ustawy o gospodarowaniu składnikami mienia ruchomego Skarbu Państwa, ich pozyskiwaniu oraz o Agencji Uzbrojenia

poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408,
Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162,
poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316 i Nr 172,
poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164, poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557
i Nr 181, poz. 1287 oraz z 2008 r. Nr 116, poz. 731, Nr 163, poz. 1012, Nr 220, poz. 1425 i 1431 i Nr 228,
poz. 1506.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 60, poz. 535,
Nr 124, poz. 1152, Nr 139, poz. 1324 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 145, poz. 1535,
Nr 146, poz. 1546 i Nr 213, poz. 2155, z 2005 r. Nr 10, poz. 66, Nr 184, poz. 1539 i Nr 267, poz. 2252,
z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 i Nr 208, poz. 1540 oraz z 2008 r. Nr 63, poz. 393, Nr 144, poz. 900, Nr 171,
poz. 1056 i Nr 214, poz. 1343.
7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703,
z 2005 r. Nr 132, poz. 1110 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 141, poz. 997, Nr 170, poz. 1217, Nr 227,
poz. 1658 i Nr 249, poz. 1832 oraz z 2008 r. Nr 144, poz. 901 i Nr 227, poz. 1505.
8) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 102, poz. 474, z 1997 r. Nr 121,
poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2001 r. Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800,
z 2002 r. Nr 156, poz. 1301, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036, z 2006 r. Nr 104, poz. 711 oraz z 2007 r. Nr 107,
poz. 732.
9) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959,
Nr 120, poz. 1252 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 72.
10) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 119, poz. 1250, z 2001 r. Nr 89,
poz. 972, z 2002 r. Nr 37, poz. 332, Nr 74, poz. 676 i Nr 81, poz. 733, z 2004 r. Nr 19, poz. 177 i Nr 238,
poz. 2390, z 2006 r. Nr 251, poz. 1845 oraz z 2007 r. Nr 50, poz. 331.
11) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 249, poz. 1832, z 2007 r. Nr 17,
poz. 96, Nr 50, poz. 331, Nr 99, poz. 660, Nr 123, poz. 847 i Nr 176, poz. 1242 oraz z 2008 r. Nr 98,
poz. 634.
12) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 64, poz. 427, Nr 124, poz. 859,
Nr 127, poz. 880 i Nr 128, poz. 883 oraz z 2008 r. Nr 44, poz. 262, Nr 63, poz. 394, Nr 182, poz. 1121,
Nr 195, poz. 1198, Nr 216, poz. 1367 i Nr 220, poz. 1414.

12/15si

35


U Z A S A D N I E N I E


Przedmiotowy projekt ustawy o gospodarowaniu składnikami mienia ruchomego Skarbu
Państwa, ich pozyskiwaniu oraz o Agencji Uzbrojenia został opracowany w związku
z
projektem likwidacji Agencji Mienia Wojskowego oraz potrzebą dokonania zmian
systemowych w zakresie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa przez powierzenie
Ministrowi Obrony Narodowej gospodarowania tym mieniem oraz zaopatrywania Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w uzbrojenie i sprzęt wojskowy.
Celem projektowanej ustawy jest:
1) w pierwszej kolejności wprowadzenie jednolitych uregulowań prawnych w zakresie:
a) gospodarowania składnikami mienia ruchomego, w tym mienia ruchomego zbędnego,
w stosunku do którego Minister Obrony Narodowej reprezentuje Skarb Państwa lub
będącego w posiadaniu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony
Narodowej lub przez niego nadzorowanych,
b) gospodarowania składnikami mienia ruchomego zbędnego Skarbu Państwa, będącego
w posiadaniu jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych oraz jednostek organizacyjnych Policji,
Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej,
c) pozyskiwania uzbrojenia i sprzętu wojskowego, zwanego dalej „UiSW”, oraz innych
wyrobów na potrzeby jednostek organizacyjnych, odpowiadających rozwiązaniom
funkcjonujących w innych państwach Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego
(NATO) i Unii Europejskiej,
2) w drugiej kolejności – utworzenie nowoczesnej struktury organizacyjnej Agencji
Uzbrojenia, współuczestniczącej w realizacji powyższych zadań, zwanej dalej „AU”.
Konieczność wprowadzenia zasadniczych zmian w systemie pozyskiwania UiSW na
potrzeby jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej skutkuje
potrzebą utworzenia nowocześnie zarządzanej instytucji, która wdroży profesjonalny system
zaopatrywania.
Jednocześnie w związku z przewidywanym postawieniem w stan likwidacji Agencji
Mienia Wojskowego i uchyleniem ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia
Skarbu Państwa oraz Agencji Mienia Wojskowego istnieje konieczność uregulowania zasad
gospodarowania w projekcie niniejszej ustawy. Brak regulacji w tym obszarze, spowodowany
brakiem podstaw prawnych, uniemożliwi prowadzenie działalności w tym zakresie.
Z tego względu przedkładany projekt ustawy obejmuje zasady:
1) gospodarowania składnikami mienia ruchomego, w tym mienia ruchomego zbędnego,
w stosunku do którego Minister Obrony Narodowej reprezentuje Skarb Państwa lub będącego
w posiadaniu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez
niego nadzorowanych,
2) gospodarowania składnikami mienia ruchomego zbędnego Skarbu Państwa, będącego
w posiadaniu jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych oraz jednostek organizacyjnych Policji,
Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej,
3) pozyskiwania uzbrojenia i sprzętu wojskowego, zwanego dalej „UiSW”, oraz innych
wyrobów na potrzeby jednostek organizacyjnych, odpowiadających rozwiązaniom
funkcjonujących w innych państwach Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO)
i Unii Europejskiej,
4) utworzenie nowoczesnej struktury organizacyjnej Agencji Uzbrojenia,
współuczestniczącej w realizacji powyższych zadań, zwanej dalej „AU”.
AU zostanie utworzona w resorcie obrony narodowej, ale poza urzędem Ministra Obrony
Narodowej, jako:
1) państwowa osoba prawna,
2) jednocześnie jako organ podległy i wykonawczy Ministra Obrony Narodowej w zakresie
pozyskiwania UiSW oraz innych wyrobów, w tym środków materiałowych (materiały
pędne i smary, umundurowanie, leki i żywność na zapasy mobilizacyjne), oraz realizacji
zamówień, a także sprzedaży niewykorzystywanego przez wojsko mienia ruchomego.
Proponowane rozwiązanie (państwowa osoba prawna podległa Ministrowi Obrony
Narodowej) jest wynikiem negatywnych doświadczeń związanych z działalnością Agencji
Mienia Wojskowego, która była oceniania przez Najwyższą Izbę Kontroli (źródło
– „Informacja o wynikach kontroli gospodarowania przez Agencję Mienia Wojskowego
składnikami mienia Skarbu Państwa w latach 2002 – 2005 Nr ewid. 127/2006/P05/LGD),
a także przez Departament Kontroli Ministerstwa Obrony Narodowej. Uznano
funkcjonujący system centralnego zaopatrywania Sił Zbrojnych i zbywania zbędnego
mienia jako złożony i mało efektywny. Nałożenie wymienionych zadań na jeden podmiot
gospodarczy, przy rozbudowanych kompetencjach, nie mogło skutkować wywiązaniem
się z nałożonych zadań statutowych zarówno w zakresie wymaganych terminów, jak

2
i w zakresie jakości wykonywanych zadań. Skutkiem była niska realizacja planowanych
zakupów uzbrojenia i sprzętu wojskowego oraz mało efektywne zagospodarowanie
mienia zbędnego dla Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto Agencja Mienia
Wojskowego, mimo podejmowanych wielokrotnie działań, nie doprowadziła do utylizacji
i zbycia zbędnego mienia koncesjonowanego oraz odpadów, które nadal są
przechowywane w składach materiałowych i magazynach Sił Zbrojnych. Powoduje to
dodatkowe koszty obciążające budżet resortu obrony narodowej oraz nakłada dodatkowe
zadania na dowódców jednostek wojskowych, a ponadto stwarza zagrożenie ekologiczne.
Z tego względu podjęte działania zmierzają do podzielenia wykonywania
przedmiotowych zadań na trzy podmioty:
1) Ministra Obrony Narodowej,
2) Wojskową Agencję Mieszkaniową,
3) utworzoną Agencję Uzbrojenia.
Zakłada się, że każdy zakup, nawet „pilna potrzeba operacyjna”, będzie realizowany po
dokonaniu rzetelnej analizy i oceny, tj. po przeprowadzeniu kolejno poszczególnych etapów.
Wyjątkiem od tej zasady może być tylko konieczność natychmiastowego udzielenia
zamówienia wynikająca z okoliczności, których nie można przewidzieć, takich jak zagrożenie
życia, stan klęski żywiołowej.
Projekt w części dotyczącej gospodarowania mieniem ruchomym jest oparty na zasadach
prawnych odnoszących się rynku „cywilnego”.
Zakłada się, że AU będzie zawierała umowy sprzedaży lub innego zagospodarowania
mienia niewykorzystywanego. Do sprzedaży mienia niewykorzystywanego Minister Obrony
Narodowej będzie mógł również upoważnić inne jednostki organizacyjne.
Ustawowe określenie systemu pozyskiwania uzbrojenia i sprzętu wojskowego ma na celu
ustalenie zasadniczych etapów procesu identyfikowania, jak i zaspokajania potrzeb wojsk.
W Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w 2005 r. rozpoczęto proces wdrażania
nowego modelu zaopatrywania, w szczególności w nowe typy (wzory) UiSW, który ma na
celu podejście systemowe zapewniające w szczególności:
1) dokonanie analiz i identyfikację potrzeb wojsk, mając na uwadze zadania, jakie wojska
mają realizować,
2) precyzyjną analizę możliwości zaspokojenia zidentyfikowanych potrzeb wojsk w oparciu
o możliwości przemysłu krajowego, jak i istniejących rozwiązań na rynkach światowych,
3) ekonomiczne oceny możliwości zaspokojenia potrzeb wojsk,

3
4) programowe podejście do wyposażenia wojsk, tzn. nabycie UiSW łącznie z pełnym
pakietem logistycznym, obejmującym m.in. serwisowanie, dostawy części zamiennych
i materiałów eksploatacyjnych, szkolenie, w tym zakup trenażerów itp.
Tak ustalone zasady pozyskiwania UiSW będą skutkowały koniecznością
„programowego” podejścia do zaopatrywania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej –
każdy zakup będzie przemyślany nie tylko pod względem potrzeb ilościowych, ale również
możliwości finansowych resortu obrony narodowej, w szczególności mając na uwadze
zabezpieczenie jego użytkowania w wojsku.
Pozyskiwanie uzbrojenia i sprzętu wojskowego będą realizować:
1) Minister Obrony Narodowej,
2) jednostki organizacyjne,
3) Agencja.
Określając zasady i sposób funkcjonowania AU, jako zasadnicze założenia przyjęto:
1) działalnością AU jako instytucji podległej będzie kierował Minister Obrony Narodowej za
pośrednictwem Prezesa Agencji. Kontrolę nad działalnością AU Minister Obrony
Narodowej będzie mógł sprawować osobiście lub powierzyć powyższe komórce
organizacyjnej ministerstwa lub innej jednostce organizacyjnej. Przyjęta konstrukcja nie
zakłada powoływania rady nadzorczej, co przełoży się na obniżenie kosztów utworzenia,
a także będzie skutkować sprawniejszym zarządzaniem AU. Doświadczenie zdobyte na
bazie funkcjonowania AMW pokazuje, że powołanie AU jako podmiotu nadzorowanego
przez Ministra Obrony Narodowej prowadziłoby w konsekwencji do znacznego
ograniczenia wpływu Ministra Obrony Narodowej na funkcjonowanie systemu
zaopatrywania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a tym samym w znacznym
stopniu utrudniłoby profesjonalne zaopatrywanie wojsk, w szczególności przy ich użyciu
poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej,
2) powołanie AU jako osoby prawnej będzie skutkowało sprawniejszym funkcjonowaniem
zaopatrywania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a przede wszystkim umożliwi,
od strony formalnoprawnej, zawieranie kontraktów z podmiotami zagranicznymi,

w szczególności w obszarze obrotu specjalnego,
3) AU ma działać w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Ministra
Obrony Narodowej, w zakresie określonym w ustawie. Pozwoli to AU na
gospodarowanie, w tym sprzedaż mienia niewykorzystywanego, bez konieczności
przyjmowania go na stan, a tym samym tworzenia i prowadzenia dodatkowej ewidencji
mienia, co pozwoli na rezygnację z obecnie funkcjonujących oddziałów terenowych

4