Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt

14
6. Odległość pomiędzy rzędami klatek powinna wynosić co najmniej 0,9 m, a
odległość pomiędzy podłogą w budynku inwentarskim a pierwszym poziomem klatek
powinna wynosić co najmniej 0,35 m.
§ 30. 1. W systemie utrzymywania kur nieśnych, o którym mowa w § 28 pkt 2,
maksymalna obsada kur nieśnych na m2 powierzchni użytkowej podłogi w
pomieszczeniu inwentarskim powinna wynosić 9 sztuk.
2. ciółka powinna zajmować co najmniej 1/3 powierzchni podłogi w pomieszczeniu
inwentarskim, przy czym powierzchnia ściółki, w przeliczeniu na jednego ptaka, powinna
wynosić co najmniej 0,025 m2.
3. Podłogę i wyposażenie w pomieszczeniu inwentarskim wykonuje się w sposób
zapewniający podtrzymywanie wszystkich zwróconych ku przodowi pazurów nogi ptaka.
4. Pomieszczenie inwentarskie wyposaża się w:
1) urządzenia do karmienia:
a) liniowe pojemniki na paszę, których minimalną długość ustala się, mnożąc 0,1 m
przez liczbę ptaków w tym pomieszczeniu, lub
b) kołowe pojemniki na paszę, których minimalną długość ustala się, mnożąc 0,04 m
przez liczbę ptaków w tym pomieszczeniu;
2) urządzenia do pojenia:
a) liniowe pojemniki na wodę, których minimalną długość ustala się, mnożąc 0,025
m przez liczbę ptaków w tym pomieszczeniu, lub
b) kołowe pojemniki na wodę, których minimalną długość ustala się, mnożąc 0,01 m
przez liczbę ptaków w tym pomieszczeniu, lub
c) poidła kropelkowe lub kubeczkowe, przy czym poidło powinno przypadać nie
więcej niż na 10 ptaków, lub
d) co najmniej 2 poidła kropelkowe lub kubeczkowe dostępne dla każdej z kur, w
przypadku podłączenia poideł do sieci wodociągowej;
3) gniazda pojedyncze lub grupowe, przy czym:
a) w przypadku stosowania gniazd pojedynczych gniazdo powinno przypadać nie
więcej niż na 7 ptaków,
b) w przypadku stosowania gniazd grupowych obsada na m2 powierzchni gniazda
powinna wynosić nie więcej niż 120 ptaków;

15
4) grzędy, nieposiadające ostrych krawędzi, umieszczone nad powierzchnią niepokrytą
ściółką, których minimalną długość ustala się, mnożąc 0,15 m przez liczbę ptaków w
tym pomieszczeniu, przy czym:
a) odległość między grzędami, mierzona w płaszczyźnie poziomej, powinna wynosić
co najmniej 0,3 m,
b) odległość pomiędzy grzędą a ścianą, mierzona w płaszczyźnie poziomej, powinna
wynosić co najmniej 0,2 m.
5. W przypadku utrzymywania kur nieśnych na kilku poziomach, między którymi
kury mogą się swobodnie poruszać:
1) dopuszcza się stosowanie nie więcej niż 4 poziomów;
2) wysokość między poziomami powinna wynosić co najmniej 0,45 m;
3) poziomy ustawia się tak, aby zapobiec spadaniu nieczystości na niższy poziom;
4) urządzenia do karmienia i pojenia umieszcza się w sposób umożliwiający każdej z
kur jednakowy dostęp do tych urządzeń.
6.
W przypadku gdy kury mają zapewniony dostęp do otwartych wybiegów,
pomieszczenie inwentarskie wyposaża się w kilka otworów wyjściowych, przy czym
otwory te rozmieszcza się równomiernie na całej długości pomieszczenia.
7. Wymiary otworu, o którym mowa w ust. 6, powinny wynosić:
1) wysokość - co najmniej 0,35 m;
2) szerokość - co najmniej 0,4 m, przy czym całkowita szerokość otworów, w
przeliczeniu na 1 000 ptaków, powinna wynosić co najmniej 2 m.
8. Powierzchnię wybiegu, o którym mowa w ust. 6, dostosowuje się do liczby
utrzymywanych kur oraz rodzaju gruntu, mając na względzie jego ochronę przed
skażeniem.
9. Kurom nieśnym na wybiegu zapewnia się dostęp do urządzeń do pojenia.
§ 31. 1. W pomieszczeniach inwentarskich dla kur nieśnych poziom hałasu powinien
być zminimalizowany.
2. Pomieszczenia inwentarskie dla kur nieśnych, ich wyposażenie oraz sprzęt czyści
się i dezynfekuje każdorazowo przed umieszczeniem w nim nowej partii ptaków.
3. Pomieszczenia inwentarskie, w których utrzymuje się kury nieśne, ich
wyposażenie oraz sprzęt utrzymuje się w czystości; w szczególności odchody usuwa się

16
regularnie, a padłe ptaki - co najmniej raz na dobę.
§ 32. 1. Klatkę konstruuje się tak, aby:
1) uniemożliwić ucieczkę ptaków;
2) wyeliminować możliwość urazów i okaleczeń u ptaków;
3) zapewnić osobie obsługującej swobodne wyjmowanie i wkładanie ptaków do klatki.
2. Podłogę klatki wykonuje się w sposób zapewniający podtrzymywanie wszystkich
zwróconych ku przodowi pazurów nogi ptaka; jej nachylenie nie może być większe niż 8
° lub 14 %.
§ 33. W przypadku gdy w pomieszczeniu inwentarskim są zainstalowane co
najmniej 2 poziomy klatek, pomieszczenie to wyposaża się w urządzenia i sprzęt
umożliwiające sprawdzanie wszystkich klatek oraz ułatwiające usuwanie z nich ptaków.
§ 34.
Lekarz weterynarii lub technik weterynarii oraz osoba obsługująca pod
nadzorem lekarza weterynarii lub technika weterynarii mogą w celu przeciwdziałania
wydziobywaniu piór i kanibalizmowi przycinać kurczętom do ukończenia 9. dnia życia
dzioby.
§ 35. W pomieszczeniach inwentarskich dla kur nieśnych:
1) stężenie:
a) dwutlenku węgla (CO2) nie powinno przekraczać 2.500 ppm,
b) siarkowodoru (H2S) nie powinno przekraczać 10 ppm;
2) koncentracja amoniaku (NH3) nie powinna przekraczać 26 ppm.
Rozdział 5
Minimalne warunki utrzymywania kurcz t brojlerów
§ 36. Kurczęta brojlery utrzymuje się w kurniku, w którym maksymalne zagęszczenie
obsady wynosi 33 kg, z zastrzeżeniem § 39 i 40.
§ 37. Kurnik powinien być wyposażony w:
1) pojemnik na paszę, którego minimalną długość ustala się, mnożąc 0,1 m przez liczbę


17
ptaków w kurniku;
2) urządzenia do pojenia:
a) pojemnik na wodę, którego minimalną długość ustala się, mnożąc 0,1 m przez
liczbę ptaków w kurniku, lub
b) co najmniej 2 poidła kropelkowe lub kubeczkowe, dostępne dla każdego ptaka z
kurcząt brojlerów znajdujących się w kurniku; lub
c) poidła kropelkowe, przy czym poidło powinno przypadać nie więcej niż na 4 ptaki;
3) ściółkę.
§ 38. 1. W kurniku poziom hałasu powinien być zminimalizowany.
2. Kurnik, jego wyposażenie oraz sprzęt czyści się i dezynfekuje każdorazowo przed
umieszczeniem w nim nowego stada.
3. ciółkę wymienia się każdorazowo przed umieszczeniem w kurniku nowego
stada.
4. Lekarz weterynarii lub technik weterynarii oraz osoba obsługująca pod nadzorem
lekarza weterynarii lub technika weterynarii mogą w celu przeciwdziałania
wydziobywaniu piór i kanibalizmowi przycinać kurczętom brojlerom do ukończenia 10.
dnia życia dzioby.
§ 39. Kurczęta brojlery mogą być utrzymywane w kurniku, w którym maksymalne
zagęszczenie obsady wynosi 39 kg, jeżeli:
1) właściciel lub opiekun poinformuje powiatowego lekarza weterynarii właściwego
ze względu na lokalizację kurnika o zamiarze zagęszczenia obsady powyżej 33 kg;
2) właściciel lub opiekun określi dokładne zagęszczenie obsady i poinformuje o tym
powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na lokalizację kurnika w
terminie co najmniej 15 dni przed umieszczeniem stada w kurniku;
3) właściciel lub opiekun przechowuje i udostępnia dokumentację szczegółowo
opisującą systemy produkcji, zawierającą w szczególności:
a) plan kurnika, w tym wymiary powierzchni użytkowej,
b) system wentylacji oraz, w odpowiednich przypadkach, schładzania i ogrzewania
wraz z jego lokalizacją, plan wentylacji wskazujący docelowe parametry jakości
powietrza, takie jak przepływ powietrza, prędkość przepływu powietrza oraz

18
temperatura,
c) informacje dotyczące systemów karmienia i pojenia oraz ich lokalizacji,
d) informacje dotyczące systemów alarmowych i awaryjnych systemów zasilania w
razie awarii jakiegokolwiek wyposażenia elektrycznego lub mechanicznego niezbędnego
dla zdrowia i dobrostanu zwierząt,
e) typ używanej podłogi i ściółki;
4) dokumentacja jest na bieżąco uaktualniana oraz udostępniana powiatowemu
lekarzowi weterynarii właściwemu ze względu na lokalizację kurnika na jego żądanie;
5) aktualizacja dokumentacji powinna polegać w szczególności na rejestrowaniu
kontroli technicznych systemów wentylacyjnych i alarmowych;
6) właściciel lub opiekun przekazuje powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu
ze względu na lokalizację kurnika, bez zbędnej zwłoki, informacje o wszelkich zmianach
dotyczących danego kurnika, wyposażenia lub procedur mogących wywrzeć wpływ na
dobrostan kurcząt brojlerów;
7) właściciel lub opiekun wyposaża kurnik w system wentylacji oraz, w razie
konieczności, systemy ogrzewania i schładzania, które są zaprojektowane, zbudowane i
działają w taki sposób, aby stężenie:
a) amoniaku (NH3) nie przekraczała 20 ppm,
b) dwutlenku węgla (CO2) nie przekraczała 3 000 ppm
- mierzonych na poziomie głów kurcząt,
c) temperatura wewnętrzna nie przekraczała temperatury zewnętrznej o więcej niż 3
°C, jeżeli temperatura zewnętrzna mierzona w cieniu przekracza 30 °C,
d) średnia wilgotność względna mierzona wewnątrz kurnika w ciągu 48 godzin nie
przekraczała 70%, jeżeli temperatura zewnętrzna jest niższa niż 10 °C.
§ 40. 1. Kurczęta brojlery mogą być utrzymywane w kurniku, w którym maksymalne
zagęszczenie obsady wynosi 42 kg, jeżeli:
1) kontrole gospodarstwa, w którym są utrzymywane kurczęta brojlery,
przeprowadzane przez powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na
lokalizację kurnika w okresie ostatnich 2 lat nie wykazało żadnych nieprawidłowości w
zakresie przestrzegania przepisów dotyczących ochrony zwierząt;
2) właściciel lub opiekun stosuje wytyczne dla dobrej praktyki zarządzania;