Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 1183

Warszawa, 20 października 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-169-08



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o zmianie ustawy - Kodeks
postępowania karnego oraz niektórych
innych ustaw.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanej regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Sprawiedliwości.


(-) Donald Tusk
Projekt

U S T A W A
z dnia

o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw1)



Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U.
Nr 89, poz. 555, z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 400 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2
w brzmieniu:
„§ 2. Przepis § 1 stosuje się również w sprawach o wykroczenia popełnione przez
żołnierzy w czynnej służbie wojskowej.”;

2) w art. 647:
a) w § 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) żołnierzy w czynnej służbie wojskowej o przestępstwa:
a) określone w rozdziałach XXXIX – XLIV Kodeksu karnego,

1) Niniejszą ustawą zmienia się także ustawy: ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia
21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych, ustawę z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny
skarbowy, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580,
Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r.
Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514,
Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz.
461, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz.
1479, z 2006 r. Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1013, Nr 167, poz. 1192
oraz Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr
112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 oraz z 2008 r. Nr 100, poz. 648 i Nr 107, poz. 686.

2
b) popełnione przeciwko organowi wojskowemu lub innemu



żołnierzowi,
c) popełnione podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków
służbowych, w obrębie obiektu wojskowego lub wyznaczonego
miejsca przebywania, na szkodę wojska lub z naruszeniem
obowiązku wynikającego ze służby wojskowej,
d) popełnione za granicą, podczas użycia lub pobytu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, w rozumieniu
ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa
(Dz. U. Nr 162, poz. 1117 oraz z 2004 r. Nr 210, poz. 2135),
2) pracowników wojska o przestępstwa:
a) określone w art. 356-363 Kodeksu karnego w związku z art. 317 § 2
tego kodeksu,
b) popełnione za granicą, podczas użycia lub pobytu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, w rozumieniu
ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa
(Dz. U. Nr 162, poz. 1117 oraz z 2004 r., Nr 210, poz. 2135).”,

b) po § 2 dodaje się § 3-5 w brzmieniu:
„§ 3. W razie zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej lub ustania
zatrudnienia pracownika w wojsku, sprawę, o której mowa w § 1 pkt 1 lit. b lub d, oraz –
jeżeli przestępstwo nie wiąże się z naruszeniem obowiązku służbowego – w § 1 pkt 2 lit. b,
sąd wojskowy, najpóźniej do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, może
przekazać do rozpoznania sądowi powszechnemu, jeżeli dobro wymiaru sprawiedliwości
temu się nie sprzeciwia.
§ 4. W toku postępowania przygotowawczego uprawnienie określone w § 3
przysługuje odpowiednio prokuratorowi wojskowemu.
§ 5. Na postanowienie w przedmiocie przekazania sprawy w myśl § 3 i 4 przysługuje
zażalenie; zażalenie na postanowienie prokuratora wojskowego rozpoznaje sąd wojskowy
właściwy do rozpoznania sprawy.”;

3

3) w art. 650 przepis § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Przekazanie nie może nastąpić, jeżeli sprawa dotyczy przestępstwa wskazanego
w art. 647 § 1 pkt 1 lit. a lub c lub pkt 2 lit. a oraz w art. 648 pkt 1.”;

4) w art. 668 przepis § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Postępując w myśl art. 334 § 2 prokurator wojskowy poucza oskarżonego oraz
pokrzywdzonego niebędącego żołnierzem także o prawie do złożenia wniosku, o którym
mowa w art. 669 § 2 i 2a.”;

5) w art. 669 po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
„§ 2a. Przepis §2 stosuje się odpowiednio na wniosek pokrzywdzonego niebędącego
żołnierzem; w wypadku określonym w art. 55 § 1 wniosek dołącza się do aktu oskarżenia.”;

6) w art. 671:
a) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Udział obrońcy w posiedzeniu sądu wojskowego przeciwko osobom
wymienionym w § 1 jest obowiązkowy również w wypadkach przewidzianych w art. 339
§ 1 pkt 2 i 3”,
b) uchyla się § 3,
c) § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. W wypadkach określonych w § 1, § 1a i § 2 stosuje się odpowiednio art. 81.”.


Art. 2. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277,
z późn. zm. 3)) art. 2 otrzymuje brzmienie:
„Art. 2. W zakresie, trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach zadania
przewidziane dla Policji wykonują w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz
w stosunku do żołnierzy andarmeria Wojskowa i wojskowe organy porządkowe.”.

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 57, poz. 390, Nr 130,
poz. 818, Nr 140, poz. 981 i Nr 165, poz. 1170 oraz z 2008 r. Nr 86, poz. 521.

4

Art. 3. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 226, poz. 1676 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 433) w art. 1 przepis § 1
otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Sądy wojskowe sprawują w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wymiar
sprawiedliwości w sprawach karnych w zakresie przewidzianym w ustawach oraz orzekają
w innych sprawach, jeżeli zostały one przekazane do ich właściwości odrębnymi ustawami.”.


Art. 4. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U.
z 2007 r. Nr 64, poz. 432, Nr 111, poz. 765 i Nr 112, poz. 766 oraz z 2008 r. Nr 66, poz. 410)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 115 § 1a otrzymuje brzmienie:
„§ 1a. Sądy wojskowe orzekają w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia
skarbowe osób, o których mowa w art. 53 § 36:
1) popełnione podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych,
w obrębie obiektu wojskowego lub wyznaczonego miejsca przebywania, na szkodę
wojska lub z naruszeniem obowiązku wynikającego ze służby wojskowej,
2) popełnione za granicą, podczas użycia lub pobytu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, w rozumieniu ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117 oraz z 2004 r. Nr 210,
poz. 2135).”;

2) w art. 116:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Orzecznictwu wojskowego sądu garnizonowego podlegają także sprawy
o wykroczenia skarbowe popełnione przez osoby, o których mowa w art. 53 § 36,
w zakresie wynikającym z art. 115 § 1a, co nie wyklucza odpowiedzialności dyscyplinarnej.
W wypadku popełnienia wykroczenia skarbowego podlegającego właściwości sądów
wojskowych właściwy dowódca zawiadamia niezwłocznie prokuratora wojskowego albo
wojskowy sąd garnizonowy o wynikach postępowania dyscyplinarnego