Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy

Warszawa, 6 marca 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140-4(4)/09






Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej





Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowisko wobec poselskiego
projektu ustawy:
- o zmianie ustawy o ustroju miasta
stołecznego Warszawy (druk nr 1563).

Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra Spraw
Wewnętrznych i Administracji do reprezentowania Rządu w tej sprawie w toku
prac parlamentarnych.

(-) Donald Tusk



Stanowisko Rządu do poselskiego projektu ustawy
o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy (druk nr 1563)




Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy
przewiduje nowelizację art. 11 ustawy (poprzez dodanie ust. 1a), który wprowadza możliwość
udzielania upoważnień przez zarząd dzielnicy do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu
administracji publicznej, w tym także do wydawania decyzji administracyjnych
poszczególnym członkom zarządu dzielnicy oraz innym pracownikom urzędu
miasta stołecznego Warszawy wykonującym pracę w danej dzielnicy.
Zgodnie z obwiązującym art. 11 ust. 1 ustawy rada miasta stołecznego Warszawy
może w drodze uchwały przekazać dzielnicy zadania i kompetencje gminne i powiatowe,
zadania zlecone gminie z zakresu administracji rządowej oraz zadania realizowane
na podstawie porozumień zawartych pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego. W tym
kontekście warto zauważyć, iż rada miasta ma również możliwość, w myśl art. 39 ust. 4
ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142,
poz. 1591, z późn. zm.), przeniesienia kompetencji do rozstrzygania indywidualnych spraw
z zakresu administracji publicznej. Organ stanowiący, podejmując stosowną uchwałę w tej
kwestii, przekazuje bowiem wspomniane kompetencje innemu organowi (np. organowi
wykonawczemu jednostki pomocniczej), powodując ich utratę przez organ dotychczasowy –
na fakt ten zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 5 czerwca 2003 roku -
II CKN 194/01.
W ten sposób, na mocy odpowiedniej uchwały, zarząd dzielnicy staje się organem
administracji publicznej właściwym rzeczowo w rozumieniu art. 20 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz.
1071, z późn. zm.). Istotnym przy tym pozostaje, iż zarząd, który jest organem kolegialnym,
podejmuje wszelkie decyzje w ten sposób, że wszyscy jego członkowie muszą się podpisać
pod decyzją w pełnym składzie. Pogląd taki znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie
Sądu Najwyższego - uchwała z dnia 30 września 1992 roku III AZP 17/92, OSNCP
1993/3/25, jak też Naczelnego Sądu Administracyjnego – między innymi wyrok z dnia
24 stycznia 1991 roku SA/Gd 1152/90, ONSA 1991/2/34 oraz z dnia 12 lutego 1991 roku
SA/Lu 889/90, OSP 1992/2/27. Taki sposób podejmowania rozstrzygnięć, w ocenie
wnioskodawców, doprowadziłby do znacznego utrudnienia pracy urzędów dzielnic,

co w konsekwencji spowodowałoby przedłużanie się procedur związanych z wydawaniem
decyzji.
Reasumując Rada Ministrów rekomenduje kontynuowanie prac nad powyższymi
zmianami, które są konieczne w związku z planowanym przekazaniem dzielnicom,
niektórych zadań i kompetencji m.st. Warszawy oraz potrzebą usprawnienia funkcjonowania
administracji miejskiej.